ಒಂದು ಹನಿಯ ಕಥೆ

ಅಖಂಡ ಬ್ರಂಹಾಂಡದಲ್ಲಿ ಅಗಣಿತ ನಕ್ಷತ್ರಸಮೂಹಗಳೊಂದಾದ ಆಕಾಶಗಂಗೆಯಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವುದೊಂದು ಸೌರವ್ಯೂಹ. ಈ ಸೌರ್ಯವ್ಯೂಹದ ನವ ಗ್ರಹಗಳಲ್ಲೊಂದಾದ ಭೂಮಿಯು ಸೂರ್ಯನ ಸುತ್ತಲು ಸುತ್ತುತ್ತಿದೆ. ತನ್ನ ಆಗಸದ ಗರ್ಭದಲ್ಲಿ, ಅನಂತ ಕಾಲದಿಂದ ಪ್ರಕೃತಿ ನಿಯಮಕ್ಕೆ ವಿಧೇಯನಾಗಿ ಮೋಡಗಳ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಮಳೆಗೈದಂತೆ, ಆ ದಿನವು ಒಂದು ಕಡೆ ಮಳೆಯ ಛಾಯೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಮಳೆಯ ಸಹಸ್ರಕೋಟಿ ಹನಿಗಳ ನಡುವೆ ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯೊಂದು ಮಿಕಮಿಕನೆ ಕಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ನೋಡುತಿತ್ತು. ಆಗತಾನೆ ಹುಟ್ಟಿ ಆಗಸದ ಮಡಿಲೇರಿ, ಬಾಹ್ಯ ಪ್ರಪಂಚದ ಪ್ರಪ್ರತಮ ನೋಟವನ್ನು ಪುಟ್ಟ ಹನಿ ನೊಡಿತ್ತಿರಲು, ಅದರ ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಕೋಲ್ಮಿಂಚಿನ ಬೆಳಕು ಪ್ರತಿಫಲಿಸಿತು. ಭೂಮಿಯ ಸೌದರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮೋಡಗಳು ಬಣ್ಣಿಸಿದ್ದುದ್ದೆಲ್ಲವನ್ನೂ, ಆ ಪುಟ್ಟ ಹನಿ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿತ್ತು. ಆಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲ ಹನಿಗಳಂತೆ ಸ್ವಛ್ಚಂದ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ  ಹಾರುತ್ತ ಧರೆಯ ಸ್ವರ್ಗಸದೃಶ್ಯವಾದ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ನೋಡಲು,ಆತುರಾತುರವಾಗಿ ಧರೆಯೆಡೆಗೆ ದಾಪುಗಾಲಿಟ್ಟಿತ್ತು. ಉಲ್ಲಾಸದ ಮೇರು ಪರ್ವತವನ್ನೇರಿದ್ದ, ಏಲ್ಲಾ ಹನಿಗಳಲ್ಲೂ ಭುವಿಯ ಗಲ್ಲಕ್ಕೆ ಮುತ್ತಿಕ್ಕುವ ತವಕ.

ಕೇವಲ ಗುಡುಗಿನ ಘರ್ಝನೆ ಹಾಗು ರೊಯ್ಯನೆ ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಯ ಸದ್ದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತಾವ ಸದ್ಧುಗದ್ದಲವಿಲ್ಲದ ಬಾನಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಿಂದಲೊ ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಶಬ್ಢವು ಬರತೊಡಗಿತು. ಬರುಬರುತ್ತ ಶಬ್ಢದ ತೀವ್ರತೆ ಹೆಚ್ಚುತ್ತ, ಸುತ್ತಮುತ್ತಲ ವಾಯುಮಂಡಲ ಅದುರತೊಡಗಿತು. ದೂರದಲ್ಲೊಂದುಕಡೆ ಯಾವುದೋ ವಸ್ತುವೊಂದು , ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯಿರುವೆಡೆಗೆ ಧಾವಿಸಿ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಶರೀರವಿದ್ದ ಆ ವಸ್ತುವಿನ ಕೆಲುವ ಕಡೆ ಮಿನುಗುವ ದೀಪಗಳು ಕೂಡ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಕುಶಾಗ್ರಮತಿ ಮಾನವರ ಸೃಷ್ಟಿಗಳಲ್ಲೊಂದಾದ ವಿಮಾನವು, ಗಾಳಿಯನ್ನು ಛೇಧಿಸುತ್ತ, ತನ್ನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಹನಿಗಲೆಲ್ಲವನ್ನು ಛಿನ್ನವಿಛಿನ್ನ ಮಾಡಿ, ಹನಿಗಳ ಹೃದಯಗಳಲ್ಲಿ ಭಯದ ಕರಾಳ ಛಾಯೆಯನ್ನು ಮೂಡಿಸಿತ್ತು. ಎಲ್ಲಾ ಹನಿಗಳು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಸೇರುವ ಮೊದಲೇ, ವಿಮಾನಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕಿ ತಮ್ಮ ಶರೀರವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಭಯದಿಂದ ಕಕ್ಕಬಿಕ್ಕಿಯಾಗಿವೆ. ಇವುಗಳ ಪೈಕಿ ಆ ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯೂ ಕೂಡ ಒಂದು. 

