ಶಿವನಿಲ್ಲದ ಶಿವರಾತ್ರಿ..

:) :)
ನಾಗೇಶರೆ, ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನ, ಕವನ ಓದುತ್ತಾ ಹೋದ ಹಾಗೇ
"ಭಕ್ತ ಪರಾಧೀನನೆ ಬಿಲ್ವಪತ್ರೆಯ ಪೂಜೆಗೆ
ಲಿಂಗದೊಳಗೈಕ್ಯವಾಗಿ ಮೈಮರೆತ ಗಳಿಗೆ ||" ಓದಿದವ, "ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಶಿವನಿದ್ದ" ಎಂದು ನಿಮಗೆ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ನೀಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದೆ. ನೋಡಿದರೆ ಮುಂದೆ ನೀವೇ ಆ ವಾಕ್ಯ ಸೇರಿಸಿದ್ದೀರಿ!-"ಅವನು ಸಂಪದಿಗ ಭಕ್ತರೊಬ್ಬರ ಮನೆಯಲ್ಲೆ ಠಿಕಾಣ ಹೂಡಿದ್ದು ಎಂದು ಖಚಿತ ಮಾಹಿತಿ.." ಈಗ ಯಾಕೆ ಶಿವ ನನ್ನೊಂದಿಗಿರುವನು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ ಹೇಳಬೇಕಲ್ಲಾ-
ಇದು ಕೆಲ ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಘಟನೆ. ನನ್ನ ತಾಯಿಗೆ ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಅತಿ ಎನ್ನುವಷ್ಟು ನಂಬಿಕೆ. ನನ್ನ ಜಾತಕ ನೋಡಿದ ಜ್ಯೋತಿಷಿ ದಶಾ ಸಂಧಿನೋ ಏನೋ, ಕಾರಣ ಹೇಳಿ ಕೆಲವು ಹೋಮ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸಲು ಹೇಳಿದರು.
ನನ್ನ ಪ್ರಕಾರ-ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಬಳಿ ಹೋಗುವುದೇ ತಪ್ಪು. ಶನಿ, ರಾಹು, ಕೇತು, ಸರ್ಪದೋಷ ಎಂದೆಲ್ಲ ಹೆದರಿಸುವರು. ತನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಾ, ಯಾರಿಗೂ ಮೋಸ ಮಾಡದೇ, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಒಳಿತನ್ನೇ ಬಯಸುವ, ಗುರುಹಿರಿಯರನ್ನು ಗೌರವಿಸುವವನಿಗೆ, ತಂದೆತಾಯಿಯ ಆಶೀರ್ವಾದದ ಬಲವಿದ್ದರೆ, ಆತ ದೇವರ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವೇ ಇಲ್ಲ. ನಾನು ರಾಮನಿಗಿಂತಲೂ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ ಮುಂದೆ-ರಾಮ ತಂದೆಯ ಮಾತು ಮೀರಲಿಲ್ಲ. ನಾನು ತಂದೆ, ತಾಯಿ, ಗುರು, ಹಿರಿಯರ ಮಾತು ಮೀರಲಿಲ್ಲ . ಶಿವನಿಗಾದರೂ ಕೋಪ ಬರುತ್ತದೆ-ನನಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಯಾಕೆ ಆ ದೇವರ ಪೂಜೆ ಮಾಡಬೇಕು?..." ಇದನ್ನೇ ತಾಯಿಯ ಬಳಿ ಹೇಳಿದೆ. ತಾಯಿಗೆ ನನ್ನ ವಾದ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ.
ಬೇಸರದಿಂದಿದ್ದ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಸಮಾಧಾನಿಸಲು, " ಆಯ್ತಮ್ಮ. ಭಟ್ರನ್ನು ಕರೆಸಿ ಪೂಜೆ ಹೋಮ ಮಾಡಿಸುವುದೆಲ್ಲಾ ಬೇಡ. ನಾನೇ ಮಾಡುವಂತಹ ಏನಾದರೂ ಪೂಜಾಕ್ರಮಗಳಿದ್ದರೆ ಮಾಡುವೆ" ಅಂದೆನು. ಜ್ಯೋತಿಷಿ ಬಳಿ ಹೋಗಿ ಬಂದ ನನ್ನ ತಂದೆ ತಾಯಿ, ಅವರ ಸೂಚನೆ ಪ್ರಕಾರ ನನಗೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ಜಪ ಸಂಜೆ ಶಿವ ಕವಚ ಸ್ತೋತ್ರ ಮಾಡಲು ಹೇಳಿದರು.
