ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಗುಬ್ಬಿ.

ಲೇ ನಿಶೂ....ಅಲ್ಲೇನೇ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೀಯ...? ಒಳಗೆ ಬಾರೇ...ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಈ ಧ್ವನಿ ಕೇಳಿ ಬೆಚ್ಚಿ ಹಿಂದೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತೂ ತದೇಕಚಿತ್ತವಾಗಿ ಅಲ್ಲೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ ಅಮ್ಮ ಯಾವಾಗ ಬಂದು ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನಿಂತ್ರೋ ಗೊತ್ತಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ. ನಿಂಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಲ ಹೇಳ್ಬೇಕು, ಇಲ್ಲಿ ಜಾಸ್ತಿ ಬರ್ಬೇಡ ಅಂತ. ತುಂಬಾ ಸಲ ಅಮ್ಮನ ಬಾಯಿಂದ ಈ ಮಾತನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೇಳಿ ಸಾಕಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಅಮ್ಮಾ...ನಾನ್ಯಾಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬರಬಾರದು ಹೇಳಮ್ಮ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ.ನೀನು ಮೊದಲು ಒಳಗೆ ಬಾ, ಆಮೇಲೆ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಅಂತ ಅಮ್ಮ ನನ್ನ ಕೈ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದಳು. ಆಗ ನನಗಿನ್ನೂ 7 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸು, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಒಂದು ನೀರಿನ ತೊಟ್ಟಿ ಇತ್ತು, ಆ ನೀರಿನ ತೊಟ್ಟಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಂತೆ ಒಂದು ಗೋಡೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಟ್ಟ ಇತ್ತು, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಜೋಡಿ ಗುಬ್ಬಿಗಳು ಗೂಡು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ವಾಸವಾಗಿದ್ದವು,ಅವುಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಸದ್ದು ಕೇಳಲು ತುಂಬಾ ಇಂಪು, ನನಗೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಬೇಕೆಂದರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡೋದೇ ನನ್ನ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು, ಅದೇನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಆ ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಸದ್ದಿನ ಜೊತೆ ಇನ್ನೂ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳ ಸದ್ದು ಜೊತೆಗೂಡಿತ್ತು. ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಆಶ್ಚರ್ಯ, ಒಮ್ಮೆ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಕೇಳಿದಾಗ ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದಳು ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ ಈಗ ಆ ಗುಬ್ಬಿ ಮರಿಗಳಿಗೆ 3 ಮರಿಗುಬ್ಬಿಗಳಿವೆ, ಹಾಗಾಗಿ ಸದ್ದು ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ,ಹಾಗಾಗಿ ನೀನು ಇನ್ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲಿ ಜಾಸ್ತಿ ಬರಬಾರದು, ಅವುಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವಂತಿಲ್ಲ ಅಂದಳು ನನಗೆ ತಡೆಯಲಾರದಷ್ಟು ಖುಷಿಯಾಯ್ತು, ಹೌದಾ ಅಮ್ಮಾ, ನಿಜಾನಾ ನೀನು ಹೇಳ್ತಾ ಇರೋದು, ಅಮ್ಮಾ ಒಂದುಸಲ ನಾನು ಆ ಗುಬ್ಬಿ ಮರಿಗಳನ್ನ ಮುಟ್ಟಬಹುದಾ..?." ಲೇ ಮಾರಾಯ್ತಿ.. ಆ ಕೆಲ್ಸ ಮಾತ್ರ ಮಾಡಬೇಡ, ನಾವು ಅವನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ ಅಂದಳು. ಯಾಕಮ್ಮಾ ಅದನ್ನು ನಾವು ಯಾಕೆ ಮುಟ್ಟಬಾರದು ಹೇಳಮ್ಮಾ ಪ್ಲೀಸ್ ಅಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದಳು ನೋಡು ನಿಶೂ... ಅವು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಗುಬ್ಬಿಗಳು, ನಾವು ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟಬಾರದು, ಅವು ನಮ್ಮನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ನೀನೇದರೂ ಒಂದುವೇಳೆ ಆ ಮರಿಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದೇ ಆದರೆ ನೀನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದೀಯ ಅನ್ನೋ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಅದರ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮನೇ ಆ ಮರಿಗಳನ್ನ ಕೊಂದು ಹಾಕುತ್ತೆ, ಮರಿಗಳು ಸಾಯೋದು ನಿಂಗೆ ಇಷ್ಟನಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದಳು, ಆಗ ಅಮ್ಮ ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ನಂಬುತ್ತಿದ್ದ ವಯಸ್ಸಾದ್ದರಿಂದ ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಭಯವಾಯ್ತು, ಗುಬ್ಬಿಗಳು ಹೀಗೆಲ್ಲ ಮಾಡುತ್ತಾ..? ನಾವೇನಾದರೂ ಮರಿಗಳನ್ನ ಮುಟ್ಟಿದ್ರೆ ಮರಿಗಳನ್ನೇ ಕೊಂದು ಹಾಕುತ್ತಾ...? ಇಲ್ಲಮ್ಮಾ ನಾನು ಮುಟ್ಟಲ್ಲ, ಪಾಪ ಆ ಮರಿಗಳು ಸಾಯಬಾರದು ಅಂತ ಹೇಳಿದೆ. ಆಮೇಲೆ ಅದನ್ನು ಮುಟ್ಟುವ ಆಸೆ ದೂರವಾಯ್ತು, ಆದ್ರೂ ಅಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ನಿಂತು ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಮ್ಮ ಕೈಹಿಡಿದು ಒಳಕರೆತಂದಾಗ ಮುಟ್ಟೋದೇನೋ ತಪ್ಪು ಅಂದೆ, ಆದ್ರೆ ಅಮ್ಮ ನೋಡಿದ್ರೂ ತಪ್ಪಾ ಅಂತ ಕೇಳಿದೆ, ನಿಂಗೆ ಎಷ್ಟು ಸಲ ಹೇಳೋದು ಹೇಳು ಪುಟ್ಟಾ,,, ಅವನ್ನ ಯಾರ ತೊಂದ್ರೇನೂ ಇಲ್ಲದ ಹಾಗೆ ಇರೋಕೆ ಬಿಡು ಅಂದಳು.ಅಮ್ಮ ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೂ ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಬೇಕು ಅನ್ನೋ ಆಸೆ ಕಡಿಮೆ ಆಗ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಅಮ್ಮ ಸಹ ಅಂಗಡಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ರು.ಒಳ್ಳೆ ಸಮಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಇಲ್ಲ, ಈಗ ನಾನು ಆ ಮರಿಗಳನ್ನು ನೋಡಬಹುದು ಅಂತ ಆ ನೀರಿನ ತೊಟ್ಟಿ ಹತ್ತಿರ ಹೋದೆ, ಒಂದು ಕುರ್ಚಿಯ ಸಹಾಯದಿಂದ ತೊಟ್ಟಿಯ ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿದೆ, ಗೂಡೇನೋ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು ಆದ್ರೆ ಮರಿಗಳು ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ, ಅವುಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಸದ್ದು ಮಾತ್ರ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ಅದರ ಸದ್ದು ಕೇಳಿ ಇನ್ನೂ ಕುತೂಹಲ ಜಾಸ್ತಿಯಾಯ್ತು, ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಲುಗಳನ್ನು ಎಟುಕಿಸಿ ನೋಡಿದೆ, ಅಬ್ಬಾ ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ 3 ಮರಿಗಳು, ಇನ್ನೂ ಅದರ ದೇಹದ ಮೇಲೆ ಪುಕ್ಕಗಳೂ ಸಹ ಬೆಳೆದಿರಲಿಲ್ಲ, ಅವುಗಳು ಕಣ್ಣುಗಳೂ ಸಹ ಬಿಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ನೋಡೋಕೆ ಮುದ್ದುಮುದ್ದಾಗಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲವಾದರೂ ನನಗೂ ಸಣ್ಣ ವಯಸ್ಸಾಗಿದ್ದರಿಂದ ನನಗಂತೂ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಗಿತ್ತು, ಅದರ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಇರಲಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ಇನ್ನೊಂದು ಯೋಚನೆ ಬಂತು, ಹೇಗಿದ್ರೂ ಅದರೆ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ ಒಂದೇ ಒಂದು ಸಲ ಮುಟ್ಟಿ ನೋಡ್ತೀನಿ ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗೊಲ್ಲ, ಮರಿಗಳು ಸಾಯೋದೂ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಒಂದು ಮರಿನ ಕೈಗೆತ್ತಿಕೊಂಡೆ, ಅದರ ತಲೆಯನ್ನು ನೇವರಿಸಿ ಅದರ ತಲೆಗೆ ಮುತ್ತು ಕೊಟ್ಟೆ,ಇನ್ನೇನು ಅದನ್ನು ಅದರ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಇಡಬೇಕು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅದೆಲ್ಲಿದ್ದವೋ ಏನೋ ಆ ಮರಿಗಳ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟವು, ನಾನು ಅವುಗಳ ಮರಿಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ಅವುಗಳು ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಚಿಂವ್ ಚಿಂವ್ ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅತ್ತಿಂದಿತ್ತಾ ಇತ್ತಿಂದತ್ತ ಹಾರಾಡತೊಡಗಿದವು, ಅವುಗಳ ಕೂಗು ಎಂದಿನಂತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಭಯವೋ ಕೋಪವೋ ಆಗ ನನಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ, ಅವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೂ ಭಯವಾಗಿ ಸರಸರನೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದೆ, ಅಮ್ಮ ಬಂದಳು, ರಾತ್ರಿ ಊಟ ಆಯ್ತು ಎಲ್ಲರೂ ಮಲಗಿದರೂ ನನಗೆ ಮಾತ್ರ ನಿದ್ದೆ ಬಂದಿಲ್ಲ, ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಭಯ,ಹೇಗೋ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಬೇಗಾನೇ ಎದ್ದೆ, ಎದ್ದ ತಕ್ಷಣ ಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಓಡಿದೆ, ಅಲ್ಲಿ ಗುಬ್ಬಿ ಗೂಡನ್ನ ನೋಡಿದೆ, ಶಾಂತವಾಗಿತ್ತು, ಯಾವ ಸದ್ದೂ ಇಲ್ಲ, ಒಂದು ರೀತಿಯ ಸಮಾಧಾನವಾಯ್ತು, ಸದ್ಯ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂದುಕೊಂಡು ತೊಟ್ಟಿಯ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ, ಕೆದರಿದ್ದ ತಲೆ ಕೂದಲು ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೆ, ಇದ್ದಕ್ಕಿಂತೆ ಭಯ ನನ್ನನ್ನು ಆವರಿಸಿತು. ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿ ಬಂತು .ನೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದ ಆ ತೊಟ್ಟಿಯ ತಳದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ಇಲ್ಲೊಂದು ಅನ್ನುವ ಹಾಗೆ ಆ ಮೂರೂ ಗುಬ್ಬಿ ಮರಿಗಳು ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಿದ್ದವು. ಅಳುತ್ತಾ ಅಮ್ಮನ ಬಳಿ ಓಡಿ ವಿಷ್ಯ ತಿಳಿಸಿದೆ, ಅಮ್ಮ ಸಹ ಬಂದು ನೋಡಿ ಬೇಸರಪಟ್ಟಳು, ಆಮೇಲೆ ನನ್ನಿಂದ ನಾನು ಅವುಗಳನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದ ವಿಷಯ ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ನನ್ನನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೈದಳು, ನಾನು ಅಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ, ಹೌದು ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದು ನಿಜ, ಅವು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಗುಬ್ಬಿಗಳು, ನಾನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೇ ಅವುಗಳನ್ನು ಕೊಂದು ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟಿತು ಅಂದುಕೊಂಡು ಅಳುತ್ತಲೇ ಇದ್ದೆ.ಆಗೇನೋ ನಾನಿನ್ನು ಚಿಕ್ಕವಳು, ನನಗೇನೂ ಅರ್ಥ ಆಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಧರ್ಮ, ಜಾತಿ, ಮತಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಅಮ್ಮ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನ ನಂಬಿದ್ದೆ. ಆದ್ರೆ ಈಗಲೂ ನನಗೆ ಅರ್ಥವಾಗದ ವಿಷ್ಯ ಅಂದ್ರೆ ಮನುಷ್ಯರೇನೋ ಆ ಧರ್ಮ, ಈ ಧರ್ಮ ಅಂತ ಕಚ್ಚಾಡಿ ಸಾಯ್ತಾರೆ, ಆದ್ರೆ ಈ ಪ್ರಾಣಿ, ಪಕ್ಷಿಗಳೂ ಅವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಪಾಲಿಸುತ್ತಾ....? ನಿಜವಾಗ್ಲೂ ಗುಬ್ಬಿಗಳು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಜಾತಿಗೆ ಸೇರಿದ್ಯಾ...? ಅವುಗಳನ್ನು ನಾನು ಮುಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಅದರ ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಕೊಂದು ಹಾಕಿದ್ವಾ ಅನ್ನೋ ಪ್ರಶ್ನೆ ಈಗ್ಲೂ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತೆ, ನನ್ನಿಂದಾಗಿ 3 ಗುಬ್ಬಿ ಮರಿಗಳು ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ವಾ ಅನ್ನೋ ಪಾಪಪ್ರಜ್ಞೆ ಈಗ್ಲೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತೆ.

ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಅಳಿವಿನ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಈ ಗುಬ್ಬಚ್ಚಿಗಳನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಮೇಲೂ ಇದೆ....

N....R....