೬೪. ಶ್ರೀ ಲಲಿತಾ ಸಹಸ್ರನಾಮ ೨೧೯ರಿಂದ ೨೨೮ನೇ ನಾಮಗಳ ವಿವರಣೆ

ಲಲಿತಾ ಸಹಸ್ರನಾಮ ೨೧೯ - ೨೨೮

Mahā-bhogā महा-भोगा (219)

೨೧೯. ಮಹಾ-ಭೋಗಾ

                ದೇವಿಯು ಎಣೆಯಿಲ್ಲದ ಸಂತೋಷದ ಮೂರ್ತ ರೂಪವಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವುದೆಲ್ಲಾ ಆಕೆಗೆ ಸಂಪತ್ತಾಗಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ದೇವಿಯು ಅವೆಲ್ಲವುಗಳ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ.

Mahaiśvaryā महैश्वर्या (220)

೨೨೦. ಮಹೈಶ್ವರ್ಯಾ

                ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವು ಬ್ರಹ್ಮದಿಂದ ಅನಾವರಣಗೊಂಡು ಅದರೊಳಗೆ ಅವನು ಪಸರಿಸಿದ್ದಾನೆ ಅಥವಾ ಅಂತರ್ಗತನಾಗಿದ್ದಾನೆ, ಬ್ರಹ್ಮದ ಈ ಗುಣವನ್ನು ದೇವಿಯು ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ. ಇದನ್ನೇ ವಿಭೂತಿ ಅಥವಾ ಬ್ರಹ್ಮದ ಸಹಜಾತೀತ ವೈಭವವೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ದೇವಿಯು ಶಿವನ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದು ಆಕೆಯು ಈ ವಿಶ್ವವನ್ನು ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಮಾರ್ಪಾಟಿಗೊಳಪಡಿಸುತ್ತಾಳೆ. (ದೇವಿಯು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದವಳಾಗಿದ್ದು ಆಕೆಗೆ ಸ್ವತಂತ್ರವಾಗಿ ವ್ಯವಹರಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಏಕೆಂದರೆ ಆಕೆಯು ಬ್ರಹ್ಮದ ವಿಮರ್ಶಾ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ).

               ಕೃಷ್ಣನು ಭಗವದ್ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ (೧೦. ೮,೯) ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ನನ್ನ ವ್ಯಾಪ್ತತೆಗೆ ಪರಿಮಿತಿಯಿಲ್ಲ, ನಾನೇ ಈ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಆತ್ಮವಾಗಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಆಸೀನನಾಗಿದ್ದೇನೆ; ಆದ್ದರಿಂದ ನಾನೇ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳ ಆರಂಭ, ಮಧ್ಯ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯಗಳಾಗಿದ್ದೇನೆ".

               ಐಶ್ವರ್ಯವೆಂದರೆ ಸಂಪತ್ತು, ಇಲ್ಲಿ ಸಂಪತ್ತೆಂದರೆ ದೇವಿಯು ನಮಗೆ ಕೊಡಮಾಡುವ ಕೃಪೆಯಾಗಿದೆ.

Mahā-vīryā महा-वीर्या (221)

೨೨೧. ಮಹಾ-ವೀರ್ಯಾ

               ವೀರ್ಯ ಎನ್ನುವ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ಅರ್ಥಗಳಿವೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವುವೆಂದರೆ ಧೈರ್ಯ, ಶಕ್ತಿ, ತೇಜಸ್ಸು, ಬಲ, ಘನತೆ, ಮೊದಲಾದವು. ದೇವಿಯು ಈ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣಗಳ ನಿಧಿಯಾಗಿದ್ದು ಆಕೆಯು ಈ ಗುಣಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಪ್ರಸಾದಿಸುತ್ತಾಳೆ; ಅವರವರ ಭಕ್ತಿಗೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿ.

Mahā-balā महा-बला (222)

