ಅ ಕಪ್ ಓಫ್ ಕಾಫಿ ... ಸಿಪ್- ೮

ಅ ಕಪ್ ಓಫ್ ಕಾಫಿ ... ಒಂದು ಸಿಪ್ ಪ್ರೀತಿಯೊಂದಿಗೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಜೀವನ ದೊಂದಿಗೆ....

ಹಿಂದಿನ ಸಿಪ್ 

ಸಿಪ್ - ೮

ಚೆನ್ನೈ : ೨೦೦೫

ಚೆನ್ನೈನಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟು ೨೮ ಮಂದಿಯ ELTP ಬಾಚ್ ನಲ್ಲಿ ಅವಳ ಕೊರತೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಕಾಡುತಿತ್ತು. ಆ ೨೮ ರಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಏಳು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ನಾನು ಚೆನ್ನೈಗೆ ಹೋಗುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ಹುಡುಗಿಗೆ ಜೋಯಿನಿಂಗ್ ಲೆಟರ್ ಓನ್ ಹೋಲ್ಡ್ ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟದ್ದು ತುಂಬಾನೆ ಬೇಸರ ತರಿಸಿತ್ತು. ಆಗೊಮ್ಮೆ ಈಗೊಮ್ಮೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ ಅವಳಲ್ಲಿ ನಾನು ಇವತಲ್ಲ ನಾಳೆ ನಿನಗೆ ಜೋಯ್ನಿಂಗ್ ಡೇಟ್ ಬಂದೆ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತಿದ್ದೆ. ಅವಳು Dream - tech ನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟ ಎಲ್ಲ ಕನಸನ್ನು ಬಿಟ್ಟಾಗಿತ್ತು. ಅವಳನ್ನು ವಿವೇಕನಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿಸಿ ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಚೆನ್ನೈ ಮೇಲ್ ಹಿಡಿದಿದ್ದೆ.


ಆಗೋಸ್ಟ್ ಕೊನೆಯವಾರ ನಾವು ಕಂಪನಿಗೆ ಜೋಯಿನ್ ಆಗಿದ್ದರಿಂದ ೫ ಅಂಕೆಯ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ನಮಗೆ ಬರೋಬ್ಬರಿ ೪೧ ದಿನದ ಸುಧೀರ್ಘ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಬೇಕಾಯಿತು. ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೩೦ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಆಫೀಸ್ ಗೆ ಬರುವ ಮೊದಲೇ HDFC  ಬ್ಯಾಂಕ್ ನಲ್ಲಿ ತೆರೆದ ಸಾಲರಿ ಅಕೌಂಟ್ ನಲ್ಲಿ ಹಣ ಕ್ರೆಡಿಟ್ ಆಗಿದೆಯ ಎಂದು ನೋಡಲು ಒಂದು ಕಿ.ಮಿ ದೂರದ HDFC ಏಟಿಎಂ ಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದಿದ್ದೆದ್ದು. ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಮೇಡಂ ಜಾವ ಕಲಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಬ್ಯುಸಿ ಆಗಿದ್ದರೆ, ಬಾಚ್ ನ ೨೮ ತಲೆಗಳು ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ HDFC ಬ್ಯಾಂಕ್ ನ ಪೇಜ್ ಓಪನ್ ಮಾಡಿ ಸಂಬಳದ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿದ್ದವು!!! ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ರಾಹುಲ್ ಎಗ್ಸೈಟ್ಮೆಂಟ್ ತಾಳಲಾರದೆ "ಯಾಹೂ!!! " ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟ. ಏನೋ ವಿವರಿಸುದ್ದ ಅನಘ ಮೇಡಂ ನಮ್ಮೆದುರು ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದರು. ಎಲ್ಲ ೨೮ ತಲೆಗಳು ಮೊನಿಟರ್ ನಿಂದ ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟರ್ ನೆಡೆಗೆ ತಿರುಗಿದವು. ಪ್ರೊಜೆಕ್ಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಬಂದ ಔಟ್ ಲುಕ್ ನ ಹೊಸ ಮೇಲ್ ಪೋಪುಪ್ ವಿವರಿಸುತಿದ್ದ ಅನಘ ಮೇಮ್ ಗೆ ನಮ್ಮ  ಎಗ್ಸೈಟ್ಮೆಂಟ್ ಕಾರಣ ತಿಳಿಸಿತು.

