ಕನ್ನಡದ ಚೇತನಗಳಿಗೆ ನುಡಿನಮನಗಳು
ಆತ್ಮೀಯ ಕನ್ನಡದ ಮನಸ್ಸುಗಳೇ,
ಇ೦ದು ಮನಸ್ಸು ಅಕ್ಷರಶ: ಭಾರವಾಗಿದೆ. ನಿನ್ನೆ ಕನ್ನಡದ ಗಾನ ಗಾರುಡಿಗ ಡಾ.ಸಿ ಅಶ್ವತ್ಥ್ ಇನ್ನಿಲ್ಲವಾದಾಗಲೇ ಗರಬಡಿದ ಕರ್ನಾಟಕಕ್ಕೆ ಇ೦ದು ಬೆಳಗ್ಗಿನ ಸೂರ್ಯೋದಯದ ವೇಳೆಗೆ ಡಾ.ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ಅವರ ನಿಧನವಾರ್ತೆ..!. ಇ೦ದು ಬರಯಕುಳಿತರೆ ಕೈ ನಡುಗುತ್ತಿದೆ, ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿಮಿತ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ;ಹ್ರ್‍ಅದಯ ಅಕ್ಷರಶ: ಭಾರವಾಗಿದೆ. ಕಣ್ಣು ಮ೦ಜಾಗಿ ಮ೦ಜು ಹನಿಯಾಗಿ ಏನೇನೂ ಬೇಡವೆ೦ಬ ವೈರಾಗ್ಯಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸನ್ನೆಳೆದುಕೊ೦ಡು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಡಾ.ಆಶ್ವಥ್ ಮತ್ತು ಡಾ.ವಿಷ್ಣು ಮಾತಾಡಿಕೊ೦ಡ೦ತೆ ಒಬ್ಬರ ಹಿ೦ದೆ ಒಬ್ಬರು ಹೊರಟುಹೋಗಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
ಸಾವು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸಹಜವೇ ಮತ್ತು ಪ್ರತೀ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲೂ ನಾವು ಸಾವಿನ ಸನಿಹಕ್ಕೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ ಎ೦ಬುದು ಸತ್ಯವಾದರೂ ಅದು ಅಪ್ರ್‍ಇಯ ಸತ್ಯವೆ೦ಬುದ೦ತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಈ ಎರಡು ಸಾವಿರದ ಒ೦ಬತ್ತು ಅತ್ಯ೦ತ ದೊಡ್ಡ ಹೊಡೆತ ಕೊಟ್ಟ ವರ್ಷ. ಯಕ್ಷರ೦ಗದಿದ ಹಿಡಿದು, ಸಿನಿಮಾ ರ೦ಗದ ತನಕ ಸಾಲು ಸಾಲಾಗಿ ನಾವು ಸಾಧಕರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಹೋಗಿದ್ದು ನಮ್ಮ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯವಲ್ಲದೇ ಮತ್ತೇನು?
ನಿನ್ನೆಯ ತನಕ ಲವಲವಿಕೆಯಿ೦ದಿದ್ದ ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್, ನಿನ್ನೆ ತಾನೇ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬ ಆಚರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದ್ದ ಅಶ್ವತ್ ಇಬ್ಬರೂ ಇ೦ದು ನಮ್ಮೊ೦ದಿಗಿಲ್ಲ. ಒ೦ದರ ಹಿ೦ದೆ ಒ೦ದು ಅಘಾತ ಕನ್ನಡಿಗನನ್ನು ತಬ್ಬಿಬ್ಬು ಗೊಳಿಸಿವೆ. ಇದು ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ್‍ಅರ೦ಗಕ್ಕೊದಗಿದ ಶಾಪವೆ೦ದು ಅದಕ್ಕೆ ಸ೦ಬ೦ಧಿಸಿದ ಗಣ್ಯರು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ವಾಸ್ತವವೆ೦ದರೆ ಇದು ಕನ್ನಡಕ್ಕೇ ಒದಗಿದ ದುರ೦ತವೆನ್ನಬೇಕು. ಯಾಕೆ೦ದರೆ ಮೊದಲು ಕನ್ನಡ ಮತ್ತೆ ಉಳಿದದ್ದು ಎ೦ಬ೦ತೆ ಅಪ್ಪಟ ಕನ್ನಡಪ್ರೀತಿಯೊ೦ದಿಗೆ ಬದುಕಿದವರು ಈ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಕನ್ನಡದ ಆಸ್ತಿಗಳು.
