ಅಂಗಜನ ಅಂಗದ ಸದ್ದು ...

ಬೆಳದಿಂಗಳಿನ ಸಖಿಯಿಲ್ಲದ ಏಕಾಂತದ ರಾತ್ರಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ವಿರಹಿಯೊಬ್ಬ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ಕಾಣುವ ನಭ ವೈಭವವನು ನೋಡಿ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಲೆ, ಕಾರ್ಮೋಡಗಳ ಆಲಿಂಗನ ಸದ್ದಿನಲಿ ವಿರಹಿಗಳ ಪ್ರಣಯದ ತಾದ್ಮಾತ್ಮತೆಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಾ, ಹುಚ್ಚೆದ್ದಂತೆ ಮಳೆಯಾಗುವ ಹೊತ್ತು, ಮನಕೂ ಹುಚ್ಚಿಡಿಸಿ ರಚ್ಚೆಯಾಡಿಸುತ ಕಾಡುವ ಬಗೆಯನ್ನು, ಅಂಗಜನ ಕೆದಕನ್ನು, ಪ್ರಣಯಿನಿಯಿರದೆ ಕೇಳಲಾಗದ ಅಂಗದದ ಸದ್ದಿರದ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಚಿತ್ರಿಸುವ ಕವನ.

ಅಂಗಜನ ಅಂಗದ ಸದ್ದು ...
__________________________

ನಡುರಾತ್ರಿ ಕಳೆದು ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಿದ್ದೆಯ ಸದ್ದು
ತಾರಾಲೋಕದಿ ಬೆಳದಿಂಗಳು ಸರಹದ್ದು 
ಏಕಾಕಿ ಮಲಗಿ ಏಕಾಂತ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ 
ತಾಡಿಸಿತ ಅಂಗಜ ಅಂಗದ ಸದ್ದಿನ ತಾಳೆ ||

ಹಚ್ಚ ಅರಳೆಯ ಸೀರೆ ನಳ ನಳಿಸೊ ನೀರೆ
ಸೆರಗಂಚಲಿ ಥಳ ಕಪ್ಪು ಮಿನುಗುವ ತಾರೆ 
ಉಲ್ಕೆ ನೀಹಾರಿಕೆ ಹಬ್ಬ ವಿಸ್ತಾರದ ಗಬ್ಬ 
ಸಾಗರವೆ ಸಡಗರವೆ ದೂರ ಕಾಣದ ದಿಬ್ಬ ||

ಕಿಟಕಿಯೊಳಿಂದ ಕಟಕಿಯಾಡುವ ಭರ್ತ್ಯ
ಕೋಲು ಬೆಳಕು ಓರೆ ಒರೆಗಚ್ಚುವ ಧಾರ್ಷ್ಟ್ಯ 
ತಂಪು ಕಿರಣಕೆ ಮಾತ್ರ ಸ್ಪರ್ಶ ತನು ಪಾತ್ರೆ 
ನಿಗಿ ಕೆಂಡ ಬಯಕೆ ಸಖಿ ಜತೆಗಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರೆ ||

ಬೆವರೊಡೆದ ಹೊತ್ತು ಬಯಕೆಗೊ ಸೆಕೆಗೊ
ಮುಗಿಲಲೊಗ್ಗೂಡಿತ್ತು ಕರಿ ಮೇಘ ಭವಕೊ 
ಸಿಂಪಡಿಸಿ ಸಿಂಚನ ಹನಿಹನಿ ದನಿ ಭುವನ  
ಹುಚ್ಚೆಬ್ಬಿಸಿ ಅಂಗಜನಂಗದ ಸದ್ದಿನ ಕವನ ||

ಕಪ್ಪಿಡಿದು ಕಾರ್ಮೋಡ ಹೆಪ್ಪಿಡಿದು ತಾಡ
ಹುಚ್ಚಿಡಿದ ಕಪ್ಪುಬಿಳಿ ಮೋಡದ ಕರತಾಡ 
ಮಾತುಗ ಜಾಣ್ಮೆ ಮಾತಾಟ ಬಲ್ಮೆ ಗುಡುಗೆ 
ಕೋಲ್ಮಿಂಚ ಕರವಾಳ ಸಿಡಿಲಾಗಿಸಿ ನಡುಗೆ ||

--------------------------------------------------------------------
ಧನ್ಯವಾದಗಳೊಂದಿಗೆ, ನಾಗೇಶ ಮೈಸೂರು, ಸಿಂಗಾಪುರ 
--------------------------------------------------------------------
ಅಂಗಜ = ಮನ್ಮಥ, ಕಾಮ
ಅಂಗದ = ತೋಳ್ಬಂದಿ, ತೋಳು ಬಳೆ