ತಾತ್ಸಾರ / ಅಲೆಮಾರಿ

ತಾತ್ಸಾರ ->

ಕರಗದ ಹಸಿ ಬೆಣ್ಣೆಯಂತೆ
ಈ ಪ್ರೀತಿ, ಅದಕೆ ಅಂತೆ,
ಜಿಡ್ಡಿದ್ದರೂ ಅಂಟುವುದಿಲ್ಲ ಕ್ಯೆಗೆ,
ಬಿಸಿಯಿದ್ದರೂ ನಿಲ್ಲದಿರುವುದು ಹೇಗೆ,
ಚಳಿಯಿದ್ದರೂ ಕರಗುವುದಂತೆ ಹಾಗೆ,

ಆದರೂ ಪ್ರೀತಿಯೆಂಬ ಬಾಣಲಗೆ,
ಹಾಕಿದರೆ, ಉರಿಬೆಂಕಿಗೆ ಕಾಣದಾಗುವುದು,
ಹಾಗೆಂದರೆ ಹೋಗುವುದೆಲ್ಲಿಗೆ ?
ತಾತ್ಸಾರದ ಮಡಿಲಿಗೆ.

ಅಲೆಮಾರಿ ->

ಅಲೆಮಾರಿಯಂತೆ ನಾನು
ನನ್ನವಳು ನನಗಿಂತಲೂ ಹಟಮಾರಿ,
ಕಣ್ಣಿನ ಕಾಂತಿಯಲೇ ಕಂಪಾದವಳು,
ನನ್ನ ಕಂಡೊಡನೆ ಕೆಂಪಾದವಳು,
ಕುಡಿ ನೋಟದ ಸಿಹಿ ನಗೆಯಲಿ,
ನನ್ನನೇ ಮರೆಸುವಳು ಕ್ಷಣ
ಅದರ ಸವಿಯ ಪಡೆಯುವುದಕೇ ನಾನಾದೆ "ಅಲೆಮಾರಿ"
ಇಂದಿಗೂ ನೆಲೆಯೂರಿಲ್ಲ ಅವಳ ಕಣ್ಣ ರೆಪ್ಪೆಯಡಿ.

ಅರವಿಂದ್