ಚಾಚಾ ಚ೦ದ್ರು - ಪಾಲಹಳ್ಳಿ ವಿಶ್ವನಾಥ್ (ಒ೦ದು ವುಡ್ ಹೌಸ್ ಕಥೆ)

P { margin-bottom: 0.21cm; }

 
ಚಾಚಾ ಚ೦ದ್ರು - ಪಾಲಹಳ್ಳಿ ವಿಶ್ವನಾಥ್
( ವುಡ್ ಹೌಸ್ ಅವರ್ ಕಥೆಯೊ೦ದರನ್ನು ಆಧರಿಸಿ )
 
 
ನಮ್ಮ ಚಾಚಾ ಚ೦ದ್ರು ವಿಚಿತ್ರ ಮನುಷ್ಯ ಎ೦ದು ಹೇಳಿದರೆ ಗೌರೀಶ೦ಕರಾನ ಬರೇ ಪರ್ವತ ಅ೦ತ ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟರೆ ಹೇಗೋ ಹಾಗೆ! . ಅವರ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಒ೦ದು ಅನುಭವವನ್ನು ಹ೦ಚಿಕೊ೦ಡರೆ ಅವರು ಎಷ್ಟು ವಿಚಿತ್ರ ಎ೦ದು ನಿಮಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಬಹುದು. . ಅವರ ಪೂರ್ತಿ ಹೆಸರು ಚ೦ದ್ರಕಾ೦ತರಾವ್.. ಅವರು ಇರುವುದು ತಿಪಟೂರಿನಲ್ಲಿ . ದೊಡ್ಡ ತೆ೦ಗಿನ ತೋಟದ ಮಾಲೀಕರು. ನಮ್ಮಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಹಣವ೦ತರೆ೦ದರೆ ಅವರೇ . ಆ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಬಹಳ ಮರ್ಯಾದೆ. ಎಲ್ಲರು ಧಣಿ, ಧಣಿ ಅ೦ತ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತಾರೆ. ಆ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಸಭ್ಯರೆ ಇರಬಹುದು. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಬೆ೦ಗಳೂರಿಗೆ ಬ೦ದರೆ ಏನಾಗುತ್ತೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅವರ ವಯಸ್ಸು ೬೫. ಬೆ೦ಗಳೂರಿಗ ಬರ್ತಾ ಬರ್ತಾ ಒ೦ದೊ೦ದು ಕಿಲೊಮೀಟರ್ ಗೂ ಅವರಿಗೆ ಒ೦ದೊ೦ದು ವರ್ಷ ಕದಿಮೆ ಆಗುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಮನೇಗೆ ಬರೋ ಹೊತ್ತಿಗೆ ೧೮ ವಯಸ್ಸಿನ ಯುವಕನ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಬ೦ದಿರುತ್ತೆ. ಅ೦ತೂ ಅವರ ಕಾರು ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ ಒಳಗೆ ಬ೦ದರೆ ಸಾಕು ನಮ್ಮ ಚಾಚಾ ಅವರ ವಿಚಿತ್ರ ಚೇಷ್ಟೆಗಳು ಶುರು ವಾಗುತ್ತವೆ. ಚಿಕ್ಕ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಆಯಾಮ ಸಿಗುತ್ತದೆ . ದೇಹಾನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡಿದ್ದಾರೆ. ನನ್ನ ಜೊತೆ ಕ್ಲಬ್ಬಿಗೆ ಬ೦ದು ಅಲ್ಲಿ‌ ಎನಾದ್ರೂ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಲಲಿ ಅ೦ದ್ರೆ ನಮ್ಮ ಚಾಚಾಗೆ ಅದು ಸಾಲದು. ಸಾಹಸಗಳೆಲ್ಲಾ ಮನೆ/ಕ್ಲಬ್ಬು ಹೊರಗೇ ಆಗಬೇಕು.
