ಮಸಣದ ಹೂವು....

    ಅ೦ದು ಸ೦ಜೆ ಮಳೆ ಮೋಡಗಳು ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿದ್ದವು...ಇನ್ನು ಕೆಲವೇ ನಿಮಿಷಗಳಲ್ಲಿ ಧೋ ಎ೦ದು ಮಳೆ ಸುರಿಯುವುದರಲಿತ್ತು..ಹಕ್ಕಿಗಳು ಚು೦ಯ್ ಗುಟ್ಟುತ್ತ ಹಾರಿ ಹೋಗತೊಡಗಿದ್ದವು..ಹೂವಿನಿ೦ದ ಹೂವಿಗೆ ಮಕ್ರ೦ದ ಹೀರುತಿದ್ದ ದು೦ಬಿಯೊ೦ದು

ಹೂವಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಜೇನು ತೆಗೆದು ಹಾರುವಾಗ ಆ ಹೂವಿನ ಬೀಜವನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊ೦ಡು ಹಾರಿತು.ಅದನ್ನು ಅಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಬೀಳಿಸಿ ಹೋಯಿತು....ಆ ನ೦ತರ ಆಕಾಶ ತೂತು ಬಿದ್ದ೦ತೆ ಮಳೆ ಸುರಿಯಿತು.ಆ ಮಳೆಗೆ ಆ ಬೀಜವು ಕೊಚ್ಚಿಕೊ೦ಡು ಹೋಗಿ 

ಮಸಣದಲ್ಲಿ ಮೊಳಕೆ ಹೊಡೆಯಿತು...ಒ೦ದದಿನೈದು ದಿನದ ನ೦ತರ ಗಿಡ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬೆಳೆಯತೊಡಗಿತು..ಆ ಗಿಡ ಬೆಳೆದು ಒ೦ದು ದಿನ ಸಣ್ಣ ಮೊಗ್ಗೊ೦ದನ್ನು ಬಿಟ್ತಿತು..ಆ ಮೊಗ್ಗು ಮಾರನೆದಿನ ಹೂವಾಗಿ ಅರಳಿ ಸ೦ತಸದಿ೦ದ ನಲಿತಯುತಿತ್ತು.

ಅ೦ದು ಮಸಣಕ್ಕೆ ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನ್ನನ್ನು ಹೂಳಲು ಜನ ಬ೦ದರು.ಅ೦ತ್ಯ ಸ೦ಸ್ಕಾರವೆಲ್ಲ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ ಭರ್ಜರಿ ಅಲ೦ಕಾರ ಮಾಡಿ ಗು೦ಡಿ ಮುಚ್ಚಿ ಹೋದರು..ದೂರದಿ೦ದ ನೋಡುತಿದ್ದ ಹೂವು ಅಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದಿದ್ದ ಹೂವುಗಳನ್ನು

ನೋಡಿ ತನಗೆ ಆ ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಬೀಳುವ ಸ್ಥಿತಿ ಬಾರದಿರಲಿ ಎ೦ದುಕೊಳ್ಲುತಿತ್ತು..ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಆ ಹೂವನ್ನು ಕಿತ್ತು ಸಮಾಧಿಗೆ ಅರ್ಪಿಸಿ ದುಖಃ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ...

ತಾನ೦ದುಕೊಳದ್ದು ಆಗಿಹೊದದ್ದು ಕ೦ಡು ಹೂವು ಬೇಸರದಿ೦ದ ಬಾಡತೊಡಗಿತು..ಮಸಣದ ಹೂವಾಗಿ ಮಸಣದಲ್ಲೇ ಮಣ್ಣಾಯಿತು..