" ಮಹಾರಥಿ ಕರ್ಣ"

 

ಮಹಾಕಾವ್ಯ ಮಹಾಭಾರತದ ತುಂಬೆಲ್ಲ

ಅದ್ಭುತ ವಿಶಾಲ ಗುಣ ಸ್ವಭಾವಗಳ

ಎಷ್ಟೊಂದು ವೈವಿಧ್ಯಪೂರ್ಣ ಪಾತ್ರಗಳು ?

ಪಾಂಡವರು ಕೌರವರು ಭೀಷ್ಮ ಕೃಷ್ಣ ವಿಧುರ

ಶಕುನಿ ಕೃಪ ದ್ರೋಣ ಅಶ್ವತ್ಥಾಮ ಎಲ್ಲರಿಗೂ

ಮಿಗಿಲಾದ ದಾನಶೂರ ಕರ್ಣ !

 

ಕರ್ಣನೆಂದರೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಅಲ್ಲ !

ಸೂರ್ಯನಂತಹ ತಂದೆ ಕುಂತಿಯಂತಹ

ತಾಯಿ ಆದರೇನು

ಅದನ್ನು ಸಮಾಜ ಪರಿಗಣಿಸುವುದೆ ?

ಯಾರೆಡೆಗೆ ಬೆಟ್ಟು ತೋರುವುದು ? ಅವರವರಿಗೆ

ಅವರವರವೆ ಮಿತಿಯ ಕಟ್ಟು ಪಾಡುಗಳು

 

ಹುಡುಗಾಟದ ವಯದ ಬಾಲೆ ಕುಂತಿ

ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ದೊರೆತ ವರಗಳ ಕುರಿತು

ಒಂದು ಬಗೆಯ ಕುತೂಹಲ

ಪರೀಕ್ಷಿಸಿ ನೋಡುವ ತವಕ ಇರಲಿ ಎಂದು

ಸೂರ್ಯನನು ನೆನೆದರೆ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ

ಮಗುವ ಕೈಗಿಟ್ಟು ಹೊರಟು ಬಿಡಬೇಕೆ

ಮಹಾನುಭಾವ! ಪಿಳಿ ಪಿಳಿ ಕಣ್ಣು ಬಿಡುತ್ತ

ತನ್ನನೇ ದಿಟ್ಟಿಸುವ ಮುದ್ದಾದ ಮಗು

ಮಗುವಿನೆಡೆಗಿನ ಸೆಳೆತ ಒಂದೆಡೆಗಾದರೆ

ಲೋಕಾಪವಾದದ ಭಯ ಇನ್ನೊಂದೆಡೆ

 

ತಬ್ಬಿಬ್ಬಾದ ಕುಂತಿ ತೇಲಿ ಬಿಟ್ಟಳು ಅಮಾಯಕ

ಮಗುವನು ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತಲಿದ್ದ

ವಿಶಾಲ ಗಂಗೆಯ ಒಡಲಲ್ಲಿ

ಮಗನ ರಕ್ಷಣೆ ಕೋರಿದಳು ಗಂಗೆಯಲಿ 

ನೆಟ್ಟಗೆ ನಡೆದಳು ಅರಮನೆಯ ಕಡೆಗೆ

ಗಂಗೆ ಕುಂತಿಯಲ್ಲ ! ಆಕೆ ಮಾತೃ ಹೃದಯಿ

ಮೇಲಾಗಿ ಪ್ರಬುದ್ಧೆ ಜಗದ ನೀತಿ ನಿಯಮಗಳ

ಕುರಿತ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಅರಿವುಳ್ಳವಳು

ಅಮಾಯಕ ಮಗುವನು ಮುಳುಗಿಸದೆ

ಕೊಂಡೊಯ್ದು ಮಕ್ಕಳಿಲ್ಲದ ಬೆಸ್ತ ದಂಪತಿಗಳಿಗೆ

ಆ ಮಗುವ ಕರೂಣಿಸಿದಳು ಅರಮನೆಯ

ರಾಜ ಕುವರ ಸಂಧರ್ಭದ ಶಿಶುವಾಗಿ

ಬೆಸ್ತನ ಗುಡಿಸಲಲಿ ಬೆಳೆದ

 

ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಪದ್ಧತಿಯ ಕಾಲ ಕುರುಕುಲ

ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದ ಅತಿರಥ ಮಹಾರಥ ಬೀಷ್ಮ ಕೃಪ

ದ್ರೋಣ ವಿದುರ ಅರಸು ಕುವರರಾದ

ಗಾಂಧಾರಿ ಕುಂತಿ ತನಯರು

ರಾಜಗುರು ದ್ರೋಣ ಅರ್ಜುನನಿಗಲ್ಲದೆ

ಸೂತ ಪುತ್ರನಿಗೆ ಬಿಲ್ವಿದ್ಯೆ ಕಲಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವೆ?

ಅವಮಾನವನೆ ಸಫಲತೆಯ ಏಣಿಯನಾಗಿಸಿ

ಬೆಳೆದ ಧನುರ್ಧರ ಮಧ್ಯಮ ಪಾಂಡವಗೆ

ಸರಿಸಮನಾಗಿ

 

ಕುರುಕುಲದ ಶೂರ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಕಡಿಮೆಯಲ್ಲದ

ಈ ಧನುರ್ಧರ ! ನ್ಯಾಯ ನೀತಿವಂತ

ಕೃಷ್ಣ ಭೀಮ ಅರ್ಜುನರಂತೆ ಸ್ತ್ರೀಲೋಲನಲ್ಲಾತ

ಜನ್ಮ ಮೂಲದ ಅರಿವಿಲ್ಲದ ಲೋಕಧರ್ಮದ

ಒಳ ಸುಳಿಗಳ ಅರಿವಿಲ್ಲದ ಮಣ್ಣಲಡಗಿದ

ವಜ್ರವಾಗಿದ್ದನಾತ ಸುಯೋಧನನಿಗೊಂದು

ಕೊರಗಿತ್ತು ಅರ್ಜುನಗೆ ಸರಿಸಾಟಿ ಬಿಲ್ಲಾಳು

ತನ್ನ ಬಳಿಯಿಲ್ಲೆಂದು ಆತನ ಮನಗೆದ್ದ

ಅಶ್ವತ್ಥಾಮನಿಂದ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತ ಈ ಸೂತಪುತ್ರ

ಗೆಳೆತನದ ಮಹತಿಗೊಂದು ಭಾಷ್ಯವನೆ ಬರೆದ

 

ಮಹಾ ಭಾರತ ಯುದ್ಧ ಸಂಭವನೀಯ ಕಾಲ

ಯುದ್ಧ ಗೆಲುವ ಹುಮ್ಮಸಿನಲಿದ್ದ ಪ್ರಾಣ ಸ್ನೇಹಿತ ಕರ್ಣನ

ಬೆಂಬಲ ನೆಚ್ಚಿದ್ದ ಕೌರವ ಇದರರಿವಿದ್ದ

ರುಕ್ಮಿಣಿಪ್ರಿಯ ಕೃಷ್ಣ ಹೂಡಿದನೊಂದುಪಾಯ

ಉದಯ ಕಾಲದಲೊಂದು ದಿನ ರಥಾರೂಢನಾಗಿ

ಸಾಗಿದನು ಗಂಗೆಯ ತಟದ ದಾರಿಯಲಿ

ಸೂರ್ಯನಿಗಘ್ರ್ಯವನು ಕೊಟ್ಟು ಬರುತಲಿದ್ದ

ಕರ್ಣನಿಗೆದುರಾಗಿ ರಟ್ಟು ಮಾಡಿದನಾತನ

ಜನ್ಮ ರಹಸ್ಯ ಕೋರಿದ ಹಿರಿಯ ಪಾಂಡವನಾಗಿರಲು

ಅಚಲ ನಿಷ್ಟೆಯ ಕರ್ಣ

ಕೌರವನ ಸ್ನೇಹದಿಂದಿನಿತೂ ಕದಲಲಿಲ್ಲ ಆದರೂ

ಕೃಷ್ಣ ಕಳಿಸಿದನು ಕುಂತಿಯನು ಸೂರ್ಯಪುತ್ರ

ಕರ್ಣನಲ್ಲಿಗೆ ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಕೋರಿ

 