೨೨೨.ಮಹಾ-ಬಲಾ

                 ಬಲವೆಂದರೆ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ. ದೇವಿಯು ಬ್ರಹ್ಮದ ಒಂದು ಗುಣವಾದ ಪ್ರಬಲವಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಆದರೆ ೨೨೦ನೇ ನಾಮದಲ್ಲಿ ನೋಡಿದಂತೆ ಕೇವಲ ಆಕೆಯ ಸ್ಮರಣೆ ಮಾತ್ರದಿಂದಲೇ ಸುಖ, ಸಂಪದ, ಧೈರ್ಯ ಮೊದಲಾದವುಗಳನ್ನು ಆಕೆಯು ಕರುಣಿಸುತ್ತಾಳೆ. ವಾಕ್ ದೇವಿಯರು ಈ ನಾಮಗಳ ಮೂಲಕ ಪರಬ್ರಹ್ಮದ ಲಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನಾವು ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಬ್ರಹ್ಮವನ್ನು ಎರಡು ವಿಧವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ; ಮೊದಲನೆಯದು ನಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ (ಋಣಾತ್ಮಕವಾಗಿ) ಅಂದರೆ ಬ್ರಹ್ಮವು ಇದಲ್ಲ ಅಥವಾ ಬ್ರಹ್ಮವು ಅದಲ್ಲ ಎಂದು. ಎರಡನೆಯದು ಸಕಾರಾತ್ಮಕವಾಗಿ (ಆದೇಶಾತ್ಮಕವಾಗಿ) ಇದುವೇ ಬ್ರಹ್ಮವೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಧೈರ್ಯ, ಪವಿತ್ರತೆ, ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆ, ಆನಂದ ಮೊದಲಾದವು. ಆದರೆ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಬ್ರಹ್ಮವನ್ನು ಶೂನ್ಯತ್ವದಿಂದ ಅರಿಯಬೇಕು.

Mahā-buddhiḥ महा-बुद्धिः (223)

೨೨೩. ಮಹಾ-ಬುದ್ಧಿಃ

                 ದೇವಿಯು ಬುದ್ಧಿಯ ವ್ಯಕ್ತರೂಪವಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆಯು ಬ್ರಹ್ಮದ ಇನ್ನೊಂದು ಲಕ್ಷಣವಾಗಿದೆ. ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು, ’ಯಾವುದನ್ನು ಅರಿಯುವುದರಿಂದ ಉಳಿದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ವಿವರಿಸಬಹುದೋ’ ಅದೇ ಎಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಬಹುದು. ಛಾಂದೋಗ್ಯ  ಉಪನಿಷತ್ತಿನಲ್ಲಿ (೬.೧.೩) ಹೀಗೆ ಹೇಳಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, "ಯಾವುದರ ಬೋಧನೆಯಿಂದ ಯಾವಾಗಲೂ ಕೇಳದೇ ಇರುವುದು ಕೇಳಲ್ಪಡುತ್ತದೆಯೋ, ಯಾವಾಗಲೂ ಆಲೋಚಿಸದೇ ಇದ್ದದ್ದು ಆಲೋಚನೆಯಾಗುತ್ತದೆಯೋ, ಎಂದೂ ಅರಿಯದೇ ಇದ್ದದ್ದು ಅರಿವಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆಯೋ". ಈ ವಿಧವಾದ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ದೇವಿ ಮಾತ್ರಳೇ ಕರುಣಿಸಬಲ್ಲಳು ಆದ್ದರಿಂದ ಆಕೆಯನ್ನು ಮಹಾ-ಬುದ್ಧಿಃ ಎಂದು ಸಂಬೋಧಿಸಲಾಗಿದೆ.

ಬುದ್ಧಿಯ ಕುರಿತಾಗಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿವರಣೆಗಳು:

                ಬುದ್ಧಿಯು ಮನಸ್ಸಿನ ಒಂದು ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆ. ಸೃಷ್ಟಿ ಕ್ರಿಯೆಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲನೆಯದಾಗಿ ಅಹಂಕಾರವು ಉಗಮವಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತಃಕರಣವು ಒಳಗಡೆಯಿಂದ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಿದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಇತರೇ ತತ್ವಗಳು ಬಾಹ್ಯವಾಗಿ ಪಂಚೇಂದ್ರಿಯಗಳ ಮೂಲಕ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತವೆ. ಅಂತಃಕರಣವು ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತದರ ರೂಪಾಂತರಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಅವೆಂದರೆ ಚಿತ್ತ (ವೈಯ್ಯಕ್ತಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆ), ಬುದ್ಧಿ (ಜಾಣತನ), ಮನಸ್ (ಮನಸ್ಸು) ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರ (ನಾನು ಎನ್ನುವ ಭಾವ), ಚಿತ್ತವು ಶುದ್ಧ ಚೈತನ್ಯದ ಕಳಂಕಿತ ಪ್ರತಿಬಿಂಬವಾಗಿದೆ. ಉಳಿದ ಮೂರು ಬುದ್ಧಿ, ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿವೆ. ಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ಮಹತ್ ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಮಹತ್ ಎಂದರೆ ಉನ್ನತವಾದದ್ದು, ಮಹತ್ತರವಾದದ್ದು ಎನ್ನುವುದು ಶಬ್ದಶಃ ಅರ್ಥ ಮತ್ತು ಇದು ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರದ ಮೂಲವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತು ಈ ಮಹತ್ತಿನಿಂದಾಗಿ ಈ ತೋರಿಕೆಯ ವಿಶ್ವವು ಉಂಟಾಗಿದೆ. ಮಹತ್ ಈ ಭೌತಿಕ ಜಗತ್ತನ್ನು ಅರಿಯುವುದಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಲ್ಲದೇ ಅದು ಬ್ರಹ್ಮದೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನವೇರ್ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿಕ್ಕೂ ಸಹಾಯಕವಾಗಿದೆ. ಬುದ್ಧಿಯಿಲ್ಲದೇ ಬ್ರಹ್ಮವನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದು. ಶ್ವೇತಾಶ್ವತರ ಉಪನಿಷತ್ತು (೬.೫) ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ, " ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟಿ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಅಜ್ಞಾನವು ಮೂಲ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ." ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರವೇ ಜಯಿಸಬಹುದು.

