ಪುಸ್ತಕನಿಧಿ

ಇದು ಸುಮಾರು 100 ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿದ್ದು archive.org ನಲ್ಲಿ https://archive.org/details/dli.language.0466 ಈ ಕೊಂಡಿಯಲ್ಲಿ  ಲಭ್ಯ ಇದೆ.

ಪುಸ್ತಕದ  ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಪುಟಗಳು ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿಂದು ಮುಂದಾಗಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಪ್ರಾರಂಭಿಕ ಪುಟಗಳು ಹೀಗಿವೆ-

1 4 3 6 5 8 7 10 9 12 11 14 13 16 15 18 17 22 21 24 23 ಇತ್ಯಾದಿ

ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಿಮಗೆ ಈ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿನ  ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಿರಲು ಸಾಕು.

ಸದ್ಯ  , ನಂತರದ ಪುಟಗಳು ಕ್ರಮದಲ್ಲಿವೆ.

ಇಲ್ಲಿ ಇತಿಹಾಸಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕೆಲವು ಲೇಖನಗಳು ಇವೆ . ಲೇಖನಗಳ ಪರಿವಿಡಿಯನ್ನು ನಿಮ್ಮಗಳ ಮಾಹಿತಿಗಾಗಿ ಹಾಕಿದ್ದೇನೆ, ನೋಡಿ.

ಪುಸ್ತಕದ ಪರಿವಿಡಿ
ಗೊಮ್ಮಟೇಶ್ವರ ಎಂಬ ಹೆಸರು ನಂತರ ಬಂದಿದ್ದಂತೆ.
ಆ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದು ಲೇಖನ ಇದೆ. 

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ತಾನೇ ನಿರಂಜನರ ಮೃತ್ಯುಂಜಯ ಎಂಬ ಕಾದಂಬರಿ ಕುರಿತು ಬರೆದಿದ್ದೆ ಅಲ್ಲವೇ? ಅವರದೇ ಬಂಗಾರದ ಜಿಂಕೆ ಹೆಸರು ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದು archive.org ತಾಣದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತು. ಹೆಸರಿನ ಆಕರ್ಷಿತವಾಗಿ ಇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಓದಿದೆ. 'ಬಂಗಾರದ ಜಿಂಕೆ' ಅಂದ ತಕ್ಷಣ ರಾಮಾಯಣ ಮಹಾಕಾವ್ಯದ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಕಾದಂಬರಿಯ ಕಥೆಗೂ ರಾಮಾಯಣಕ್ಕೂ ಏನಾದರೂ ಸಂಬಂಧ ಇರಬೇಕೆಂದು 300 ಪುಟಗಳ ಈ ಕಾದಂಬರಿಯನ್ನು ಓದತೊಡಗಿದೆ. ಓದಿಸಿಕೊಂಡು ಏನೋ ಹೋಯಿತು. ಆದರೆ 'ಬಂಗಾರದ ಜಿಂಕೆ' ಹೆಸರಿನ ಕಾರಣ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ. 

 

ಗೂಗಲ್ ಕೂಡ ಮಾಡಿ ನೋಡಿದೆ. ಇನ್ನೊಂದು ಮಾಹಿತಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ನಿಮಗೇನಾದರೂ ಸಿಕ್ಕರೆ ವಿಷಯವನ್ನು ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಅಥವಾ ಸಂಪದ ತಾಣದಲ್ಲಿಯೇ ಬರೆಯಿರಿ. 

 

ಇದೀಗ ಮಯೂರ ಮಾಸಿಕದ ಮಾರ್ಚ್ 2025ರ ಸಂಚಿಕೆಯನ್ನು ತಿರುವಿ ಹಾಕಿದೆ. ಕೆಲವು ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದಿದೆ. ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದುವುದರ ಲಾಭ ಎಂದರೆ  ಬೇರೆಯವರ ಜೀವನದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಅದರ ನೋವಿಲ್ಲದೆ ನಾವು  ತಿಳಿದಂತಾಗುತ್ತದೆ.

ಪದ್ದಮ್ಮನ ಮೂಗುತಿ ಎಂಬ ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಾವಿನ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಂಗತಿ ಇದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಅಪ್ಪಂದಿರ ದಿನಾಚರಣೆ ಎಂಬ ಕತೆಯಲ್ಲಿ ಟಿವಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವೆಂದರೆ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಏನೆಂದರೆ 'ಇವರೆಲ್ಲ ನನ್ನಪ್ಪ ಹಾಗೆ ಹೀಗೆ ಎಂದು ಹೋಗಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನನಗೋ ನನ್ನಪ್ಪನು ಹೇಗೆ ಇರಬಾರದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದ್ದಾನೆ!'. ಈ ಕತೆಯಲ್ಲೂ ನಮಗೆ ತುಂಬಾ ಅನುಭವ ದಕ್ಕುವುದು.

ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆ 'ಚೌಕಟ್ಟು ಮುರಿದು'. ಇದರಲ್ಲಿ ಸ್ವತಂತ್ರ ವಿಚಾರಧಾರೆಯ ಒಬ್ಬ ಹೆಣ್ಣು ಇದ್ದಾಳೆ. ಅವಳಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗದೆ ತಾಯಿ ಆಗಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ. ಆದರೆ ಆ ಮಗುವಿನ ಜನನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾದ ಮನುಷ್ಯನ ಜೊತೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಪರ್ಕ, ಅವನ ಯಾವುದೇ ನಿಯಂತ್ರಣ ಒಲ್ಲಳು. ಮುಂದೆ? ನೀವೇ ಕತೆಯನ್ನು ಓದಿ.

ಅಂದಹಾಗೆ ಇದು ಮಹಿಳಾ ಸಂಚಿಕೆ.

ಇದು ಸುಮಾರು 650 ಪುಟಗಳ ಕಾದಂಬರಿ. archive.org ತಾಣದಲ್ಲಿ ಇದೆ. https://archive.org/details/unset0000unse_b4c3 ಈ ಕೊಂಡಿಯನ್ನು ಕ್ಲಿಕ್ಕಿಸಿ ಇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಓದಬಹುದು. ಅವರು ಜ್ಞಾನಗಂಗೋತ್ರಿ ಸಂಪುಟಗಳ ತಯಾರಿಯಲ್ಲಿದ್ದಾಗ. ಒಂದು ವಾಕ್ಯ ಅವರ ಕುತೂಹಲವನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿತ್ತು : “ A Greek tradition reports a great revolt in Egypt in which the slaves captured a province....” ಆಗ ಒಂದು ವರ್ಷ ಆಫ್ರಿಕಾದ ನೈಲ್ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಕುರಿತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಈ ಕಾದಂಬರಿ ಬರೆದರಂತೆ.

ಈಜಿಪ್ಟ್ ನ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ರಾಜರ , ಅರ್ಚಕರ, ಭೂ ಮಾಲೀಕರ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಂತಪಾಲರ ಶೋಷಣೆಯನ್ನು ಒಂದು ಪ್ರಾಂತದವರು ಕ್ರಿ. ಪೂ. ೨೫೦೦ರಲ್ಲಿ ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆ ವಿರೋಧ ಹೇಗೆ , ಅದರ ನಾಯಕರು ಯಾರು , ಅವರು ಹೇಗಿದ್ದರು, ಮುಂದೆ ಈ ದಲಿತರ ಕ್ರಾಂತಿ ಹೇಗೆ ಪರ್ಯಾವಸಾನ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದು ಈ ಕಾದಂಬರಿಯಲ್ಲಿ ಇದೆ. ಈಜಿಪ್ಟಿನ ಹೆಸರುಗಳಿಂದ ಓದುವಾಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಗೊಂದಲ ಉಂಟಾಗಬಹುದು. 

ಈ ಬಂಡಾಯದ ನಾಯಕನನ್ನು ರಾಜಧಾನಿ ಕರೆಸಿಮೊದಲು ಅತಿಥಿಗೃಹದಲ್ಲಿ, ನಂತರ ಕಾರಾಗೃಹದಲ್ಲಿಯೂ ಇಡುತ್ತಾರೆ. ಅವನ ವಿಚಾರಣೆ ನಡೆಸಿ ಮರಣದಂಡನೆ ವಿಧಿಸಿ ಅವನನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅವನು ವಿಚಾರಗಳು ಜೀವಂತ ಉಳಿಯುತ್ತವೆ. ಅಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಮನ ಸೆಳೆದ ಕೆಲವು ವಾಕ್ಯಗಳನ್ನು ನಿಮಗಾಗಿ ಈ ಮುಂದೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.

ಅವರು ಬೇರೆ, ನಾವು ಬೇರೆ ಎಂದು ನಾನು ಭಾವಿಸಿದವನೇ ಅಲ್ಲ -ಇದು ನಾಯಕ ಹೇಳುವ ಮಾತು.

