ಎಲ್ಲಿರುವೆ???

ಎಲ್ಲಿರುವೆ?

ಬಹು ದಿನಗಳ ಆಸೆ, ಬರೆಯಲು ಮತ್ತೊಂದು ಕವಿತೆ
ಎಷ್ಟು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದರೂ ಆಗದು - ನನ್ನಲ್ಲಿ ಶಬ್ದಗಳಾ ಕೊರತೆ?

ಹಿಡಿದೆ ಪೆನ್ನು-ಪೇಪರನ್ನು ಬರೆದೇ ತೀರುತ್ತೇನೆಂದು
ತಿಣುಕಿದೆ ಸಾಲೊಂದ ಬರೆಯಲು - ಕವಿತೆ ಮುಗಿಯುವುದೆಂದು?

ಎಷ್ಟು ಹುಡುಕಿದರೂ ಸಿಗದು ಪದಗಳೊಂದು ನೆಟ್ಟಗೆ
ಎಲ್ಲಿ ಹೋಯಿತೆನ್ನ ಸ್ಫೂರ್ತಿ? ಮನವಾಗಿದೆ ಕೊಟ್ಟಿಗೆ

ವಿಷಯಕೇನು ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲ - ಮಾಡಿದೆ ಹಲವು ಯತ್ನ
ಆದರೂ ಸಿಗದು ಫಲ - ಕವಿತಾ ಯಜ್ಞಕ್ಕೆ ನೂರೆಂಟು ವಿಘ್ನ

ಹೊಳೆದ ಸಾಲು ಕಳೆದೇ ಹೋಯ್ತು - ಮತ್ತೆ ಸಿಲುಕದಾಯ್ತು
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ವಿಫಲ ಯತ್ನ - ಆದೆ ಕಡೆಗೆ ಸುಸ್ತು

ಎನೋ....ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಭಾವನೆ
ಮನದ ಹೊಯ್ದಾಟ - ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ಯಾತನೆ

ಅಳುಕು ತುಂಬಿಹುದು ಮನದಿ - ಅತೃಪ್ತಿಯ ಛಾಯೆ
ಓ ಕವಿತೆ! ಎಲ್ಲಿರುವೆ? ಏನಿದೀ ಮಾಯೆ??

ಅರ್ಧ ಬರೆದೆ - ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟೆ - ಇಲ್ಲ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಸ್ಥಿಮಿತ
ಹಿಂದೆಂದೂ ಆಗಿಲ್ಲ - ಇದು ಚೂರಿಯ ತಿವಿತ

ಸರ ಸರನೆ ಪದಗಳ ಜೋಡಣೆಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ ನಾನೊಮ್ಮೆ
ಈಗ ನಾನಾಗಿರುವೆ ಮಧ್ಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತ ಎಮ್ಮೆ

ಮಸ್ತಕದ ಪುಸ್ತಕದಿ ಸಿಗದು ಪದಗಳೆನಗೆ - ಎಂಥಾ ವಿಪರ್ಯಾಸ
ಸಿಕ್ಕ ಪದಕೆ ಸಿಗದು ಅದಕೊಂದು ಪ್ರಾಸ

ಮಸೂರ ಹಿಡಿದರೂ ಸಿಗದು, ಮನವಾಗಿದೆ ಬಿಳಿಹಾಳೆ
ಏಕೆ ಹೀಗಾಯ್ತು?? ಇದೆಂಥಾ ಗೋಳೇ??

ಪದಗಳಾ ಚಿಲುಮೆ - ನನ್ನೊಲುಮೆಯ ಬುಗ್ಗೆ ಕಾಣದಾಗಿದೆ ಏಕೆ?
ಮನದ ಬಾವಿಯು ಇಂದು ಬತ್ತಿಹುದು ಏಕೆ?

ಮನಕೆ ಕವಿದಿದೆ ಮಸುಕು - ಎಲ್ಲವೂ ಮಂಕು
ಎಂದು ನಾ ಸರಿ ಹೋಗುವೆ? ಹಿಡಿದಿದೆ ಬುದ್ಧಿಗೆ ಸೋಂಕು

ಬರೆಯಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ಹಟದ ಮುಳ್ಳು ಮನಕೆ ಚುಚ್ಚಿದೆ
ಮುಳ್ಳ ಒಗೆದು - ಗುಣ ಪಡಿಸುವ ಮುಲಾಮು ಇನ್ನೂ ಸಿಕ್ಕದೇ...

ಎಲ್ಲಿ ನೀನು ಅಡಗಿ ಕುಳಿತಿಹೆ? ನನ್ನ ಕೂಗು ಕೇಳದೇ?
ಆಟವೆಷ್ಟು ಆಡುತ್ತೀಯೇ? ಬೇಗ ಹೊರ ಬರಬಾರದೇ?

ಹೆಚ್ಚು ದಿನವಾದರೆ ಆಗುವುದು ಬುದ್ಧಿಗೆ ಭ್ರಮಣೆ
ಮುಖ ತೋರೇ, ನೀನು - ತೀರು ನನ್ನ ಬವಣೆ

ಯಾರಲ್ಲಿ ಹೇಳಲಿ ನಾನು, ನನ್ನ ವೇದನೆ - ಈ ನೋವನ್ನು ತಾಳೆನೇ
ಓಡೋಡಿ ಬಾ ಓ ನನ್ನ ಪ್ರಿಯತಮೆ, ನಿನ್ನ ಬಿಟ್ಟಿರಲಾರೆನೇ....

(೧೪,೧೫-ಫ಼ೆಬ್ರುವರಿ-೨೦೦೭)