ಎಲ್ಲ ತುಸುಹೊತ್ತು...

ಕೆಂಪೆಂದರೆ ಮೂಗು ಮುರಿಯುತ್ತಿದ್ದವಳಿಗೆ
ಆ ನವಿರುಗೆಂಪು ಅದ್ಯಾಕೋ
ಇಷ್ಟವಾಯಿತು.
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ
ಬೆರಳಾಡಿಸಿದಳು. . .
ಬೆರಳಾಡಿಸುತ್ತಲೇ
ಕಣ್ಹೊರಳಿಸಿ ಅರಳಿಸಿದಳು.
ಅದ್ಯಾಕೋ ಒಮ್ಮೆಲೇ
ಕೈಕೊಸರಿಕೊಂಡಳು!
ಆ ನವಿರು
ಮಾಯವಾದೀತೆಂದು.

ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಅದರ ಆಯಸ್ಸು
ಅವಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲವೇನಂತಲ್ಲ.
ಪುಟ್ಟ ಕಂದ
ಒಮ್ಮೆ ಆಕಳಿಸುತ್ತ
ಹೊಟ್ಟೆಯುಬ್ಬಿಸಿ,
ಎಳೆಮೂಳೆ
ಎಣಿಸಲನುವಾಗುವಂತೆ
ಮೈಮುರಿದಷ್ಟು ಹೊತ್ತು-
ಹವಳತುಟಿ ಅರಳಿಸಿ
ಕೆನ್ನೆಗುಳಿ ಮಾಡಿ
ಮತ್ತೆ ನಿದ್ದೆ ಹೋದಷ್ಟು.

ಆ ಮೆದುಗೆಂಪ ಮೇಲೇ
ಮೋಹವೋ, ಮತ್ಸರವೋ
ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗಿನ ಎಳೆತನ
ಮರೆತ ಅವಳ ಮಿತ್ರ,
ಕೋಣೆತುಂಬ ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದ.
ಅವಳ ಕಣ್ಕೆಂಪಾಗಿಸಿದ್ದ
ಕಣ್‌ಮುಚ್ಚುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದ.

ಸಿಗ್ನಲ್‌ ಕೆಂಪು
ಜಂಪ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದವಳಿಗೆ
ಕೆಂಪು ಟೀಶರ್ಟ್‌, ಕೆಂಪು ಗಾಡಿ
ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ?
ಗುಲಾಬಿ ಕೆಂಪು,
ಕಂಡರಾಗದವಳಿಗೆ
ಈ ನಸುಗೆಂಪ್ಯಾಕೋ
ನಾಚುವಂತೆ ಮಾಡಿತ್ತು
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೋಡುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಳು
ತೋಳ ಮೇಲೆ
ಅಚ್ಚೊತ್ತಿದ್ದ ಬೆಚ್ಚನೆಯ
ಅವನ ಕಿವಿಯ.

-ಶ್ರೀದೇವಿ ಕಳಸದ