Mahā-siddhiḥ महा-सिद्धिः (224)

೨೨೪. ಮಹಾ-ಸಿದ್ಧಿಃ

               ದೇವಿಯು ಸಾಧನೆಯ ಅತ್ಯುನ್ನತ ಗುರಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಸಿದ್ಧಿ ಎಂದರೆ ತಪಸ್ಸಿನ ಮೂಲಕ ಗಳಿಸಿದ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಅಥವಾ ಅತ್ಯುನ್ನತವಾದ ಸೌಭಾಗ್ಯ, ಪರಮಾನಂದ, ಪರಮಶಾಂತಿ, ಸಂಪೂರ್ಣ ತೃಪ್ತಿ ಅಥವಾ ಅಂತಿಮ ಮುಕ್ತಿ. ಅತಿಮಾನುಷ ಶಕ್ತಿಗಳಾದ ಎಂಟು ಪ್ರಮುಖವಾದ ಸಿದ್ಧಿಗಳಿವೆ ಅವನ್ನೇ ಅಷ್ಟಮ ಸಿದ್ಧಿ ಅಥವಾ ಅಷ್ಟ ಸಿದ್ಧಿಗಳೆಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಎಂಟು ಸಿದ್ಧಿಗಳೆಂದರೆ ಅಣಿಮಾ, ಲಘಿಮಾ, ಮಹಿಮಾ, ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ, ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯಂ, ಈಶಿತ್ವಮ್, ವಶಿತ್ವಮ್, ಕಾಮವಶ್ಯತ.

               ಕೃಷ್ಣನು ತನ್ನ ಉದ್ಧವ ಗೀತೆಯಲ್ಲಿ (೧೦.೩) ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ಯಾರು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವುದರಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಯೋಗದಲ್ಲಿ ನಿಪುಣರೋ ಅವರು ಹದಿನೆಂಟು ಶಕ್ತಿಗಳಿಗಳನ್ನು ಗಳಿಸಬಲ್ಲರು. ಎಂಟು ನನಗೆ ಸಂಭಂದಿಸದವುಗಳಾದರೆ ಉಳಿದ ಹತ್ತು ಸತ್ವ ಗುಣದ ದೋಷರಾಹಿತ್ಯತೆ (ಪರಿಪೂರ್ಣತೆ) ಆಗಿದೆ. ಅಣುವಿನಷ್ಟು ಅಥವಾ ಅತ್ಯಂತ ಕಿರಿದಾಗುವಿಕೆ, ಹಗುರವಾಗುವಿಕೆ, ಅತ್ಯಂತ ದೊಡ್ಡದಾಗುವಿಕೆ (ಅಣಿಮಾ, ಲಘಿಮಾ, ಮಹಿಮಾ), ತನ್ನ ಇಂದ್ರಿಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕ ಹೊಂದುವುದು (ಪ್ರಾಪ್ತಿಃ), ನೋಡಿದ ಅಥವಾ ಕೇಳಿದ ಪ್ರತಿಯೊಂದರಿಂದಲೂ ಆನಂದವನ್ನು ಹೊಂದುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ (ಪ್ರಾಕಾಮ್ಯಂ), ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಮೇಲೂ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುವುದು ಅಥವಾ ಅವರ ಮೇಲೆ ಅಧಿಕಾರ ಸಾಧಿಸುವುದು (ಈಶಿತ್ವಂ), ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ವಶನಾಗಿರದೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿಟ್ಟು ಕೊಳ್ಳುವುದು (ವಶಿತ್ವಂ) ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಹಾಗೂ ಯಾವುದೇ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು (ಕಾಮವಶ್ಯತ) ಇವೆಲ್ಲವೂ ನನ್ನ ಸಹಜ ಶಕ್ತಿಗಳಾಗಿವೆ."

              ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತನಿಗೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಅತಿಮಾನುಷ ಶಕ್ತಿಗಳು ಮಾರಕವಾಗಿವೆ. ನಿಃಸಂಶಯವಾಗಿ ದೇವಿಯು ಧ್ಯಾನ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಈ ಅಷ್ಟಮ ಸಿದ್ಧಿಗಳನ್ನು ಕರುಣಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಭಕ್ತನು ಇವುಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ತಾಳದೆ ಅತಿಮಾನುಷ ಶಕ್ತಿಗಳಾದ ಈ ಮಾಯಾ ಶಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಬದಿಗಿರಿಸಿ ಅವಳನ್ನು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಏಕೈಕ ಗುರಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತಾನೆ.

Mahā-yogeśvareśvarī महा-योगेश्वरेश्वरी (225)

೨೨೫. ಮಹಾ-ಯೋಗೇಶ್ವರೀ

ದೇವಿಯು ಯೋಗಕ್ಕೆ ಅಧಿಕಾರಿಣಿಯಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಆಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಲು ಯೋಗಿಗಳು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಯೋಗವು ವ್ಯಕ್ತಿಗತ ಚೈತನ್ಯವನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಚೈತನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಸಮ್ಮಿಳಿತಗೊಳಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ಯೋಗವೆಂದರೆ ಜೋಡಿಸುವುದು; ಅದು ದೇಹ, ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಆತ್ಮವನ್ನು ಒಂದುಗೂಡಿಸುವುದಾಗಿದೆ. ಈ ಹಂತವನ್ನು ತಲುಪಿದವರನ್ನು ಯೋಗಿಗಳೆನ್ನುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಇಂತಹ ಯೋಗಿಗಳು ಅವಳನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಅವಳೊಂದಿಗೆ ಸಂವಹನವೇರ್ಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಅವಳ ಕೃಪೆಗಾಗಿ ಕಾತರಿಸುತ್ತಾರೆ. 

Mahā-tantrā महा-तन्त्रा (226)

೨೨೬. ಮಹಾ-ತಂತ್ರಾ

               ತಂತ್ರವು ಆರಾಧನೆಯ ಒಂದು ಪದ್ಧತಿಯಾಗಿದೆ. ದೇವಿಯೇ ಸ್ವಯಂ ಮಹಾನ್ ತಂತ್ರವಾಗಿದ್ದಾಳೆ ಅಥವಾ ಎಲ್ಲಾ ತಂತ್ರಗಳು ಆಕೆಯೆಡೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತವೆ.

ತಂತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ಮಾಹಿತಿ:

              ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದರಿಂದ ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಶೀಘ್ರವಾಗಿ ಫಲಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಬಹುದು. ತಾಂತ್ರಿಕ ವಿಧಿ-ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ವೇದಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಲ್ಲಗಳೆಯುತ್ತವೆಂದು ಹೇಳಲಾಗದು, ಏಕೆಂದರೆ ಅಥರ್ವಣ ವೇದವು ಹಲವಾರು ಗಿಡ ಮೂಲಿಕೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡ ಕೆಲವೊಂದು ಆಚರಣೆಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸುತ್ತದೆ. ಕೆಲವೊಂದು ಆಚರಣೆಗಳು, ಗಿಡಮೂಲಿಕೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಿರಿದಾದ ಆಭರಣಗಳ ಕುರಿತಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸುವುದರ ಹೊರತಾಗಿ ಅಥರ್ವಣ ವೇದವು ತಾಂತ್ರಿಕ ಸಾಧನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶದವಾಗಿ ಚರ್ಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ತಾಂತ್ರಿಕ ಆಚರಣೆಗಳಿಗೆ ವೇದಗಳ ಆಮೋದ ಮುದ್ರೆಯಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಬಾರದು. ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರಿಂದ ತಂತ್ರದಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ಆಚರಣೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇತರರು ಕುಪಿತಗೊಳ್ಳುವಂತಾಗಿದೆ. ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಬಗೆಗೆ ಬಹಳಷ್ಟು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳಿವೆ, ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಸ್ತುತ ಪಡಿಸಿರುವ ಆಚರಣೆಗಳು ಬಹಳ ಕಠಿಣವಾಗಿದ್ದು ಆಶಿಸಿದ ಫಲಗಳನ್ನು ಪಡೆಯಬೇಕಾದರೆ ತೀವ್ರವಾದ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸಬೇಕಲ್ಲದೆ ಕಠಿಣವಾದ ತಪಸ್ಸಿನೊಂದಿಗೆ ಯಜ್ಞಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕು. ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಮುಖ್ಯವಾದ ಅಂಶಗಳೆಂದರೆ ಮಂತ್ರ ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಗಳಾಗಿವೆ. ತಂತ್ರವು ಹಲವು ವಿಧವಾದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ವಿಷಯಗಳನ್ನೊಳಗೊಂಡಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಖಗೋಳ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಜ್ಯೋತಿಷ್ಯ, ಅಂಗ ರಚನಾ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಜೌಷದೀಯ ಸಸ್ಯಗಳ ಅಧ್ಯಯನ (ಆಯುರ್ವೇದ), ಜ್ಯಾಮಿತಿ/ರೇಖಾಗಣಿತ (ಯಂತ್ರಗಳನ್ನು ರಚಿಸಲು) ಮೊದಲಾದವುಗಳು ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲಭೂತ ತತ್ವ ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳಾಗಿವೆ. ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳುವ ಮುನ್ನ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ತಾಂತ್ರಿಕ ಆಚರಣೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ಇರುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ತಾಂತ್ರಿಕ ಆಚರಣೆಯಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾದ ಅಂಶವೆಂದರೆ ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ದೇವಿಯ ರೂಪವೊಂದನ್ನು ಪೂಜಿಸುವುದಾಗಿದ್ದು ಇದು ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಬೋಧನೆಗಳಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಪಾರ್ವತಿಗೆ ಆಕೆಯ ಸಂಗಾತಿಯಾದ ಶಿವನು ಬೋಧಿಸಿದನೆಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ. ಸ್ವಯಂ ಶಿವನೇ ಈ ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ ಇತರೇ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳಿಗಿಂತ ತಂತ್ರಶಾಸ್ತ್ರವು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆಯೆಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾನೆ. ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಮೂಲವನ್ನು ಕಂಡು ಹಿಡಿಯುವುದು ಕಷ್ಟಕರವಾದದ್ದು. ಆದರೆ ತಂತ್ರವು ಬಹುತೇಕ ಏಷ್ಯಾ ಖಂಡದ ಭಾರತ, ಟಿಬೆಟ್, ಚೀನಾ, ಜಪಾನ್ ಮೊದಲಾದ ದೇಶಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. ಬೌದ್ಧ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಕೂಡಾ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿರುವಂತೆಯೇ ತಾಂತ್ರಿಕ ರೂಪದ ಮಂತ್ರಗಳಿರುತ್ತವೆ.

               ವೈದಿಕ ಆಚರಣೆಗಳು ಇಂದು ಮನ್ನಣೆಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ ಏಕೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿರುವ ವಿಧಾನಗಳು ಬಹಳ ದೊಡ್ಡದಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅನುಸರಿಸುವುದು ಈಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ. ದೇಹ ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿನ ಪರಿಶುದ್ಧತೆಯು ವೈದಿಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇವಕ್ಕೆ ತಾಂತ್ರಿಕ ಆಚರಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟು ಮಹತ್ವವಿಲ್ಲ; ಆದರೂ ತಂತ್ರಗಳಿಗೆ ತಮ್ಮವೇ ಆದ ಶುದ್ಧತೆಯ ನಿಯಮಗಳಿವೆ.  ಮತ್ತು ತಂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಿದ ಮಂತ್ರಗಳಿಗೂ ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ವಿಧಿಸಿರುವ ಮಂತ್ರಗಳಿಗೂ ಸಂಭಂದವಿಲ್ಲ. ಈಗಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ತಾಂತ್ರಿಕ ಮಂತ್ರಗಳಿರುವ ಶಕ್ತಿಯು ವೈದಿಕ ಮಂತ್ರಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲವಾಗಿದೆ. ಇವತ್ತಿಗೂ ಕೂಡಾ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಬಹಳ ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತದಕ್ಕೆ ಎರಡು ಕಾರಣಗಳಿವೆ. ಅದರಲ್ಲಿರುವ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅನುಸರಿಸಿದರೆ ಅದರಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಮಹತ್ತರವಾಗಿರುತ್ತವೆ; ಆದರೆ ಕೆಲವು ಸಾಧಕರು ಇವುಗಳನ್ನು ವಿನಾಶಕಾರಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳಿಗೆ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಪಾಯವಿದೆ. ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ತಾಂತ್ರಿಕ ಆಚರಣೆಗಳ ಪೂರ್ತಿ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪಡೆದವನು ಅಹಂಕಾರದಿಂದಾಗಿ ಅವುಗಳನ್ನು ಬೇರಿಯವರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಇಷ್ಟಪಡದೇ ಇರುವುದು.

