ಮುದುಡಿಹೋದ ಮಲ್ಲಿಗೆ...!

ದಾರಿ ಸವೆಯುತ್ತದೆ

ದೇಹವು ದಣಿಯುತ್ತದೆ

ನಡೆನಡೆದು ಸಾಗುತ್ತೇನೆ

ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳು ಮಾತ್ರ ಮೂಡುವುದಿಲ್ಲ.

ಬಿರು ಬಿಸಿಲು ಕಳೆದು

ಸಂಜೇಗತ್ತಲಾದರು

ಬಿಸಿಯುಸಿರ ಧಗೆ ಮಾತ್ರ

ತಣ್ಣಗಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.

ಕಪ್ಪಗಿನ ಮಬ್ಬಿನಲ್ಲು

ಕೆಂಡ ಸಂಪಿಗೆಯಂತೆ ಧಗಧಗಿಸಿ

ಕತ್ತಲನ್ನು ಕಂಡು ಕೆಕ್ಕರಿಸುತ್ತಾ

ಬೆದರಿಸಿ ಹೋಡಿಸುವಂತ್ತಿತ್ತು.

ದೇಹ ಮಾತ್ರ ಸುಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ

ಹಸಿವು ಕೂಡ ಇಂಗಿರಲಿಲ್ಲ

ನನ್ನ ನಡುಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಬಿರುಸುಗೊಂಡು

ಓಡಿ ಹೋಗಲು ಕಾತರಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಉರಿವ ಚಿತೆಯನ್ನು

ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು

ಹನಿ ನೀರಿಗಾಗಿ

ಅತ್ತಿತ್ತ ಅಲೆದಾಡುತ್ತೇನೆ.

ಸುಟ್ಟು ಕರಕಲಾದ ಕನಸುಗಳು

ಒಡೆದುಹೋದ ಮನಸ್ಸುಗಳು

ಒದ್ದೆಯಾದ ಕಣ್ಣುಗಳು

ಗುರುತು ಮೂಡದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳು

ಕದಲಲಾಗದ ಬಯಕೆಗಳು

ತೆವಳಲಾಗದ ಆಲೋಚನೆಗಳು

ಮುಗಿಸಲಾರದ ಪಯಣಗಳು ಅಡ್ಡಗಡ್ಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸುತ್ತವೆ.

ಬದುಕಿನ ಆಶಾಕಿರಣಕೆ

ನೆಮ್ಮದಿ ಸಿಗದಿದ್ದಾಗ

ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಉರಿವ ಚಿತೆಯೋಳಗೆ

ಮುದುಡಿಹೋದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಾಗಿ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತೇನೆ.

                                                                    ವಸಂತ್