ಮಿನಿಗವನ

ಕಾದಿಹಳು ಕಾತುರದಿ ಕಾಂತೆ

ಜಗವು ನಿದ್ರಿಸುವ ಸಮಯದಲಿ

ಕಣ್ಣೆವೆಗಳಿಗೆ

ವಿರಹವೇದನೆಯನುಣಿಸಿ,

ನಾಡಿಮಿಡಿತ ಹೃದಯಬಡಿತ ತೀವ್ರಗತಿಯಲ್ಲಿರಲು...

ಆ ಸೊಬಗಿಗೆ ಸೋನೆ ಹಾಡಿದ ತಿಳಿಗಾಳಿಯ

ಪ್ರಶಾಂತತೆಯಲಿ,

ಬೆಳ್ಳನೆಯ ಬೆಳದಿಂಗಳಡಿಯ ಬಿಸಿಯುಸಿರಿನ ಬೆಸುಗೆಯಲಿ,

ಅಂದುಸುರಿದ ಭಾವಪೂರಿತ ಮೆಲುನುಡಿಗಳ ಮೆಲುಕು

ಕಣ್ಮುಂದೆ ದಾಟಿ ಹೋಗುತ್ತಿರಲು,

ತೆರೆದ ಹೃದಯ ಪುಳಕಗೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲು...

ಬಾನಂಗಳದಿ ಚಂದ್ರ-ರೋಹಿಣಿಯರ ಸರಸ

ಕಿಟಕಿ ಪರದೆಗಳ ಅಂಚಿನಿಂದ ಅಣಕಿಸುತಲಿದೆ,

ಉರಿವ ಗಾಯದ ಮೇಲೆ ಉಪ್ಪು ಸುರಿದಂತೆ!!