ನಿನ್ನ ತಾಯಿ ನಿನಗಾಗಿ ಏನೇನು ಮಾಡಿರುವಳೆಂಬುದನ್ನು ನೀನೆಂದೂ ಮರೆಯಬಾರದು ... ನಿನ್ನನ್ನು ಆಕೆ ಹೆತ್ತಳು. ಸಾಧ್ಯವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ನಿನಗೆ ಆಹಾರ ವಿತ್ತಳು. ಅವಳನ್ನು ಮರೆತೆಯೆಂದರೆ ಆಕೆ ನಿನ್ನನ್ನು ದೂರಬಹುದು. ತನ್ನ ತೋಳುಗಳನ್ನು ದೇವರೆಡೆ ಎತ್ತಬಹುದು; ಆಗ ಆಕೆಯ ದೂರು ಅವನ ಕಿವಿಗೆ ಬೀಳುವುದು .

ನಾಯಕ ಮೆನೆಪ್‌ ಟಾ ಶತ್ರುಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಮಗನಿಗೆ ಶಾಂತ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ: “ ಮನೆಗೆ ಹೋಗು; ಅಮ್ಮನ ಹತ್ರ ಇರು.”

ಶೋಷಕ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ: ನೀವು ಎಲ್ಲರೂ ಹೋಗಿ, 'ತಪ್ಪಾಯ್ತು ಕ್ಷಮಿಸಿ' ಅಂತ ಹೇಳಿ. ಕೇಳುವ ಜನರು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುವುದು:- ಆಹಾ! 'ತಪ್ಪಾಯು , ಕ್ಷಮಿಸಿ!' ಅಂತ ಹೇಳಬೇಕಂತೆ. ತಪ್ಪು ಮಾಡೋರು ಯಾರು? ಕ್ಷಮಿಸಬೇಕಾದೋರು ಯಾರು? ”

ಶೋಷಕ ಅಧಿಕಾರಿಗೆ ಅನಿಸಿದ್ದು: ನನ್ನ ಅಲ್ಪಮತಿಗೆ ಹೀಗೆ ತೋರ್ತದೆ, ಜನ ಹುಲ್ಲಿನ ಬಣವೆ ಇದ್ದ ಹಾಗೆ, ಮೆತ್ತಗಿದ್ದರೆ ಎತ್ತು ದನ ಕರುಗಳಿಗೆ ಆಹಾರ. ಒಣಗಿದರೆ ಮತಿಗೆಟ್ಟ ಒಬ್ಬನ ಕೊಳ್ಳಿ ಸಾಕು. ಬೆಂಕಿ, ಬೂದಿ ಆಗೋಕೆ.

ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಂತಕ್ಕೆ ಹೊರಗಿನ ಪ್ರಾಂತಪಾಲರೂ ಬೇಡ, ಅಧಿಕಾರಿಗಳೂ ಬೇಡ, ಮನೆಪ್ಟಾ ಅಣ್ಣ ನಮ್ಮ ನಾಯಕ; ಅವರೇ ಪ್ರಾಂತಪಾಲ, ಅವರೇ ಅಧಿಕಾರಿ. ನಮ್ಮನ್ನು ನಾವೇ ಆಳೋಣ. - ಜನ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಗದರಿಸುವ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಾತ ನುಡಿದ: “ಸೈರಿಸಿಕೋ ಸೈರಿಸಿಕೋ , ಮೊಸಳೆ ಬಾಯಿಗೆ ಬಿದ್ದೋ ಕಾಡುಹಂದಿ ಗುಮ್ಮಿಯೋ ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಸತ್ತಿದ್ದರೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಜನ ಸೇರಿದ್ರಾ ? ಈಗ ನೋಡು ಇದು ಅರಸುಮಗನ ಮರಣ. ನೀನು ಕಣ್ಣೀರು ಸುರಿಸಬಾರದು, ಹೆಮ್ಮೆಪಡಬೇಕು. ”

ಒಬ್ಬ ಈ ಗಲಾಟೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಯ್ತಾನೆ. ಆಗ ಅವನ ಅಂತ್ಯ ಸಂಸ್ಕಾರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ'ಬೆಳಕಿಗೆ ಆಗಮನ' ಪವಿತ್ರ ಪುಸ್ತಕದ ಹಾಳೆ ತೆರೆದು ರಾಗವಾಗಿ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಓದತೊಡಗಿದ: - “ ಒಸೈರಿಸ್ ದೇವರ ರಾಜ್ಯವಾದ ಪರಲೋಕದ ಹೆಬ್ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ಮೃತನು ಈಗ ನಿಂತು ಹೀಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ: ಉಘೇ ! ಮಹಾದೇವನೆ! ಸತ್ಯದ ಪ್ರಭುವೆ, ನ್ಯಾಯದ ಪ್ರಭುವೆ, ಉಘೇ ! ನನ್ನೊಡೆಯ, ನಿನ್ನೆದುರು ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ ನಾನು . ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯಾತಿಶಯವನ್ನು ಕಾಣಲೆಂದು ನನ್ನನ್ನು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆತಂದಿದ್ದಾರೆ. ನಾನು ದಿಟವಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಮನುಜರಲ್ಲಿ ನಾನು ಭೇದ ಭಾವ ಎಣಿಸಿಲ್ಲ. ಬಡವರ ಸುಲಿಗೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ ನಾನು. ಸ್ವತಂತ್ರವಾದ ಯಾವನನ್ನೂ ಅವನ ಇಚ್ಛೆಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ನಾನು ದುಡಿಸಿಲ್ಲ. ಕರ್ತವ್ಯಲೋಪಎಸಗಿಲ್ಲ ನಾನು; ದೇವರಿಗೆ ಅಪ್ರಿಯವಾದುದೇನನ್ನೂ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಯಾವ ಯಜಮಾನನೂ ತನ್ನ ದಾಸನೊಡನೆ ಕೆಟ್ಟದಾಗಿ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಾನು ಕಾರಣನಾಗಿಲ್ಲ. ನಾನು ಯಾವುದೇ ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಉಪವಾಸ ಕೆಡವಿಲ್ಲ . ಯಾರೂ ಅಳುವಂತೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಯಾರನ್ನೂ ನಾನು ಕೊಲೆಗೈದಿಲ್ಲ . ನಾನೆಂದೂ ರಾಜದ್ರೋಹಎಸಗಿಲ್ಲ . ದೇವಮಂದಿರಕ್ಕೆ ಯಾವ ಸರಬರಾಜನ್ನೂ ನಾನು ಕಡಮೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ದೇವರ ನೈವೇದ್ಯವನ್ನೆಂದೂ ಕೆಡಿಸಿಲ್ಲ. ದೇವಮಂದಿರದ ಪವಿತ್ರ ಸ್ಥಳ ದಲ್ಲಿ ವಿಷಯಾಸಕ್ತನಾಗಿ ವರ್ತಿಸಿಲ್ಲ. ದೇವರನ್ನು ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ನಡೆದಿಲ್ಲ. ತಕ್ಕಡಿಯಲ್ಲಿ ಮೋಸ ಮಾಡಿಲ್ಲ . ಪಕ್ಕದ ಹೊಲಕ್ಕೆ ನೀರು ತಡೆಹಿಡಿದಿಲ್ಲ . ಎದೆಹಾಲಿನ ಮಕ್ಕಳ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಹಾಲನ್ನು ಕಸಿದಿಲ್ಲ. ದೇವರ ಹಕ್ಕಿಗಳನ್ನು ಬಲೆಯಲ್ಲಿ ಸೆರೆಹಿಡಿದಿಲ್ಲ..ಬಾಯಿಯಿಂದ ಹಾಲನ್ನು ಕಸಿದಿಲ್ಲ. ನಾನು ಪರಿಶುದ್ದ..... ನಾನು ಪರಿಶುದ್ದ ... ನಾನು ಪರಿಶುದ್ದ.....”

ಎಲ್ಲಿ ಶವಪೆಟ್ಟಿಗೆ? ” ಅಪೆಟ್ ಕೇಳಿದ, ಸೆಕ್ನಾ ಆಗಲೇ ನುಸುಳಿಕೊಂಡು ಒಳಗೆ ಬಂದಿದ್ದ . ಯಾರಾದರೂ ಸಿರಿವಂತರ ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾಗಬಹುದೆಂದು , ಮೊದಲೇ ಸಿದ್ಧಗೊಳಿಸಿದ್ದ ಹಲಗೆಗಳಿದ್ದುವು. ಸಂದಿ ಕೀಲಿಗಳನ್ನಿರಿಸಿ ಹಲಗೆಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ , ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನುಸತ್ತಾ ತಯಾರಿಸಿದ್ದ . ಈಗ ಅವನು ಸನ್ನೆ ಮಾಡಿದೊಡನೆಯೇ ಆತನ ಸಹಾಯಕ ಶವಪೆಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಗುಡಿಸಲಿನ ಒಳಕ್ಕೆ ತಂದ. ಅಪೆಟ್‌ನ ಪವಿತ್ರ ಗ್ರಂಥ ವಾಚನದಷ್ಟೇ ಮಹತ್ವದ್ದು ಈ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಗೆ ಕೂಡಎನ್ನುವ ಹಾಗೆ, ಸತ್ಸಾ ಸಂತೃಪ್ತ ಭಾವದಿಂದ ನಿಂತ .

