ಲೈಟ್ ಕಂಬ ಹಾಗು ಹಸು

ಪಾರ್ಥ ಸಾರಥಿ ಯವರಿಗೆ ವಂದನೆಗಳು
' ಲೈಟ್ ಕಂಭ ಹಾಗೂ ಹಸು ' ಕಥೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ, ವಿಷಯ ಅತನಿಗೆ ತಿಳಿಯದೆ ಹೋದರೂ ಸಮಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಿಂದ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ, ಈ ಲೇಖನ ನನ್ನನ್ನು 1962 ಕ್ಕೆ ಎಳೆದೊಯ್ದಿತು. ಆಗ ನಾವು ಮುಲ್ಕಿ ಓದುತ್ತಿದ್ದೆವು ನಮ್ಮ ಗುರುಗಳು ನಮಗೆ ಅನೇಕ ನಿಬಂಧಗಳನ್ನು ಬರೆಸಿದ್ದರು.. ಆದರೆ ಮೂರನೆ ತ್ರೈಮಾಸಿಕ ಪರೀಕ್ಷೆಗೆ ' ನಿಮ್ಮೂರಿನ ದ್ಯಾಮವ್ವನ ಜಾತ್ರೆ ' ಕುರಿತು ನಿಬಂಧ ಬರೆಯಲು ಕೇಳಿದ್ದರು. ನಮಗೆ ಆ ಬಗ್ಗೆ ಗುರುಗಳು ನಿಬಂಧ ಬರೆಸಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಬಣಿವೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದ ಕುರಿತು ಬರೆಸಿದ್ದರು, ನಮ್ಮ ಸಹಪಾಠಿಯೊಬ್ಬ ದಯಮವ್ಬವನ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಹೋದ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಪ್ಯಾರಾ ಬರೆದು ಅಲ್ಲಿಯೆ ಗುಡಿಯ ಹತ್ತಿರವಿದ್ದ ತಿಪ್ಪಣ್ಣನ ಬಣಿವೆಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬಿದ್ದು ಜಾತ್ರೆಗೆ ಬಂದ ಜನ ಅಲ್ಲಿಗೆ ತೆರಳಿ ಬೆಂಕಿ ನಂದಿಸಿದ ಬಗ್ಗೆ ಸವಿವರವಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದ, ಆತನ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಗುರುಗಳು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಳಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ಕಥಾನಕ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ,ಧನ್ಯವಾದಗಳು..

ಹಿರಿಯರಾದ ಪಾಟೀಲರಿಗೂ, ಹಾಗೂ ಗೆಳೆಯ ಪಾರ್ಥರಿಗೂ ವಂದನೆಗಳು. ತಮ್ಮ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಧ್ವನಿಸಿದಂತೆ, ಮನುಷ್ಯ ತನಗೆ ಹಿಡಿದ ಗುಂಗಿನ ಜಾಡಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲೇ ಯೋಚಿಸುವುದು, ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾದರೂ, ಆ ನಿಲುವನ್ನು ಜಾಗರೂಕತೆಯಿಂದ ಅಳವಡಿಸುವುದರಲ್ಲಿಯೂ ಜಾಣತನಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಸಾಂದರ್ಭಿಕ ಕಥೆ ಸೊಗಸಾಗಿದೆ. ಪಾಟೀಲರಿಗೆ ಹಿಂದಿನ ನೆನಪುಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿ, ಕೃತಕೃತ್ಯತೆ ಪಡೆದಿದೆ ಲೇಖನ.ಧನ್ವವಾದಗಳು.