ಕಥೆ : ಒ೦ದು ಐ.ಟಿ ಪ್ರೇಮಕಥೆ ‍ಕೊನೆಯ ಭಾಗ‌

ದಿನಗಳು ಕಳೆಯುತ್ತಾ ಕಳೆಯುತ್ತಾ ನಾನು ಪ್ರಜ್ಞಾಳ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಮಗ್ನನಾಗಿ ಎರಡು ಬಾರಿ "Employee of the Month " ಎಂದು ಗುರುತಿಸಲ್ಪಟ್ಟೆ. ಎಲ್ಲರೂ ನನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಅಭಿನಂದಿಸಿದರು. ಪ್ರಜ್ಞಾ ಸಹ ಅಭಿನಂದಿಸಿದಳು. ಆದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಸುಕತೆ ಏನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಬಹುಶಃ ಮುಂಚೆ ಆಗಿದ್ದರೆ ನಾನು ಕುಣಿದು ಕುಪ್ಪಳಿಸಿ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದೆ ಈಗ ಅದೆಲ್ಲ ಏನೂ ಇಲ್ಲ. ಸುಮ್ಮನೆ ನಕ್ಕೆ ಅಷ್ಟೇ. ಟೀಮ್ ನ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸ್ವೀಟ್ಸ್ ತಂದು ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟೆ. ಅಂದು ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದಾಗ ಮನೆಗೆ ಯಾರೋ ಒಬ್ಬ ಹೆಂಗಸರು ಬಂದಿದ್ದರು. ನಾನು ಒಳಗೆ ಬಂದ ತಕ್ಷಣ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಅವರಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಇವನೇ ನೋಡಮ್ಮ ನನ್ನ ಮಗ ಎಂದರು. ನಾನು ಅವರನ್ನು ನೋಡಿ ಒಂದು ಸಲ ನಕ್ಕು ಅಮ್ಮ ನನಗೆ ವಿಪರೀತ ಹಸಿವಾಗುತ್ತಿದೆ ಮೊದಲು ಊಟ ಹಾಕಮ್ಮ ಎಂದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆ ಹೆಂಗಸು ಸಹ ಹೊರಡಲು ಸಿದ್ಧರಾದರು. ಅವರು ಹೋದ ಮೇಲೆ ನಾವು ಊಟಕ್ಕೆ ಕುಳಿತಾಗ ಕಳೆದ ಬಾರಿ ನಿನಗೆ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಗೊತ್ತ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯ ಮಗಳು ಒಬ್ಬಳು ಇದ್ದಾಳೆ. ನಿನಗೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಲು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಇವರ ಮಗಳೇ ಅವಳು. ನೋಡು ನೀನು ಬೇಡ ಅಂದ ಮೇಲೆ ಅವರು ಬೇರೆ ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದರು ಆದರೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹುಡುಗಿಯ ತಾತ ಅಂದರೆ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತೆಯ ಗಂಡನ ತಂದೆ ತೀರಿಕೊಂಡರು. ಹಾಗಾಗಿ ಒಂದು ವರ್ಷ ಮುಂದೂಡಿದ್ದರು. ಈಗ ಮತ್ತೆ ಹುಡುಕಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ನೀನು ಒಂದು ವರ್ಷ ಸಮಯ ಕೇಳಿದ್ದೆ. ಈಗ ಒಂದು ಸಲ ನೋಡುತ್ತೀಯ ಹೇಳು. ಅಮ್ಮ ನನಗೆ ಬಹಳ ಸುಸ್ತಾಗಿದೆ ಮೊದಲು ಮಲಗುತ್ತೇನೆ ಆಮೇಲೆ ನೋಡೋಣ ಎಂದು ಎದ್ದು ಮಲಗಲು ಬಂದೆ. ಅಮ್ಮ ಏನೋ ಗೊಣಗುತ್ತಿದ್ದರು..