ಹನಿಯು ಹೇಗಾದರು ಮಾಡಿ ಅ ವಿಮಾನದಿಂದ ತನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಸಲುವಾಗಿ, ತನ್ನೆಲ್ಲ ಬಲವನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸಿ ಅದರಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಓಹ್ಹೊ! ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆಯು ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯನ್ನು ರಭಸವಾಗಿ ಬಡಿದು ಅದನ್ನು ತುಂಡರಿಸಬೇಕು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ...

 

"ಸಾವು ನಿಶ್ಚಿತ, ಇನ್ನು ಹೆದರಿ ಬಾಳುವುದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಆಕಸ್ಮಿಕ, ಮುಂದೇನಾಗುವುದೊ ನಾನರಿಯೆ? ಹೆದರಿ ವಿಧಿಯೊಡನೆ ಸೋಲನ್ನುಣ್ಣುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಹೋರಾಡಿ ಮಡಿಯುವುದೆ ಲೇಸು" ಎಂದು ಹನಿಯು ಸ್ವಗತ ನುಡಿದು, ರಣಾಂಗದಲ್ಲಿ ಸಾವಿಗೆದುರಾಗಿ ಎದೆಯುಬ್ಬಿಸಿ, ಮಸ್ತಕದ ಗರ್ಭದಲ್ಲಡಿಗಿದ್ದ ಭೀತಿಯೆಂಬ ರಕ್ಕಸನನ್ನು ಬಡಿದೋಡಿಸಿ, ಮಿಂಚಿನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ನರನಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ತುಂಬಿ ನಿಂತ ಯುದ್ಧವೀರನಂತೆ, ತನ್ನೆಲ್ಲ ಬಲವನ್ನು ಒಗ್ಗೂಡಿಸಿ ವಿಮಾನದ ಜೊತೆಗಿನ ಯುದ್ದಕ್ಕೆ ಮುಂದಾಗಿದೆ. ವಿಧಿವಶಾತ್ ಹನಿಯ ಪ್ರಾಣ ಉಳಿಯಿತು. ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆ ಹನಿಯ ಕೆಳಗೆ ಕೂದಳೆಲೆಯ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಹಾದುಹೋಯಿತು. ಆ ಕೂದಲೆಳೆಯ ಅಂತರವೇ ದೈವನಿರ್ಣಯ, ವಿಧಿಯ ಅಪ್ರಮಾಣಭೂತ ಇಚ್ಚೆ. 

 

ಹನಿಯ ಮುಂದೆಯೇ ವಿಮಾನವು ಬಹು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿ ಹಾದು ಹೊಗುತ್ತಿದೆ. ಕಿಟಕಿಯ ಮಾಸು ಮಾಸು ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ, ಒಳಗೆ ಇದ್ದ ಪ್ರಯಾಣಿಕರ ಮುಖಗಳು ಕಾಣಸಿಗುತಿಲ್ಲ; ಆದರೆ ಹಲವಾರು ಬಣ್ಣಗಳು ಸೇರಿ ಕಲಸುಮೇಲೋಗರವಾಗಿ ನೋಟ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ಓಳಗೆ ಇರಬಹುದಾದ ವಿಲಕ್ಷಣ ಲೋಕವನ್ನರಿಯದ ಹನಿಗೆ, ಆಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ ಬಂದ ವಿಮಾನದೊಳಗೆ, ಮಾನವರನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ನೊಡಲಿಲ್ಲವಲ್ಲವೆಂದು ಬೇಸರವಾಗಿದೆ. "ಸಾವನ್ನು ಗೆದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಹನಿಗೆ, ಆಸೆಯನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲಾಗಲಿಲ್ಲ" !!!