ಎಲ್ಲ ೨೮ ಮಂದಿಯಲ್ಲಿ "Its a salary Day !!! That to yours first salary Day !!! Have a fun !!!" ಅಂದು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಅವತ್ತಿನ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಮುಗಿಸಿ ಹೊರ ನಡೆದರು. ಎಲ್ಲರೂ ಪಾರ್ಟಿ ಎಲ್ಲಿ ಎಂದು ಕೇಳಲು ಗುಂಪಿನ ನಾಯಕ ರಾಹುಲ್ "Pizza Hut " ಅಂದ, ಅದಕ್ಕೆ ಹುಡುಗಿಯರು ಬೇಡ "ಕಾಫೀ ಡೇ" ಎಂದು ಬೊಬ್ಬಿಟ್ಟರು.. ೮ ಹುಡುಗಿಯರೆದುರಿಗೆ ಉಳಿದ ೨೦ ಹುಡುಗರು ಸೋಲೊಪ್ಪಿ ಕಾಫಿ ಡೇ ಕಡೆಗೆ ನಡೆದೆವು.

ಮುಂದಿನ ಎರಡು ದಿನ ವೀಕೆಂಡ್ ಇದು ತುರಾಡುವ ಮಂದಿಗೆ ಇನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿನ ಮೋಜು ನೀಡಿತು. ಚೆನ್ನೈಗೆ ಬಂದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ ಬಹುಜನರ ಅಪೇಕ್ಷೆಯ ಮೇರೆಗೆ ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರ ಒಂದನ್ನು ನೋಡಿ
ಎರಡು ದಿನ ಹಿಂದಿನ ಹುಡುಗರ ಬೇಡಿಕೆಯ ಪಿಜ್ಜಾ ಹಟ್ ನಲ್ಲಿ ತಿಂದು ರೂಂ ಗೆ ಮರಳಿದೆವು.

******

ಕಳೆದ ವರ್ಷದ ELTP  ಗಳು ಸೇರಿ ಎರೆನ್ಜ್ ಮಾಡಿದ್ದ ಯೆಳಗಿರಿ ಬೆಟ್ಟದ ಚಾರಣ ಚೆನ್ನೈ ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿತ್ತು. ಒಂದು ದಿನದ ಪ್ರವಾಸದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ೨೮ ಮಂದಿಯನ್ನು ಹತ್ತಿರದಿಂದ ಅರ್ಥೈಸಲು ಸಹಾಯವಾಯಿತು.ರಾಹುಲ್ ತನ್ನ ಮೊದಲ ಸಂಬಳದಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಿದ ಕ್ಯಾಮೆರಾ ದಲ್ಲಿ ಬೆಟ್ಟವನ್ನು ವಿವಿಧ ಕೋನದಲ್ಲಿ ಭಂದಿಸಿಡುತಿದ್ದ. ಸೇನಿಯರ್ ಬಾಚ್ ನಲ್ಲಿ ರೋಹಿತ್ ನಮ್ಮ ಬಾಚ್ ನ ೮ ಹುಡುಗಿಯರಿಗೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತಿದ್ದ. ನಡುವಲ್ಲಿ ನಾನು ಪ್ರೀತಿಯ ಗುಂಗಿನಿಂದ ಹೊರಬರಲು ಹೊಸ ಹುಡುಗಿಯ ಹುಡುಕಾಟದಲ್ಲಿ ಗುಂಪನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತಿದ್ದೆ.

೩ ಕಿ.ಮಿ ಚಲಿಸಿ ಸ್ವಾಮಿ ಮಲೈ ನ ತುದಿಗೆ ತಲುಪಿದಾಗ ಎಲ್ಲರಲ್ಲೂ ನಿಟ್ಟುಸಿರು. ಬೆಟ್ಟದ ಮೇಲಿನಿಂದ ಕಾಣುವ ಕಣಿವೆಯ ವಿಹಂಗಮನೋತಕ್ಕೆ ಎಲ್ಲರು ಮರಳು!!!

ಬೆಟ್ಟದ ತುದಿಯಲ್ಲಿ YMCA ಕ್ಯಾಂಪ್ ಸೆಂಟರ್ ನವರು ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಶಿಬಿರದಲ್ಲಿ ಆಯೋಜಿದ ಕ್ಲಿಪ್ಫ್ ರಾಫ್ಟಿಂಗ್ ಭಯದ ಜೊತೆಗೆ ಮೋಜು ಕೊಟ್ಟಿತ್ತು. ಮೋಜಿನ ಜೊತೆಗೆ ಆಕೃತಿ ಎಂಬ ಹೊಸ ಗೆಳತಿಯ ಪರಿಚನು ಮಾಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಭಯ ನೆರವು ನೀಡಿತು.

