ಅನಂತವೆಂದರೆ

[Sandor Weoress ಎಂಬ ಕವಿಯ ಒಂದು ಪದ್ಯ. ನಿನ್ನೆ ಓದಿದೆ. ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಹೀಗೆ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ]

ಶಿಲೆಯಲಾದ ಮೂರ್ತಿಯಲ್ಲ
ಕೊಳೆಯುವ ಕಾಯವಲ್ಲ,
ಕಾಲದಿಂದಾಚೆಗೆ ಬಾಗಿ ನಿಂತ
ಇಲ್ಲೇ ಈಗಲೇ ಇರುವ ಕ್ಷಣ,

ಕಾಲವು ದುಂದುಮಾಡುವುದನ್ನು ಕಾಪಿಡುವ
ಐಸಿರಿಯ ಮುಷ್ಠಿಯಲಿ ಬಿಗಿದಿಟ್ಟುಕೊಳುವ
ಅಗಾಧ ಭೂತ ಅಗಾಧ ಭವಿಷ್ಯದ ನಡುವೆ ತೋರುವ ಈ ಕ್ಷಣ,

ಹೊಳೆಯೊಳಿಳಿದು ಮೀಯುವ ಹೊತ್ತು
ಒಳತೊಡೆಗೆ ಮೀನು ಮುತ್ತಿಟ್ಟಾಗ,
ದೇವರು ನಮ್ಮೊಳಗೇ ಇರುವುದು ನಮಗೇ ಗೊತ್ತಾದ ಹಾಗೆ,

ಈಗ ನೆನಪು ಆಮೇಲೆ ಅರೆ ನೆನಪು
ಕನಸಿನ ಹಾಗೆ
ಸ್ಮಶಾನದ ಸಮಾಧಿಯ ಈಚೆಯ ಬದಿಗೆ
ಈ ಕ್ಷಣ.