ಸಂತೃಪ್ತ ಮೀನುಗಾರ

ಈ ಪದಗಳು ಮರುಚಿಂತನೆ ಮತ್ತು ಮರುಕಾಣಿಕೆಗಾಗಿ, ಎಂಬ ಈ ಸಾಲು ಪ್ರಖ್ಯಾತ ಜರ್ಮನ್ ಲೇಖಕ ಹೈನ್ರಿಚ್ ಥಿಯೋಡಾರ್ ಬ್ಯೂಲ್ರದ್ದು. 2ನೇ ಮಹಾಯುದ್ದದ ನಂತರದ ಬರಹಗಾರರಲ್ಲಿ ಇವರನ್ನು ಅತೀ ಪ್ರಮುಖರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿದ್ದು, 1972ರಲ್ಲಿ ಇವರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಸಾಧನೆಗೆ ನೋಬೆಲ್ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ದೊರೆತಿದೆ. ಇವರ ಕಥೆ, ಕಾದಂಬರಿಗಳು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಓದುಗನನ್ನು ಚಿಂತನೆಗೆ ಒಳಪಡಿಸುವುದಲ್ಲದೆ, ಅದನ್ನು ಮತ್ತೊಬ್ಬರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಆ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಒಂದು ಕಥೆಯನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಿ ನಿಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇಡುವುದಲ್ಲದೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಚಿಂತನೆಗೆ ಹಚ್ಚುವುದು ಈ ಲೇಖನದ ಉದ್ದೇಶ. ಕಥೆ ಹೀಗಿದೆ:
ಯುರೋಪಿನ ಪಶ್ಚಿಮ ಕಡಲತೀರದ ಒಂದು ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ, ಹರಕಲು ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ ತನ್ನ ಹಡಗಿನಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ್ದಾನೆ. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಶುದ್ಧ ಉಡುಪು ಧರಿಸಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಪ್ರಯಾಣಿಕ ಅಲ್ಲಿಯ ಸುಂದರ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಕ್ಯಾಮೆರಾದಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿಯಲು ಬಣ್ಣದ ರೀಲನ್ನು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ನೀಲಿಯ ಆಕಾಶ, ಸಂತಸವನ್ನೆಲ್ಲಾ ತನ್ನ ಒಡಲಿಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡಂತೆ ಕಾಣುವ ಹಸಿರು ಸಮುದ್ರ, ಹಿಮದ ಬಿಳಿಯಂತಿರುವ ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳು, ಕಪ್ಪು ಹಡಗು, ಮೀನುಗಾರನ ಕೆಂಪು ಟೋಪಿ ಹೀಗೆ ಕ್ಲಿಕ್, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕ್ಲಿಕ್, ಅಲ್ಲಿಯ ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳು ಸುಂದರವಾಗಿವೆ. ಹೌದು, ಹೌದು ಮೂರನೆ ಬಾರಿ ಕ್ಲಿಕ್.
ಆ ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದ ಕ್ಲಿಕ್ ಶಬ್ದವು, ಬಿಸಿಲಿನ ಆನಂದವನ್ನು ಆಹ್ಲಾದಿಸುತ್ತಾ ಮಲಗಿದ್ದ ಮೀನುಗಾರನನ್ನು ಎಬ್ಬಿಸಿತು. ಅವನು ನಿದ್ದೆಯ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲೇ ತನ್ನ ಸಿಗರೇಟಿನ ಪ್ಯಾಕನ್ನು ಹುಡುಕಲಾರಂಭಿಸಿದ, ಅದು ಅವನ ಕೈಗೆ ಸಿಗುವ ಮೊದಲೇ ಅತ್ಯಂತ ಉತ್ಸಾಹಿಯಾದ ಪ್ರಯಾಣಿಕನು ಸಿಗರೇಟಿನ ಪ್ಯಾಕನ್ನು ಮುಖದ ಮುಂದೆ ಹಿಡಿದನು. ಸಿಗರೇಟನ್ನು ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಡದೇ ಕೈಗೆ ಕೊಟ್ಟು ಮತ್ತೊಂದು ಕ್ಲಿಕ್. ಅಲ್ಲಿಯ ಲೈಟರಿನ ಬೆಂಕಿ ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಗೌರವದ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿತು. ಆದರೆ ಯಾವುದರಿಂದಲೂ ಅಳೆಯಲಾಗದ, ಎಂದಿಗೂ ತಿಳಿಯಲಾಗದ ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಮಾತುಗಳು, ಒಂದು ರೀತಿಯ ಹಿಂಸಾತ್ಮಕ ತೊಡಕನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಗೌರವ ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯಾಣಿಕ ಅವರಿಬ್ಬರ ನಡುವೆ ಸೇತುವೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ.
ಪ್ರಯಾಣಿಕ; ನೀವು ಇಂದು ಉತ್ತಮ ಮೀನುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯುತ್ತೀರಿ.
ಮೀನುಗಾರ: ( ತಲೆಯಾಡಿಸಿ) ಇಂದು ನೀವು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಬೇಡಿ, ವಾತಾವರಣವು ಸುಂದರವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನನಗೆ ಒಬ್ಬರು ಹೇಳೆದ್ದಾರೆ, ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಇಂದು ಮೀನು ಹಿಡಿಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಈ ವಿರೋಧಾಭಾಸದ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಪ್ರಯಾಣಿಕ ವಿಚಲಿತನಾದ, ಅದನ್ನು ಕಂಡ ಮೀನುಗಾರನ ಹೃದಯವು ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿತು.
ಮೀನುಗಾರ: ಓ ನಿಮಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿತ್ತಿಲ್ಲವೇ, (ಎನ್ನುತ್ತಾ ತನ್ನ ಒಗಟಿನ ಮಾತಿನಿಂದ ಸತ್ಯದ ಮಾತಿನೆಡೆಗೆ ಹೋದನು) ನನಗೆ ಇಂದು ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ, ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಈ ರೀತಿ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿರಲಿಲ್ಲ, ಪೆಂಟಾಸ್ಟಿಕ್.
ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಪ್ರಯಾಣಿಕನ ಮುಖವು ಕುಂದಿತು, ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಅದುಮಿಡಲಾಗದೇ ಕೇಳಿದ. ಆದರೆ ನೀವು ಯಾಕೆ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಮೀನುಗಾರ: ಏಕೆಂದರೆ ನಾನು ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೇ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಬಂದೆ.( ಉತ್ತರವು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ, ಸತ್ಯಯುತವಾಗಿ ಬಂದಿತು)
ಪ್ರಯಾಣಿಕ: ಹಾಗಾದರೆ ಆ ಪ್ರಯಾಣವು ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತೇ ?
ಮೀನುಗಾರ: ಹೌದು ಅದು ತುಂಬಾ ಸುಂದರವಾಗಿತ್ತು, ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಹೋಗುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯೇ ಇಲ್ಲ. ನನಗೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ 4 ಮೀನುಗಳು, ಅಲ್ಲದೆ 2 ಡಜನ್ ಸಣ್ಣ ಮೀನುಗಳು ದೊರೆತಿವೆ, ನೋಡಿ ಅಲ್ಲೇ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಇವೆ. ( ಹೀಗೆ ಮಾತಿನ ಆಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾ, ತಣ್ಣನೆ ವಾತಾವರಣದ ಸಂಭಾಷಣೆಯಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಪ್ರಯಾಣಿಕನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹಾಕಿದ, ಪ್ರಯಾಣಿಕನ ಮುಖದಲ್ಲಿನ ದುಃಖದ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಅವನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತಿಳಿಗೊಳಿಸಲು ಒಂದು ಸಿಗರೇಟನ್ನು ತೆಗೆದು ಅವನಿಗೆ ನೀಡಿದ, ಪ್ರಯಾಣಿಕ ಅದನ್ನು ಸೇದುತ್ತಾ ಮತ್ತೊಂದು ಕ್ಲಿಕ್. ನಂತರ ಕ್ಯಾಮೆರಾವನ್ನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದು ತನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಸ್ಪುಟವಾಗಿ ಹೇಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದ.