ಆಕೃತಿ ತಮಿಳ್ ಹುಡುಗಿ , ಕಪ್ಪಿದ್ದರೂ ಲಕ್ಷಣವಾದ ಮುಖ. ಇಲ್ಲಿವರೆಗೆ ಯಾರಲ್ಲಿಯೂ ಬೇರೆಯಾದ ನಾನು ಅವಳಾಗಿಯೇ ಮಾತನಾಡುವಾಗ ಮಾತನಾಡಿಸಿದೆ. ಅವಳು ಮೊದಲು ೩೦ ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಬಂಡೆಯ ಮೇಲಿನಿಂದ ರಾಫ್ಟಿಂಗ್ ಮಾಡಿ ಕೆಳಗಿಳಿದಳು ನಾನು ಅವಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಕೆಳಗಿಳಿದೆ. ಬಳಿಕ ಮಾತು ಕಥೆ !!!. ಮತ್ತೆ ಬಂಡೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ಬದಿಗೆ ಹೋಗುವಲ್ಲಿ ವರೆಗೆ ಅವಳೊಡನೆಯ ಚಾರಣದಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ಹತ್ತಿರವಾದಳು. ರೋಹಿತ್  ಮತ್ತು ಬಾಚ್ ನಲ್ಲಿದ್ದ ಉಳಿದ ಹುಡುಗರು ನಮ್ಮನ್ನೇ ಕುಕ್ಕಿ ನೋಡುತಿದ್ದರು.

ಸಂಜೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ರಿವರ್ ರಾಫ್ಟಿಂಗ್ ನಲ್ಲಿ ಅವಳು ನಾನು, ರಾಹುಲ್ ಕೂತಿರುವ ಬೋಟ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಕೊಂಡದ್ದು ಗೆಳೆತನ ಮುಂದುವರಿಯುವ ಶುಭ ಸಂಕೇತ ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು.

ಮುಂದಿನ ಒಂದು ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಹಲವರೊಂದಿಗೆ ಅನ್ಯೋನ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿತು. ಸಾಫ್ಟ್ ಸ್ಕಿಲ್ ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಮುಗಿದ ಬಳಿಕ ಎಲ್ಲರನ್ನು ಸರ್, ಮಾಂ ಹೇಳುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಅವರ ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಕರೆಯುವ , ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುವ ಕಲೆ ರೂಡಿಯಾಯಿತು.ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೇ ಮೇಲಿನ ಪೋಸ್ಟ್ನಲ್ಲಿರುವವರನ್ನು ಏಕವಚನದಲ್ಲಿ ಕರಿಯುವುದು ಮುಜುಗರ ವೆನಿಸಿದರೂ ಬಳಸುವ ಇಂಗ್ಲೀಶ್ ನ ವ್ಯಾಕರಣ ಆ ವ್ಯಾಕುಲತೆಯನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿತು.

ಅಕ್ಟೋಬರ್ ೧೪  ಆಕೃತಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಘಜನಿಯ ಫಸ್ಟ್ ಡೆ ಫಸ್ಟ್ ಶೋ ಗೆ ಬರುತ್ತಿಯಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದಳು. ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ತಮಿಳು ಭಾಷೆಗೆ ನಾನು ಒಲ್ಲೆ ಎಂದಾಗ "I'll translate it for you !!!"  ಅಂದಳು. ಎಲ್ಲಾ ಗೆಳತಿಯರನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನನಗೆ ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಎಕ್ಷ್ತ್ರ  ಟಿಕೆಟ್ ಕೊಟ್ಟು ನನಗೆ ಅನುವಾದಿಸಿ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ ಅಂದದ್ದು ತುಂಬಾನೆ ಖುಷಿ ಕೊಟ್ಟಿತು.

