ಬೆರಗು
ಕವನ
ಆಸ್ಫೋಟದಿಂದ ಚೆಲ್ಲಾಪಿಲ್ಲಿ
ರಟ್ಟಿದ ಒಂದು ತುಣುಕಲ್ಲಿ
ಕುದಿದು ತಣಿದ ದ್ರವ -ಜಲದಾವಿರ್ಭಾವ
ಒಂದೊಂದೇ ಕಣದ ಘರ್ಷಣೆ ಜೀವದ ತುಡಿತ
ಎಂದೋ ಮೂಡಿತು ನಿತ್ಯ ಭ್ರಮಣದವಧಿಯಲ್ಲಿ
ನೆಲಕೆ ಹಳದಿ ಹಸುರಿನ ಹರಹು
ಜಲಚರದ ಹೊರಳಿಕೆಯ ಹೊಳಹು
ತೋಳ ಚಾಚಿತು ಇಲ್ಲಿ -
ಪ್ರಾಣಿಗೆ ಪ್ರಾಣಿ ,ತ್ರಾಣವಿದ್ದವ ಬದುಕಿ
ಸೇರಿತೊಂದೊಂದೇ ಗೊಣಸು
ಸಂಕಲೆಯ ಬಳ್ಳಿಯ ಬೆಳೆಸು
ಹತ್ತಿರದ ಬಂದಿಗಳು-ಬಂಧುಗಳು
ಉಭಯ ಕುಶಲೋಪರಿ
ಕಣ್ಣಾಲಿ ತುಂಬಿಹುದೇ ಸೌಹಾರ್ದ ಭಾವ?
ತೋರಬೇಕೆಂದೇ ತೋರುವ ಪ್ರೀತಿ?
ಪರಸ್ಪರ ಈರ್ಷ್ಯೆಯೋ ಅರಿವಿನ
ಅಭಾವವೋ
ಈ ಬಿಟ್ಟ ಬಾಯಿಯ ಬೆರಗು ?
ಇರುವುದೇ ಅನ್ಯೋನ್ಯ ತಿಳಿಯಲಿಕೆ
ಹವಣಿಸುವ ತವಕ?