ಅಲಾಪ‌

ಅಲಾಪ‌

ಕವನ

 ಅದೊಂದು   ಮುಂಜಾವದಕನಸ್ಸು

ಅರೆಬೆನ್ನ   ರವಿಕೆ  ತೊಟ್ಟ  ಸಹೋದರಿ

ಅಶ್ಲೀಲ  ವಿರೋಧಿ ಸಂಘದ

ಆಳೆತ್ತರದ   ಭಿತ್ತಿಪತ್ರ   ಹಿಡಿದು   ನಡೆದಂತೆಯೇ

 ಅವಳ  ಮುಖದಲ್ಲಿ   ವ್ಯಸನ

ಅವಲೋಕನ   ಶೀಲಹರಣದ  ಮಾನಮರಣ,

ಅವಳ  ಪಾಲಿಗೇಕೆ    ಮೆತ್ತಿಕೊಂಡಿತೆಂದು.

ಅನಾದಿ  ಕಾಲದಿಂದಲೂ   ,ತಾನೇಕೆ

 ಆ  ಶಿಲ್ಪಿಗೆ  ನಗ್ನಳಾಗಿ  ಕಂಡೆಯೆಂದು?

ಅರೆ  ನಗ್ನ ವಿನ್ಯಾಸದ   ವಿವಿಧಭಂಗಿಯ

ಅವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ  ತಾನೇಕೆ   ಕಲೆಯಕಂಪು

ಆದೆಯಂದು?   ಪುರುಶ  ಪ್ರಧಾನ

  ಅರಸೊತ್ತಿಗೆ    ತನಗೇಕೆ  ನಾಟ್ಯ ರಾಣಿಯಂದು,

 ಆರಿಸಿ   ಆಯೋಜಿಸಿತೆಂದು?

ಅರಿಯದ   ಅಂಧಕಾರ  ತನಗೇಕೆ

 ಆವರಿಸಿ,  ಮಧ್ಯಪಾನಿಯ   ಕಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ,

ಆ  ಕಲಾರಂಗದ  ದೃಶ್ಯಗಳಲ್ಲಿ   ,

 ಅಗರ್ಭ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯ  ರಸಿಕ  ರಾತ್ರಿಗಳಲ್ಲಿ,  ನನ್ನ

 ಅಂಗ ಅಂಗ ನರ್ತಿಸುತ್ತಿದೆ?

 ಆ  ಧನ,  ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯ   ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ  ,

  ಅಸಂತುಷ್ಟ  ಸೌಂದರ್ಯ  ಭೋಗಿಗಳ  ಮಧ್ಯ

  ಆನಂದ  ನೀಡುವ   ಆಟಿಕೆಯ  ಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ

 ಅನಾವರಣ ಗೊಂಡ  ನನ್ನ  ಉಬ್ಬುತಗ್ಗುಗಳು

 ಆಸರೆ   ಇಲ್ಲದೆ   ಬಿಚ್ಚಿ ಬೀಳುತಿರುವುವು..

 ಆರಾಧಕರ   ಮಾತೆಯಾಗಿ

 ಆತ್ಮಿಯ  ಪತ್ನಿಯಾಗಿ,  ಮಗಳಾಗಿ

ಅಕ್ಕತಂಗಿ  ಗೆಳತಿಯಾಗಿ

 ಆತ್ಮ್ಮಾಭಿಮಾನದ  ಒಡತಿಯಾಗಿ,

ಅಭಯೋದಯದ  ಬಿಂದುವಾದರೂ,  ಚಿವುಟುವಿರೇಕೆ? ನನಗೆ

ಆ   ಗರ್ಭದಲ್ಲೆ    ಸುಡುವಿರೇಕೆ?  ಈ

ಅಂತರ ವೇಕೆ?   ವರದಕ್ಷಣೆಯ   ಲೋಭದಲ್ಲಿ?

ಆ  ಸೃಶ್ಟಿಯೂ  ಸೃಶ್ಟಿಸಿತು ನನಗೆ,

ಅನುದಿನವೂ    ಪುರುಷನ  ಸಮಭಾಗತ್ವಕ್ಕೆ,

ಅಪ್ರತಿಭ  ಬದುಕಿನ   ಜನಿಕೆಯಾಗಲು.

ಅಗೋಚರ  ಭವಿಶ್ಯದ   ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಲು.

ಆದರೂ  ನಾನು  ಈಬೀದಿಯಲ್ಲಿ  ಕಲಾ

ಆರಾಧಕರ  ಮುಂದೆ   ನಗ್ನಳಾಗಿರುವೆನು.ಎಂದು

ಆಲಾಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು, ಇಂದೇ

ಅನುಷ್ಠಾನಗೊೞಲಿ   ನನ್ನಪಾಲಿನ  ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯಎಂದು,

ಅರೆನಗ್ನಾವಸ್ಥೆಯ  ಆ   ಸಹೋದರಿ........................

೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦೦

 

 

 

  

Comments