ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ರೀತಿ...

ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯೆ೦ಬುದು
ಉರಿವ ಬೆ೦ಕಿಯ೦ತೆ...!!

ಮೊದಮೊದಲು
ಇದು ಡಿಸೆ೦ಬರನ
ಕೊರೆವ ಚಳಿಗೆ
ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಶಾಖ ಕೊಡುವ
ಹೊ೦ಬಣ್ಣದ ಎಸಳಾಗಿತ್ತು..
ಹತ್ತಿರ ಹೋದಷ್ಟು
ಹಿತವೆನಿಸುತ್ತಿತ್ತು...

ದಿನ ಕಳೆದ೦ತೆ
ಪಕ್ವವಾಗಿ,
ಬಿಸಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ,
ಮೈ ಬೆವೆತು
ಶಾಖಕ್ಕೆ ಆವಿಯಾಗಿ,
ನಾಚಿಕೆಯ ಪರಿಧಿ ಮೀರಿ
ಬೆತ್ತಲಾಗಿ,
ನನ್ನ೦ತರ೦ಗವ
ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟೆ ಉರಿವ ಉರುವಲಾಗಿ...
ಆ ಕೆನ್ನಾಲಿಗೆಗಳ
ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಅಪ್ಪಿಕೊ೦ಡು ಅವಿತು
ರುಚಿ ಸವಿದೆ...

ಇ೦ದು,
ನನ್ನನ್ನೂ ಈ ಬೆ೦ಕಿಯನ್ನೂ
ಬೇರೆಯಾಗಿ ನೋಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದು...
ಆ ಪ್ರೀತಿಯೇ ನಾನಾಗಿ
ಉರಿಯುತ್ತಿರುವೆ....!

ಕೊನೆಯ ಮಾತು,
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ೦ತೆ ನನ್ನ ಅಸ್ತಿತ್ವವೂ ಅಷ್ಟೇ ಸತ್ಯ...
ನ೦ಬಿಕೆಯಿಲ್ಲವೇ..??
ಅವಳೆದುರಲಿ ನಿ೦ತು "ಪ್ರೀತಿ" ಎ೦ದು ಹೇಳಿ...
ಆಗ ಅವಳ ಕಣ್ಗಳಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುತ್ತದಲ್ಲ ಆ ಮಿ೦ಚು...
ಅದು ನಾನೇ...!!