ದೂರದ ಕರೆ

ಎಲ್ಲೋ ಕಾಣದ ಕೈಯ ಕರೆಗೆ
ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲ ಬಿಡುವೆಯಾ
ತಾಯ್ನಾಡ ಮಣ್ಣಿನ ಸುಮದ
ಗಂಧವನ್ನು ಮರೆವೆಯಾ

ನಿನ್ನ ಮನದಿ ನಾಡ ಪ್ರೀತಿ
ತೊಟ ತೊಟನೆ ಸೋರಲು
ಹೇ! ಹುಂಬ ಮನದ ತುಂಬ
ಕತ್ತಲದು ಸುಳಿವುದು

ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ಕತ್ತಲಲಿ
ಕುಳಿತು ಬೆಳಕ ಹುಡುಕುವೆ
ಹಾಗೆ ಕಣ್ಣ ಮುಚ್ಚಿ ಒಮ್ಮೆ
ಕನಸನೊಂದು ಕಾಣದೆ

ಬಾಳ ಪಥದಿ ಎಷ್ಟೇ ದೂರ
ವೇಗವಾಗಿ ಹೋದರೂ