ಬಾಳಿನ ಏಳು ಬೀಳು (ಶ್ರೀ ನರಸಿಂಹ 73)

ನಮ್ಮ ಬಾಳು ತರಗಲೆಯಂತೆ ವಿಧಿ ಎನ್ನುವ ಗಾಳಿ ಹೊತ್ತೊಯ್ಯುವ ದಿಕ್ಕಿನೆಡೆಗೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ, ತುಂಬಾ ಸಮಂಜಸವಾದ ಹೋಲಿಕೆ ಸತೀಶರೆ.

ಸ ಕಿಲ್ಬಿಷಮತ್ರ ಸಾಧಾರೋ ಅಸ್ತಿ ನ ಯನ್ಮಿತ್ರೈಃ ಸಮಮಮಾನ ಏತಿ |
ಅನೂನಂ ಪಾತ್ರಂ ನಿಹಿತಂ ನ ಏತತ್ಪಕ್ತಾರಂ ಪಕ್ವಃ ಪುನರಾ ವಿಶಾತಿ || (ಅಥರ್ವ.೧೨.೩.೪೮)
[ಅತ್ರ] ಈ ಈಶ್ವರೀಯ ನ್ಯಾಯವಿಧಾನದಲ್ಲಿ [ಕಿಲ್ಬಿಷಂ] ಯಾವ ಒಡಕೂ, ದೋಷವೂ ಇಲ್ಲ. [ಆಧಾರಃ ನ ಅಸ್ತಿ] ಬೇರೆ ಯಾವ ಆಧಾರವೂ ಇಲ್ಲ. [ಯತ್ ಮಿತ್ರೈಃ ಸಮ್] ಸ್ನೇಹಿತರ ಮಧ್ಯೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು [ಅಮಮಾನ ಏತಿ] ನಾನು ಕ್ಷೇಮವಾಗಿದ್ದೇನೆಂದುಕೊಂಡು ಮೋಕ್ಷಕ್ಕೆ ಸೇರುತ್ತೇನೆ ಎಂಬುದೂ ಕೂಡ [ನ] ಇಲ್ಲ. [ನ ಏತತ್ ಅನೂನಂ ಪಾತ್ರಮ್] ನಮ್ಮ ಈ ಒಡಕಿಲ್ಲದ ಅಂತಃಕರಣದ ಪಾತ್ರೆ [ನಿಹಿತಮ್] ಗೂಢವಾಗಿ ಇಡಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. [ಪಕ್ವಃ] ಬೇಸಿದ ಅನ್ನ, ಕರ್ಮಫಲವಿಪಾಕ [ಪಕ್ತಾರಮ್] ಅದನ್ನು ಪಾಕ ಮಾಡಿದವನನ್ನು ಪುನಃ [ಆ ವಿಶಾತಿ] ಮರಳಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿಯೇ ತೀರುತ್ತದೆ.
"ಮಾಡಿದ್ದುಣ್ಣೋ ಮಹರಾಯ"! ವಿಧಿಲಿಖಿತಕ್ಕೆ ಕಾರಣರು ನಾವೇ!!

ಏಳ್ಗೆಯಲಿರುವಾಗ ನೀ ದೈವವ ಮರೆತು ಅಹಮಿಸದಿರು
ಕಷ್ಟಗಳು ಬಂತೆಂದು ದೈವವ ನಿಂದಿಸುತಲಿ ಕೊರಗದಿರು
ಸತೀಷರೆ, ಏಳ್ಗೆಯಲ್ಲಿರುವಾಗ ದೈವದ ನೆನಪೇ ಬರುವುದಿಲ್ಲ..ಅದೇ ಕಷ್ಟ.