ಪ್ರಯಾಣಿಕ:  ನಾನು ನಿಮ್ಮ ವೈಯಕ್ತಿಕ ವಿಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುವುದಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ನೀವು ಒಂದು ಬಾರಿ ಊಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಇಂದೇನಾದರೂ ಎರಡು,ಮೂರು ಬಾರಿ ಮೀನುಗಳನ್ನು ಹಿಡಿಯಲು ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದ್ದರೆ ನಿಮಗೆ ನಾಲ್ಕು, ಐದು, ಹತ್ತು ಡಜನ್ ಮೀನುಗಳು ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದವು,
(ಮೀನುಗಾರ ಸುಮ್ಮನೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ, ಪ್ರಯಾಣಿಕ ಮಾತು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾ) ಇವತ್ತಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ನಾಳೆ, ನಾಳಿದ್ದು, ಹೀಗೆ ಪ್ರತಿದಿನವೂ ನೀವು ಎರಡು ಮೂರು ಬಾರಿ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದರೆ ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾ ಏನಾಗುತ್ತಿತ್ತು? (ಮೀನುಗಾರ ಏನೂ ತಿಳಿಯದವನಂತೆ ತಲೆಯಾಡಿಸಿದ) ಒಂದೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಡಗನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಳ್ಳಬಹುದಿತ್ತು, ಎರಡನೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು, ಆಗ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ತುಂಬಾ ಮೀನುಗಳನ್ನು
ಹಿಡಿಯಬಹುದಿತ್ತು. (ಹಾಗೆ ಮಾತನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾ) ಸುಂದರ ಮನೆಯನ್ನು ಕಟ್ಟಿಸಬಹುದಿತ್ತು, ಒಂದು ಕಾಖರ್ಾನೆ, ಹೆಲಿಕಾಪ್ಟರಿನಲ್ಲಿ ಸುತ್ತಾಟ, ಮೀನಿನ ರಾಶಿಯನ್ನು ಲೆಕ್ಕ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಸೂಚನೆ ಕೊಡಲು ಮನುಷ್ಯರನ್ನು ನೇಮಿಸುವುದು, ನೀವೇ ಒಂದು ಹೋಟೆಲ್ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತು. ಅಲ್ಲದೆ ಮಧ್ಯವತರ್ಿಯ ಕೈವಾಡವಿಲ್ಲದೆ ನೇರವಾಗಿ ಫ್ಯಾರಿಸ್ಗೆ ಮೀನುಗಳನ್ನು ರಫ್ತು ಮಾಡಬಹುದಿತ್ತು.(ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾ ಅವನ ಮಾತುಗಳು ಗದ್ಗದಿತವಾಗಿ, ಹೃದಯವು ಭಾವೋದ್ರೇಕಕ್ಕೊಳಗಾಯಿತು.) ಆಗ ಮೀನುಗಾರ ಅವನ ಬೆನ್ನನ್ನು ಸವರಿ, ಮತ್ತೆ ನಂತರ ಏನು? ಎಂದು ಮೆಲುದನಿಯಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದ.
ಪ್ರಯಾಣಿಕ: ಮತ್ತದೇ ಭಾವನೆಯಿಂದ ನೀವು ಆರಾಮವಾಗಿ ಬಂದರಿನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ಸೂರ್ಯನ ಕಿರಣಗಳ ಶಾಖವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾ, ಸುಂದರ ಸಮುದ್ರವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು.
ಮೀನುಗಾರ:( ತಕ್ಷಣ) ನಾನು ಈಗಲೂ ಅದನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಸೂರ್ಯನ ಶಾಖವನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ನಿನ್ನ ಈ ಕ್ಯಾಮೆರಾದ ಕ್ಲಿಕ್ ಶಬ್ದವೇ ತೊಂದರೆ ಮಾಡಿದ್ದು.
ಈ ಮಾತುಗಳು ಪ್ರಯಾಣಿಕನನ್ನು ಮರುಚಿಂತನೆಗೊಳಪಡಿಸಿತು. ಅವನು ಕೂಡ ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ಒಂದು ದಿನ ಪೂತರ್ಿಯಾಗಿ ದುಡಿದು, ಮತ್ತೆ ಎಂದಿಗೂ ದುಡಿಯದಂತೆ ಇರಲು ಆಲೋಚಿಸಿದ್ದ. ಆದರೆ ಈಗ ಅದು ಮೀನುಗಾರನ ಮೇಲಿನ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊಟ್ಟೆಕಿಚ್ಚನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಮತ್ತ್ಯಾವ ಕುರುಹನ್ನು ಉಳಿಸಿಲ್ಲ.