ಮಾರನೆಯ ದಿನ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಆಫೀಸಿಗೆ ಬಂದು ಸಿಸ್ಟಮ್ ಆನ್ ಮಾಡಿ ಮೇಲ್ ಚೆಕ್ ಮಾಡೋಣ ಎಂದು outlook ಓಪನ್ ಮಾಡಿದರೆ ಮೊದಲು ಕಂಡ ಮೇಲ್ ಪ್ರಜ್ಞಾಳಿಂದ ಬಂದಿತ್ತು. ಏನೋ ಮೀಟಿಂಗ್ ರಿಕ್ವೆಸ್ಟ್ ಅಥವಾ ಇನ್ನೇನೋ ಇರತ್ತೆ ಎಂದು ಓಪನ್ ಮಾಡಿದರೆ ಸಬ್ಜೆಕ್ಟ್ ಲೈನ್ ನಲ್ಲಿ " TODAY IS MY LAST DAY " ಎಂದಿತ್ತು, ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಆಘಾತ ಆಗಲಿಲ್ಲ. ತನಗೆ ಬೇರೊಂದು ಕಂಪನಿ ಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಸಿಕ್ಕಿರುವುದರಿಂದ ಕೆಲಸ ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಕಳಿಸಿದ್ದಳು. ಅವಳ ಮೇಲ್ ಓದಿ ಮುಗಿಸುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವಳೇ ಬಂದಿದ್ದಳು. ಎಲ್ಲರೂ ಅವಳ ಕ್ಯುಬಿಕಲ್ ಸುತ್ತ ತುಂಬಿದ್ದರು. ಏನು ಪ್ರಜ್ಞಾ ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳೇ ಇಲ್ಲ. ಸರ್ಪ್ರೈಸ್ ಕೊಟ್ರಿ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಹೌದು ಬರಿ ಶೀಲ ಗೆ ಮಾತ್ರ ಹೇಳಿದ್ದೆ ಅಷ್ಟೇ ಎಂದು ಹೇಳಿ ನಕ್ಕಳು. ಇಂದು ಸಂಜೆ ನನ್ನ ಕಡೆ ಇಂದ ಪಾರ್ಟಿ ಇದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಖಂಡಿತ ಬರಬೇಕು ಎಂದಳು. ನನಗೆ ಹೋಗಲು ಆಸಕ್ತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.. ಪ್ರಜ್ಞಾ ನನಗೆ ಬೇರೆ ಕೆಲಸ ಇದೆ ಆದ್ದರಿಂದ ನನಗೆ ಬರಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟೆ. ಯಾಕೋ ಮನಸೆಲ್ಲ ತುಂಬಾ ಭಾರವಾಗಿತ್ತು. ಊಟ ಮಾಡಿ ರೂಮಿನಲ್ಲಿರಬೇಕಾದರೆ ಅಮ್ಮ ಬಂದು ಏನೋ ಏನು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿದ್ಯ ನಾನು ಹೇಳಿದ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದರು. ನಾನು ಯಾವ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದೆ. ಅದೇ ನನ್ನ ಗೆಳತಿಯ ಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ....ಅಮ್ಮ ನಿನ್ನಿಷ್ಟ ಏನಾದರೂ ಮಾಡು ಎಂದೆ. ನಮ್ಮಮ್ಮನ ಖುಷಿಗೆ ಪಾರವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ನಾಳೆನೆ ಜಾತಕ ತರಿಸಿ ನೋಡುತ್ತೇನೆ ಆಮೇಲೆ ಜಾತಕ ಹೊಂದಿದರೆ ಮುಂದುವರಿಯೋಣ ಎಂದು ಹೊರಟು ಹೋದರು. ನನಗೆ ಅಂದು ರಾತ್ರಿ ಪೂರ ನಾಳೆ ಇಂದ ಪ್ರಜ್ನಾಳನ್ನು ನೋಡಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಎಂಬ ಆಲೋಚನೆಯಲ್ಲೇ ನಿದ್ದೆ ಬರಲಿಲ್ಲ.