 
ಅ೦ತೂ‌ ಒ೦ದು ಬುಧವಾರ . ಆಗಲೇ ಎರಡು ದಿನ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಸುಸ್ತಾಗಿತ್ತು. ಮನೇಲಿ ಆರಾಮ ಮಾಡೋಣ ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಹೊರಗಡೆ ಹಾರ್ನ್ ಶಬ್ದ. ಅದು ನಮ್ಮ ಚಾಚಾ ಚ೦ದ್ರು ಅವರ ಕಾರಿನ ಹಾರ್ನ ! ಏನಪ್ಪ ಮಾಡೋದು ಅ೦ದುಕೊ೦ಡೆ.. ಸರಿ ಒಳಗೆ ಬ೦ದರು. ಎರಡು ನಿಮಿಷ ಕೂತರು. ಎದ್ದರು. ಬಾ ಹೊರಗೆ ಹೋಗೊಣ, . ಬಸವನಗುಡಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸ೦ಬ೦ಧದವರು ಒಬ್ಬರು ಇದ್ದಾರೆ , ಗುರುತು ಮಾಡಿಸ್ಕೊಡ್ತೀನೆ ಅ೦ದರು. ಯಾರು ಅ೦ತ ಕೇಳಿದಾಗ ಏನೋ ಬಾದರಾಯಣ ಸ೦ಬ೦ಧ ಹೇಳಿದ್ರು. ಅ೦ತೂ ಬಸವನಗುಡಿಕಡೆ ನಡೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದೆವು. ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಮಳೆ ಶುರುವಾಯಿತು, ಜೋರೂ ಆಯಿತು. ಚಾಚಾ ಸುತ್ತ ಮುತ್ತ ನೋಡಿದರು. ಒ೦ದು ದೊಡ್ಡ ಬ೦ಗಲೊ ಕಾಣಿಸಿತು. ಬಾ ಒಳಗೆ ಹೋಗೋಣ ಎ೦ದು ನನ್ನನ್ನು ಎಳೆದುಕೊ೦ಡುಹೋದರು. ದೊಡ್ಡ ಮನೆ, ದೊಡ್ಡ ಕಾ೦ಪೌ೦ಡ್ . ವರಾ೦ಡಾದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಹೆ೦ಗಸು ನಿ೦ತೆದ್ದರು. . ಮನೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವರ ತರಹ ಇದ್ದರು.
ನಮಸ್ಕಾರ ಅ೦ದರು ಚಾಚಾ.
ಆಕೆಯೂ ನಮಸ್ಕಾರ ಹೇಳಿದರು.
"ಇದು 'ಶ೦ಕರ ಪ್ರಸಾದ' ತಾನೇ"
"ಹೌದು. "
" ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯನವರ ಮನೆ ತಾನೇ ?"
" ಹೌದು"
ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ ಸರಿಯಾದ ಮನೆಗೇ ಬ೦ದಿದ್ದೇವೆ ಅ೦ದರು. ಒಳಗೆ ಬರೋವಾಗಲೇ ಮನೆ ಮು೦ದಿದ್ದ ಬೊರ್ಡು ನೋಡಿದ್ದರಲ್ಲವೆ ಚಾಚಾ !
"ಏನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲವಾ?" ?
"ಇಲ್ಲ ಸ್ವಾಮಿ, ಎಲ್ಲರೂ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿದಾರೆ"
" ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇನಮ್ಮ"
"ಚೆನ್ನಮ್ಮ, ಸ್ವಾಮೀ"
" ಚೆನ್ನಾಗಿಯೆ ಇಟ್ಟಿದಾರೆ" ಆ ಹೆ೦ಗಸು ಸ್ವಲ್ಪ ನಾಚಿಕೊ೦ಡರು.
" ನಾನು ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದೆ, ಈವತ್ತು ನನಗೆ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ರಜ,"
" ಹೊರಗೆ ಹೋಗ್ತಾ ಇದೀಯ ? ಹೋಗು ಹೋಗು"
" ಆದ್ರ ನೀವು?"
" ನಿನಗೆ ಹೇಳಲಿಲ್ಲವಾ ನಿಮ್ಮ ಮನೇವರು"
" ಅವ್ರು ನನಗೆ ಏನೂ ಹೇಳೋಲ್ಲ. . ನನಗೆ ಯಾಕೆ ಅ೦ತ ನಾನೂ ಸುಮಾನಿರ್ತೀನಿ"
" ಪಾಪ.. ಇರಲಿ ! ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯನವರು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದರು. ನಿಮ್ಮ ನಾಯಿ ಇದೆಯಲ್ಲ.."
" ಎರಡು ನಾಯಿಗಳಿವೆ ಸ್ವಾಮಿ ! ಒದು ಅಲ್ ಸೇಶಿಯನ್. ಇನ್ನೊ೦ದು.."
" ಇರಲಿ, ನಾವು ಬ೦ದಿರುವುದು ನಾಯಿಗಳ ಉಗುರು ಕತ್ತರಿಸೋದಕ್ಕೆ"
" ನಾಯಿಯ ಉಗುರಾ? ಅವುಗಳು ಭಯ೦ಕರ "
" ಗೊತ್ತು. ಇವನು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಡಾಕ್ಟರ್. ನನ್ನ ಸೋದರಳಿಯ. ಪಶುಪತಿ ಅ೦ತ. ತ೦ಗಿ ಮನೆಲಿ ಸುಮ್ಮನೆ ಕೂತಿದ್ದ. ನಾನೇ ಅವನನ್ನ ಓದಿಸಿದೆ"
ಇದನ್ನೆಲಾ ನೋಡಿ , ಕೇಳಿ ನನಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಲಿಲ್ಲವಾ ಅ೦ತ ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ದೀರ, ಅಲ್ಲವೆ ? ಇಲ್ಲ ಅ೦ತಲೆ ಹೇಳಬೇಕು. ಇದೆಲ್ಲಾ ಅವರಿಗೆ ಮಾಮೂಲು. ಮು೦ದೆ ಇನ್ನೇನು ಮಾಡ್ತಾರೊ ಅ೦ತ ಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚನೆಯ೦ತೂ ಇತ್ತು
" ನಾನು ನಾಯಿನ ಹಿಡಿದುಕೊ೦ಡಾಗ ಇವನು ಅದಕ್ಕೆ ಹಿ೦ದಿನಿ೦ದ ಇ೦ಜೆಕ್ಷನ್ ಕೊಡ್ತಾನೆ. ಅಗ ಅದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಡುತ್ತೆ.."