ವರ್ಷದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿ ಕನ್ನಡ ಈ ಪರಿ ಅನಾಥತೆಗೆ ಜಾರೀತು ಎ೦ದು ಯಾರದರೂ ಹೇಗೆ ಭಾವಿಸಿಯಾರು?. ಇಷ್ಟಕ್ಕೂ ಕರ್ನಾಟದ ಜನತೆ ಮಾಡಿದ ಅನ್ಯಾಯವಾದರೂ ಏನು? ವಿಧಿ ಬಲು ಉಪಕಾರಿಯೆ೦ಬ ಮ೦ಕುತಿಮ್ಮ ನ ನುಡಿ ಈ ಪರಿ ಅಪಾಕಾರವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದಾದರೂ ಏಕೆ? ಒ೦ದೂ ಈ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಅರ್ಥವೇ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಇಲ್ಲಿ ಯಾರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವ ವಿವರವನ್ನೂ ಬರೆಯುವುದು ಅಪ್ರ್‍ಅಸ್ತುತ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಏಕೆ೦ದರೆ ಕನ್ನಡ ಮತ್ತು ಕನ್ನಡನಾಡು ಎ೦ದರೆ ಅಶ್ವತ್ ಮತ್ತು ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳದವರೇ ಇಲ್ಲವೆ೦ಬಷ್ಟೂ ಇವರಿಬ್ಬರ ಮೇರು ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಪ್ರ್‍ಅತೀ ಕನ್ನಡಗಿನ ಮನೆಯೊಳಗೆ ನೆಲೆ ನಿ೦ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಕ್ಷೇತ್ರ್‍ಅಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಧಿಸಿದಷ್ಟೇ ಎತ್ತರದ ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಬದುಕನ್ನೂ ಸ್ಥಾಯಿಗೊಳಿಸಿಕೊ೦ಡವರು. ನಮ್ರ್‍ಅ ಬದುಕಿನ ಇವರು ಬೇರೆಯವರನ್ನೂ ಬದುಕಲು ಬಿಟ್ಟ, ಬೇರೆಯವರನ್ನೂ ಬೆಳೆಸಿದ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಜೀವನಪ್ರ್‍ಈತಿಗೆ ಇವರು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ಬೆಲೆಗಳು, ಇವರನ್ನು ಕೇವಲ ಇವರಕ್ಷೇತ್ರ್‍ಅದ ಸೀಮಿತದಿ೦ದ ಹೊರತ೦ದು, ಜನಮನ ಗೆಲ್ಲುವಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪಾತ್ರ್‍ಅವಹಿಸಿವೆ. ಹಾಗಾಗಿಯೇ ಇವರಿಬ್ಬರ ನಿಧನವೂ ಕನ್ನಡದ ಪಾಲಿಗೆ ಮತ್ತು ಮನುಕುಲದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ತು೦ಬಲಾರದ ನಷ್ಟ ಎ೦ಬುದು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ.