ಹಾರುವ ವಿಮಾನದ ಹಿಂದೆಯಿದ್ದ ಮಾನವರ ಚಿತ್ತಚಾತುರ್ಯವನ್ನು ನೆನೆಯುತ್ತ, ಹನಿಯು ಮತ್ತೆ ಸುತ್ತಲೂ ನೋಡತೊಡಗಿತು. "ಅಯೋ! ನೀನೇಕೆ ಹೀಗೆ ಸಣ್ಣಗಾಗಿರುವೆ?" ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿಯೆ ಇದ್ದ ಇನ್ನೊಂದು ಸಣ್ಣ ಹನಿಯನ್ನು ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯು ಪ್ರಷ್ನಿಸಿತು.

"ನನ್ನ ಶರೀರದ ಸ್ವಲ್ಪ ಭಾಗ, ಆ ವಿಮಾನದ ರೆಕ್ಕೆಗೆ ತಾಗಿ ಹಾಳಾಯಿತು" ಎಂದು ವಿಮಾನದ ಅಪಘಾತದಲ್ಲಿ ತನ್ನರ್ಧ ಶರೀರವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ರಭಸವಾಗಿ ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಯ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ತನ್ನನ್ನು ತಾನೆ ನಿಯಂತ್ರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದೆ ತೂರಾಡುತ್ತ ಹೇಳಿತು. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಹೇಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರ್‍ಇಯಸಬೇಕೆಂದು ತಿಳಿಯದೆ, ಹನಿಯು ತನ್ನ ಪಯಣವನ್ನು ಧರೆಯೆಡೆಗೆ ಮುಂದುವರೆಸಿತು. 

 

ಇದರ ಮಧ್ಯೆ ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವು ಅಮ್ಮನ ಸೆರೆಗ ಹಿಂದೆ ನಾಚುತ್ತ ಆಗಾಗ ಕದ್ದು ನೊಡುವ ಹಾಗೆ, ಸೂರ್ಯನು ಮೊಡಗಳ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಇಣುಕಿ ನೋಡಹತ್ತಿದನು. ಬೆಳಕು ಮಳೆಯ ಮೋಜಿನಾಟದ ಫಲವಾಗಿ, ಬಾನಂಚಿನಲ್ಲಿ ಮಳೆಬಿಲ್ಲಿನ ದೃಷ್ಟಿಸುಂದರ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗಿತ್ತು. ಮೋಡಗಳ ಪರಿಧಿಯಾಚೆಗೆ ಸ್ವರ್ಗಸದೃಷ್ಯವಾದ ವಿಹಂಗಮ ನೋಟವು, ನೋಡುಗರ ಮೈನವಿರೇಳಿಸುವುದರಲಿ ಸಂಷಯವೆರಲಿಲ್ಲ. 

ಮೋಡಗಳ ಪರಿಧಿಯನ್ನು ದಾಟಿದೊಡನೆಯೆ ಹನಿಯು, ಅಭೂತಪೂರ್ವವೂ ಅಮೋಘವೂ ಆದ ಧರೆಯ ದೃಘ್ಘೋಚರ ಸುಂದರತೆಯನ್ನು ನೋಡಿ, ಹೃದಯ ತಲ್ಲಣದ ಪರಾಕಾಷ್ಟೆಯನ್ನು ತಲುಪಿ, ಬಾವಪರವಶಗೊಂಡು ಶಿಲಾಮೂರ್ಥಿಯಾಯಿತು.