ಮತ್ತೆ ಆ ಹುಡುಗಿ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ಆಚೆ ಬಂದು ಈ ಸಲ ನನ್ನ ಕಡೆ ನೋಡಿ ಕಿಸಕ್ಕನೆ ನಕ್ಕು ಚಕ ಚಕನೆ ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿ ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟಳು. ಉಷಾ ಆಂಟಿ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕುಡಿಯಲು ಜ್ಯೂಸ್ ತಂದು ಕೊಟ್ಟರು. ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದೆ ಎಂದು ಅವರು ಮೆಟ್ಟಿಲೇರಿ ಮೇಲೆ ಹೋದರು. ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ನಂತರ ಅಂಕಲ್ ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ಉಷಾ ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಅಳಿಯಂದಿರನ್ನು ಕಾಯಿಸುವುದು ಬೇಗನೆ ಬಾ ಎಂದು ನನ್ನ ನೋಡಿ ನಕ್ಕರು. ನಾನು ಸಣ್ಣಗೆ ನಕ್ಕೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಮೆಟ್ಟಿಲಿನಿಂದ ಇಳಿದು ಬರುವ ಸದ್ದಾಯಿತು. ನಾನು ನನ್ನ ಪಾಡಿಗೆ ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಕುಳಿತಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಎದುರಿನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು ಬಂದು ಕೂತರು, ಅವರ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಉಷಾ ಆಂಟಿ ಕೂತರು, ಇನ್ನೊಂದು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ನಿಂತರು. ನನಗೆ ಅವಾಗಲೇ ಬರೀ ಮೂರೇ ಜನ ಇರುವುದು ಎಂದುಕೊಂಡರೆ ಇದ್ಯಾರಪ್ಪ ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಎಂದು ನಿಂತವರನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಅವಾಗಲೇ ಅಡಿಗೆ ಮನೆಗೆ ಹೋದ ಹುಡುಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ. ಈಗ ಕೂತವಳ ಕಡೆ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ. ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಸಂತೋಷ, ಉದ್ವೇಗ ಎಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಆಯಿತು. ಅರೇ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಇಲ್ಯಾಕೆ ಕೂತಿದ್ದಾಳೆ. ಅಥವಾ ಇದು ನನ್ನ ಭ್ರಮೆಯ ಎಂದುಕೊಂಡು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ. ಹೌದು ಅದೇ ಪ್ರಜ್ಞಾ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಉಷಾ ಆಂಟಿ ಪರಿ ಒಹ್ ಸಾರಿ ಪರಿಮಳ ಒಂದು ಸಲ ನೋಡಮ್ಮ ಹುಡುಗನನ್ನು ಎಂದರು. ಪ್ರಜ್ಞಾ ನಿಧಾನವಾಗಿ ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡಿದಳು. ಅವಳಿಗೂ ಅತೀವ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಉಂಟಾಯಿತು. ಉಷಾ ಆಂಟಿ ನೋಡಪ್ಪ ಇವಳೇ ನನ್ನ ದೊಡ್ಡ ಮಗಳು ಪರಿಮಳ, ಅವಳು ಎರಡನೇ ಮಗಳು ಪಾರಿಜಾತ ಎಂದು ನಿಂತಿದ್ದ ಹುಡುಗಿಯ ಕಡೆ ತೋರಿಸಿದರು.

ನನ್ನ ಮನಸು ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಾಗಿ ಹೋಗಿತ್ತು. ಇದೇನು ಒಂದೂ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪ್ರಜ್ಞಾ ಹೇಗೆ ಪರಿಮಳ ಆದಳು. ಅದೂ ಅಲ್ಲದೆ ನನಗಿಂತ ಒಂದು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳು ಇವಳು ಅದು ಹೇಗೆ ನಮ್ಮಮ್ಮ ಒಪ್ಪಿಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ನಿಧಾನವಾಗಿ ಬಗ್ಗಿ ಅಮ್ಮನ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ನಾನು ನಿನ್ನ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಬೇಕು ಆಚೆ ಬಾ ಎಂದೆ. ಅಮ್ಮ ಉಷಾ ಆಂಟಿಯ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾ ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಉಷಾ ನನ್ನ ಮಗ ಏನೋ ಮಾತಾಡಬೇಕಂತೆ ಎಂದು ಆಚೆ ಬಂದೆವು. ಏನಪ್ಪಾ ಏನನ್ನುತ್ತೀಯ, ಹೇಗಿದಾಳೆ ಹುಡುಗಿ (ನಾನು ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ದಂತದ ಗೊಂಬೆ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ ಇದಾಳೆ ಎಂದುಕೊಂಡೆ) ಎಂದರು. ಅಮ್ಮ ಹುಡುಗಿ ಏನೋ ಓಕೆ. ಆದರೆ ಅವಳ ಹೆಸರು ಪ್ರಜ್ಞಾ ಅಲ್ವ ಎಂದೆ. ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ಗೊತ್ತು ಎಂದರು. ಅಮ್ಮ ಮುಂಚೆ ಇದೆ ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಟೀಮ್ ಲೀಡ್ ಆಗಿದ್ದಿದ್ದು ಎಂದೆ. ಹೌದಾ ಅದೇನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲಪ್ಪ. ಬಿಡು ಹೆಸರಲ್ಲೇನಿದೆ ಕೇಳಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ. ನಿನಗೆ ಹುಡುಗಿ ಒಪ್ಪಿಗೆ ತಾನೇ ಎಂದರು. ಅಮ್ಮ ಇನ್ನೊಂದು ಸಮಸ್ಯೆ ಇದೆ ಎಂದೆ. ಏನು ಎಂದರು. ಅಮ್ಮ ಆ ಹುಡುಗಿ ನನಗಿಂತ ಒಂದು ವರ್ಷ ದೊಡ್ಡವಳು ಅದು ಹೇಗೆ ನೀನು ಒಪ್ಪಿದೆ ಎಂದು ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮಮ್ಮ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಇದು ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ. ನಾನೇ ಆ ಹುಡುಗಿ ಜಾತಕ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನ ಎಲ್ಲ ನೋಡಿದ್ದೇನೆ. ನನಗೆ ಸರಿಯಾಗಿ ದಿನಾಂಕ ನೆನಪಿಲ್ಲ ಆದರೆ ನಿನಗಿಂತ ಆರು ತಿಂಗಳು ಚಿಕ್ಕವಳು ಕಣೋ ಅವಳು. ಅದೆಲ್ಲ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಮಾತಾಡೋಣ ನಿನಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ ತಾನೇ ಎಂದರು. ನನಗೆ ಒಳಗೊಳಗೇ ಸಂತೋಷ ಉಕ್ಕಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ನನಗೆ ಓಕೆ ಎಂದೆ.