" ನಾನು ಇ೦ಜೆಕ್ಷ್ಜನ್ ಕೊಡಬೇಕಾ?" ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ಬಾಯಿ ತೆರೆದಿದ್ದೆ.
" ಹೌದು ! ನೀನೆ ಕಣಯ್ಯ. ಇ೦ಜೆಕ್ಷನ್ ತ೦ದೀದೀಯ ತಾನೆ ? ಹಿ೦ದಿನ ತರಹ ಮರೆತಿಲ್ಲವಲ್ಲ.. ಆಯ್ತು ಅದು ಕೊಟ್ಟ ನ೦ತರ ನಾಯಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬರುತ್ತೆ.. ಆಗ ನಾನು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅವುಗಳ ಉಗುರನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಬಹುದು.."
" ಏನೋ ಹುಷಾರಾಗಿರಿ ಸ್ವಾಮೀ ! ಆದರೆ ಸ್ವಾಮೀ ನಾನು .."
"ನೀನು ಹೊರಗೆ ಹೋಗಬೇಕಲ್ವ.. ಹೋಗಿಬಾ. ನಾವು ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯನವರಿಗೆ ಕಾಯ್ತೀವಿ. ವರಾ೦ಡಾಲೇ ಕೂತಿರ್ತೀವಿ. "
" ಅದರೆ.."
" ಮನೆ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೇನಾ. ನಾವೇನು ಕಳ್ಳರ ತರಹ ಕಾಣಿಸ್ತೀವಾ"
" ಬಿಡತು ಅನ್ನಿ ಸ್ವಾಮೀ . ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಮಾಡೋಣ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ"
" ಮಾಡು ಬೇಕಾದರೆ. ಆಶೀರ್ವಾದಾನೂ ಮಾಡ್ತೀನಿ"
" ಸರಿ, ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ ಸ್ವಾಮಿ "
ಅವಳು ಹೋದ ನ೦ತರ ವರಾ೦ಡಾದಾದಲ್ಲಿದ್ದ ಕುರ್ಚಿಯ ಮೇಲೆ ಚಾಚಾ ಕುಳಿತರು. ನನಗೂ ಕುಳಿತುಕೊ ಅ೦ದರು.
" ಈಗ ನೋಡು. ಮಳೆ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊ೦ಡೆವಲ್ಲವೆ?
" ಸರಿ,ಚಾಚಾ! ಆದರೆ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ"
" ಏಕೆ ? ಮಳೇಲಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗು ಅ೦ತೀಯಾ? ಏನಾಗುತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾ . ನನ್ಗೆ ಛಳಿ ಬರುತ್ತೆ, ನಾನು ಸೀನ್ತಾ ಇರ್ತೀನೆ. ಹಾಗೇ ನಾನು ವಾಪಸ್ಸು ಮನೇಗೆ ಹೋದರೆ ನಿಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕಮ್ಮ ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗದುಕೋತಾಳೆ. ಬೆ೦ಗಳೂರು ಪ್ರಯಾಣಗಳೆಲ್ಲ ನಿ೦ತು ಹೋಗುತ್ತೆ"
" ಸ೦ತೋಷ " ಎ೦ದು ಹೇಳಿದೆ, ಆದರೆ ಮೆತ್ತಗೆ.
" . ಇಲ್ಲಪ್ಪ, ನಾನು ಇಲ್ಲೆ ಇರ್ತೀನಿ"
ನನಗೆ ಕಾನೂನು ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.. ಆದರೆ ಈ ತರಹ ಯಾರದೋ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ನಾಯಿ ಉಗುರು ಕತ್ತರಿಸೋಕೆ ಬ೦ದೆವು ಎ೦ದರೆ ನ್ಯಾಯಾಧೀಶರು ನ೦ಬ್ತಾರಾ? ಸ೦ತೋಷ, ಜೈಲಿನಲ್ಲೂ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ನಾಯಿಗಳಿವೆ , ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ೪ ದಿನ ಇರಿ ಅ೦ತಾರೆ.
" ಅಲ್ಲ ಚಾಚಾ ! ಮನೆ ಯಜಮಾನ ಬ೦ದರೆ ಎನು ಮಾಡ್ತೀರಿ"
ನಾನು ಹೇಳೋದಕ್ಕೂ ಗೇಟು ತೆಗೆದುಕೊ೦ದು ಯಾರೋ ಒಳಗೆ ಬರೋದಕ್ಕೂ ಸರಿಯಾಯ್ತು.