ಎಲ್ಲಿ ನೊಡಿದರಲ್ಲಿ ಹಸಿರ ಸೀರೆಯನ್ನುಟ್ಟ ಸುಂದರಿಯರಂತೆ ನಳನಳಿಸುತ್ತಿರುವ ಪರ್ವತ ಶ್ರೇಣಿಗಳು, ಪರ್ವತ ಸುಂದರಿಯ ಮುಡಿಗೇರಿರುವ ಮಲ್ಲಿಗೆಯಂತಹ ತಿಳಿ ಮೋಡಗಳು, ಹರಿಯುವ ನದಿಯೋ,  ಗೆಜ್ಜೆಯಂತೆ ಹಲವಾರು ಪರ್ವತಗಳ ಪಾದದಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುತ್ತ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಕ್ಷಿತಿಜದಂಚಿನಲ್ಲಿ ಸಪ್ತವರ್ಣಗಳ ಸಮೂಹ ಬಿಲ್ಲಿನಂತೆ ಬಾಗಿ, ರವಿಯ ಅಮೃತಕಿರಣಗಳಿಂದ ಪ್ರಝ್ವಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನದಿಯೊಡನೆ ಸಂಸರ್ಗವಾಗಿ, ಅಮೂರ್ತ ದೃಶ್ಯವನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ. ಮಳೆಯ ಮೊಮ್ಮದಲ ಹನಿಗಳಿಂದ ಜಳಕವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ, ಹೊಳೆವ ಎಳೆಯ ಹಸಿರು ಎಲೆಗಳಿಂದಲೂ, ಮಾಗಿದ ಹಳದಿ ಎಲೆಗಳಿಂದಲೂ, ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ವಿವಿಧ ಹೂಗಳಿಂದಲೂ ಅಲಂಕೃತಗೊಂಡ, ಮಹೊನ್ನತವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಮರಗಳು, ಪ್ರಕೃತಿಯ ಕಲಾ ಕುಂಚದಿಂದ ಅರಳಿದ ಅದ್ಭುತ ವರ್ಣಚಿತ್ರದಂತಿದೆ. ಭೂಮತೆಯು, ತನ್ನ ಬೊಗಸೆಯಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ಹಿಡಿದಿರುವಂತೆ, ಸುಂದರ ಸರೋವರಗಳು ನೀಲಿ ಬಾನಿನ ಚೆಲುವಾದ ಮೊಗವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಇಂತಹ ಅನೇಕ ಸೌಂದರ್ಯಗಳ ಸಮ್ಮೇಳನದ ಸೊಬಗನ್ನುಂಡು "ಇಂತಹ ಚೆಲುವನ್ನು ಕಂಡ ನಾನೇ ಧನ್ಯ, ಜನ್ಮ ಸಾರ್ಥಕ" ಎನುವಂತೆ ಹನಿಯು ಪರಮಾನಂದದ ರಥವೇರಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿರಲು, ಅದರ ಮೊಗದಲ್ಲಿ ಸಂತೃಪ್ತಿಯ ತೇಜ್ಃಫುಂಜ ರಾರಾಜಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯಂತೆಯೇ ಮಿಕ್ಕ ಹನಿಗಳ ಮೊಗಗಳಿಲ್ಲಿಯೂ ಅದೇ ಭಾವಾವೇಶ ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ಪಯಣ ಹೀಗೆ ಮುಂದುವರೆಯುತ್ತಿರಲು, ಹನಿಯು ತನ್ನ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸತೊಡಗಿತು. "ನಾನು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದಾಗ ಎಲ್ಲಿ ಬೀಳಬಹುದು?"; ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿರುವ ಕಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆಯೋ?, ಮರದ ಮೇಲೆಯೋ?, ನದಿಯ ಮೇಲೆಯೊ? ಸರೊವರದ ಮೇಲೆಯೋ? ಹೀಗೆ ಚಿಂತೆಯ ಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಹೋದ ಪುಟ್ಟ ಹನಿ, ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಯ ಒತ್ತಡ ಅತಿಯಾಗಿ, ಓರೆಯಾಗಿ ಚಲಿಸಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಹೀಗೆ ಓರೆಯಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹನಿಗೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿನ ದೃಶ್ಯವೆಲ್ಲವು ಚಲಿಸುವಂತೆ ಕಾಣಿಸತೊಡಗಿದವು. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಹಸಿರು ಚಪ್ಪರವೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಘಕ್ಕನೆ ಚಿತ್ರ ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಆಕೃತಿಗಳು ಕಾಣಸಿಗತೊಡಗಿದವು. ಚೌಕಕಾರವಾದ ಡಬ್ಬಿಗಳನ್ನು ಒಂದರ ಹಿಂದೊಂದರಂತೆ ಜೊಡಿಸಿರುವ ಹಾಗೆ, ಮತ್ತೆ ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಬೂದು ಬಣ್ಣದ ಅಂಕುಡೊಂಕಾದ ವಕ್ರರೇಖೆಗಳು ಮೂಡಿದ ಹಾಗೆ. ಆ ವಿಚಿತ್ರ ಆಕೃತಿಗಳು, ಸಹಸ್ರಾರು ವರುಷಗಳಿಂದ ವಿಕಸಿತಗೊಂಡ ಮಾನವ ಪ್ರಾಣಿಯ ಚಿತ್ತ ಚಾತುರ್ಯದ ಫಲವಾಗಿತ್ತು. ಏಲ್ಲಿ ನೊಡಿದರಲ್ಲಿ ಪುಂಖಾನುಪುಂಖವಾಗಿ ನಿಂತಿರುವ ಕಟ್ಟಡಗಳು, ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಹಾವಿನ ಹಾದಿಯಂತೆ ಕಾಣುವ ರಸ್ತೆಗಳು. ಇನ್ನೂ ಹತ್ತಿರವಾದಂತೆ, ಆ ರಸ್ತೆಗಳಾಲಿ ಚಲಿಸುವ ಯಂತ್ರಗಳು ಕಂಡವು. ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ಕಂಡ ಹನಿಗೆ, ಈ ಮೊದಲೇ ಕಂಡ ವಿಮಾನಕ್ಕೂ, ಈಗ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಅಚ್ಚರಿಯ ಸಂಗತಿಗಳಿಗೂ ಅಙಾತ ಸಂಭಂಧವಿರಬಹುದು ಎನಿಸಿತು. 

