ಆತ್ಮ ನಿವೇದನೆ (ಆತ್ಮ ನೀ - ವೇದನೆ?)!

( ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ತನ್ನದೇ ಅದ ಕನಸುಗಳಿವೆ. ಜೀವನದ ಭವಿತವ್ಯದ ಹಂಬಲವಿದೆ . ಸುಂದರ ನಾಳೆಗಳ ನೀರಿಕ್ಷೆ ಇದೆ. ಬೆಳವಣಿಗೆಯ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಸಾರ್ಥಕತೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆಯೂ ಆಗಾಗ ಕಾಡುವುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕ. ನನ್ನೊಳಗಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಕವನ ರೂಪದಲ್ಲಿ.)

 

ಯಾರೋ ಎಳೆದುಹೋದ ಪರದೆಯಂತೆ
ಮುಸುಕಿದಾ ಮಾಯೆ,
ಬಿಟ್ಟೆನೆಂದರೂ ಬಿಡದೀ
ಬೇಗುದಿಯ ಛಾಯೆ.

ಎಲ್ಲೋ ಹುಟ್ಟಿ ಎಲ್ಲೋ ಹರಿವ
ತೊರೆಗಳಂತೆ ಬದುಕು,
ಬುದ್ದಿಹೀನ ಆತ್ಮಗೆಡಿ
ದೊರೆಗಳಂತೆ ಥಳುಕು.
 
ಆಸೆ ಕಾಮ ಕ್ರೋಧವೆಂಬುದೆ
ಈ ಜಗದ ಸರಕು,
ಎಲ್ಲ ಮೀರಿ ಬೆಳೆಯಬಲ್ಲೆವೆ ನಾವು?
ಎಂಬ ಅಳುಕು.

ಸದಾ, ನಾನು ನನ್ನದೆಂಬ ಭಾವಗಳ ಸೆಳೆತ
ಮೋಹವೆಂಬ ಪಾಶವಿದುವೆ ,
                   ಕತ್ತಿಯಲಗಿಗಿಂತ ಹರಿತ.
ಇದರಿಂದಲೇ ಲೋಕವಾಯ್ತೆ ಸದಾ ದುಖ:ಭರಿತ?
ಕೆಳ್ವರಾರು ಲೋಕದಲ್ಲಿ ನನ್ನೊಳಗಿನ ಮೊರೆತ.