ಮೈಕೆಲ್ ಜಾಕ್ಸನ್ ನಮ್ಮಿಂದ ಅಗಲಿ ಒಂದು ವರುಷ...

ರಾಜ್ ಕುಮಾರ್, ಎಸ್ ಪಿ ಬಿ, ಪಿ ಬಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್, ಜೇಸುದಾಸ್, ಘಂಟಸಾಲ ಇವರೆಲ್ಲರ ದ್ವನಿಗಳು..ಸಾಹಿತ್ಯ...ಭಾವನೆ....ಎಲ್ಲದರೊಡಗೆ...
ಎಲ್ಲೋ ಒಂದು ಕಡೆ...ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ನನ್ನನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡ ಮತ್ತೊಂದು ಧ್ವನಿ...ಈ ’ಎಮ್ ಜೆ’

ಅವನ ಆ ಹಾಡುಗಳನ್ನ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡು (ಆಂಗ್ಲ ಭಾಷೆಯ ಬಗ್ಗೆ ನನಗಿದ್ದ ಅಲ್ಪ ಜ್ನಾನ... ಅಂದಿನ ಕಾಲಕ್ಕೆ...) ಆ ಸಂಗೀತ.....ಆ ಸಾಹಿತ್ಯ...೧೦-೨೦ ಸಲ ಕೇಳಿದರೂ ಅರ್ಥವಾಗದಿದ್ದ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ನನಗೆ ಅವನೆಂದರೆ...ಅವನ ಹಾಡೆಂದರೆ.....ಬಹಳ ಇಷ್ಟ....

ಅವನು ಸತ್ತು ಇಂದಿಗೆ ೧ ವರುಷ...

ಅವನ ವೈಯುಕ್ತಿಕ ಜೀವನದ ಬಗ್ಗೆಯಾಗಲಿ, ಅಥವಾ ಆತನ ಬಗ್ಗೆ ಈಗಲು ಪ್ರಚಲಿತವಿರುವ ದಂತ ಕಥೆಗಳ ಬಗ್ಗೆಗಾಗಲೀ ನನಗೇ ಯಾವ ಆಸಕ್ತಿಯೂ ಇಲ್ಲ....ಆದರೆ..ಅವನ ಹಾಡುಗಳು...ಆ ಸಂಗೀತ..ಎಂದಿಗೂ ಅಜರಾಮರ.

ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ’ಎಮ್ ಜೆ’, ಇನ್ನೊಬ್ಬ ’ರಾಜ್’. ಇನ್ನೊಬ್ಬ ’ಸಿ ಅಶ್ವಥ್’ .....ಬಹುಷ: ಬರಲಾರರು...ಆದರೆ ಅವರು ಇಂದಿಗೂ ನನ್ನಂತ ಸಾವಿರಾರು, ಲಕ್ಶಾಂತರ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನಗಳ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಅಳಿಸಲಾರದಂತೆ...ಅಜರಾಮರಾಗಿರುವರು.