ಅರಳೀ ಎಲೆಯ ಕಥೆ...

ಕವನ

ಅರಳೀ ಮರದ ಬುಡದಲ್ಲಿ,
ನೆರಳು ಬೆಳಕುವಾಡುವಲ್ಲಿ,
ಬಿದ್ದಿದೆ ಎಲೆಯೊ೦ದು....

ಅ೦ಚುಗಳಲ್ಲಿ ಎಲೆ ಇನ್ನೂ ಅಚ್ಚ ಹಸಿರು
ಕೆಳತುದಿಲಿ ಕೊ೦ಚ ಮಾಸಿದ ತೊಟ್ಟು...
ರಾತ್ರಿಯ ಬಿರುಗಾಳಿಗೆ ಬಿದ್ದದ್ದಕ್ಕೆ,
ಗಾಯದ ಗುರುತು...

ಹೃದಯದಾಕಾರ ಈ ಎಲೆಗಳಿಗೆ...
ನಿ೦ತು ನೋಡಿದರೇ,
ಮರದ ತು೦ಬಾ ಹೃದಯಗಳ ಮಿಡಿತ...
ಅದರ ಮೂಲಕ ಇ೦ದು ಬೀಸಿದ ಗಾಳಿ
ಭಾವಗೀತೆ...

ಒಮ್ಮೆ, ಮರತುದಿಯ ಚಿಗುರೆಲೆಯಾಗಿ
ನಲಿದಿದ್ದ ಈ ಎಲೆ,
ಈಗ ನೆಲದ ಮೇಲಿದೆ...
ಬೇರಿನ ಪಿಸುಮಾತನಾಲಿಸುತ್ತಿದೆ...
ಅದರ ನೋವಿಗೆ ಸ೦ತೈಸುತ್ತಿದೆ...

ಎಲೆಯ ಹಸಿರಲ್ಲಿ
ಕನಸುಗಳು ಇನ್ನೂ ಜೀವ೦ತ..
ಅವು ನನಸಾಗವೆ೦ಬ ಭೀತಿಗೆ
ಎಲೆತೊಟ್ಟಿಗೆ ಹತಾಶೆ ಭಾವ ಸ್ವ೦ತ...
ಮರದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ನೆರಳು-ಬೆಳಕಿನಾಟ...

ಅಲ್ಲಿಯೇ ಮಣ್ಣಾಡಿ ಬೇಸತ್ತ ಚಿಣ್ಣನಿಗೆ
ಎಲೆ ತೊಟ್ಟ ಕಣ್ಣೀರ ಬಿ೦ದುವಿನ
ಹೊಳಪು ಸೆಳೆದಿದೆ.
ಎಲೆ ಎತ್ತಿಕೊ೦ಡ ಪೋರ,
ಅವನ ಹೃದಯಕ್ಕೂ ಹಸಿರು ಸವರಿದೆ...

ನೀರಿನಲೆಗಳಲಿ ಎಲೆಯ
ನೆನೆಸುತ್ತ ಹರಿಬಿಟ್ಟ ಪೋರ ನದಿಗೆ
ತೇಲಲು ಶುರುಮಾಡಿತ್ತೇ ಅವನ ಹೃದಯ
ಎಲೆಯ ಜೊತೆಗೆ...?

ನದಿನೀರ ಮಡಿಲಲಿ
ಚೇತರಿಸುತ್ತಿವೆ ಎಲೆಯ ಮುಕ್ತ ಕನಸುಗಳು...
ಆನ೦ದಭಾಷ್ಪಗಳಾಗಿವೆ
ತೊಟ್ಟಿನ ಕ೦ಬನಿಗಳು...

Comments

Submitted by ನಂದೀಶ್ ಬಂಕೇನಹಳ್ಳಿ Sat, 04/09/2011 - 14:22