ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸುತ್ತಾಳೆ...

ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸುತ್ತಾಳೆ...

ಕವನ

ಅದೇನೋ ಅಲರ್ಜಿ ಇವಳಿಗೆ

ಬಟ್ಟೆಯೆ೦ದರೆ...

ಕಿತ್ತೆಸೆಯುತ್ತಾಳೆ ಹಾಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ.

ಬೆತ್ತಲಾಗುತಾಳೆ ಎಲ್ಲರೆದುರು,

ಮನಸ್ಸಿನ ಹ೦ಗು ತೊರೆದು.

 

ಕಪಟವಿಲ್ಲದ ಇವಳ ಕಣ್ಣೋಟ

ನೇರವಾಗಿ ನಾಟಿಬಿಡುತ್ತದೆ

ಮನಸ್ಸನ್ನು.

ಇಹವನ್ನು ಹೆಪ್ಪುಗಟ್ಟಿಸಿ,

ನಮ್ಮನ್ನು ಆ೦ತರ್ಯಕ್ಕೆಳೆಯುವ

ಈ ಸೂಜಿಗಲ್ಲಿನ ಮೊಗದಲ್ಲಿ,

ಸ್ವಚ್ಛ೦ದವಾಗಿ ತೇಲಿ ಬರುವ ನಗು,

ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬೆತ್ತಲಾಗಿಸುತ್ತದೆ

ನಮ್ಮೆದುರೇ ನಮ್ಮನ್ನು.

 

ಸೊ೦ಟದಲ್ಲಿಯ ಉಡದಾರವನ್ನು

ತನ್ನ ಮೃದು ಬೆರಳಿನಿ೦ದ ಎಳೆಯುತ್ತಾಳೆ.

ಕೊರಳ ಕಾಶೀದಾರವನ್ನು

ತನ್ನ ಹಲ್ಲು ಮೂಡದ ಬಾಯಿ೦ದ

ಕಚ್ಚುತ್ತಾಳೆ - ಮುಕ್ತವಾಗಬಯಸುತ್ತಾಳೆ.

ಇವನ್ನು ನಾನವಳಿಗೆ ಕಟ್ಟುವಾಗ,

ನನ್ನ ತೊಗಲಿಗ೦ಟಿದ ಜನಿವಾರದ

ಬ್ರಹ್ಮಗ೦ಟನ್ನು ಬಿಡಿಸಲೆತ್ನಿಸುತ್ತಾಳೆ.

ನನ್ನನ್ನೂ ಮುಕ್ತಮಾಡಬಯಸುತ್ತಾಳೆ !

 

ಅರೆಗಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿ ಮಲಗಿದಾಗ

ಧ್ಯಾನಮಗ್ನ ಬುದ್ಧಳಾಗುತ್ತಾಳೆ,

ಈ ಯೋಗಿನಿ.

ನನ್ನ ಎ೦ಟು ತಿ೦ಗಳ ಮಗಳು ಪಾವನಿ.

Comments