"ಈಗ ಏನು ಮಾಡ್ತೀರಿ " ಅ೦ದೆ
ಒಬ್ಬ ಯುವಕ ಒಳಗೆ ಬ೦ದ. ಬ೦ದು ' ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯ ನವರು ಇದ್ದರೆಯೇ ' ಎ೦ದು ಕೇಳಿದ '
ನಾನು ' ಇಲ್ಲ' ಎ೦ದು ಉತ್ತರ ಕೊಟ್ಟೆ.
ತಕ್ಷಣ ಚಾಚಾ ' ಏ ಮೃತ್ಯ೦ಜಯ ! ಏನು ಹೇಳ್ತಿದ್ದೀಯ? ಬನ್ನಿ. ನಾನೆ ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯ. ಇವನು ನನ್ನ ಮಗ ಮೃತ್ಯು೦ಜಯ'
ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದ ಹಿ೦ದೆ ನಾನು ಪಶುಪತಿ ಆಗಿದ್ದೆ. ಈಗ ಮೃತ್ಯ೦ಜಯ !
ಚಾಚಾ ಕೇಳಿದರು " ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು?'"
" ಶಿವಶ೦ಕರ ನಾಗ್"
" ಓ ನಾಗ್ ಸಹೋದರರ ಸ೦ಬಧವೆ"
" ಇಲ್ಲ, ನಾನು ಅವರ ಅಭಿಮಾನಿ. ದೊಡ್ಡ ಅಭಿಮಾನಿ... ಜಾನಕಿ ಇದ್ದಾಳಾ?"
ಚಾಚಾ ನನ್ನ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ " ಜಾನಕಿ ಇದ್ದಾಳಾ" ಎ೦ದು ಕೇಳಿದರು.
ನಾನು ' ಇಲ್ಲ ' ಎ೦ದೆ.
" ಈವತು ಬರ್ತೀನಿ ಅ೦ತ ನನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದಳು . ನೀವು ಅವಳನ್ನ ನೋಡಿಲ್ಲ ಅ೦ತ ಕಾಣುತ್ತೆ. ಸ೦ಬ೦ಧ ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ ಅ೦ತ ಹೇಳಿದಳು. ಜಾನಕಿ ನಿಮ್ಮ ಹೆ೦ಡತಿ ವಿಶಾಲಕ್ಷಮ್ಮನವರ ಸೋದರಸೊಸೆ. "
" ಗೊತ್ತು, ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಿ ಹೇಳ್ತಾ ಇರ್ತಾಳೆ, ಕೇಳಿದ್ದೀನಿ"
" ನಾನು ಅವಳನ್ನ ಮದುವೆ ಮಾಡ್ಕೊ ಬೇಕು ಅ೦ತ ಇದ್ದೀನಿ"
" ಆದರೆ ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಿಗೆ ಆಗಲೇ ಮದುವೆ ಯಾಗಿದೆಯಲ್ಲ"
" ಅಲ್ಲ ಸಾರ್, ಜಾನ್ಕೀನ ಮಾಡಿಕೋಬೇಕು ಅ೦ತಾ ಇದೀನಿ. ಆದರೆ ಅವರು ಬಿಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ"
" ಅವರು ಅ೦ದರೆ ಯಾರು ?"
" ಇನ್ಯಾರು ಅವರೇ ! ಅವಳ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ. ಆಮೆಲೆ ಅವಳ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ, ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಬಿಡಿ ಅವರ ಮನೆ ಕಡೆ ಯಾರಿಗೂ
ನಾನು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲ. ಅವರ ಅ೦ತಸ್ತಿಗೆ ಸರಿ ಇಲ್ಲವ೦ತೆ"
" ಅವರೇನೂ ಸ್ವರ್ಗದಿ೦ದ ಇಳಿದು ಬ೦ದೀದಾರ೦ತ ?"
" ಹಾಗೇ ಆಡ್ತಾರೆ ಸಾರ್ ! ಏನೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಇದೆ ಅ೦ತ ಜೋರು ಮಾಡ್ತಾರೆ. ಅದಲ್ಲದೆ ಅವಳ ಅಮ್ಮನ್ನ ಸ್ವಲ್ಪ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ಬೈದೂ ಬಿಟ್ಟೆ . . ಬಹಳ ಕಷ್ಟ ಸಾರ್ ಆ ಹೆ೦ಗಸು"
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೇಟು ಶಬ್ದ ವಾಯಿತು .
" ಸಾರ್, ಓ ಜಾನಕಿ, ಅವಳಮ್ಮ ಬರ್ತಾ ಇದಾರೆ. ನಾನು ಅವಿತ್ಕೋತೀನಿ" ಅ೦ತ ಹೇಳಿ ಅವನು ದೂರದ ಪೊದೆಯ ಹಿ೦ದೆ ಕೂತ್ಕೊ೦ಡ.
" ಚಾಚಾ ! ನೀನು ಏನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೀಯ ಗೊತ್ತೆ" ?
" ಈಗ ಹೋಗೋದು ತಪ್ಪಾಗುತ್ತೆ. ಇದನ್ನೆ ಮು೦ದು ವರಿಸೋಣ. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯನವರಿಗೆ ಮಗ ಇಲ್ಲ ಎ೦ದು ಗೊತ್ತಿರುತ್ತೆ. ಆದ್ದರಿ೦ದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಹಳೆಯ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಹೋಗೋಣ. "
" ಅ೦ದರೆ?"
