ಅಲೆಗಳು -ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಾಂತ ಇಟ್ನಾಳ

ಅಲೆಗಳು      -ಲಕ್ಷ್ಮೀಕಾಂತ ಇಟ್ನಾಳ

ದಂಡೆಗಿಂದು ದಂಡು ಸಹಿತ ಹೋಗಿದ್ದೆವು

ಬಿಳಿಹಲ್ಲು ತೆರೆದು, ತೆರೆಗಳೆಲ್ಲ ಒಂದರ ಹಿಂದೊಂದು

ಬಾಹುಗಳ ಅಗಲಿಸಿ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿ,

ಗುರುತು ಹಿಡಿದು, ದಂಡೆತ್ತಿ ಬಂದು ನಕ್ಕು

ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಿದ್ದವು,

ಕೆಲ ಹಿರಿ ತೆರೆಗಳು, ನನ್ನವಳನ್ನು ಕಂಡು,

ನನ್ನೆಡೆಗೆ ನೋಡಿ, ಅಂದು ಬಂದಿದ್ದಳಲ್ಲ

ಅವಳೇ ತಾನೇ, ಎನ್ನುವಂತೆ ನನ್ನತ್ತ ನೋಡುತ್ತ

ಬೆಳ್ನೊರೆಯ ನಗುವಲಿ, ನಮ್ಮ ಕಾಲಡಿಯವರೆಗೂ ಬಂದು

ಕಾಲುಗಳ ಚುಂಬಿಸಿ, ಹಿಂದೆ ಸರಿಯುತ್ತಿದ್ದವು

ಅಂದೊಮ್ಮೆ, ನನ್ನವಳೊಡನೆ ಹೋದಾಗ

ಅಂದೊಂದು ಮಾನ್ಸೂನ್ ಕಾಲ,

ತೆರೆಗಳಿಗೂ ಮದಭರಿತ, ಯೌವನದ ಕಾಲ,

ಅಬ್ಬರಿಸುತ್ತ, ಎತ್ತರೆತ್ತರದ, ಮತ್ತೇರಿದ ತೆರೆಗಳು

ನನ್ನವಳತ್ತ ನೋಡಿ, ಬಾಹುಗಳ ಚಾಚಿ, ನಕ್ಕು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವು

ಇವಳು ಅಂಜುತ್ತ, ನನ್ನನ್ನು, ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಹಿಡಿದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು

ಇಂದು, ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಲು, ತೆರೆಗಳ ದಂಡೇ ಬಂದು

ಮಗಳೊಂದಿಗೆ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ, ಆಟವಾಡಲು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದವು

ಅವಳು ಬರೆದ ಹೆಸರನ್ನು, ತೆವಳಿ ಬಂದು ಅಳಿಸುತ್ತಿದ್ದವು,

ಮಗಳೊಮ್ಮೆ ಸಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ, ಮರಳುವ ತೆರೆಗಳತ್ತ, ಕೋಲು ಎಸೆದರೂ,

ಬೆಳ್ನೊರೆಯ ನಗುವಲ್ಲಿ, ಭುಜಗಳಿಂದ ದೂಡಿ, ದಂಡೆಗೆ ತಂದು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದವು

ಆದರೂ, ಮಗಳ ಕಾಲು ಬುಡದ ಮಣ್ಣು ಕೆರೆದು, ಕೀಟಲಿಸಿದವು

ಮರಳುವಾಗ ಕೆಲ ತೆರೆಗಳು, ಗೋಣೆತ್ತರಿಸಿ, ಚಿಮ್ಮಿ ಬಂದು

ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ತೆಕ್ಕೆಬಿದ್ದು, ನಮ್ಮನ್ನು ಆಲಿಂಗಿಸಿದವು

ಅದರ ಹನಿಯೊಂದು, ನಾಲಿಗೆಗೆ ಸಿಡಿದಾಗ, ಅದು ಉಪ್ಪಾಗಿದ್ದು,

ಖುಷಿಯ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ, ಆನಂದಭಾಷ್ಪ ಚಿಮ್ಮಿದ್ದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು

ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ಬರಬೇಕಾದರೆ, ತೆರೆಗಳೆಲ್ಲ ದಂಡೆಗೆ ಬಂದು,

ಭೋರೆಂದು ಹಟಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು, ದೂರದವರೆಗೂ ಕೇಳುತ್ತಿತ್ತು