              ಗುರು ಶಿಷ್ಯರ ಸಂಭಂದವು ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಮುಖವಾದದ್ದು. ಇದರಲ್ಲಿ ಗುರುವು ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನ ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ಆರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಒಮ್ಮೆ ಆರಿಸಿಲ್ಪಟ್ಟ ನಂತರವಷ್ಟೇ ಈ ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ ಗುರುವಿನಿಂದ ಮಂತ್ರೋಪದೇಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಕೇವಲ ಗುರುವು ಮಾತ್ರವೇ ಶಿಷ್ಯನಿಗೆ ಉಪದೇಶಿಸಬೇಕಾದ ಮಂತ್ರದ ಕುರಿತಾಗಿ ನಿರ್ಣಯಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬಹುತೇಕ ತಾಂತ್ರಿಕ ಮಂತ್ರಗಳು ಶಕ್ತಿಗೆ ಸಂಭಂದಿಸಿದ್ದಾಗಿವೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ಸಹಜವಾಗಿಯೇ  ಅನೇಕರು ಶಕ್ತಿ ಆರಾಧನೆಯನ್ನೇ ತಾಂತ್ರಿಕ ಆಚರಣೆ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇದು ನಿಜವಾಗಿರದೆ ಶಕ್ತಿಯು ವೇದಗಳ ಹಾಗೂ ತಂತ್ರಗಳೆರಡರ ಮೂಲಕವೂ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾಳೆ.

             ಶಕ್ತಿ ಆರಾಧನೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ಉದ್ದೇಶವೇನೆಂದರೆ ದೇವಿಯು ಕ್ರಿಯಾತ್ಮಕ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾಳೆ ಮತ್ತು ಆಕೆಯನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮಾತಾ ಅಥವಾ ತಾಯಿಯೆಂದು ಕರೆಯುವುದರಿಂದ ಆಕೆಯು ತನ್ನ ಮಕ್ಕಳ ಬಯಕೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ಸಮರ್ಥಳಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಮಂತ್ರೋಪದೇಶವೆನ್ನುವುದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಗಿರದೆ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಹಲವಾರು ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಕೈಗೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನಿಗೂ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಮಂತ್ರವಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಸಂಖ್ಯೆಗನುಗುಣವಾಗಿ ಪಠಿಸಬೇಕು. ಒಮ್ಮೆ ಇದು ಮುಗಿದ ನಂತರ ಇತರ ಆಚರಣೆಗಳು ಮೊದಲಾಗುತ್ತವೆ. ಇತರೇ ಪದ್ಧತಿಗಳೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ತಂತ್ರದ ಇನ್ನಿತರ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಿಂದ ಮತ್ತೊಬ್ಬರಿಗೆ ವ್ಯತ್ಯಾಸವುಂಟಾಗುತ್ತದೆ.

Mahā-mantrā महा-मन्त्रा (227)

೨೨೭. ಮಹಾ-ಮಂತ್ರಾ

            ದೇವಿಯು ಎಲ್ಲಾ ಮಂತ್ರಗಳ ಮೂರ್ತರೂಪವಾಗಿದ್ದಾಳೆ. ಎಲ್ಲಾ ಮಂತ್ರಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತದ ೫೧ ಅಕ್ಷರಗಳಿಂದ ಉದ್ಭವವಾಗಿವೆ. ಈ ಐವತ್ತೊಂದು ಅಕ್ಷರಗಳನ್ನು ಆಕೆಯು ತನ್ನ ಕೊರಳ ಸುತ್ತಲೂ ಮಾಲೆಯಂತೆ ಧರಿಸಿದ್ದು ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ಮಂತ್ರಗಳು ಈ ಅಕ್ಷರಮಾಲೆಯಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತದೆ. ಈ ನಾಮವು ದೇವಿಯ ಪಂಚದಶೀ ಮತ್ತು ಷೋಡಶೀ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಕುರಿತಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತದೆನಿಸುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಮಂತ್ರಗಳು ಮಂತ್ರಗಳಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದವುಗಳೆನಿಸಿದೆ.

