ಅನ್ನವೇ ದೇವರು
ಕವನ
ಚಿಂದಿ ಚಿಂದಿಯ ಬಟ್ಟೆ ತೊಟ್ಟಿಹ
ಕುಳಿತು ಬಾಲಕ ನೋಡಿದ
ಮಂದಿ ಮಂದಿಯ ನಡುವೆ ವರ್ತನೆ
ಕಂಡು ಅಚ್ಚರಿ ತೋರಿದ ||
ಏನೀ ಲೋಕವು ಎಲ್ಲಿ ನಾಕವು
ಮೋಸ ವಂಚನೆ ಸ್ವಾರ್ಥವು
ನನ್ನೀ ನಾಡುವ ಕನ್ನ ಹಾಕುವ
ಕುನ್ನಿ ತುಂಬಿಹ ಲೋಕವು||
ಹಸಿವು ಎನ್ನಲು ದಾಹ ಎನ್ನಲು
ನಡದೆ ಹೋದರು ಕೇಳದೆ
ಬಿಸಿಲ ತಾಪವು ಏರಿ ಕೋಪವು
ಹೊಟ್ಟೆ ತಾಳವು ಹಾಕಿದೆ||
ಕೈಯ ಚಾಚುತ ಧರ್ಮ ಕೇಳಲು
ಜರಿದು ದೂರಕೆ ದೂಡಲು
ಕಾಲು ಇಲ್ಲದ ಹೆಣ್ಣು ಮಗಳದು
ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟಳು||
ರೈಲು ಗಾಡಿಯ ಕಿಡಕಿಯಿಂದಲಿ
ಬಿತ್ತು ಅನ್ನದ ಪೊಟ್ಟಣ
ನಲುಗಿ ಪೊಟ್ಟಣ ಬಿಚ್ಚಿ ನೋಡಲು
ಒಳಗೆ ಇಡ್ಡಲಿ ಚಟ್ನಿಯು||
ಹರ್ಷದಿಂದಲಿ ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿ
ಕೊಟ್ಟದಾನಿಗೆ ನಮಿಸಿದೆ
ಕಲ್ಲು ದೇವರ ಹೃದಯದಿ ನೆನೆದು
ತಪ್ಪು ಮನಿಸಲು ಬೇಡಿದೆ||
-*ಶ್ರೀ ಈರಪ್ಪ ಬಿಜಲಿ*
ಚಿತ್ರ್