ಹತ್ತಿರವಾದಂತೆಲ್ಲಾ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿರುವ ವಸ್ತುಗಳೆಲ್ಲಾ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಂಡರೂ ಕೂಡ, ಹನಿಗೆ ಅವೆಲ್ಲಾ ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ಕಾಣಸತೊಡಗಿದವು. ಕೆಲವು ಕಟ್ಟಡಗಳು ಅಡ್ಡಡ್ಡವಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದರೆ, ಕೆಲುವು ಎತ್ತರವಾದ ನಿಲುವನ್ನೊಂದಿತ್ತು. ಕೆಲವಂತು ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಂದಿದ್ದು, ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಸಿರು ಬೆಳದಿತ್ತು. ರೂಪಗಳಲ್ಲಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಬಣ್ಣಗಳಾಲ್ಲೂ ಕಟ್ಟಡಗಳು ನೊಡಲು ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದ್ದವು. ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಗೋಡೆಯ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ, ಹಸಿರು ಹಾಸಿಗೆ ಹಾಸಿದಂತೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಯಾವುದೊ ಕಟ್ಟಡದೊಳಗಿಂದ ಕೊಳವೆಯ ಮೂಲಕ ತಿಳಿ ಮೋಡದಂತೆ ಹೊಗೆಯನ್ನು ಸೂಸುತ್ತಿತ್ತು. ಬರುವ ಹೊಗೆಯು ಹನಿಯ ನೋಟವನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸಲು, ಹನಿಯು ಹೊಗೆಯನ್ನೇ ನೊಡುತ್ತಿರಲು, ಘಕ್ಕನೆ ಅದರ ಎದುರು ನೂರಾರು ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿ ನಿಂತಿರುವ ಕಟ್ಟಡವು ಎದುರಾಯಿತು. 