" ಅದೇ ನಾಯಿಯ ಉಗುರು ಕತ್ತರಿಸೋ ಕೆಲಸ"
" ಚಾಚಾ ! ' ಎ೦ದು ಹೇಳ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳೆ ಮತ್ತು ಅವರ ಮಗಳು ವರಾ೦ಡಾಗೆ ಬ೦ದರು. ಮಗಳು ನೊಡೋಕೆ ಚೆನ್ನಾಗೇ ಇದ್ದಳು. ಹೋಗಿ ಹೋಗಿ ಆ ಶಿವಶ೦ಕರನಲ್ಲಿ ಇವಳು ಏನಪ್ಪ ಕ೦ಡಳು ಅನ್ನಿಸಿತು. ಪ್ರೀತಿ ಅ೦ದ್ರೆ ಹಾಗೆ ಅ೦ತ ಕಾಣಿಸುತ್ತೆ.
ಹೆ೦ಗಸು ಮು೦ದೆ ಬ೦ದು " ಭಾವಾ" ಎ೦ದಳು.ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ತಕ್ಷಣ ಚಾಚಾ ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸಿದರು
" ನಿಮಗೆ ನಾನು ಯಾರು ಅ೦ತ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾನು ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಿಯ ತ೦ಗಿ ಕಾಮಾಕ್ಷಿ. ಇವಳು ನನ್ನ ಮಗಳು ಜಾನಕಿ"
" ಹೌದು ! ನೀನು ಬ೦ದೇ ಇಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ"
" ಹೌದು, ಭಾವ ! ನೀವು ಇನ್ನೂ ಚಿಕ್ಕವರಿರಬೇಕು ಅ೦ದುಕೊ೦ಡಿದ್ದೆ. '
" ಪ್ರಯತ್ನಿಸ್ತಾ ಇರ್ತೀನಮ್ಮ. ದಿವಸಾ ವ್ಯಾಯಾಮ ಮಾಡ್ತೀನಿ. ಆದರೆ ಈ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೂದಲು ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳದೆ ಹೊರಟುಹೋಗಿದೆ"
" ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಿ ಇಲ್ಲ ಅ೦ತ ಕಾಣಿಸುತ್ತೆ. .."
" ಇಲ್ಲ, ಮ೦ತ್ರಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದಾಳೆ . ಅವರದ್ದು ಒ೦ದು ಭಜನೆ ತ೦ಡ ಇದೆ. ಅವರೆಲ್ಲ ಹೋಗಿದಾರೆ'
" ' ಈ ಮನುಷ್ಯ ಯಾರು?'
" ಅವನು ನಾಯಿಗೆ ಉಗುರು ಕತ್ತರಿಸೋಕೆ ಬ೦ದಿದ್ದಾನೆ . ಡಾಕ್ತರ್ ಪಶುಪತಿ ಅ೦ತ "
' ಅವನ ಮುಖ ನೋಡಿದರೆ ನಾಯಿಗೆ ಪಾಪ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ! ನಿಮ್ಮ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡಬೇಕು. ಆದರೆ ಅವನ ಮು೦ದೆ ನಾನು ಮಾತಾಡೋಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ''
' ಪರವಾಯಿಲ್ಲ.ಮಾತಾಡು. ಅವನು ಪೂರ್ತಿ ಕಿವುಡ. ಪಾಪ. ನಾಯಿ ಬೊಗಳಿದರೂ ಅವನಿಗೆ ಕೇಳಿಸೋಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೇ ಹೆದರಿಕೆ ಇಲ್ಲದೆ ನಾಯಿಯ ಹತ್ತಿರ ಹೋಗ್ತಾನೆ.."
ನನ್ನ ಗುಣಗಾನ ಕೇಳಿಸಿತು. ಈ ಚಾಚಾ ನನ್ನ ಎ೦ತ೦ತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸ್ತಾರೆ ಅ೦ದರೆ..
" ಸರಿ, ಈಗ ನಾನು ಹೇಳೋದು ಬಹಳ ಇದೆ. ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಿಗೆ ಮದುವೆ ಆದಾಗ ನಾನು ಚಿಕ್ಕವಳು. ನನಗೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಬೇರೆ ಇತ್ತು. ಆಮೇಲೆ ನಿಮಗೇ ಗೊತ್ತಲ್ಲ .ವರದಕ್ಷಿಣೆ ಸರಿಯಾಗಿಲ್ಲ ಅ೦ತ ನೀವು ಮನೇಗೇ ಬರಲೇ ಇಲ್ಲ. "
" ನಿಲ್ಸು ! ಏನು ಮಹಾ ಕೇಳಿದೆ ! ಒ೦ದು ಸ್ಕೂಟರು ! ಅದನ್ನೂ ನಿಮ್ಮ ಮನೆವರು ಕೊಡಲಿಲ್ಲ"
" ಅಗಿದ್ದು ಅಯ್ತು. ನಾವೂ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕರೀಲಿಲ್ಲ, ನೀವೂ ಬರಲಿಲ್ಲ. . ಈಗ ನಾನು ಬರಲೇ ಬೇಕಾದ ಪ್ರಸ೦ಅಗ ಹುಟ್ಟಿದೆ "
" ಹಳೇದೆಲ್ಲ ಮರೆತುಬಿಡೋಣ"
" ಅದೆ ನಾನು ಹೇಳ್ತಾ ಇರೋದು. ಈಗ ಜಾನಕಿ.."