"ಓಂ ತ್ರ್ಯಂಬಕಂ ಯಜಾಮಹೆ ಸುಗಂಧಿಮ್ ಪುಷ್ಟಿ ವರ್ಧನಮ್
ಊರ್ವಾರುಕಮಿವ ಬಂಧನಾತ್ ಮೃತ್ಯೋರ್ಮುಕ್ಷೀಯ ಮಾಂಮೃತಾತ್
ತೊಟ್ಟಿನಿಂದ ಕಳಚಿದ ಸೌತೆ ಕಾಯಿಯ ತರಹ ಮೃತ್ಯುವಿನಿಂದ ಪಾರು ಮಾಡು - ಹೆಚ್ಚುಕಮ್ಮಿ ಇದೇ ಅರ್ಥ ಬರುವ ಈ ಮಂತ್ರದಲ್ಲಿ ಅಂಥದ್ದೇನಿದೆ ? ಈ ಜಪ ಪೂಜೆ ಮಾಡುವ ಸಮಯ ವ್ಯರ್ಥವಲ್ಲವೇ ?" ಅಂದೆನು . ( ಸೌತೆಕಾಯಿ ಸ್ತೋತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಶ್ರೀವತ್ಸ ಜೋಶಿಯವರ ಲೇಖನ - http://kannada.oneindia.in/column/vichitranna/2003/02120360.html )
"ನೋಡೋ ಅದೆಲ್ಲಾ ನನಗೆ ಬೇಡ. ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ ಸುಳ್ಳೋ ಸತ್ಯವೋ ನನಗೆ ಬೇಡ . ನನಗೆ ನೀನು ಮುಖ್ಯ . ನೀನು ಸೀನಿದರೂ ನನಗೆ ನಿದ್ರೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಹೋಮ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ.. ಕಡೇ ಪಕ್ಷ ಜ್ಯೋತಿಷಿಗಳು ಹೇಳಿದಂತೆ ಒಂದು ಅರ್ಧ ಘಂಟೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡೋ", ಕಣ್ಣೀರು ತುಂಬಿ ತಾಯಿ ಕೇಳಿದಾಗ ಇನ್ನು ಹಠ ಮಾಡೋದು ಸರಿಯಲ್ಲ ಎಂದು," ಅಷ್ಟೇತಾನೆ ಅಮ್ಮಾ , ಈ ದಿನದಿಂದಲೇ ಮಾಡುವೆ ಎಂದೆ ". ಹಾಗೇ ಪ್ರತೀ ದಿನ ನಾನು ಮಂತ್ರ ಹೇಳುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಸಮಾಧಾನಪಟ್ಟುಕೊಂಡರು .
ಕೆಲ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ನನ್ನ ತಾಯಿ ಆರೋಗ್ಯ ಕೆಟ್ಟಿತು . ಹೈಟೆಕ್ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದರೂ ಅವರ ಆರೋಗ್ಯ ದಿನದಿಂದ ದಿನಕ್ಕೆ ಹದಗೆಡುತ್ತಾ ಸಾಗಿತು .ವೈದ್ಯರು , ವಿಜ್ಞಾನ, ನಾನೇ ಮೇಲು ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿದ್ದ ನಾನು , ಈಗ ಯಾರು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ ಮಾಡಲು ಸಿದ್ಧನಿದ್ದೆ. ನನ್ನ ಸಂಬಂಧಿಯ ಬಳಿ ಜ್ಯೋತಿಷಿ, "ತಾಯಿಯ ಜಾತಕದಲ್ಲಿ ೧೬ನೇ ತಾರೀಕಿಗೆ ಮಹಾ ಕಂಟಕವಿದೆ.ಅದು ಪಾರಾದರೆ ಮುಂದೆ ೮೫ ವರ್ಷದವರೆಗೆ ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ." ಎಂದರು. ರಾತ್ರಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯಲ್ಲಿದ್ದು, ಬೆಳಗ್ಗೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಗೆ ಬಂದು ಸ್ನಾನ ಮಾಡಿ ಅವರು ಸೂಚಿಸಿದಂತೆ ಲಲಿತಾ ಸಹಸ್ರನಾಮ ಹಾಗೂ ವಿಷ್ಣು ಸಹಸ್ರನಾಮ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಿನೆಮಾದಲ್ಲಾದರೆ ಹೀರೋ ಪೋಲಿಯಾಗಿದ್ದರೂ, ಕೊನೇ ಗಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಭಕ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದ ಕೂಡಲೇ ದೇವರು ಒಲಿಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಇಲ್ಲಿ ಹಾಗಾಗಲಿಲ್ಲ :( ಜನನಿ ಜಗಜ್ಜನನಿ ಬಳಿ ಹೋದರು.