ದಮ್ಮನೆ ಮುಂದೆ ಬಂದ ಕಟ್ಟಡವನ್ನು ನೋಡಿ ಹನಿಗೆ ಭಯವಾದರು, ಅದರೋಳಗೆ ಅನೇಕ ಹನಿಗಳು ಅದಕ್ಕೆ ಕಂಡವು. ಕನ್ನಡಿಯ ಕಪಟನಾಟಕವನ್ನರಿಯದ ಹನಿಯು, ಮೋಡದಲ್ಲಿರುವಂತೆ ಅಲ್ಲಿಯೂ ಹನಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ, ಕಟ್ಟದಮೇಲೆ ಎನೋ ಒಂದು ತರಹ ಸ್ನೇಹಭಾವ ಬರಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಹನಿಗಳನ್ನು ನೊಡಿ, ಈ ಪುಟ್ಟಹನಿ ಕಿರುನಗೆಯನ್ನು ಬೀರಿ ಮಾತಾಡಿಸಿಲು  ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿತು, ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತ್ಯುತ್ತರವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಹನಿಗಳಿಂದ ಯಾವ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆಯು ಬಾರದಿದ್ದರಿಂದ ಮುಖಭಂಗವಾದಂತಾಗಿ ಜೋಲುಮೋರೆ ಹಾಕಿತು. ಆಷ್ಟರಲ್ಲಿಯೇ ಪುಟ್ಟ ಹನಿಗೆ, ಅರ್ಧ ಶರೀರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದ ಹನಿಯು, ತೂರಡುತ್ತ ಕಟ್ಟಡದ ಒಳಗೆ ಹೋದಂತಾಗಿ, ಇನ್ನೇನು ಅದನ್ನು ಕರೆಯಲು ಹೊಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ, ಮಾಯಾಮೃಗದಂತೆ ಆ ಬೃಹತ್ ಕಟ್ಟಡ ಮಾಯವಾಗಿ, ಎದುರಿಗೆ ಬಹು ವಿಸ್ತಾರವಾಗಿ , ಸಾಗರೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಮಹಾಸಮೂಹ ಕಂಡಿತು. ಹನಿಯು ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲೂ ನೋಡುತ್ತಿರಲು, ಕಟ್ಟಡದೊಳಗೆ ಕಂಡ ತೂರಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಹನಿಯು, ಅದರ ಹಿಂದೆ ಕಂಡಿತು. ಈಗತಾನೆ ಕಟ್ಟಡದೊಳಗಿದ್ದ ತೂರಡುವ ಹನಿ,ಅದರ ಹಿಂದೆ ಹೋದದ್ದನ್ನು ನೋಡಿ, ಪುಟ್ಟ ಹನಿಯು ಕಸಿವಿಸಿಗೊಂಡಿತು.

 

ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಮುಗಿಲಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮತ್ತೊಂದು ಕಲಾಪ್ರಪಂಚ ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುವುದರಲ್ಲಿತ್ತು. ರವಿಯ ಹೊನ್ನಕಿರಣಗಳ ಹಾಗು ಹನಿಮುತ್ತುಗಳ ನಡುವೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಶೃಂಗಾರ ಚೇಷ್ಟೆ, ಅತ್ತಿಂದತ್ತಲಿಗೆ ಹಾರಡುತ್ತಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಕರಲವ, ಮೋಡರಾಜನ ಮುಕುಟದಲ್ಲಿ ಶೋಭಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಮನುಬಿಲ್ಲಿನ ಪ್ರಭಾವಳಿ, ಸೂರ್ಯನ ಅಮೃತಕಿರಣಗಳು ಗಾಜಿನ ಗಗನಚುಂಭಿ ಕಟ್ಟಡಗಳ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು, ಅಚೇತನದಲ್ಲೂ ಚೇತನವನ್ನು ತುಂಬುವ ಬಗೆ, ಭುವಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ಪ್ರತಿಸೃಷ್ಟಿಮಾಡಿತ್ತು.

ಬಹುಶಃ ಮಳೆಯು ನಿಲ್ಲುವಷ್ಟು ಹೊರಗಿನ ವಾತವರಣ ಬದಲಾಗಿತ್ತು. ನೂರಾರು ಪುಷ್ಪಗಳು ಮುದುಡಿ ಮೊಗ್ಗಾಗುವಂತೆ, ಕೆಳಗಿದ್ದ ಜನರು ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಛತ್ರಿಗಳನ್ನು ಮಡಚತೊಡಗಿದರು. ಜನನಿಭಿಡವಾಗಿದ್ದ ರಸ್ತೆಗಳು, ಮಳೆ ನಿಲ್ಲುವ ಸೂಚನೆ ಕಂಡ ಕ್ಷಣವೆ, ಜನರಿಂದ ತುಂಬತೊಡಗಿದವು. ಮರದಾಸರೆಯಲ್ಲಿ ಅಡಗಿದ್ದ ಹಕ್ಕಿಗಳು, ಗೂಡುಬಿಟ್ಟು ಹಾರತೊಡಗಿದವು. ಅಧೋಮುಖವಾಗಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹನಿಯು ಭೂಮಿಗೆ ಬಹಳ ಹತ್ತಿರವಾದಂತೆ, ಯಾವುದಾದರು ಕಟ್ಟಡದೊಳಗಡೆಯೊ, ಇಲ್ಲಾ ಮರದ ಕೊಂಬೆಯಲ್ಲಿಯಚಿಗುರೆಲೆಯ ಮೇಲೋ, ಇಲ್ಲ ನೆಲದ ಮಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆಯೊ ಬೀಳಬಹುದೆಂದು ಚಿಂತಿಸುತ್ತ, ಬಹುದೂರದ ಪಯಣವನ್ನು ಮುಗಿಸಿ, ತನ್ನ ಗಮ್ಯವನ್ನು ಸೇರಲು ಅಣಿಯಾಯಿತು. ತನ್ನ ಜನನಕ್ಕೂ ಹಾಗು ಜೀವನ ಪಯಣದೊಳಗೆ ತನಗಾದ ಭಯ,ಭೀತಿ, ಆನಂದ, ಉತ್ಸುಕ, ನಿರಾಶಾದಿ ಅನುಭವಗಳಿಗೂ ಕಾರಣಕರ್ತನಾದ ಭಗವಂತನಿಗೆ, ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೇ ತುಂಬು ಹೃದಯದ ಕೃತಜ್ನತೆಯನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿತು.