ಟ್ರೈನಿಂಗ್ ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಬುನ್ಕ್ ಹಾಕಿ ಬಾಚ್ ನ ಲೋಕಲ್ ಹುಡುಗ ರಾಮ್ ನ ಹತ್ತಿರ ಬೈಕ್ ಇಸ್ಕೊಂಡು ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಸಿನೆಮಾ ಮಾಲ್ ತಲುಪಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಅವಳ ಕಾಲೇಜ್ ಗೆಳತಿಯರಿಬ್ಬರು ನಮ್ಮನ್ನೇ ಕಾಯುತಿದ್ದರು. ನಾಲ್ವರು ಕೈಯಲ್ಲಿ ಒಂದೊಂದು ಪಾಪ್ಕಾರ್ನ್ ಹಿಡಿದು ಸಿನೆಮಾ ಹಾಲ್ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದೆವು.

ಸುರಿಯಾ ತನ್ನ ಅಭಿನಯದಿಂದಲೇ ಎಲ್ಲಾ ಹಾವ ಭಾವಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತಿದ್ದ ಅನುವಾದದ ಅಗತ್ಯ ಬೇಕಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಂದು ಕಡೆ ಅವಳಾಗಿಯೇ ನನಗೆ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಅನುವಾದಿಸಿ ಹೇಳಿದಳು, ನಾನು ತಲೆದೂಗುತಿದ್ದೆ, ಬಳಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ ಅವಳ ಗೆಳತಿಯರು ಮುಗುಳ್ನಗುತ್ತಾ ಕೊಟ್ಟ ಪೆಪ್ಸಿಯನ್ನು ಹೀರುತಿದ್ದರು.

ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಟ್ರೇನಿಂಗ ಮುಗಿಯುತಿದ್ದಂತೆ ೨೮ ಮಂದಿಯ ಗುಂಪನ್ನು ಎರಡಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಲಾಗಿತ್ತು. ಒಂದು ಚೆನ್ನೈ ಗೆ ಮತ್ತೊಂದು ಪುಣೆಗೆ. ೧೦ ಮಂದಿಯೊಂದಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಪುಣೆಯ ಲಿಸ್ಟ್ ಗೆ ಹಾಕಿ ಆಗಿತ್ತು. ನಮ್ಮ ಟ್ರೇನಿಂಗ ನ ಕೊನೆಯ ದಿನ ಕಂಪನಿಯ CEO ಮುರುಗನ್ ಪುಣೆಗೆ ಹೊರಟ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ "ತೋಟದಲ್ಲಿರುವ ೫೦೦ ಗುಲಾಬಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಗುಲಾಬಿಯನ್ನು ಯಾರು ಗುರುತಿಸಲಾರರು, ಅದೇ ಒಂದು ಬೋಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಗುಲಾಬಿ ಎಲ್ಲರ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದ್ದೆ, ನೀವು ಬುಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಗುಲಾಬಿಗಳು, ನಿಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವ ಎಲ್ಲರು ಗುರುತಿಸುವರು" ಎಂದು ಶುಭ ಹಾರೈಸಿದರು.

ಅವರ ಮಾತಿನಂತೆ ಈ ಚೆನ್ನೈ ಆಫೀಸ್ ನ ೫೦೦+ ಜನರ ಮದ್ಯೆ ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಐಡೆಂಟಿಟಿ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು ಕಷ್ಟದ ವಿಷಯವಾಗಿತ್ತು. ಅದೇ ತೆರಳುವ ಪುಣೆಯಲ್ಲಿ ಇರುವ ಬರೇ ಇಪ್ಪತ್ತು ಮೂವತ್ತು ಮೊಗ್ಗುಗಳ ನಡುವೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರತಿಬೆಯನ್ನು ಅರಳಿಸಲು ಸೂಕ್ತ ವೇದಿಕೆ ಎಂದೇ ನಾನು ಚೆನ್ನೈಯಿಂದ ಪುಣೆಗೆ ಕೊಟ್ಟ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಫರ್ ಅನ್ನು ನಗನಗುತ್ತ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ್ದು.ಆದರೆ ಒಂದು ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿರುವತಹ ಎನ್ಜೋಯ್ಮೆಂಟ್ಅಲ್ಲಿ ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ಸಾದ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅರಿವು ನಡನಡುವೆ ಬೇಸರ ತರಿಸುತಿತ್ತು. ಆದರೆ ಹತ್ತು ಮಂದಿಯ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಆಕೃತಿ ಇದ್ದುದ್ದು ಮನಸಲ್ಲಿ ಏನೋ ಒಂದು ಸಮಾಧಾನ ನೀಡುತ್ತಿತ್ತು.

ಮುಂದಿನ ಸಿಪ್