ನೋಟ

ಆತನೊಳಬರುವುದನು ತಡೆಯಲಿಲ್ಲ;

ಮೊಗವ ಮತ್ತೊಂದೆಡೆಗೆ ತಿರುವಲಿಲ್ಲ;

ಕಟಪಟೆಯ ಸೆಡವು ಮಾತಾಡಲಿಲ್ಲ.

ಮೊದಲಿನಿಯನಾಗಿದ್ದುದನು  ಗಣಿಸಲಿಲ್ಲ

ನೇರ ದಿಟ್ಟಿಯ ಕಣ್ಣ ನೋಟವಿಟ್ಟು

ಪರಕೀಯನೆಂಬಂತೆ ಕಂಡಳಲ್ಲ!

ತೊಗೊಳ್ಳೀ ಸ್ವಾಮಿ, ಇದೇ ಪದ್ಯದ ಇನ್ನೊಂದು ರೂಪ , ಒಂದು ಭಾಮಿನಿ ಷಟ್ಪದಿಯಲ್ಲಿ:

ತಡೆಯದವನೊಳ ಬರುವುದನು ಬೇ

ರೆಡೆಗೆ ತಿರುವದೆ ತನ್ನ ಮೊಗವನು

ಸೆಡವಿನಲಿ ಕಟಪಟೆಯ ನುಡಿಗಳನಾಡದೆಲೆಯವಳು

ನೆಡುತ ನೇರದ ದಿಟ್ಟಿಯವನಲಿ

ಪೆಡೆಯನಂತೆಯೆ ಕಾಣುತಿರುವಳು

ಗೊಡವೆಯಿಲ್ಲದೆ ಮೊದಲಿಗವ ತನ್ನಿನಿಯನೆಂಬುದನು

ಸಂಸ್ಕೃತ ಮೂಲ:  (ಅಮರುಕವಿಯ ಅಮರು ಶತಕದಿಂದ)

ನಾಂತಃ ಪ್ರವೇಶಮರುಣದ್ವಿಮುಖೀ ನ ಚಾಸೀ-

ದಾಚಷ್ಟ ರೋಷಪರುಷಾಣಿ ನ ಚಾಕ್ಷರಾಣಿ |

ಸಾ ಕೇವಲಂ ಸರಲಪಕ್ಷ್ಮಭಿರಕ್ಷಿಪಾತೈಃ

ಕಾಂತಂ ವಿಲೋಕಿತವತೀ ಜನನಿರ್ವಿಶೇಷಮ್ ||

नान्तः प्रवेशमरुणाद्विमुखी न चासी-

दाचष्टरोष परुषाणि न चाक्षराणि  ।

सा केवलं सरलपक्ष्मभिरक्षिपातैः

कान्तं विलोकितवती जननिर्विशेषं  । ।

-ಹಂಸಾನಂದಿ

ಕೊ: ಪೆಡೆಯ = ಹೊಸಬ

ಕೊ.ಕೊ: ಈ ಪದ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಗೆಳೆಯ ಮಂಜುನಾಥ ಕೊಳ್ಳೇಗಾಲ ಅವರೊಡನೆ, ಈ ಪದ್ಯವನ್ನೂ ನನ್ನ ಅನುವಾದವನ್ನೂ ಹಂಚಿಕೊಂಡೆ. ಆಗ ಅವರು ಇದಕ್ಕೆ ಅಮರುವಿನ ಕವಿತೆಯ ನವಿರುತನವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ  ,  ಅನುವಾದವೆಂದರೆ ಹೀಗಿರಬೇಕೆನ್ನಿಸುವಂತಹ  ಒಂದು ಅತಿ ಸುಂದರ ಅನುವಾದವನ್ನು ಹೀಗೆ ಚೌಪದಿಯನ್ನು ಹೀಗೆ ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಅದನ್ನು  ನೀವು ಓದಲೇಬೇಕು!

ನಲ್ಲನೊಳಬಂದನೆನೆ ಸಿಡುಕಿಲ್ಲ ಕೆಡುಕಿಲ್ಲ

ಹೊಲ್ಲಬೈಗಳವಿಲ್ಲ ಮೊಗದಿರುಹಲಿಲ್ಲ

ಎಲ್ಲವಂ ಬರಿಯ ನಿಡುಗಣ್ಣೋಟದೊಳ್ ತುಂಬಿ

ನಲ್ಲನನೀಕ್ಷಿಪಳು ಪರಕೀಯನಂತೆ