95. ಹಟಮಾರಿಗಳಿಗೆ ಆಪತ್ತು ಖಂಡಿತ

ಒಂದಾನೊಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕೇಶವ ಎಂಬಾತ ಕತ್ತೆಯೊಂದನ್ನು ಸಾಕಿದ್ದ. ಪರ್ವತದ ತಪ್ಪಲಿನಲ್ಲಿ ವಾಸವಿದ್ದ ಕೇಶವ ಒಂದು ದಿನ ಕತ್ತೆಯ ಬೆನ್ನಿನಲ್ಲಿ ಹೊರೆ ಹೊರಿಸಿ, ಪರ್ವತದ ಮೇಲಿದ್ದ ಹಳ್ಳಿಯತ್ತ ಹೊರಟ.

ಅವರು ಕಡಿದಾದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಾದಿಯ ಬಲ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಆಳವಾದ ಕಣಿವೆ. ಅಚಾನಕ್ ಕತ್ತೆ ಹಾದಿಯ ಬಲ ಬದಿಗೆ ಸರಿಯ ತೊಡಗಿತು. ಕೇಶವ ಅದನ್ನು ಎಡಕ್ಕೆ ಎಳೆದಷ್ಟೂ ಕತ್ತೆ ಬಲಕ್ಕೆ ಕಣಿವೆಯತ್ತ ಸರಿಯುತ್ತಿತ್ತು.

ಕತ್ತೆಯನ್ನು ಎಳೆದೂ ಎಳೆದೂ ಕೇಶವ ಸುಸ್ತಾದ. ಹಟಮಾರಿ ಕತ್ತೆ ಹಾದಿಯ ಬಲಬದಿಗೆ ಸರಿದೂ ಸರಿದೂ ಅಂಚಿಗೆ ಬಂದಿತ್ತು. ಈಗ ಕತ್ತೆಯ ಜೀವಕ್ಕೆ ಅಪಾಯ ಕಾದಿದೆಯೆಂದು ಕೇಶವನಿಗೆ ಚಿಂತೆಯಾಯಿತು. ಅವನಿಗೆ ಏನು ಮಾಡುವುದೆಂದು ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ ಕತ್ತೆಯ ಬಾಲವನ್ನು ಹಿಡಿದು, ತನ್ನೆಲ್ಲ ಬಲ ಹಾಕಿ, ಅದನ್ನು ಎಳೆದ. ಆದರೆ ಕತ್ತೆ ಒಂದಿಂಚೂ ಹಿಂದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಲಿಲ್ಲ. ಕೊನೆಗೆ “ಓ ಪೆದ್ದ ಕತ್ತೆಯೇ, ನಿನ್ನ ಹಟಮಾರಿತನದಿಂದ ನೀನು ಸಾಯುತ್ತೀ” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಅದರ ಬಾಲದ ಹಿಡಿತ ಬಿಟ್ಟ. ತಕ್ಷಣವೇ ಹಾದಿಯ ಬಲಬದಿಯ ಆಳವಾದ ಕಣಿವೆಗೆ ಜಾರಿ ಬಿದ್ದ ಕತ್ತೆ ಸತ್ತು ಹೋಯಿತು.