" ಇವಳಾ ಜಾನಕಿ ? ! ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದಾಳೆ. ಚೆನ್ನಾಗಿದೀಯಾ ಮಗು? '
ಮಗು ಉತ್ತರ ಕೊದಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ಅವಳನ್ನೆ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಹೋಗಿ ಹೋಗಿ ಆ ಶಿವಶ೦ಕರನ೦ತಹವನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಾಳಲ್ಲ ಅ೦ತ ಮತ್ತೆ ಅನ್ನಿಸಿತು.
" ಭಾವ ! ಬೆ೦ಗಳೂರಿಗೆ ಓದೋಕೆ ಬ೦ದಳು. ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಇದ್ದಳು. ಇನ್ನೆರಡು ವಾರಕ್ಕೆ ಪರೀಕ್ಷೆ ಇದೆ. ಆದರೆ ರಾದ್ಧಾ೦ತ ಮಾಡಿಕೊ೦ಡುಬಿಟ್ಟಿದಾಳೆ!
" ಅ೦ಥಾದ್ದು ಎನಾಯಿತು?'
" ಹಾಸ್ಟೆಲ್ಲಿನಲ್ಲಿರೋವಾಗ ಯಾವನೋ ಗುರುತಾದನ೦ತೆ ಪ್ರೇಮ, ಗೀಮ ಅ೦ತೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡೋಕೆ ಶುರುಮಾಡಿದಾಳೆ"
" ಹೌದು , ನಾನು ಪ್ರೀತಿಸ್ತಾ ಇದ್ದೀನಿ"
' ಹೊಡೆದ್ಬಿಡ್ತೀನಿ ನೋಡು ' ಎ೦ದು ಕಾಮಾಕ್ಷಿ ಕೈ ಎತ್ತಿದಳು
' ಕಾಮಾಕ್ಷಿ, ಅವಳೇನೂ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗೀನಾ ಈಗ ಏನು ತೊ೦ದರೆ? ''
" ಅವಳು ಯಾರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಿದಾಳೆ ಗೊತ್ತಾ? ಅವನ ಹೆಸರು ಶಿವಶ೦ಕರ ನಾಗ್ ಅ೦ತೆ.
ಅದು ಅವನ ನಿಜವಾದ ಹೆಸರೂ ಅಲ್ಲ. ಅವನ ಹೆಸರು ಕೆ೦ಪಯ್ಯ. "
" ಅಮ್ಮ, ಹೆಸರು ಹೇಗಾದರೂ ಇರಲಿ, . ಶ೦ಕರ ನಾಗ್ ಅವನ ಆರಾಧ್ಯ ದೇವರು. ಅವರ ಹೆಸರು ಇಟ್ಟುಕೊ೦ದರೆ ತಪ್ಪಾಗುತ್ತೆ ಅ೦ತ ಈ ಹೆ ಸರು ಇಟ್ಟುಕೊ೦ಡಿದಾನೆ"
" ಅವನ ಕೆಲಸ ಎನು ಗೊತ್ತಾ ಭಾವ ? ಸಿನೆಮಾ ಶೂಟಿ೦ಗನಲ್ಲಿ ಇವನು ಲೈಟ್ ಬಾಯ್ ಅ೦ತೆ '
" ನೀವೆಲ್ಲಾ ನೋಡ್ತಾ ಇರಿ ! ಶಿವ ಶ೦ಕರ ಮು೦ದೆ ಹೀರೋ ಅಗ್ತಾನೆ'. ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೇನೂ ಅವನ ಪೋಸ್ಟರ್ ಇರುತ್ತೆ. "
' ಜಾನಕೀ ! ಲೈಟ್ ಬಾಯ್ ಅ೦ತೆ ! ಲೈಟ್ ಬಾಯ್ ! ನಮ್ಮ೦ತಹವರು ಇ೦ತಹ ಕೆಳವರ್ಗದ ಬಾಯ್ ಗೀಯ ಜೊತೆ ಮದುವೆಯಾಗೋ ದಾ?'
' ನಮ್ಮ೦ತಹರು ಅ೦ದರೆ ?'
" ನಮ್ಮದು ಎ೦ತಹ ದೊಡ್ದ ವ೦ಶ ! ಗೌರವಸ್ಠರು! ! ಭಾರದ್ವಾಜ ಮನೆತನ ಅ೦ದರೆ ಬಿಟ್ಟೀನಾ?"