ಹಾಗೆ ಚಲುಸಿತ್ತಿರಲು, ಹನಿಗೆ ಎದುರಾದದ್ದು, ಆಗತಾನೆ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯಿಂದ ಜಳಕವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ್ದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಉಧ್ಯಾನವನ. ಉಧ್ಯಾನದ ಸುತ್ತಲೂ ಅನೇಕ ಪುಷ್ಪಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತಗೊಂಡಿದ್ದ ಹೆಮ್ಮರಗಳು, ಧರೆಯೊಳಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹನಿಗಳನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಲೆಂದೇ ನಿಂತ್ತಿದ್ದ ಮಹಾನುಭಾವರಂತೆ ಕಂಡರು. ವನದ ಮಧ್ಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಅನೇಕ ಹೂಗಳಿಂದ ತುಂಬಿನಿಂತಿದ್ದ ಕೊಳವೊಂದಿತ್ತು. ಕೊಳದ ಸುತ್ತಲೂ, ಕೆಂಪು,ಹಳದಿ,ಕೇಸರಿ,ನೇರಳೆ, ಬಿಳಿ ಹೂಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ನಿಂತ್ತಿದ್ದ ಪುಟ್ಟ ಗಿಡಗಳ ಕೈದೋಟ. ವನದ ಬಹುಬಾಗ ಹಚ್ಚ ಹಸುರಿನ ರತ್ನಗಂಬಳಿ ಹಾಸಿದಂತೆ, ಹುಲ್ಲು ಬೆಳೆದಿತ್ತು. ಹನಿಯು ಆ ಹೂವಿನ ಕೈಡೊಟದ ಕಡಗೆ ಬೀಳುತ್ತಿದ್ದು, ಮರಗಳ ತುದಿಕೊಂಬೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಹಾದುಹೋಗುವಾಗ, ಮೊದಲೇ ಬಂದು ವಿಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಅನೇಕ ಹನಿಗಳನ್ನು ಮರದ ಎಲೆ, ಕೊಂಬೆಗಳ ಮೇಲೆ ಕಂಡಿತು.  ತಾನು ಕೂಡ ಧರೆಗೆ ಈಗತಾನೆ ಬಂದಿದಾಗಿ,ಕಿರುನಗೆಯನ್ನು ಬೀರುತ್ತ, ಕಣ್ಣಂಚಿನ್ನಲ್ಲೇ ಮಿಕ್ಕ ಹನಿಗಳಿಗೆ ಸನ್ನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿತು.

ಹೂದೋಟದಲ್ಲಿದ್ದ ನೇರಳೆ ಬಣ್ಣದ ಹೂವಿನಮೇಲೆ ಹನಿಯು ಬಂದಪ್ಪಳಿಸಿ, ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಮೈಚಾಚಿ ಮಲಗಿತು.  ಬಿದ್ದ ರಭಸಕ್ಕೂ, ಬೀಸುತಿದ್ದ ಗಾಳಿಗೂ, ಹೂ ಉಯ್ಯಾಲೆಯಂತೆ ತೂಗುತ್ತಿರಲು, ಅದರ ಮೇಲಿದ್ದ ಹನಿಯು ಯಾವುದೋ ಮಾಯಲೋಕಕ್ಕೆ ಬಂದಿಳಿದುರುವ ಹಾಗೆ ದಿಗ್ಬ್ರಮೆಗೊಂಡು , ಹೂವಿನ ಜೊತೆ ತಾನು ತೂಗುತ್ತ, ಪಿಳಿಪಿಳಿ ಕಣ್ಣುಬಿಡುತ್ತ ಮಲಗಿತ್ತು. ಕ್ಷಣಕಾಲ ಹಾಗೆ ಇರಲು, ಬೀಸುತ್ತಿದ್ದ ಗಾಳಿಯ ವೇಗ ಜೊರ್‍ಆಗಿ, ಹೂವು ಕೆಳಗೆ ಬಾಗಿ, ಹನಿಯು ಜಾರಿ ಬಂದು ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಂಡಿತು. ಹೊರಗಿನ ಬೆಳಕಿಗೆ, ಹನಿಯು ಮುತ್ತಿನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿತ್ತು. 

ಹೀಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಕಾಲ ಕಳಿಯಲು, ಸುತ್ತಲಿನ ಭೂಮಿ ಅದುರಲು ಶುರುವಾಯಿತು. ಹನಿಯು ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲು ಕಣ್ಣುಹಾಯಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ, ಓರ್ವ ಮುದುಕ, ತನ್ನ ಮೊಮ್ಮಗುವಿನ ಜೊತೆ ಆಟವಾಡುತ್ತ ಹನಿಯಿದ್ದಕಡೆಗೆ ಓಡಿಬಾರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಬ್ಬರ ಮೊಗಗಳಲ್ಲು ನಗು. ಮಗುವಂತು ಕಿಲಕಿಲನೆ ಕಿರುಚುತ್ತಾ, ಅಜ್ಜನ ಕೈಗೆ ಸಿಗಬಾರದೆಂದು, ಅಂಕುಡೊಂಕಿನ ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡುತ ಒಡುತ್ತಿದೆ.

 

"ಆಹಾ !!! ಇದೆಂತಹ ಸೌಭಾಗ್ಯ, ಇನ್ನು ನನ್ನ ಕಥೆ ಮುಗಿಯಿತು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ,ಮಾನವನ ದರ್ಶನವಾಯಿತಲ್ಲ. ನನ್ನ ಆಸೆ ಕೊನೆಗೂ ಈಡೇರಿತಲ್ಲಾ!!" ಎಂದು ಹರುಷದಿಂದ ಪುಲಕಿತಗೊಂಡ ಹನಿಯ ಮನಸ್ಸು, ಸಂತೃಪ್ತಿಯೆಂಬ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಸುವರ್ಣ ಸಿಂಹಾಸನವನ್ನೇರಿತು.   

 

ಬೆಣ್ಣೆಯಂತಹ ಗಲ್ಲದ ಮೇಲೆ, ಜೇನಿನಂತಹ ಜೊಲ್ಲು ಸುರಿಸುತ್ತ, ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದ ಹಳದಿ ಚೆಂಡನ್ನು,  ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಕೈಗಳಿಂದ ಒರೆಸುತ್ತ, ಪುಟ್ಟ ಮಗುವು ಕಂಕುಳಲ್ಲಿ ಚೆಂಡನ್ನು ಜೋಪಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಆಅ ಕಡೆಯಿಂದ ಅಜ್ಜನು ಮಗುವನ್ನು ಕರೆಯಲು, ಮಗುವು ಬಹು ಖುಶಿಯಿಂದ ಅಜ್ಜನ ಕಡೆಗೆ ಓಡುತ್ತಿದೆ. ಅಜ್ಜನು ಕೂಡ, ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಮಗುವನ್ನು ಬಾಚಿ ತಬ್ಬಿ ತನ್ನ ಒಡಲಿಗೆ ಸೇರಿಸಿಕೊಳಲು, ಕೈಗಳೆರಡನ್ನು ಚಾಚಿ ಓಡಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮಗುವು ಅಜ್ಜನ ಮಡಿಲನ್ನು ಸೇರುವ ಆ ರಸಮಯ ಕ್ಷಣವನ್ನು ಸವಿಯುವಾಗ, ಸೂರ್ಯರಷ್ಮಿಯ ಬಿಸಿಯ ತೀಕ್ಷ್ಣತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ, ಹುಲ್ಲಿನ ಮೇಲೆ ಆಸೀನವಾಗಿದ್ದ ಹನಿಯು ಆವಿಯಾಗಿ, ತಾನು ಹುಟ್ಟಿಬಂದ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಲೀನವಾಯಿತು.