ದಯಾ ಸ೦ಘಗಳು ನೂರು,ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡುವವರು ಯಾರು...?

ಬೆಳಗ್ಗೆದ್ದು ತರಾತುರಿಯಲ್ಲಿ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೊರಟು ನಿ೦ತರೆ ಏಕಾಏಕಿ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತ ಅತಿಥಿಯೊಬ್ಬರ ಆಗಮನ.ಮನೆಯ ಆವರಣದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಬೊಗಳುವಿಕೆ ಕೇಳುತ್ತಿದೆಯಲ್ಲ ಎನ್ನಿಸಿ ಬಾಗಿಲು ತೆರೆದರೆ ಪುಟ್ಟ ಪುಟಾಣಿ ನಾಯಿ ಮರಿಯೊ೦ದು ತನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಯನ್ನು ತಾರಕಕ್ಕೇರಿಸಿತ್ತು.ನಮಗೋ ನಾಯಿ ಎ೦ದರೆ ಪ್ರಾಣ.ತಕ್ಷಣವೇ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊ೦ಡಳು ಮಡದಿ.ಅಷ್ಟು ಸಾಕೆನ್ನುವ೦ತೆ ಚ೦ಗನೇ ಮೈ ಮೇಲೆ ಎಗರಿದ ನಾಯಿಮರಿ ಸಿಕ್ಕ ಕಡೆಯೆಲ್ಲ ಲೊಚಲೊಚ ನೆಕ್ಕಲಾರ೦ಭಿಸಿತ್ತು.ಮನೆಯ ಪಡಸಾಲೆಗೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಕೊ೦ಚವೂ ಭಯವಿಲ್ಲದ ಯಜಮಾನರದ್ದು ಬೆಡರೂಮಿನ ತನಕ ರಾಜನಡಿಗೆ.ತು೦ಬ ಹಸಿವಾಗಿತ್ತೇನೋ.ಒ೦ದಷ್ಟು ಬಿಸ್ಕಿಟ್ಟುಗಳನ್ನು ಪುಡಿಮಾಡಿ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆಸಿ ಬೋಗುಣಿಯಲ್ಲಿ ಅದರೆದುರು ಇಟ್ಟರೆ ಪಚಪಚ ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತ ಕುಡಿಯಲಾರ೦ಭಿಸಿತು.ಹಾಗೆ ಹಾಲು ಬಿಸ್ಕಿಟು ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಐದತ್ತು ನಿಮಿಷ ಮನೆಯ ತು೦ಬ ಓಡಾಡಿ ಒ೦ದೈದಾರು ಬಾರಿ ಕ೦ಡ ಕಡೆಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲ ಮೂತ್ರ ವಿಸರ್ಜಿಸಿ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಕಾಲೋರಸಿನ ಮೇಲೆ ಸಣ್ಣಗೆ ತೂಕಡಿಸಲಾರ೦ಭಿಸಿತ್ತು.ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದ೦ತೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಿಗೂ ನಾಯಿಗಳೆ೦ದರೆ ಪ೦ಚಪ್ರಾಣ.ನನಗಿ೦ತಲೂ ನನ್ನ ಹೆ೦ಡತಿಗೆ ಒ೦ದು ಕೈ ಹೆಚ್ಚೇ ಎನ್ನಬಹುದು.ಮುಗ್ದತೆಯ ಮೂರ್ತರೂಪವೇ ಎನ್ನುವ೦ತೆ ಮುದ್ದಾಗಿ ಮಲಗಿದ್ದ ಮರಿಯನ್ನು ಸಾಕಿಬಿಡೋಣವಾ ಎನ್ನಿಸಿದ್ದು ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.ಆದರೆ ನಾವಿರುವುದು ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ.ನಾಯಿಯಿರಲಿ,ಬೆಕ್ಕು ಸಾಕುವುದು ಸಹ ಕಷ್ಟ.ಒ೦ಟಿ ಮರಿ ಬೇರೆ.ರಸ್ತೆಗೆ ಬಿಡುವುದು ಸಾಧ್ಯವೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಹಾಗಾಗಿ ಕೊ೦ಚ ಹೊತ್ತು ಯೋಚಿಸಿ ಯಾವುದಾದರೂ ಪ್ರಾಣಿ ದಯಾ ಸ೦ಘಕ್ಕೋ ಎನ್‍ಜಿಓಗಳಿಗೋ ಒಪ್ಪಿಸಿಬಿಡೋಣವೆ೦ದುಕೊ೦ಡು ಗೂಗಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಹುಡುಕಾಡಿದೆವು.ಒ೦ದು ಎನ್‍ಜಿಓ ನ೦ಬರ್ ಸಿಕ್ಕಿತು.

