ಇರಬೇಕು ಇಂತಾ ಛಲ!

ಇವತ್ತು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನಲ್ಲಿ ಈ ಫೋಟೋ ನೋಡಿದಮೇಲೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಏನ್ ಆಗ್ತಾಇದೆ ಅಂತಾ ವರ್ಣಿಸಲು ಆಗ್ತಾಇಲ್ಲ. ಎರಡು ಕಾಲೂ ಇಲ್ಲ, ಎರಡು ಕೈಯ್ಯೂ ಇಲ್ಲಾ, ಆದರೆ     ಏನಾದರೂ  ಮಾಡಲೇ ಬೇಕೆಂಬ ಛಲ ಇದೆ ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ! ಭಗವಂತಾ ಎಂತಹಾ ನಿಶ್ಕರುಣಿ ಅಲ್ವಾ! ಹಾಗನ್ನುವಹಾಗಿಲ್ಲವೆಂದು ಕೆಲವರ ವಾದ! ಅವರು ವಾದ ಮಾಡಲೀ ಬಿಡಿ. ನನ್ನ ಮಿತ್ರ ಪ್ರಕಾಶ್ ಅನ್ನೋರು ಸಂಪದದಲ್ಲೂ ಬರೀತಾರೆ. ಎರಡೂ ಕಾಲಿಲ್ಲ ಅಂತಾನೇ ಹೇಳಬಹುದು. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಓದಲು, ನೌಕರಿ ಮಾಡಲು, ಜೀವನ ನಿರ್ವಹಿಸಲು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಚಟುವಟಿಕೆ ನಡೆಸಲು ಇದೆಲ್ಲಾ ತೊಂದರೆ ಅಂತಾ ಅನ್ನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ. ಒಳ್ಳೆಯ ಹಾಡುಗಾರರು, ಒಳ್ಳೆಯ ಬರಹಗಾರರು ಕೂಡ.ಪ್ರೊ..ವೇಣುಗೋಪಾಲ್ ಎಂಬ ಹಿರಿಯರು ಹಾಸನದಲ್ಲಿ ರಮಣ ಸತ್ಸಂಗ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಪ್ರತೀ ವಾರ ಪ್ರಕಾಶ್ ಸತ್ಸಂಗ ತಪ್ಪಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದಿನ ಏನಾಯ್ತೂ ಅಂದ್ರೆ ರಾಯರು ಹೊರ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಯ್ತು. ಅವರಿಗೆ ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೇಳಿದ ಮಾತು ನಾನು ಮರೆಯುವಂತಿಲ್ಲ" ಯಾಕೇ ವೇಣುಗೋಪಾಲರಾಯರೇ, ನಾನು ಮನೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ತೀನಿ, ನೀವು ಹೋಗಿಬನ್ನಿ." ನನಗೆ ನಾಚಿಕೆ ಯಾಯ್ತು. ನಿಜವಾಗಿ ಆ ಧೈರ್ಯವನ್ನು ರಾಯರಿಗೆ ನಾನು ಹೇಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಪ್ರಕಾಶ್ ಹೇಳಿದ್ದರು.

ಈ ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿರುವ ವ್ಯಕ್ತಿ ಪಾಪ! ಇನ್ನೂ ಬಲಹೀನೆ. ಆದರೆ ಛಲ ವಂತೂ ಈಕೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಬಹುಶ:  ಈಕೆಗೆ ಯಾವ ಅಳುಕೂ ಇಲ್ಲ. ಯಾವ ನೋವೂ ಇಲ್ಲ. ಭಗವಂತ ನನ್ನನ್ನು ಹೀಗೆ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಬೇಸರಿಸಿ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ! ಇರುವ ಅಂಗಾಂಗ ಗಳನ್ನೇ ಪೂರ್ಣ ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಏನಾದರೂ ಕೊಡೋಣ, ಎನ್ನುವ ಛಲ. ತಾಯಿ ,ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಕೋಟಿ ಪ್ರಣಾಮ.

ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗೆಯೇ ಒಂದು ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿರುವ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಸಾವಿರ ಮೆಟ್ಟಿಲು ಹತ್ತಬೇಕಲ್ಲಾ! ಎಂದು ಹತ್ತದೆ  ಬೆಟ್ತದ ಮುಂದೆಯೇ ಬೇರೆ ಊರಿಗೆ ಕಾರಲ್ಲಿ  ಹೋದೆ.ಹಿಂದಿರುಗಿ ಬರುವಾಗ ಬೆಟ್ತದ ಮುಂದೆಯೇ ಬರಬೇಕಿತ್ತು. ಆಗ ಕಂಡ  ದೃಶ್ಯ ದಿಂದ ರೋಮಾಂಚನ ಗೊಂಡೆ.. ನಾವು ಬೆಳಿಗ್ಗೆ  ಬೆಟ್ಟ ದ ಬುಡ ದಲ್ಲಿ ಕಂಡ ಎರಡೂ ಕಾಲಿಲ್ಲದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಬೆ ಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ ಕಂಡ.ಆಗ ನಾವು ಬೆಟ್ಟ ಹತ್ತುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು...