ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
ಕವನ
ಹೊಟ್ಟಿ ಹಸಿದ್ಯಾದ
ರೊಕ್ಕ ಎಲ್ಲೈತ್ರಿ ಅಪ್ಪಾ!
ಬರ ಬಂದ್ ಕೂತಾದ
ಕೆರೆ ಕುಂಟೆ ಬತ್ಯಾವ
ಮರಗಿಡ ಒಣಗ್ಯಾವ
ಊರ್ ಮಂದಿ ಗುಳೆ ಹೊಂಟಾರ
ಏಂಗ್ ಬದುಕಾದ್ ಹೇಳಪ್ಪ!
ಮೋಡ ಕಪ್ಪಿಡ್ತೈತಿ
ಕಾವು ಎದ್ದು ಬರ್ತೈತಿ
ಗುಡುಗು ಮೂಡಂಗಿಲ್ಲ
ಹನಿ ಉದುರಾಂಗಿಲ್ಲ
ಐದು ವರುಸಕ್ಕೊಮ್ಮೆ
ಬರೋ ಜನಗಳ್ಲು
ಇತ್ಲಾಗೆ ಮುಖಮಾಡಂಗಿಲ್ಲ
ನಮ್ ತ್ರಾಸು ಅವ್ರಿಗೆ
ಏಂಗ್ ತೀಳಿಬೇಕ
ಒಟ್ನಾಗ
ಸಿವ ದಾರಿ ತೋರ್ಬೇಕು
ಹಟ್ಯಾಗ ದೀಪ ಉರಿಬೇಕು
ಯಾರ್ನ ಬೈದ್ರೇನ್ ಸುಖ
ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
ನಮ್ ಕಷ್ಟ ತೀರ್ಬೇಕು
Comments
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
In reply to ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು by makara
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
In reply to ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು by venkatb83
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
In reply to ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು by vasanth
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
In reply to ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು by Premashri
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
In reply to ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು by roopasagar
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು
In reply to ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು by Premashri
ಉ: ಮೊದ್ಲು ಮಳಿ ಬರ್ಬೇಕು