ಅರುಣೋದಯದ ಶಾಂತ ನಿರ್ಮಲ ಕಾಲ

ಗಿಡಗಂಟಿಗಳ ಸಂದಿನಲಿ ಉಲಿಯುತಿಹ ಹಕ್ಕಿಗಳು

ಮೆಲ್ಲಗೆ ಬೀಸುತಿಹ ಮಂದಾನಿಲ ತೇಲಿ ಬರುತಿಹ

ಅರಳಿದ ಸುಮಗಳ ಸೌಗಂಧ ! ಇಬ್ಬನಿಯಲಿ ಮಿಂದೆದ್ದ

ಹುಲ್ಲು ಹಾಸಿನ ಮೇಲೆ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಸಾಗಿದಳು ಕುಂತಿ

ಗಂಗೆಯ ತಟದೆಡೆಗೆಅನ್ಯ ಮನಸ್ಕಳಾಗಿ ಅಂದು

ಲೋಕಾಪವಾದಕಂಜಿ ಜಾತ ಶಿಶು ಕರ್ಣನನು

ಗಂಗೆಯಲಿ ತೇಲಿ ಬಿಡಲು ಬಂದಿದ್ದ ಬಾಲೆ ಕುಂತಿ

ಇಂದು ಮತ್ತೆ ಬಂದಿದ್ಧಾಳೆ ತನ್ನಿಳಿವಯದ ಸಂಜೆಯಲಿ

ತನ್ನೈವರು ಮಕ್ಕಳ ಪ್ರಾಣ ಭಿಕ್ಷೆಯನು ಕೋರಿ

 

ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಳಾದಳು ಗಂಗೆ ಸುಂದರ ಸೂರ್ಯೋದಯದಿ

ಹೆತ್ತತಾಯಿ, ಸಾಕುತಾಯಿ, ಮಗ ಮೂವರ

ಅಪೂರ್ವ ಸಮ್ಮಿಲನ ಕುಂತಿ ಕೋರಿಕೆಯಂತೆ

ಕರ್ಣನನು ಸಲಹಿದ್ದ ಗಂಗೆ ಆತನನು ಮರಳಿ

ಕುಂತಿಗೊಪ್ಪಿಸಿ ನಿರ್ಭಾವುಕಳಾಗಿ ಸಾಗಿದಳು ತನ್ನ

ದೈನಂದಿನ ಬದುಕಿಗೆ ಎಂತಹ ನಿಸ್ಸಹಾಯಕ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ

ನಿಂತಿದ್ದಾನೆ ಅಮಾಯಕ ಕರ್ಣ !

 

ಎದುರಿನಲಿ ತಾಯಿ ಕುಂತಿ ಮೇಲೆ ತೇಜಸ್ವಿ ಸೂರ್ಯ

ಸಂಬಂಧವನು ತೊರೆದು ಹೋಗುತಿಹ ಗಂಗೆ

ತ್ರಿಕೋನ ಸಂಬಂಧಗಳ ಜಾಲದಲಿ ಬಂದಿ ಕರ್ಣ

ಯಾಚಕಿ ತಾಯಿ ಸೋದರರ ಬಾಂಧವ್ಯ

ಪ್ರಾಣ ಸ್ನೇಹಿತ ಕೌರವ ಇವರುಗಳ ಮಾಯಾ ಪಾಶ

ಒಂದು ಕ್ಷಣ ವಿಚಲಿತನಾದ ಕರ್ಣ ಬಂಧಗಳ

ಗೋಡೆ ಕೆಡವಿ ಅಚಲನಾದ ಕೌರವಗೆ ನಿಷ್ಟನಾಗಿ

 

