ಬೆರಳ್‌...

ಬೆರಳ್‌...

 ಇವ್ರು ದಾನಿ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನರು. ಇಂಡೋನೇಷಿಯಾದ ಪಶ್ಚಿಮ ನ್ಯೂಗಿನಿ ಪ್ರಾಂತ್ಯದವ್ರು. ಅದ್ರಲ್ಲೂ ನ್ಯೂಗಿನಿಯ ಪಪುವ ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಣಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿ ಈ ಮಂದಿ ತುಂಬಾ ವಿಶಾಲವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸುಮಾರು 2,50,000ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಮಂದಿ ಗುಡ್ಡಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಮೊದಮೊದಲಿಗೆ ಈ ಜನ್ರೂ ಸಹ ನರಭಕ್ಷಕರಾಗಿದ್ದರಂತೆ. 20ನೇ ಶತಮಾನದ ನಂತರ ಆ ಆಚರಣೆಯಿಂದ ದೂರ ಸರಿದಿದ್ದಾರೆ. ಇವತ್ತು ಕಾಡಿನ ಸಂಪತ್ತನೇ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಇವ್ರು ಗುಂಪು ಗುಂಪಾಗಿ ಗುಡಿಸಲುಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಳ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಹಳ್ಳಿ ಅಥವ ಹಾಡಿಯ ಸುತ್ತಾ ಮುಳ್ಳುಬೇಲಿ ಇಲ್ಲವೇ ಕಲ್ಲಿನ ಗೋಡೆಯನ್ನು ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ನಿರ್ಮಿಸಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾರೆ.

ದಾನಿ ಬುಡಕಟ್ಟು ಜನರ ಸಮಾಜದ ಕೌಟುಂಬಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ವಿಶೇಷಣಗಳಿವೆ. ಗಂಡ-ಹೆಂಡತಿ ಒಂದೇ ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗುವುದಿಲ್ಲ. ಗಂಡ ಒಂದು ಗುಡಿಸಲಿನಲ್ಲಿ, ಹೆಂಡತಿ ಮತ್ತವನ ಮಕ್ಕಳು ಮತ್ತೊಂದು ಗುಡಿಸಲಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಗುವಿನ ಜನ್ಮಕೊಟ್ಟ 2ರಿಂದ5 ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಲೈಂಗಿಕತೆ ನಿಷಿದ್ಧ. ಹೀಗೆ ಮಾಡೋದ್ರಿಂದ ಆರೋಗ್ಯವಂತ ಮತ್ತು ಸದೃಢ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಪಡೆಯುಬಹುದೆಂಬ ನಂಬಿಕೆ, ಈ ಜನ್ರದ್ದು.  ಗೆಣಸು, ದನಿ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಅಂಗವಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. ಇಂದಿಗೂ ಈ ಮಂದಿ ವಸ್ತುವಿನಿಮಯ ಪ್ರಕಾರವನ್ನೇ ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹಬ್ಬಹರಿದಿನಗಳಾದ್ರಂತು ಹಂದಿಯನ್ನ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಬಳಸ್ತಾರೆ. ದಾನಿ ಮಂದಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಅವ್ರು ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆ ಗೆಣಸು. ಗೆಣಸೇ ಅವರ ಪಾಲಿಗೆ ಮೃಷ್ಟಾನ್ನ.

 

ಇದೆಲ್ಲಕಿಂತ ವಿಚಿತ್ರ ಅನಿಸೋದು ಅವರ ಒಂದು ಆಚರಣೆಯಿಂದಾಗಿ. ದಾನಿ ಜನಾಂಗದ ವಿವಾಹಿತೆಯರ ಕೈಬೆರಳುಗಳು ಹುಟ್ಟಿದಾಗಿನಿಂದಲ್ಲೂ ಹೀಗೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ಅವರ ಮನೆಯ ಗಂಡಸರು ಸತ್ತಾಗ ನಡೆಯೋ ಸಂಸ್ಕಾರದ ವೇಳೆ ಬೆರಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡೋದ್ರಿಂದ ಮೃತರಾದವರ ಆತ್ಮ ಸಂತೃಪ್ತಿ ಹೊಂದುತ್ತದೆ ಅಂತೆ. ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಆತ್ಮ ಮನೆಯ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳನ್ನು ಕಾಡುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಈ ಜನ್ರದ್ದು. ಇಷ್ಟಾದ್ರೆ ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ.