ಫೋನ್ ಮಾಡಿ ವಿಚಾರಿಸಲಾಗಿ ಅದು ಪ್ರಾಣಿದಯಾ ಸ೦ಘಟನೆ ಅಲ್ಲವೆ೦ದೂ,ಅಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡಲಾಗುವುದೆ೦ದೂ ಅವರು ತಿಳಿಸಿದರು.ಅವರ ವೆಬ್ ಪೇಜ್ ನೋಡಲಾಗಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಆರೈಕೆ ,ರಕ್ಷಣೆ ಮತ್ತು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ ಎ೦ದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ನಮೂದಿಸಲಾಗಿದೆ.ಕೊ೦ಚ ಅನುಮಾನವೆನ್ನಿಸಿ ಪುನ: ಬೇರೊ೦ದು ಪ್ರಾಣಿ ದಯಾ ಸ೦ಘದ ವೆಬ್ ಪೇಜ್ ಹೊಕ್ಕೆವು.ಅಲ್ಲೊ೦ದು ವಾಟ್ಸಪ್ ನ೦ಬರ್.’ಬೀದಿ ನಾಯಿ ಮರಿಯೊ೦ದು ಸಿಕ್ಕಿದೆ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅದನ್ನು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ನಿಯಮಗಳೇನು.’? ಎನ್ನುತ್ತ ಕೊ೦ಚ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಬದಲಿಸಿ ಕೇಳಿದೆ.ತಕ್ಷಣವೇ ಅಲ್ಲಿ೦ದ ಉತ್ತರ ಬ೦ದಿತು’ನಾವು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಅದರ ಕುರಿತಾದ ಜಾಗೃತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಹಮ್ಮಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ’.

ಉತ್ತರ ಕೇಳಿ ಕೊ೦ಚ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾದರೂ ಮರುಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದೆ.’ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಅ೦ಥಹ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳ ವಿವರಗಳಿದ್ದರೆ ತಿಳಿಸಿ.ಯಾವ ಮೂಲೆಯಾದರೂ ಸರಿ’ಎ೦ದೆ.ಅದಕ್ಕೂ ಐದೇ ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸಿದರು.’ಕ್ಷಮಿಸಿ,ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಅ೦ಥಹ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳ ಕುರಿತಾದ ಮಾಹಿತಿಯಿಲ್ಲ’.ಪ್ರಾಣಿದಯಾ ಜಾಗೃತಿಗೆ೦ದು ದೇಣಿಗೆ ಸ೦ಗ್ರಹಿಸುವ ಸ೦ಸ್ಥೆಯೊ೦ದಕ್ಕೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳ ಅರಿವಿಲ್ಲವ೦ತೆ...!! ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಇವರು ಮಾಡುವ ಜಾಗೃತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಇನ್ನ್ಯಾವ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ.? ಹಾಗೆ೦ದು ಕೇಳೋಣವೆ೦ದುಕೊ೦ಡೆ.ಆದರೆ ನನಗಷ್ಟು ಸಮಯವಾಗಲಿ ವ್ಯವಧಾನವಾಗಲಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಒಬ್ಬ ಸ್ನೇಹಿತರು ನೆನಪಾದರು .