ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಬದುಕು
ಕವನ
ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಬದುಕು
ಎಷ್ಟು ನೋಡಿದರೂ ತೃಪ್ತಿಯಾಗದಷ್ಟು ಚಂದ,
ಲೋಕದೊಳತಿ ಸುಂದರನು ನಾನೇ.
ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಲ್ಲದೆ ಬೇರಲ್ಲೂ ಕಾಣದ,
ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿ ಹಿಗ್ಗಿದ್ದೆ.
ಮರಣದಂಚಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಅಪ್ಪ,
ಮೂರು ನಿಮಿಷವಾದರೂ ಹೆಚ್ಚು ಬದುಕಲೆಂದು,
ಲಕ್ಷ ಖರ್ಚು ಮಾಡಿದ್ದೆ.
ಅಪ್ಪನ ಮೇಲೆ ನಾ ತೋರಿದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿ,
ನನ್ನ ನಾ ಹೊಗಳಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ.
ಹಳೆಯಮನೆಯಲಿ ಅಮ್ಮ,
ಒಬ್ಬಳಿರಲೇಕೆಂದು ಹೇಳಿ,
ನನ್ನ ಮನೆಗೇ ಕರೆತಂದಿದ್ದೆ.
ಮುಪ್ಪಿನ ಕಾಲದಲಿ ಒಂಟಿ ತಾ ಎಂದೆನಿಸದೆ,
ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳೊಡನಾಡಿಕೊಂಡಿರಲೆಂದು ಕರೆತಂದಿದ್ದೆ.
ಲಕ್ಷವದು ಖರ್ಚುಮಾಡಿದ್ದು ಪ್ರೀತಿಗಲ್ಲ,
ಇನ್ನಾದರೂ ಆಸ್ತಿ ಕೊಡುವನೇನೋ ಎಂದು.
ಆಕೆಯನು ತಂದದ್ದು ತಾಯಿಯ ಪ್ರೀತಿಗಲ್ಲ,
ಮನೆಯ ಕೆಲಸದಲಿ ನನ್ನಾಕೆಯೊಡನಿರಲೆಂದು.
ಕ್ರೌರ್ಯ, ಸ್ವಾರ್ಥ, ಲೋಭ ಇವ್ಯಾವೂ
ಕಾಣಲೇ ಇಲ್ಲ ಈ ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ.
ಕನ್ನಡಿಯಲಿ ಕಂಡದ್ದು,
ಕಂಡು ನಾ ಮೆಚ್ಚಿದ್ದು,
ನಾನಲ್ಲದ ನನ್ನನ್ನು,
ಮಾನವತೆಯ ಮುಗ್ಧ ನಗೆ ನಕ್ಕಿ,
ನನ್ನನ್ನೇ ನೋಡುತಿದ್ದ ಮುಖವಿದ್ದ,
ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಬದುಕನ್ನು.
-ವಿಶ್ವನಾಥ್.ಡಿ.ಎ
Comments
ಉ: ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಬದುಕು
In reply to ಉ: ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಬದುಕು by sathishnasa
ಉ: ಕನ್ನಡಿಯೊಳಗಿನ ಬದುಕು