ಯೂಯಮ್ ತತ್ ಸತ್ಯ ಶವಸ

ಶ್ರೀಧರ್ ಅವರೇ
ನೀವು ಹೇಳಿದುದು ನಿಜ
ನಮ್ಮ ಧರ್ಮ ಅಲ್ಲದೇ ಪ್ರಪಂಚದ ಬೇರೆ ಯಾವ ಧರ್ಮದಲ್ಲೂ ಇಷ್ಟು ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಿದ್ದಹಾಗೆ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಪೂಜೆ ನಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿನ ತ್ರಪ್ತಿಗಲ್ಲವೇ..?. ಬೇರೆಯರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಿದ ಪೂಜೆಯಿಂದ ನಮಗೆ ಆಗಬೇಕಾಗಿದ್ದೇನಿದೆ..??
ಮೊನ್ನೆ ಮೊನ್ನೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಒಂದು ದೇವಾಲಯದ ಮಾಲೀಕರೊಬ್ಬರು ಬಂದರು. ನೀವು ಯಾಕೆ ದೇವಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದರು, ದೇವರು ನಿಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಬೇಡಿಕೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಡುತ್ತಾನೆ ಒಮ್ಮೆ ಬಂದು ನೋಡಿ ಎಂದರು. ನಾನು ದೇವರಲ್ಲಿ ಏನನ್ನೂ ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ, ನನಗೆ ಬೇಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಅವನೇ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾನಲ್ಲ ಎಂದೆ, ನನ್ನನ್ನು ವಿಚಿತ್ರ ಪ್ರಾಣಿಯಂತೆ ನೋಡಿದರು. ನೀವು ದೇವಾಲಯದ ಊಟದ ಪ್ರಸಾದ ಯಾಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದರು. ನನ್ನ ಬದಲು ಯಾರಾದರೂ ಅವಷ್ಯಕತೆ ಯಿದ್ದವರಿಗೆ ಕೊಡಿ, ನನ್ನಿಂದ ಮರೆಯದೇ ದುಡ್ಡು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೊರಟೇ ಹೋದರು.
ನಿಜ ರಾಮಕೃಷ್ಣರು ಹೇಳುವಂತೆ ಒಂದು ಹಂತದ ವರೆಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಕರು ಬೇಕು ಅನಂತರದ್ದೆಲ್ಲಾ ಜಿಜ್ಞಾಸೆ.... ಹುಡುಕಾಟ... ಅಷ್ಟೆ...ಜೀವನ.

ಉತ್ತಮ ಚಿಂತನೆ, ಶ್ರೀಧರ್. ಮಾನವರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥಹೀನ ಬೇಧ ಮಾಡುವ ಕೆಲವು ರೂಢಿಗತ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಜಾತಿ/ಮತಗಳಲ್ಲಿವೆ. ಅವಕ್ಕಿಂತ ನಾಸ್ತಿಕರಾಗಿರುವುದು ಮೇಲು. ಎಲ್ಲಾ ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳೂ ಸಾರಾಸಗಟಾಗಿ ಕೆಟ್ಟವಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅವು ಮೂಢ ಆಚರಣೆಗಳಾಗಬಾರದಷ್ಟೆ.

>>> ಯೂಯಮ್ ತತ್ ಸತ್ಯಶವಸ............
ಅಬ್ಬಾ..ಅಬ್ಬಬ್ಬಾ..ನಾನು ಏನೋ ಭಯಂಕರ ಶಾಪ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೀರಾ ಅಂದುಕೊಂಡೆ! ಸತ್ಯವನ್ನೇ ಶಕ್ತಿಯಾಗಿ ಹೊಂದಿಕೊಂಡ ಧೀರರೇ....ಅಂತಾನಾ. ಈಗ ಸಮಾಧಾನವಾಯಿತು.:) >>> ಇಂದಿನ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಏನಾಗಿದೆ ಎಂದರೆ ಸಂಪ್ರದಾಯಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗಿರುವವರು “ಆಸ್ತಿಕ”ರೆನಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಯಾವ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ. ಅವರಿಗೂ ಯಾರೂ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ...---------ಏನೆಲ್ಲಾ ಬರೆದಿದ್ದೀರಿ. ಕೆಲದಿನಗಳ ಹಿಂದೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರೇಮಶೇಖರ ಅವರು ಕೇಳಿದ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ,ಹಿರಿಯರನ್ನು ಕೇಳಿ ಉತ್ತರಿಸುವೆ ಅಂದಿದ್ದೀರಿ. ಆ ಕತೆ ಏನಾಯಿತು? ನಿಮ್ಮ ಲೇಖನ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
-ಗಣೇಶ.

ಶ್ರೀಧರರವರೆ ಜಿಜ್ನಾಸೆಯ‌ ಮನಸಿಗೆ ಇ0ತ‌ ಭಾವನೆಗಳೆಲ್ಲ ಬರುತ್ತಲೆ ಇರುತ್ತವೆ. ಹಿ0ದಾದರೆ ಇವೆಲ್ಲ ಕಲಿ ಪ್ರಭಾವ‌ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದರೇನೊ. ಮೂರ್ತಿ ಪೂಜೆ ದೈವ‌ ನ0ಭಿಕೆ ಒ0ದು ಭಾಗ‌ ಅಷ್ಟೆ. ಹೀಗೆ ಇರಬೇಕೆ0ಬ‌ ನಿಯಮ‌ ಏನಿಲ್ಲ. ಷೋಡಶೋಪಚಾರ‌ ಪೂಜೆಗಳನ್ನು ಮನಸಿನಲ್ಲಿಯೆ ಕಲ್ಪಿಸಿ ಮಾಡಬಹುದು. ಅಥವ‌ ಮ0ತ್ರ ಪೂರ್ವಕವಾಗಿಯು. ನಿಜವೆ0ದರೆ ಅದೆಲ್ಲ ಮಾಡುವುದು ನಮಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಮನಸಿನ‌ ತ್ರುಪ್ತಿಗಾಗಿ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ. ನಮ್ಮ ಪೂಜೆಯನ್ನು ದೈವ‌ ಮೆಚ್ಚುತ್ತೊ ಇಲ್ಲವೊ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಮು0ದು ಹೋದರೆ ದೇವರೆ ಇಲ್ಲ