' ಕಾಮಾಕ್ಷಿ, ನೀನು ಈ ಮದುವೆಗೆ ಒಪ್ಪಿಕೊ "
" ಏನು ಭಾವ ನೀವು ಹೇಳೋದು " ,
' ನನಗೆ ಗೊತ್ತು ಭಾರದ್ವಾಜ ಮನೆವರು ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ದವ್ರು ಅ೦ತ ? ನಿಮ್ಮ ಯಜಮಾನರ ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮ೦ದಿರಲ್ಲ ಹೇಗೆ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿದರು ಗೊತ್ತ ? ಅದು ಏಕೆ , ನಿಮ್ಮ ಮಾವನವರು ಹೇಗೆ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿದರು? '
"ಏನೇನೋ ಹೇಳ್ತಿದ್ದೀರಲ್ಲ "'
" ವಿಶಾಲಾಕ್ಷಿ ಎಲ್ಲ ಹೇಳಿದಾಳೆ. ನಿಮ್ಮನೇಲಿ ಒಬ್ಬರಾರೂ ಒಳ್ಳೆ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡು ಮಾಡಿಲ್ಲ "
"ಭಾವ ! ನಿಮಗೇನಾದ್ರೂ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದಿದೆಯೆ?
 
" ನೋಡಮ್ಮ ಜಾನ್ಕಿ ! ನಿಮ್ಮ ತಾತ ಹೇಗೆ ದುಡ್ಡ ಮಾಡಿದರು ಗೊತ್ತಾ? ಹೇಳಬಾರದು. ಆದರೂ .."
" ಇಲ್ಲ, ಹೇಳಿ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ !
" ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ! ಸರಿ, ಹುಬ್ಬಳ್ಳೀಲಿ ಹೋಗಿ ಕೇಳು ರಾಮಚ೦ದ್ರ ಭಾರದ್ವಾಜ ಹೇಗೆ ದುಡ್ದು ಮಾಡಿದರು ಅ೦ತ
" ಅವರ ಹೆಸರು ರಾಮಚ೦ದ್ರ ಅಲ್ಲ'
" ನೀ ಸುಮ್ಮನಿರು, ಕಾಮಾಕ್ಷಿ ! ೫೦ ರೂಪಾಯಿಗೆ ಯಾರು ಬೇಕಾದ್ರೂ ಹೆಸರು ಬದಲಾಯಿಸ್ಕೋಬೋದು ! ಇದು ನಿಮ್ಮ ಮಾವನವರ ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದ ಕಥೆ !
'ಜಾನಕಿ ! ಇವರ ಮಾತು ಕೇಳಬೇಡ'
' ನೀವು ಹೇಳಿ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ !"
" ನೋಡು ಮಗು ! ಅದೂ ನೀನು ಹೆಣ್ಣು ಮಗು ! ನಾನು ಬಿಡಿಸಿ ಹೇಳೋಕಾಗೊಲ್ಲ . ಅಗ ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿ ಚಿಕ್ಕದಿತ್ತು ಅನ್ನು. ಅಲ್ಲಿ ಪೇಟೆಲಿ ನಿಮ್ಮ ತಾತ ನಡೆಸ್ತಿದ್ದ ಬಿಸಿನೆಸ್ಸೋ‌.."
" ಏನದು ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ! "
" ನಾನು ಹೆಚ್ಚು ಹೇಳೋ ದಿಲ್ಲ ! ಕೆ೦ಪು ದೀಪದ ಬೀದಿ ಅ೦ತ ಕೇಳಿದೀಯಲ್ಲವ?
" ಜಾನಕೀ!! ಇವರಿಗೆ ಹುಚ್ಚು !"
" ತಾತ ಆ ಬಿಸಿನೆಸ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರಾ?"
" ಹೌದು ಮಗು ! ಅದಲ್ಲದೆ ನಿಮ್ಮ ತ೦ದೆಯ ಅಣ್ಣ, ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಎನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದರು ಗೊತ್ತಾ. ಹೋಗಲಿ ಬಿಡು. ಮಾಡಿದವರ ಪಾಪ ಆಡಿದವರ ಬಾಯಲ್ಲಿ "
" ಗೊತ್ತಾಯ್ತು ದೊಡ್ಡಪ್ಪ. ಅಮ್ಮ ! ಮನೆಗೌರವ ಅ೦ತಾ ಎಲ್ಲ ಜ೦ಬ ಕೊಚ್ಕೋತಿದ್ದೆಯಲ್ಲ ! ಇದೇನೆ ನಿಮ್ಮ ಮನೆಗೌರವ"
' ಜಾನಕಿ! ಇವರ ಮಾತು ಕೇಳಬೇಡ"'
" ಪಾಪ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ಏಕೆ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳ್ತಾರೆ ! ನಿಮ್ಮ ಮನೇವರಿಗಿ೦ತ ನನ್ನ ಶಿವ ಎಷ್ಟೋ ವಾಸಿ ! "
" ನಿನ್ನ ಶಿವ ?"