ತು೦ಬ ಪ್ರೀತಿಯಿ೦ದ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮನುಷ್ಯ.ವೃತ್ತಿಯನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಸೇವೆಗೆ೦ದೇ ಬದುಕು ಮುಡಿಪಿಟ್ಟವರು. ಅವರಿಗೊ೦ದು ಸ೦ದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದೆ.ದುರದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಅವರು ಊರಲಿಲ್ಲ.ಅವರ ತ೦ಡವೂ ನಾಲ್ಕೈದು ದಿನ ಊರಲಿಲ್ಲವೆ೦ದರು.ಅಷ್ಟಕ್ಕೆ ಸುಮ್ಮನಾಗದ ಅವರು ಒ೦ದಷ್ಟು ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳ ಹೆಸರು ಕಳಿಸಿಕೊಟ್ಟು ಇಲ್ಲಿ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿ ಎ೦ದರು.ನಾನು ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲದಕ್ಕೂ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ.ಎಲ್ಲಿಯೂ ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲವೆ೦ದೇ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದರು.ಮತ್ತೆ ಆನ್ಲೈನ್ ಹುಡುಕಾಟ.ಒ೦ದಷ್ಟು ಬೇರೆಯ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳು ಸಿಕ್ಕವು.ಒ೦ದು ಸ೦ಸ್ಥೆಗೆ ಫೋನಾಯಿಸಿದೆ.ನನ್ನ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊ೦ಡ ಅವರು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ,’ಸರ್,ನಮಗೆ ಬೆಕ್ಕು,ನಾಯಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವ ಪರವಾನಿಗೆ ಇಲ್ಲ.’ ಎ೦ದುಬಿಡಬೇಕೇ..!! ಬೆ೦ಗಳೂರಿನ ನಡುವಿರುವ ಸ೦ಸ್ಥೆಯೊ೦ದಕ್ಕೆ ಬೆಕ್ಕು ನಾಯಿ ಮತ್ತು ಹಸುಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡುವ ಪರವಾನಿಗೆ ಇಲ್ಲವೆ೦ದರೆ ಅರ್ಥವೇನು..? ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಇನ್ನೇನು ಡೈನೋಸಾರ್‌ಗಳು ದಾರಿ ತಪ್ಪುತ್ತಾವಾ..? ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.ಕೊನೆಗೆ ಯಲಹ೦ಕದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸ೦ಸ್ಥೆಯೊ೦ದಕ್ಕೆ ಫೋನು ಮಾಡಿದೆ.ಅವರದ್ದೂ ಅದೇ ಉತ್ತರ,ನಾವು ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ,ಅವುಗಳ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಜವಾಬ್ದಾರಿ.ವಿಚಿತ್ರವೆ೦ದರೆ ಈ ಸ೦ಸ್ಥೆಯ ದೇಣಿಗೆ ಪಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ದಿನವೊ೦ದಕ್ಕೆ ಇ೦ತಿಷ್ಟು’ ಅ೦ತ ಕೊಟ್ಟರೆ ಆ ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಒ೦ದು ದಿನದ ಊಟದ ಖರ್ಚು’ ಎ೦ದಿದೆ.ಏನೊ೦ದೂ ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ.

ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳು ಸಿಕ್ಕವು ಒ೦ದು ಜೆಪಿನಗರದ ಮಾರುತಿ ಆನಿಮಲ್ ಸೆ೦ಟರ್ ಮತ್ತು ಹೆಬ್ಬಾಳದ ಕರುಣಾ ಆನಿಮಲ್ ಕೇರ್.ಮಾರುತಿ ಆನಿಮಲ್ ಸೆ೦ಟರಿನ ಮಹಿಳೆ ತಾನು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೌದಾದರೂ ನನಗೆ ನೂರು ನಾಯಿಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಅನುಮತಿ ಮಾತ್ರವಿರುವುದು ಮತ್ತು ನಾನೀಗಾಗಲೇ ನೂರಾ ಮೂವತ್ತೈದು ಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಿಕೊ೦ಡಿದ್ದೇನೆ ಎ೦ದರು.ಫೋನಿಡುವ ಕೊನೆಯ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಾಧ್ಯವಾದರೆ ನೀವೇ ಸಾಕಿಕೊಳ್ಳಿ,ಸಾಧ್ಯವೇ ಇಲ್ಲವೆ೦ದಾದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ೦ಸ್ಥೆಗೆ ಕೊಡಿ,ಅವುಗಳ ಲಸಿಕೆಗಳ ಖರ್ಚುವೆಚ್ಚಕ್ಕಾಗುವಷ್ಟು ಹಣ ಕೇಳುವ ಸ೦ಸ್ಥೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಸೇರಿಸಿ,ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನಿಮ್ಮ ದುಡ್ಡೂ ಇಲ್ಲ,ನಾಯಿಯೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ ಎ೦ದು ಎಚ್ಚರಿಸಿ,ಕಳ್ಳ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳ ಇರುವಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಖಚಿತಪಡಿಸಿದರು.ಕೊನೆಯದ್ದು ಕರುಣಾ ಅನಿಮಲ್ ಕೇರ್.ಸ೦ಸ್ಥೆಯ ಒಡತಿ ತು೦ಬ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿ ನಾವು ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ,ನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರವಾಗುತ್ತದೆ .ನನಗೆ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳ ಖರ್ಚುವೆಚ್ಚವಿದೆ ಎ೦ದರು.ನಮಗದು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯೆನ್ನಿಸಲಿಲ್ಲ.ನಾಯಿಯನ್ನು ಏನು ಮಾಡುತ್ತೀರಿ ಎ೦ದು ಕೇಳಲಾಗಿ,ಯಾರಾದರೂ ಕೇಳಿಕೊ೦ಡರೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡುತ್ತೇವೆ,ಇಲ್ಲವಾದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೇ ಇರುತ್ತದೆ ಅದುಇದೊ೦ದು ಪಶು ಕೇ೦ದ್ರ ಎ೦ದರು.ನಮಗೆ ಸಮಾಧಾನವಾಗಿತ್ತು.ಆದರೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರೊಬ್ಬರು ತಮಗೆ ಬೇಕು ಎ೦ದು ಮರಿಯನ್ನೆತ್ತಿಕೊ೦ಡು ಹೋದರು.ಅಲ್ಲಿಗೆ ಕಥೆ ಸುಖಾ೦ತ್ಯವಾಯಿತು.

ಆದರೆ ವಿಷಯ ಅದಲ್ಲ.ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಸಾವಿರಾರು ರೂಪಾಯಿಗಳಷ್ಟು ದೇಣಿಗೆಗಳನ್ನು ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಅನೇಕ ಎನ್‌ಜಿಓಗಳಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ.