ಸಂಪದ ಪುಟಗಳು - ಲೇಖಕರ ಹೆಸರು ಅಥವಾ ಐಡಿ ಬಳಸಿ ಹುಡುಕಿ

ಇವತ್ತು ಅಳಬಾರದು.

ಯಾರು ಹೇಳಿದರು, ಕಣ್ಗಳಿರುವುದೇ ಅಳಲೆಂದು. ಅದು ಸುಳ್ಳು. ಕಣ್ಗಳಿರುವುದು ನೋಡಲು. ಅಷ್ಟೇ.

ನೋಡಿದ ನಂತರ ಏನಾಗುತ್ತದೆ? ಅದು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸುಳ್ಳು, ಅದು ಮೆದುಳಲ್ಲಿ ದಾಖಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಮುಂದೆ?

ಮೆದುಳು ಆ ದಾಖಲೆಯನ್ನು ಇನ್ಯಾವುದೋ ನೆನಪುಗಳೊಂದಿಗೆ ತಳುಕು ಹಾಕುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲೊಂದು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆ. ಆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಗೆ ಇನ್ಯಾವುದೋ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಭಾವನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುತ್ತದೆ.

ಜೋಗದ ಸಿರಿ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ

ಧರೆಯ ಝರಿಯ ಸೊಬಗಿನಲ್ಲಿ
ಕಾನಿನಂಚ ಹಸಿರಿನಲ್ಲಿ
ಬೇಳೆ ಕಾಳು ಅಡಿಕೆ ನೆಟ್ಟು
ಹುಲ್ಲ ಸೂರ ಮನೆಯ ಮಾಡಿ
ಬದುಕು ತಾನೆ ಸುಖಿಸುತಿರಲು
ಮನೆಯು ಮುಳುಗೋ ಸುದ್ದಿಯೊಂದು
ಊರ ತುಂಬಾ ಹರಡಿತು
"ಜೋಗದ ಬೆಳಕು" ತನ್ನ ಸಣ್ಣ ಕಣ್ಣ ತೆರೆಯಿತು.

ಜೋಗದ ಸಿರಿ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ!!!

ಬಿಡದೆ ಬರುವ ಮಳೆಯ ನೆರೆಗೆ
ಗಗನ ಚುಂಬಿ ಒಡ್ಡನೊಡ್ಡಿ

"ನನ್ನ ಮಗ ಹೋಟೆಲ್‌ಗೆ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ನಂಗೆ ನೂಡಲ್ಸ್ ಬೇಕು ಫ್ರೈಡ್ ರೈಸ್ ಬೇಕು ಇಲ್ಲ ಗೋಬಿ ಮಂಚೂರೀನೆ ಕೇಳೋದು , ಮನೇಲೂ ಅಷ್ಟೇ ಬರೀ ಮಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಡು ಅಂತಾನೆ ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಹೋಟೆಲ್‌ನಿಂದ ತರಿಸಿಕೊಡು ಅಂತಾನೆ" ಆಕೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾನು ಸುಮ್ಮನೆ ಕೇಳುತ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ಹೋಗಲಿ ಪಾಪ ಸಂತೋಷ ಆಗಲಿ ಅಂತ.

ಹೊರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೆಲಕಾಲ ಇದ್ದು ಬಂದು ಅಲ್ಲಿನ ಜನರೊಡನೆ ಒಡನಾಟ, ಪರಿಚಯ, ಜೀವನ ಶೈಲಿಯನ್ನುಗಮನಿಸಿದ್ದೇನೆ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಶಿಸ್ತು, ಸಂಯಮ, ತಾಳ್ಮೆ ಇವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಕಾಮ, ಕ್ರೋಧ, ಮದ..ಸುಳ್ಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ತ್ಯಜಿಸಬೇಕು ಇಂತಹ ಥಿಯರಿಗಳು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ದಿನವಹಿ ಕೇಳಲು ಸಿಗುತ್ತವೆ.

ಇದು 2 ವರ್ಷದ್ ಹಿಂದಿನ್ ಕಥೆ.. ನಾನು ಸಿಕ್ಕಿದ್ ಕೆಲ್ಸ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಕೆಲ್ಸ ಹುಡುಕ್ತೀನಿ ಅಂತ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ.. ನನ್ ಅಮ್ಮಂಗೆ ನನ್ ಮೇಲೆ ಫುಲ್ ಕೋಪ.. ಸರಿ ನಾನೇನ್ ಕಮ್ಮಿ ಇಲ್ಲ, ಹೊಸ ಕೆಲ್ಸ ಸಿಗೋ ತಂಕ ಊರಿಗೆ ಬರಲ್ಲ ಅಂತ ಹಟ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಕೂತಿದ್ದೆ.. ಆವಾಗ ನನ್ ತಮ್ಮ ಬರ್ದಿದ್ ಲೆಟರ್ ಇದು.. ಏನು ಚೇಂಜ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ, ಹಂಗೆ ಇದೆ ಲೆಟರ್..