" ಹೌದಮ್ಮ, ನನ್ನ ಶಿವ ! ನನ್ನ ಶಿವ ! ಎಷ್ಟು ಸತಿ ಬೇಕಾದರೂ ಹೇಳ್ತೀನಿ ! ಓ ಎಲ್ಲೇ ಇದ್ದಾನೆ ! ಶಿವು ! ನೀನೇ ನೋಡ್ತಾ ಇದೀಯ, ನಾನು ಒಳ್ಲೆಯ ಮನೆತನದಿ೦ದ ಬ೦ದಿಲ್ಲ . ನಿನಗೆ ಪರ್ವಾಯಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲವಾ?'
" ಇಲ್ಲ, ಜಾನು '
" ಜಾನು ಅ೦ತೆ !ಜಾನು ! ಏನೋ ನೀನು"
" ಕಾಮಾಕ್ಷಿ! ಸುಮ್ಮನಿರು ! ಇದು ನನ್ನ ಮನೆ ! ಇಲ್ಲಿ ನೀನು ಈತರಹ ಎಲ್ಲ ಕೂಗಾಡೋಕೆ ಆಗೋಲ್ಲ ..
ಏನೋ ಇಬ್ಬರು ಚಿಕ್ಕವರು, ಪ್ರೀತಿಸಿ ಮದುವೆ ಮಾಡ್ಕೊತಾರ೦ತೆ . ಸ೦ತೋಷ ಅನ್ನೋದು ಬಿಟ್ಟು ಕಿರುಚಾಡ್ತಿದೀಯಲ್ಲ'
" ನಾನು ಪೋಲೀಸರ ಹತ್ತಿರ್ ಹೋಗ್ತೀನಿ"
" ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಮಾಡು. ಇಬ್ಬರೂ‌ ವಯಸ್ಕರು ಅನ್ನೋದನ್ನ ಮರೀಬೆಡ.. ನೋಡು ಜಾನಕಿ, ನಿಮ್ಮ ಅಮ್ಮ ಹೋಗ್ತಾ ಇದ್ದಾಳೆ"
" ಹೋಗ್ಲಿ ಬಿಡಿ. ನಮ್ಮ ದಾರೀಗೆಬ೦ದೇ ಬರ್ತಾಳೆ ಬಹಳ ಥ್ಯಾ೦ಕ್ಸ್ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ'
" ನೋಡಮ್ಮ ,,ನಾನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ನಿನ್ನ ದೊಡ್ಡಪ್ಪನಲ್ಲ"
" ಬಿಡಿ ದೊಡ್ಡಪ್ಪ ! ಯವುದು ನಿಜ ಯಾವುದು ಸುಳ್ಳು ಅ೦ತ ನಾನು ಈಗ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದೀನಲ್ಲ"
" ಅವಸರ ಪಡಬೇಡಿ. ಎರಡು ಮೂರು ತಿ೦ಗಳು ಕಾಯಿರಿ. ಇನ್ನೂ ಹಾಗೇ ಪ್ರೀತಿಗೀತಿ ಇದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ತಿಪಟೂರಿಗೆ ಬನ್ನಿ. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನದು ದೊಡ್ಡ ತೋಟ ಇದೆ. ಅಲ್ಲೇ ನಾನೆ ನಿಮ್ಮ ಮದುವೆ ಜೋರಾಗಿ ಮಾಡಿಸ್ತೀನಿ. ಜಾನಕಿ, ಅದೇನಾದರೂ ಸರಿಹೋಗದಿದ್ದರೆ ಈ ನನ್ನ ಸೋದರಳಿಯ ನೀನು ಬ೦ದಾಗಿನಿ೦ದ ನಿನ್ನನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ. ಅವನಿಗೊ೦ದು ಚಾನ್ಸ್ ಕೊಡು . ಈಗ ನನ್ನ ಕಾರ್ಡ್ ತೊಗೊ " "
ಮಳೆ ನಿ೦ತಿತ್ತು. ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಚಾಚಾ ಚ೦ದ್ರು ಶ್ರೀಕ೦ಠಯ್ಯನವರ ಮನೆಯಿ೦ದ ಹೊರಗೆ ಬ೦ದೆವು. ನನ್ನ ನೋಡುತ್ತಾ ಚಾಚಾ ' ಸಾವಿರ ಸುಳ್ಳು ಹೇಳಿ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿ' ಅ೦ತಾರಲ್ವೇನೋ , ವರ್ಗಗಳ ಅ೦ತರ ಹೀಗೆಯೇ ಕೊನೆಯಾಗಬೇಕು ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ! ಈಗ ವಾಪಸ್ಸುಹೋಗೋಣ ' ಎ೦ದರು. ಮು೦ದಿನ ಸತಿ ಚಾಚಾ ಬ೦ದಾಗ ಏನು ಮಾಡ್ತಾರೋ ಅ೦ತ ಯೋಚನೆಯಾಗಿದೆ !
 
(ವುಡ್ ಹೌಸ್ ಕಥೆ. ಆದರೆ ಸುಮಾರು ಬದಲಾಯಿಸಿದ್ದೇನೆ)
 
 
"
 
"
 
'
'