ಯಾವೊಬ್ಬ ಗೃಹಿಣಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಆಗದೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ, ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಸಾಯುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುವ ಮಗುವಿನ ಕೈ ಬೆರಳುಗಳನ್ನು ತಾಯಿಯೇ ಕಚ್ಚಿ ಹಾಕ್ತಾಳೆ. ಹೀಗೆ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಮಗು ಬದುಕುತ್ತೇ ಅನ್ನೋ ಗೊಡ್ಡು ನಂಬಿಕೆ ಈ ಜನ್ರದ್ದು. ಇಷ್ಟಲ್ಲದೇ ಇನ್ನೂ ಹಲವಾರು ಭಯಾನಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ದಾನಿ ಜನಾಂಗದ  ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.

ಪಪುವ ನ್ಯೂಗಿನಿ ಪ್ರಾಂತ್ಯದಲ್ಲಿರೋ 60 ಲಕ್ಷ ಮಂದಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ದಾನಿ ಜನ್ರು ಇದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿರೋ ಸುಮಾರು 850 ಭಾಷೆಗಳಲ್ಲಿ ದಾನಿ ಭಾಷೆಯೂ ಒಂದು. ಪಪುವ ನ್ಯೂಗಿನಿ 44ಕ್ಕೂ ಅಧಿಕ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ಪಾಲಿಗೆ ತೊಟ್ಟಿಲಾಗಿದೆ. ಪಪುವಾ ನ್ಯೂಗಿನಿಯ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹಬ್ಬವೇ ಆಗಿರುವ ಸಿಂಗ್ ಸಿಂಗ್ ಹಬ್ಬದಲ್ಲೂ ದಾನಿ ಜನ್ರ ನೃತ್ಯ ಮತ್ತು ವೇಷಭೂಷಣ ಮೋಹಕವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ಪಪುವ ದ್ವೀಪದ ಎತ್ತರದ  ಶ್ರೇಣಿಗಳಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ ಈ ಜನ, 20ನೇ ಶತಮಾನದವರೆಗೆ ಆಧುನಿಕ ಸಮಾಜದಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದರು. ಆದ್ರೀಗ ಕಾಲ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಮಕ್ಕಳು ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗ್ತಾರೆ. ದಾನಿ ಭಾಷೆಯ ಬೈಬಲ್ ಕೂಡ ದಾನಿ ಮಂದಿಯ ಕೈ ಸೇರಿದೆ. ಹಾಗಂತ ದಾನಿ ಜನ ತಮ್ಮ ಮೂಲ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಮರೆತಿಲ್ಲ. ಹೊಸ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ. 

ಹಾಗೆಯೇ ತಮ್ಮ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಮಾರ್ಪಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಅದ್ರಲ್ಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸತ್ತವರ ಮನೆಯ ಹೆಂಗಸರ ಕೈಬೆರಳುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ. ಮೊದಮೊದಲು ತಾವಾಗಿಯೇ ಮಹಿಳೆಯರು ಕೈಬೆರಳು ಕತ್ತರಿಸಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದ್ರೀಗ ಈ ಆಚರಣೆಯನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಆದ್ರೆ ಈ ಆಚರಣೆ ಪೂರ್ತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ. ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಕ್ರೂರ ಆಚರಣೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು.

ಚಿತ್ರಕೃಪೆ- ಅಂತರ್ಜಾಲ. 

Comments