ಆದರೂ ಕುಂತಿ ಕೇಳಿದಳು ತೊಟ್ಟ ಬಾಣ

ಮತ್ತೆ ತೊಡದಂತೆ ತಥಾಸ್ತು ಎಂದನಾತ ತಾಯಿ

ಕುಂತಿಯ ಕೋರಿಕೆಗೆ ಆತನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯಲಿದ್ದ

ಪ್ರಚಂಡ ಸರ್ಪಾಸ್ತ್ರ ಕನಲಿ ಕೆಂಡವಾಗಿ ತನ್ನ

ನಿಜರೂಪ ಧರಿಸಿ ಆತನೆದುರಲಿ ನಿಂತು ತನ್ನ

ಪೂರ್ವಾಶ್ರಮದ ಕಥೆ ಹೇಳಿ ಕೇಳಿ ಕೊಂಡಿತು

ಕರ್ಣನನು ಕುಂತಿಗೆ ಮಾತು ಕೊಡ ಬೇಡವೆಂದು

ಅರೆ ಕ್ಷಣ ಯೋಚಿಸಿದ ಆತ ಎಂದಿಗೂ

ಯಾರ ಕೋರಿಕೆಗೂ ಇಲ್ಲವೆನ್ನದ ತಾನು ಒಬ್ಬ

ಅಸಹಾಯಕ ತಾಯಿಯ ಕೋರಿಕೆಗೆ

ಇಲ್ಲವೆನ್ನುವುದೆ ದ್ವಂದ್ವದಲಿ ಬಿದ್ದನಾತ !

 

ಭೂಲೋಕದ ರೀತಿ ರಿವಾಜುಗಳ ಗೊಡವೆ

ತನಗೇಕೆ ಎಂದು ಚಣ ಕಾಲ ಅನ್ನಿಸಿದರೂ

ತಡೆಯಲಾಗದೆ ಸೂರ್ಯ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷನಾಗಿ

ತನಯನು ಎಚ್ಚರಿಸಿ ನಿಷ್ಟುರವಾಗೆಂದ ಯಾಚಕ

ಕೇಳಿದ್ದು ಕೊಡುವುದು ಸದ್ಗುಣ ನಿಜ ! ಅದು

ಯಾಚಕ ಸನ್ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿರುವಾಗ ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ

ಕುಂತಿ ಲೀಲಾ ವಿನೋದಿ ಕೃಷ್ಣನ ಕೈಯದಾಳ

ಭಾವಾವೇಶಕೆ ಬಲಿಯಾಗ ಬೇಡವೆಂದನಾ ರವಿತೇಜ

ಕ್ಷಣ ಕಾಲ ಯೋಚಿಸಿದ ಕರ್ಣ ತಾನೇನು

ಚಿರಂಜೀವಿಯೆ ? ದೇಹ ನಶ್ವರ ಆತ್ಮ ಅಮರ

ಪವಿತ್ರ ಜೀವನಧರ್ಮ ಬದಲಿಸಿ ಕೊಳ್ಳಲಾರೆನೆಂದು

ಅಂತರಾತ್ಮದ ಕರೆಗೆ ಓಗೊಟ್ಟ ಆತ

ಕುಂತಿಯ ಕೋರಿಕೆಗೆ ಸಮ್ಮತಿಸಿದ

 

ಹುಂಬ ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಪರವಶನಾಗದೆ

ಜನ್ಮ ರಹಸ್ಯ ತಿಳಿದು ಅಸಹಾಯಕನಾಗದೆ

ಯಾವ ಸಂಬಂಧಗಳ ಒಳಸುಳಿಗೂ ಸಿಲುಕದೆ

ಸ್ನೇಹದ ಮಹತ್ವ ಎಂತಹುದೆಂದು

ಜಗಕೆ ಸಾರಿದ ಕರ್ಣನೊಂದು ಮಹತ್ವದ

ಚಿರಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಧರ್ಮಜ

ಅಧರ್ಮೀಯನಂತೆ ತೋರಬಹುದು ಕೃಷ್ಣ

ಸುಳ್ಳುಗಾರನೆನಿಸಿರಬಹುದು ಆದರೆ

ಪ್ರೀತಿಯನುಕ್ಕಿಸುವ ಐಹಿಕ ಸುಖ ಭೋಗಗಳಿಗೆ

ಪಕ್ಕಾಗದೆ ತ್ಯಾಗದ ಪ್ರತೀಕವಾಗಿ ಜಗದೆದುರು

ನಿಂತ ಕರ್ಣ! ನಿನ್ನ ಬಾಳು ಸಾರ್ಥಕ

ನೀನೊಂದು ನಿರ್ಮಲ ಸ್ನೇಹದ ಪ್ರತೀಕ

 

                     *