ಕವನ : ಏನು ಫಲವು

"ಹತ್ತು ಕವನವ ಹೊಸೆದು
ಹೊತ್ತು ತಂದು ಸುರಿದರೇನು
ಮತ್ತೆ ಮನದಿ ಮಂಡಿಗೆ ಸವಿದರೇನು ಫಲವು
ಓದುವ ರಸಿಕನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ "

>>ಗುರುಗಳೇ ಕವನ ಸಖತ್...
ಕೊನೆಯ ಸಾಲುಗಳು ...!!
ಈ ಭಾವ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ಬಂದಿರುತ್ತೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ.
ಹಾಡು ಹಕ್ಕಿಗೆ ಬೇಕೇ ಬಿರುದು ಸನ್ಮಾನ ಎಂದು ಕವಿಗಳು ಬರೆದು ಗಾಯಕರು ಹಾಡಿದ್ದಾರೆ .
ಆದರೂ ಒಂದು ಪ್ರಶಂಸೆ -ಮೆಚ್ಚುಗೆ-ಬರಹಗಾರರನ ಕಲಾವಿದರನ್ ಉತೇಜ್ಜಿಸಿ ಮತ್ತಸ್ತು ಬರೆವ ಹಾಗೆ ಮಾಡುವುದು....
ನಾ ಇದೇ ರೀತಿ ಹಿಂದೊಮ್ಮೆ ನಿಮಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಸ್ಯಿದ್ದು ನೆನಪು..!!

ಶುಭವಾಗಲಿ.

\|

:())

ಕಾಕತಾಳೀಯವಸ್ಟೆ ...!!

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಹೀಗೂ ಆಗುವುದು...!!

\|

ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಪಾರ್ಥ‌.
" ಯಾರು ಕೇಳಲಿ ಎ0ದು ನಾನು ಹಾಡುವುದಿಲ್ಲ" ಎ0ಬ‌ ದಿವ್ಯನಿರ್ಲ‌ಕ್ಷ್ಯ ತಾಳಿ '' ಬರೆಯುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ‌ ಕರ್ಮ‌ ನನಗೆ"ಎ0ಬ‌ ಧೋರಣೆಯೊ0ದಿಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಿರ‌ಬೇಕು,ಅ0ದುಕೊ0ಡಿದ್ದೆ !

>>>ಹತ್ತು ಕವನವ ಹೊಸೆದು
ಹೊತ್ತು ತಂದು ಸುರಿದರೇನು
ಮತ್ತೆ ಮನದಿ ಮಂಡಿಗೆ ಸವಿದರೇನು ಫಲವು
ಓದುವ ರಸಿಕನಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ
-ಹತ್ತು ಓದುವ ರಸಿಕರನ್ನು
ಹೊತ್ತು ತಂದು ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ
ಹೋಳಿಗೆ ಸವಿಯಲು ನೀಡಿ
ಹತ್ತು ಕವನವ ಓದಿದರಾಯಿತು :)

ಯಾರು ಕೇಳದಿದ್ದರೂ ಕೋಗಿಲೆ ಹಾಡುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಯಾರೂ ಓದದಿದ್ದರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬರೆಯುವುದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸದಿರಿ. ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಮೆಚ್ಚುವವರೂ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತಾರೆ! ಫಲ ಮಾತ್ರ ನಿರೀಕ್ಷಿಸದಿರಿ. ಅದು ಅಗೋಚರ!!!

ಪಾರ್ಥ ಸರ್,
ನಿಮ್ಮ ಕವಿತೆಯನ್ನು ಓದುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಪುರಂದರ ದಾಸರ ಈ ಕೀರ್ತನೆ ನೆನಪಿಗೆ ಬಂತು.

ಬೇವಿ ಬೆಲ್ಲದೊಳಿಡಲೇನು ಫಲ,
ಮುದಿ ಹಾವಿಗೆ ಹಾಲೆರೆದೇನು ಫಲ,
ಸೆಟೆಯನ್ನಾಡುವ ಮನುಜನು,
ಮನದಲಿ ವಿಠಲನ ನೆನದರದೇನು ಫಲ
ಮಾತಾ ಪಿತೃಗಳ ಬಳಲಿಸಿದಾ ಮಗ,
ಯಾತ್ರೆಯ ಮಾಡಿದರೇನು ಫಲ
ಜ್ಙಾನಿ ಪುರಂದರ ವಿಠಲನ ನೆನಯದೆ
ಮೌನವ ತಾಳಿದರೇನು ಫಲ

ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ಕವಿತೆ ಮೇಲಿನಂತಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿಂದ; ಈಗಾಗಲೇ ಸಪ್ತಗಿರಿವಾಸಿಗಳು ಹಾಗೂ ಕವಿಗಳು ಆಭಿಪ್ರಾಯ ಪಟ್ಟಂತೆ ನಿಮ್ಮ ಕಾಯಕವನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿ. ಇಲ್ಲಾಂದರೆ ಅಂಡಾಂಡ ಭಂಢರ ಉ(ಅ)ಪಾಯವಂತೂ ಇದ್ದೇ ಇದೆ :)