ನಿರೀಕ್ಷೆ (ಗಜಲು) - ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಾಂತ ಇಟ್ನಾಳ

ನಿರೀಕ್ಷೆ     (ಗಜಲು)

ಅವಳೂರಿಗೆ ಹೋದಾಗ, ಕಾಲುಗಳು ಜಾರುತ್ತವೆ, ಅವಳ ಮನೆಯತ್ತ ಇಂದಿಗೂ

ದೂರದಿಂದಲೇ ಗುರುತು ಹಿಡಿದು ತೊನೆದು ತೂಗುವುದು ಆ ಅರಳಿ ಇಂದಿಗೂ

ಕಂಬನಿಯಾಗುತಿದ್ದೆ ಬುಡದಲಿ ನಿಂತು, ನನಗಾಗಿ ಅರಳಿ ಹನಿಯಾಗುವುದು ಇಂದಿಗೂ

ಎಳೆ ಬೆಳದಿಂಗಳು, ತಬ್ಬಿ ತಂಪೆರೆದು ನಮಗೆ, ಮನಹಗುರಾಗಿಸಿದ್ದು, ನೆನಪಿದೆ ಇಂದಿಗೂ

ಮೌನಗಳು, ನೋಟಗಳು, ಹೇಗಾದರು ಸರಿಯೆ, ಮಾತಾಗಿಹವು ಇಂದಿಗೂ

ಕೆನ್ನೆ ರಂಗೇರಿದ, ಒಲವು ಒಯ್ಯಾರದ ನೆನಪಲಿ, ತುಳುಕಾಡುತಿದೆ ಅರಳಿ ಇಂದಿಗೂ

ಬಿಸಿಲಲ್ಲಿ, ನಿಶೆಯಲ್ಲಿ, ಬದುಕಲ್ಲಿ ಬುದ್ಧನಿದು, ಅರಳಿ ಗೆಳೆಯನಾಗಿದೆ ಇಂದಿಗೂ

ಮರಳಿಸುವುದು ಅಂದಿನ ಕಂಬನಿಯ ಹನಿಗಳನು, ನನ್ನ ಭೇಟಿಯಲಿ, ಇಂದಿಗೂ

ಮುಡಿದಿಹೆನು ಮುಂಗುರುಳ, ನಗು, ನಡೆ, ಜಡೆಗಳ ಚಿತ್ರ, ಕಣ್ಣಲಿ ಇಂದಿಗೂ

ಸೆರಗನು ಸೋಕಿದ ಪರಿಮಳದ ನಿನಾದದ, ಕಿವಿಯೋಲೆಗಳ ಧರಿಸಿರುವೆ ಇಂದಿಗೂ

ನವಿಲುಗರಿಯಲಿ, ಮರೆಮಾಚಿದವಳ ಕಳ್ಳ ನೋಟಗಳು, ತಲೆತಿನ್ನುತಿವೆ ಇಂದಿಗೂ

ತುಂಟತನದಲಿ ಮೈಯಾರೆ ಸುಳಿದಾಡಿದ ಕಣ್ಣ ಪುಳಕಗಳು ಎದೆಯಲಿವೆ ಇಂದಿಗೂ

ಮಾರು ದೂರದಲವಳು ಸಾಗುವಲಿ, ಕಾವೇರಿ ಮೈಬಿಸಿ, ಹಾಗೆಯೇ ಇದೆ ಇಂದಿಗೂ

ಕಾದ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣ ನೋವು, ಸಿಹಿಯಾದ ಕಲೆಯಾಗಿ, ನನ್ನೊಡನೆ ಇಹುದು ಇಂದಿಗೂ

ವಯಸನ್ನು ಅರೆದು, ಕ್ಷಣಗಳಲಿ ಕಡಿದು, ದಿನ ರಾತ್ರಿ ಇಹುದು ನಿರೀಕ್ಷೆ ಇಂದಿಗೂ

ಭೂಮಿ ಗುಂಡು ಎಂಬ ಮೇಷ್ಟ್ರ ಮಾತನು ನಂಬಿ, ಕಾದಿರುವೆ ಅವಳಿಗೆ ಇಂದಿಗೂ