ಅಂತರಾಳ
ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ತಂಪಲಿ
ನಸುಗಪ್ಪಿನ ಸೊಂಪಲಿ
ಪ್ರಣಯಕಂತ ಸನಿಹ
ಬಾರದಿರೋ ಇನಿಯ
ಸೋತು ಹೋಗುವೆನು ನಿನ್ನಲಿ.
ಆ ಕುಡಿ ಮೀಸೆಯ ಅಂಚಲಿ
ನೂರಾಸೆಯು ಬಲಿತಿಹುದು
ಬಲ ತೋಳಿನ ಬಂದಿಯಲಿ
ನನ್ ಬಳಸೋ ಸಂಚಿಹುದು
ದೂರದಿ ನಿಲ್ಲು ; ಕರಗಿದೆ ಕಲ್ಲು
ಸೋತು ಹೋಗುವೆನು ನಿನ್ನಲಿ.
ಬರಸೆಳೆಯೋ ನೋಟದಲಿ
ಜಡ ಮನಸೇ ನಡುಗಿಹುದು
ಬರಿ ಮಾತಿನ ಮೋಡಿಯಲಿ
ಮೈ ಮನವೇ ಮರೆತಿಹುದು
ಆವರಿಸದಿರು ನನ್ನೊಡಲ; ಬಿಸಿಯುಸಿರೊಳು ಬೆರೆತು
ಸೋತು ಹೋಗುವೆನು ನಿನ್ನಲಿ.
- Log in to post comments