ಈ ಶಿವ ಕವಚ ಸ್ತೋತ್ರ - ತಲೆಯಿಂದ ಕಾಲಿನವರೆಗೆ ಪ್ರತೀ ಅಂಗವನ್ನು , ದಿನಾದಿಯಿಂದ ರಾತ್ರಿ ಪೂರ್ತಿ , ಕಾಡು , ಪರ್ವತ , ಸಮುದ್ರ , ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಶಿವ ನನ್ನನ್ನು ಕವಚದಂತೆ ರಕ್ಷಿಸಲು ಬೇಡುವ ಮಂತ್ರ .
೨೦೧೨ರ ಜೂನ್ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಪುತ್ತೂರಿನಿಂದ ( ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಮಹಾಲಿಂಗೇಶ್ವರ ದೇವಸ್ಥಾನವಿದೆ ) ಸುಳ್ಯ ( ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಮಲ್ಲಿಕಾರ್ಜುನ ದೇವಸ್ಥಾನವಿದೆ)ದ ನಡುವೆ ಆನೆಗುಂಡಿ ಎಂಬಲ್ಲಿ ಬಸ್ಸಿಗೆ ನನ್ನ ಕಾರು ಡಿಕ್ಕಿ ಹೊಡೆಯಿತು. ( ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಹಿಂದೆ ಬರೆದಿದ್ದೆ ) ಆಶ್ಚರ್ಯವೆಂದರೆ ತಲೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಪಾದದವರೆಗೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗಾಯವೂ ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ . ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿಗೂ ಸಹಾ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗಾಯವೂ ಆಗಲಿಲ್ಲ . ಆಕೆಯೂ ಸಹಾ ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ಜಪ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಳು(ನನ್ನ ಒಳಿತಿಗಾಗಿ). ಕಾರಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಮಗಳು ಮತ್ತು ಹಿಂದಿನ ಸೀಟಲ್ಲಿದ್ದ ಎರಡು ಸಂಬಂಧಿಗಳಿಗೆ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಗಾಯಗಳಾಗಿತ್ತು. ದಿನಾ ಪತ್ರಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಆಕ್ಸಿಡೆಂಟ್ ಆಗಿ ನಿಧನರಾದವರ ಸುದ್ದಿ ನೋಡುವಾಗ, ಕೈಕಾಲು ಮುರಿದುಕೊಂಡವರನ್ನು ನೋಡುವಾಗ ನನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಿದ ತಂದೆ-ತಾಯಿಯ ಒತ್ತಾಯ, ಶಿವ ಕವಚ ನೆನಪಾಗುವುದು.
ಈಗ ನನ್ನ ತಂದೆ-ತಾಯಿ ಇಬ್ಬರೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಆವಾಗ ಅಭ್ಯಾಸವಾದ ಶಿವ ಜಪ ಇಂದಿಗೂ ಮುಂದುವರೆದಿದೆ.
ನಾಗೇಶರೆ, ಈಗ ಹೇಳಿ, ಶಿವ ನನ್ನ ಬಿಟ್ಟಿರುವನೆ?:)
(ಪೋಲಿಯೋ ಇತ್ಯಾದಿ ಕಾಯಿಲೆ ಬರದಂತೆ ಮುಂಜಾಗ್ರತೆಯಾಗಿ ಹೇಗೆ ವ್ಯಾಕ್ಸೀನಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಸುವೆವೋ ಅದೇ ರೀತಿ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮುಂದಾಗುವ ಅನಾಹುತಗಳನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ತಪ್ಪಿಸಲು, ಅಥವಾ ತೊಂದರೆಯನ್ನು ಕಮ್ಮಿಯಾಗಿಸಲು, ದೇವರ ಜಪ ಪೂಜೆ ಇತ್ಯಾದಿ ಮಾಡಿದರೆ ಒಳಿತಲ್ವೆ? ಇರುವುದೊಂದೇ ಜೀವನ.. ..ಹಿಂದೆ ಹೋಗಿ ಸರಿಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.)
ನಾಗೇಶರೆ, ನಿಮ್ಮ‌ ಕವನ‌ ಲೇಖನ‌ ಹಾಸ್ಯಮಯವಾಗಿ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು. ನನ್ನ‌ ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಉದ್ದವಾಯಿತು. ಜಾಗರಣೆ ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಓದಲು...:)

ನಾಗೇಶರೆ ಕವನದ‌ ಕಲ್ಪನೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ !
ಹಾಗೆ
ಗಣೇಶರು ಆಗಾಗ್ಯೆ ಅಂಡಾಂಡಬ್ರಹ್ಮರ‌ ಅವತಾರ‌ ಏಕೆ ತಾಳುತ್ತಿದ್ದರು ಅಂತ‌ ಈಗ‌ ಸ್ವಲ್ಪ‌ ಅರ್ಥವಾದಂತೆ ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಶಿವ ಶಿವಾ! ಏನು ನಿನ್ನ ಲೀಲೆ!!