ಇಬ್ಬರೂ ಒಳಗೆ ಬಂದು ಕೂತೆವು. ನಮ್ಮಮ್ಮ ಉಷಾ ಆಂಟಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಉಷಾ ನನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಆಗಿದೆಯಮ್ಮ. ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಟೀಮ್ ನಲ್ಲೆ ಇವನು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದದ್ದು. ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಪರಿಚಯ ಇದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವು ಅನುಮಾನಗಳು ಇವೆ ಎಂದರು. ಏನು ಕೇಳಮ್ಮ ಎಂದರು. ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಹೆಸರು ಪ್ರಜ್ಞಾ ನ? ಒಹ್ ಅದಾ ನಾವು ಅವಳನ್ನು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕರೆಯುವುದು ಪರಿಮಳ ಅಂತ, ಆದರೆ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಬೇಕಾದರೆ ನಮ್ಮ ಯಜಮಾನರು ಪ್ರಜ್ಞಾ ಅಂತ ಬದಲಿಸಿದರು. ಅಂದಿನಿಂದ ಅವಳಿಗೆ ಎರಡು ಹೆಸರು. ಆಚೆಯವರಿಗೆ ಅವಳು ಪ್ರಜ್ಞಾ ಆದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಮಳ ಎಂದು ನಕ್ಕರು. ಆಮೇಲೆ ಇನ್ನೊಂದು ಉಷಾ, ನಿನ್ನ ಮಗಳ ಹುಟ್ಟಿದ ದಿನಾಂಕ?? ತಕ್ಷಣ ಉಷಾ ಆಂಟಿ ಯಜಮಾನರು ಒಹ್ ಅದು ನಾವು ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಬೇಕಾದರೆ ಒಂದು ವರ್ಷ ಕಮ್ಮಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೆ ಎಂದರು. ಈಗ ನನ್ನ ದೇಹ ಮಾತ್ರ ಅಲ್ಲಿತ್ತು ಆದರೆ ಮನಸು ಆಚೆ ಬಂದು ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಕುಣಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ರೋಗಿ ಬಯಸಿದ್ದು ಹಾಲು ಅನ್ನ ವೈದ್ಯ ಹೇಳಿದ್ದು ಹಾಲು ಅನ್ನ. ನಾನು ನಗು ನಗುತ್ತಾ ಪ್ರಜ್ಞಾ ಅಲಿಯಾಸ್ ಪರಿಮಳಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅವಳು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಳು.

ಈಗ ನಿರ್ಧಾರ ಅವಳ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಅವಳು ಒಪ್ಪುತ್ತಾಳ ಇಲ್ಲವೋ ಒಪ್ಪದೇ ಇದ್ದಾರೆ ಏನು ಮಾಡುವುದು ಏನೇನೋ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಉಷಾ ಆಂಟಿ ಎದ್ದು ಒಂದು ನಿಮಿಷ ಎಂದು ಪ್ರಜ್ಞಾಳನ್ನು ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು. ಎರಡು ನಿಮಿಷದ ನಂತರ ಆಚೆ ಬಂದು ಉಷಾ ಆಂಟಿ ನನ್ನ ಮಗಳು ಸಹ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಿದ್ದಾಳೆ ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಿಹಿ ಹಂಚಿದರು.