ಮಂತ್ರಗಳ ಕುರಿತು ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಣೆ:

           ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ, ಮಂತ್ರಗಳು ಬಹಳ ಮಹತ್ತರವಾದ ಪಾತ್ರವನ್ನು ಪೋಷಿಸುತ್ತವೆ, ಏಕೆಂದರೆ ತಂತ್ರವು ಶಬ್ದಗಳ ಶಕ್ತಿಗೆ (ಅಥವಾ ವಾಕ್ ಶಕ್ತಿಗೆ) ಅತೀ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹತ್ವವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತವೆ. ವಾಕ್ ಎನ್ನುವುದು ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಶಕ್ತಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಅಕ್ಷರವನ್ನೂ ಅಥವಾ ಸಂಯುಕ್ತಾಕ್ಷರವನ್ನೂ ಬೀಜವೆಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಹಲವಾರು ಬೀಜಗಳು ಸೇರಿ ಒಂದು ಮಂತ್ರವಾಗುತ್ತದೆ. ಬೀಜ ಅಥವಾ ಬೀಜಾಕ್ಷರವನ್ನು ಮೋಡಿ ಮಾಡುವ ಅಥವಾ ಸಮ್ಮೋಹನಗೊಳಿಸುವ ಅಕ್ಷರವೆಂದು ಮತ್ತು ಇದು ಯಾವುದೇ ದೇವತೆಯ ಮಂತ್ರದ ಅತ್ಯಂತ ಅವಶ್ಯಕ ಭಾಗವೆಂದು ವಿವರಿಸಬಹುದು.  ಬೀಜಾಕ್ಷರವನ್ನು ಮೂಲ ತತ್ವ ಅಥವಾ ಮೂಲ ಕಾರಣವೆಂದು ಕೂಡ ವಿವರಿಸಬಹುದು. ಬೀಜಾಕ್ಷರವೆನ್ನುವುದು ಗಿಡಗಳ ಬೀಜವಿದ್ದಂತೆ ಹಾಗಾಗಿ ಕಿರಿದಾದ ಬೀಜವು ಮೊಳೆತು ಹೆಮ್ಮರವಾಗುವಂತೆ ಮಂತ್ರದ ಪರಿಣಾಮವು ಅನಾವರಣಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿಯಾಗಿ ರೂಪಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ ಎಂದರೆ ಮಂತ್ರದೊಳಗೆ ಶಬ್ದದ (ಸಪ್ಪಳದ) ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ತುಂಬಿಸಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿ ಬೇಕೋ ಆ ರೀತಿಯಾಗಿ ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಕೇವಲ ನಿತ್ಯ ಪಠಣದಿಂದ ಮಂತ್ರಗಳಿಗೆ ಬಲವು ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಮಂತ್ರಗಳಿಗೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ತುಂಬಬೇಕೆಂದು ವಿವಿಧ ತಾಂತ್ರಿಕ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ವಿಶದವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿ ಕೊಡುತ್ತವೆ. ತಂತ್ರ ಶಾಸ್ತ್ರದ ವಿಶಿಷ್ಥ ಲಕ್ಷಣವೇನೆಂದರೆ ಅದರಲ್ಲಿ ಮಂತ್ರಗಳ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಸೂಕ್ತವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಆಗಿದೆ. ಮಂತ್ರಗಳು ದಿವ್ಯ ಶಕ್ತಿಯ ಮುಂದುವರೆದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು ನಾವು ಉಪಯೋಗಿಸುವ ಮಂತ್ರಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಅವು ಕೆಲವೊಂದು ದೇವತೆಗಳಿಗೆ ಅಥವಾ ಬ್ರಹ್ಮಕ್ಕೆ/ಪರಮಾತ್ಮಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿರುತ್ತವೆ.  ತಂತ್ರದ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಆಚರಣೆಯೂ ಮಂತ್ರದ ರೂಪಿಸುವಿಕೆಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಮಂತ್ರಗಳ ಶಕ್ತಿಯು ಎಷ್ಟು ಪ್ರಬಲವಾಗಿರುತ್ತದೆಂದರೆ ಅವುಗಳನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಿತ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪಠಣ ಮಾಡಿದಾಗ ಅವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪಂಚದಶೀ ಮತ್ತು ಷೋಡಶೀ ಮಂತ್ರಗಳ ಪರಿಣಾಮವು ಕೇವಲ ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ದೊರಕಿಸಿ ಕೊಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಅವುಗಳು ಸಿದ್ಧಿಗಳನ್ನು ಪ್ರಸಾದಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮಂತ್ರದ  ಆಯ್ಕೆಯು ದೀಕ್ಷಾ ಗುರುವಿನ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಭಿತವಾಗಿದ್ದು ಅವನು ಅದನ್ನು ಶಿಷ್ಯನ ಮಹತ್ವಾಕಾಂಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳ ಮೇಲೆ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಾನೆ.