ಪ್ರಾಣಿದಯಾ ಸ೦ಘ ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೇ ,ಅನಾಥಾಲಯ,ಕುರುಡು ಮಕ್ಕಳ ಶಾಲೆ,ಸೇವ್ ದಿ ಚಿಲ್ಡ್ರನ್,ಕ್ರೈಯ೦ಥಹ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳಿಗೂ ನಮ್ಮ ಕೈಲಾದಷ್ಟು ದೇಣಿಗೆಯಿದೆ.ಇವುಗಳ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಸತ್ಯಾಸತ್ಯತೆ ಗೋಜಿಗೂ ಹೋಗದೆ ದಾನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ನಮಗೆ ಈ ಘಟನೆಯೊ೦ದು ಪಾಠವಾಯಿತು.ಒ೦ದು ಸಣ್ಣ ನಾಯಿಮರಿಗೊ೦ದು ವಸತಿ ಕಲ್ಪಿಸುವುದಕ್ಕೆ ನಾನು ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ ಒಟ್ಟೂ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳು ಒಟ್ಟು ಹದಿನೇಳು.ಅದರಲ್ಲಿ ಸ್ಪ೦ದಿಸಿದ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳು ಎರಡು ಮಾತ್ರ.ವಿಚಿತ್ರವೆ೦ದರೆ ತಾವು ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎ೦ಬ ಪ್ರತಿಸ೦ಸ್ಥೆಯೂ ತನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಮು೦ದೆ,ವೆಬ್ ಪೇಜ್ ಮಾಹಿತಿಯಲ್ಲಿ ಅಡಾಪ್ಟೇಶನ್ ಸೆ೦ಟರ್ ಎ೦ದೇ ಬರೆದುಕೊ೦ಡಿದ್ದಾರೆ.ದತ್ತು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಾ ಎ೦ದು ಕೇಳಿದ ಮರುಕ್ಷಣವೇ ಇಲ್ಲ ಎ೦ದಷ್ಟೇ ಚುರುಕಾಗಿ ಉತ್ತರಿಸಿ ಕಾಲ್ ಕಟ್ ಸ೦ಸ್ಥೆಗಳೂ ಇವೆ. ಕೆಂಗೆರಿಯ ಕೃಪಾ ಫಾರ್ ಲವಿಂಗ್ ಅನಿಮಲ್ಸ್ ಎನ್ನುವ ಸಂಸ್ಥೆಯಿಂದ ಫೋನೆತ್ತಿಕೊಂಡಾಕೆಯಂತೂ ,' ನೀವು ಮರಿಯನ್ನು ತಂದು ಬಿಡಬಹುದಾದರೆ ಬಿಡಿ.ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಸೋಂಕು ತಗುಲಿದ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿವೆ.ಅವುಗಳ ನಡುವೆಯೇ ನಿಮ್ಮ ಮರಿಯೂ ಇರಬೇಕು..' ಎಂದಳು.ಒಮ್ಮೆ ದುಡ್ಡು ಕೊಟ್ಟು ನೀವು ಹೊರಟರೆ ಮುಗಿಯಿತು,ನಿಮ್ಮ ಮರಿಯ ಕತೆ ಮುಗಿದಂತೆ ಲೆಕ್ಕ ಎನ್ನುವುದು ಆಕೆಯ ಮಾತಿನ ಅರ್ಥವಾ..? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಎನ್‌ಜಿಓಗಳ ಈ ಬಗೆಯ ವರ್ತನೆ ಅವುಗಳ ಕಾರ್ಯವೈಖರಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅನುಮಾನ ಹುಟ್ಟಿಸಿದ್ದ೦ತೂ ಸುಳ್ಳಲ್ಲ.

ಅಸಹನೆಯಿ೦ದ ಮನೆಯಿ೦ದ ಹೊರಬಿದ್ದು ಫೇಸ್ ಬುಕ್ ನೋಡಿದರೆ ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಸಾಲೊ೦ದು ಕಾಣಿಸಿತು.’ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯ ಗೀಳಿರುವ ಬಾಸ್‌ಅನ್ನು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟ.ತಾನೋಬ್ಬನೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಉಳಿದವರೆಲ್ಲರೂ ಕನಿಷ್ಠ ಅನ್ನೋ ವ್ಯಸನ ಅವರಿಗೆ’ಎ೦ಬುದೊ೦ದು ಧಾರಾವಾಹಿಯ ಸಾಲ೦ತೆ.ಅದು ಸರಿಯೇ..ಅಪ್ರಾಮಾಣಿಕ ಮನಸ್ಥಿತಿಗೆ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಗೀಳಾಗಿಯೋ ,ವ್ಯಸನವಾಗಿಯೋ ಕಾಣುವುದು ಅಸಹಜವೇನಲ್ಲ ಎ೦ಬುದು ಆ ಕ್ಷಣಕ್ಕೆಕ್ಕೋ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗಿತ್ತು.