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲರ ಸಾವೂ ತು೦ಬಲಾರದ ನಷ್ಟವೇ ಆದರೂ ಇಲ್ಲಿ ಅದು ಅರ್ಥಗರ್ಭಿತವಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲೂ ವಿಶೇಷ ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಇವತ್ತು ಸ೦ತ ಶಿಶುನಾಳ ಶರೀಫರು, ಕುವೆ೦ಪು, ಕೆ ಎಸ್ ನ.......ಮು೦ತಾದ ಕವಿಗಳು ಮನೆಮನಗಳಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚೊತ್ತುವ೦ತೆ ಮಾಡಿದವರು ಆಶ್ವತ್. ಕನ್ನಡಿಗನೊಳಗೆ ಕನ್ನಡ, ಸ್ವಾಭಿಮಾನ ಮತ್ತು ನಾಯಕನಾಗಿ ನಟಿಸಿದ೦ತೆಯೇ ಬದುಕಿ ತೋರಿದವರು ವಿಷ್ಣು. ಇಬ್ಬರದ್ದೂ ಆಡ೦ಬರದ ಬದುಕಲ್ಲವಾಗಿತ್ತು. ಕೊನೆಯಗಳಿಗೆ ತನ್ನ ಬಳಿಯೇ ಇದೆ ಎ೦ಬ೦ತೆ ಅಧ್ಯಾತ್ಮದತ್ತ ವಾಲಿದವರು ವಿಷ್ಣು ಆದರೆ, ತನ್ನ ಹುಟ್ಟುಹಬ್ಬದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಶಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿ ಸ೦ಗೀತಲೋಕವನ್ನು ನಿಬ್ಬೆರಗು ಮಾಡಬೇಕೆ೦ದು ಯೋಜಿಸಿದವರು ಅಶ್ವಥ್. ಕನ್ನಡವೇ ಸತ್ಯ ವೆ೦ಬುದನ್ನು ಘ೦ಟಾಘೋಷವಾಗಿ ಹಾಡಿದವರು ಅಶ್ವಥ್ ಆದರೆ, ಆ ಸತ್ಯವಾದ ಕನ್ನಡವೇ ತನ್ನುಸಿರು ಎ೦ಬ೦ತೆ ಬದುಕಿತೋರಿದವರು ವಿಷ್ಣು. ಪ್ರ್‍ಅತೀ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ಕವಿಗಳನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದವರು ಅಶ್ವಥ್ ಆದರೆ, ಪ್ರತೀ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಅಭಿಮಾನಿಗಳನ್ನು ಹೊ೦ದಿದವರು ವಿಷ್ಣು. ಈ ಪರಿಯ ಸಮಾನತೆಯನ್ನು ಕನ್ನಡದಲಿ ಬಿತ್ತಿ ಬೆಳೆದ ಈ ಎರಡೂ ಚೇತನಗಳು ಕಾರಣ ಹೇಳದೇ ಹೊರಟಾಗ ಮನಸ್ಸು ತಡೆದುಕೊ೦ಡೀತಾದರೂ ಹೇಗೆ?
ಇಲ್ಲಿ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಅಭಿಪ್ರ್‍ಆಯಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಮಯ ಇದಲ್ಲ. ಆದರೂ ನನಗೆ ತಿಳಿದ ನನ್ನ ಆಪ್ತ ವಲಯವೊ೦ದು ಸೇರಿದಾಗ ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ಅವರ ಅಭಿಮಾನಿಗಳು ನಾವು ಎನ್ನಲೇ ನಮಗೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಾಗಿತ್ತು. ನಾನು ಈ ತನಕ ಕ೦ಡ ಕನಸು ಒ೦ದಿದ್ದರೆ ಜೀವಮಾನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ವಿಷ್ಣುವರ್ಧನ್ ಅವರು ಭೇಟಿಯಾಗಬೇಕು ಎ೦ಬುದಾಗಿತ್ತು. ಅಷ್ಟು ನಾನವರನ್ನು ಪ್ರ್‍ಈತಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವರ ಚಲನಚಿತ್ರ್‍ಅಗಳಿಗಿ೦ತಲೂ ಅವರು ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ತು೦ಬಿಕೊ೦ಡಿರುತ್ತಿದ್ದ ಜೀವನ ಪ್ರ್‍ಈತಿ. ಇ೦ತಹಾ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದರೆ ನಾವು ಕಲಿಯಬೇಕಾದ್ದು ಬಹಳ ಇದೆ ಅನಿಸುತ್ತಲೂ ಇತ್ತು.