Mahā-yantrā महा-यन्त्रा (228)

೨೨೮. ಮಹಾ-ಯಂತ್ರಾ

             ಈ ನಾಮಕ್ಕೆ ಎರಡು ವಿಧವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳನ್ನು ಕೊಡಬಹುದು. ಮಹಾ-ಯಂತ್ರವೆಂದರೆ ದೇವಿಯು ನಿವಸಿಸುವ ಶ್ರೀ ಚಕ್ರವನ್ನು ಸೂಚಿಸಬಹುದು, ಅದರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ದೇವಿಯು ವಾಸವಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಶ್ರೀ ಚಕ್ರವನ್ನು ಪರಮೋನ್ನತವಾದ ಯಂತ್ರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಆಕೆಯು ಮಹಾ-ಯಂತ್ರಾ ಆಗುತ್ತಾಳೆ. ಎರಡನೆಯದಾಗಿ, ಆಕೆಯ ರೂಪವೇ ಶ್ರೀ ಚಕ್ರವಾಗಿದ್ದು ಅದುವೇ ಮಹಾ-ಯಂತ್ರವಾಗಿದೆ.

ಯಂತ್ರದ ಕುರಿತಾಗಿ ಇನ್ನಷ್ಟು ವಿವರಗಳು:

            ಒಂದು ವೇಳೆ ತಂತ್ರ, ಮಂತ್ರ ಮತ್ತು ಯಂತ್ರ ಇವುಗಳನ್ನು ಸಮನ್ವಯಗೊಳಿಸಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೆ ತ್ವರಿತವಾಗಿ ಫಲಗಳನ್ನು ಹೊಂದಬಹುದು. ವಿಶೇಷವಾಗಿ, ಮಂತ್ರ ಮತ್ತು ಯಂತ್ರಗಳ ಸಂಯೋಗವು ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಫಲವನ್ನು ಹೊಂದುವುದಕ್ಕೆ ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಬೇಕಾಗಿರುವ ವಸ್ತುವಾಗಿದೆ. ಯಂತ್ರವೆಂದರೆ ಅಡ್ಡಗೆರೆಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಬೀಜಾಕ್ಷರಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಒಂದು ಚಿತ್ರವಾಗಿದೆ. ಸರಿಯಾದ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಪವಿತ್ರೀಕರಿಸಿದ ಯಂತ್ರವು ನಿಗದಿತ ದೇವತೆಯ ಆವಾಸ ಸ್ಥಾನವಾಗಿ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವುದಲ್ಲದೇ ಅದು ಪವಿತ್ರ ಶಕ್ತಿಯ ಮೂಲವಾಗುತ್ತದೆ ಅದರ ಮೂಲಕ ಸಾಧಕನು ತನ್ನ ಇಷ್ಟ ದೈವದೊಂದಿಗೆ ವಿಶ್ವ ಸಂಭಂದವನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಂದು ಯಂತ್ರವನ್ನು ರೂಪಿಸಲು ಹಲವಾರು ಪೂರ್ವ ನಿಯಮಗಳಿವೆ, ಅವೆಂದರೆ ಬರೆಯುವ ಸಾಧನ, ಅದಕ್ಕೆ ಬಳಸಲ್ಪಡುವ ಮಸಿ ಅಥವಾ ಷಾಯಿ, ಅದಕ್ಕೆ ಉಪಯೋಗಿಸ ಬೇಕಾದ ಲೇಖನಿ, ಶುಭಘಳಿಗೆ, ಮೊದಲಾದವು. ಈ ಪವಿತ್ರಗೊಳಿಸಿದ ಯಂತ್ರಗಳನ್ನು ರಹಸ್ಯವಾಗಿ ಪವಿತ್ರವಾದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಇರಿಸಬೇಕು ಏಕೆಂದರೆ ಈ ಯಂತ್ರಗಳು ದಿವ್ಯವಾದ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಪ್ರಚುರಿಸುತ್ತವೆ (ಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತವೆ). ಸರಿಯಾದ ಯಂತ್ರ ಮತ್ತು ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಬಳಸುವುದರ ಮೂಲಕ ಗ್ರಹದೋಷಗಳನ್ನೂ ಕೂಡಾ ಪರಿಷ್ಕರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

******