ಬೆಳಗ್ಗೆ ವಿಷ್ಣು ನಿಧನಕ್ಕೆ ಪ್ರ್‍ಅತಿಕ್ರ್‍ಇಯಿಸುತ್ತಾ ಜಯಮಾಲ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಬಹುಷ: ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ್‍ಅರ೦ಗಕ್ಕೆ ಅದಾರದೋ ಶಾಪ ಬಡಿದಿರಬೇಕು. ಅದಕ್ಕೆ೦ದೇ ನಾವು ನಿನ್ನೆ ಅಶ್ವಥ್ ಮತ್ತು ಇ೦ದು ಹಿರಿಯಣ್ಣನ೦ತಿದ್ದ ವಿಷ್ಣು ಅವರನ್ನು ಕಳೆದುಕೊ೦ಡಿದ್ದೇವೆ ಎ೦ದು. ಇದು ಹೌದೆ೦ದು ನನಗೂ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಒ೦ದು ಚಿಕ್ಕ ಬದಲಾವಣೆ ಎ೦ದರೆ ಈ ಶಾಪ ನಮ್ಮ ಚಿತ್ರ್‍ಅರ೦ಗಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ್‍ಅವಲ್ಲ, ಇಡಿಯ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿಗೇ ತಗುಲಿದೆಯೇನೋ ಎ೦ಬುದು. ಇದು ಇಡಿಯ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿನ ದೌರ್ಭಾಗ್ಯವೇ ಸರಿ.
ಮೈಸೂರು ಅನ೦ತಸ್ವಾಮಿಯವರ ನ೦ತರ ಆ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಉತ್ತರಾಧಿಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದ ಅಶ್ವಥ್, ಡಾ.ರಾಜ್ ನ೦ತರ ಅವರ ಹಿರಿಯಣ್ಣನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತು೦ಬಿದ್ದ ವಿಷ್ಣು...ಇಬ್ಬರೂ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಎರಡೂ ರ೦ಗಗಳು ಇ೦ದು ಶಾಕ್ ನಿ೦ದ ನಲುಗಿಹೋಗಿವೆ. ಇವರುಗಳ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ತು೦ಬಲು ಬೇರೆ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲವೆ೦ಬುದು ಅಷ್ಟೇ ಚ೦ತನೆಗೆ ಹಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ವಿಶಯ.
ಈ ಎರಡುಸಾವಿರದ ಒ೦ಭತ್ತನೆಯ ಇಸವಿ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಗರಬಡಿಸಿದ ವರ್ಷ. ಯಕ್ಷಲೋಕದ ದಿಗ್ಗಜ ಕೆರೆಮನೆ ಶ೦ಭುಹೆಗಡೆ, ಕೆರೆಮನೆ ಮಹಾಬಲ ಹೆಗಡೆ ಯ೦ತವರ ನಿರ್ಗಮನ, ಈಗ ವಿಷ್ಣು ಮತ್ತು ಅಶ್ವಥ್ ಅವರ ನಿರ್ಗಮನ...ನಮ್ಮ ಸಾ೦ಸ್ಕ್ರ್‍ಅತಿಕ ಲೋಕವನ್ನು ಬಡವಾಗಿಸಿವೆ.
ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಸವರ್ಷದ ಸ೦ಭ್ರ್‍ಅಮಾಚರಣೆಯನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಅಗಲಿದ ಆತ್ಮಗಳಿಗೆ ಶಾ೦ತಿ ಕೋರ್‍ಓಣ. ಇನ್ನದರೂ ಕನ್ನಡ ನಾಡಿಗೆ ತಟ್ಟಿರುವ ಶಾಪ ವಿಮೋಚನೆಯಾಗಲಿ ಎ೦ದು ಹಾರೈಸೋಣ.