“ ಇವತ್ತಿಂದ ನಮ್ಮದೇ ಆಡಳಿತ! ರಾಜರೂ ನಾವೇ ಪ್ರಜೆಗಳೂ ನಾವೇ ! ”

"ಮೆನೆಪ್‌ಟಾ, ನೀನು ಪ್ರಾಂತಪಾಲನಾಗು.” “ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಂತಪಾಲನ ಸ್ಥಾನವೇ ಬೇಡ, ಸೈ ಫ್ರು .” “ ಸರಿ, ನಾಯಕ ಅನ್ನೋಣ. ”

ತಾವು ಅಧಿಕಾರಕ್ಕೆ ಬರುವುದಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಅವರನ್ನು ಓಡಿಸಿದ್ದಲ್ಲ. ಜನರಿಗೆ ಹಿತ ವಾಗಬೇಕು. ತೆರಿಗೆ- ಕಂದಾಯ ಅರ್ಧಕ್ಕೆ ಇಳಿಯಬೇಕು. - ನಾಯಕ ಹೇಳೋದು

ಸೆಬೆಕ್ಕು "ಭೂಮಾಲಿಕರ ದಾಸರ ಬಿಡುಗಡೆಯೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗಬೇಕು, ” ಎಂದ . “ ಅದೆಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ? ಉದಿಸಿದ ರಾ ಮೇಲೆ ಬರದೆ ಇರಾನಾ? ” ಎಂದು ಸೈ ಫ್ರು ನುಡಿದ. (ರಾ ಅಂದರೆ ಸೂರ್ಯ ಇರಬೇಕು)

“ ಈ ಪ್ರಾಂತದ ನಾವೆಲ್ಲ ಒಂದೇ ಬುಡಕಟ್ಟಿನವರು. "  ನಾಯಕನ ಮಾತು.

ಅರ್ಚಕರ ಪ್ರಕಾರ, ನಾವು ಅನ್ನುವಿಗೆ ಕೊಟ್ಟದ್ದು ರಾಜಯೋಗ್ಯವಾದ ವಿದಾಯ . 

ನಾಯಕನು ಅರಮನೆಗೆ ಬಂದು ಇರಲು ನಿರಾಕರಿಸುತ್ತಾನೆ 'ನಾನು ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದುಕೊಂಡೇ ಆಡಳಿತದ ಕೆಲಸ ನೋಡ್ತೇನೆ' ಎಂದ. 

“ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ದಾಸರಿಲ್ಲ, ದಾಸಿಯರಿಲ್ಲ . ಎಲ್ಲರೂ ಮುಕ್ತರು. ವಿಮುಕ್ತ ದುಡಿಮೆಗಾರರು . ರಾಜಗೃಹದ ಉದ್ಯೋಗಿಗಳಿಗೆ ಮುಂದೆಯೂ ಕೆಲಸವಿದೆ"

ಅರಮನೆಯಲ್ಲಿನ ದಾಸಿಯರಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ' ನೆಫರುರಾ , ಇನ್ನು ರಾಜಗೃಹದಲ್ಲಿ ಔತಣ - ನರ್ತನ - ಹಾಡುಗಾರಿಕೆ ಇಲ್ಲ . ದಾಸಿಯರಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲ . ನೀವೀಗ ಯಾರ ಸೊತ್ತೂ ಅಲ್ಲ . ಸ್ವತಂತ್ರರು. ಮದುವೆ ಯಾಗಬಹುದು. ದುಡಿದು ಸಂಪಾದಿಸಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿರುವ ಸ್ತ್ರೀಯರ ಹಾಗೆ ತಲೆಯೆತ್ತಿ ನಡೆಯಬಹುದು. ಏನಾದರೂ ಏರ್ಪಾಟು ಆಗೋವರೆಗೆ ನಿಮಗೆ ರಾಜಗೃಹದ ಕಣಜದಿಂದ ಧಾನ್ಯ ಮತ್ತಿತರ ಸಾಮಗ್ರಿ ಸಿಗ್ತವೆ."

“ನಾಯಕರು! ಉ ! ಒಂದು ಪೀಠ ಪಲ್ಲಕಿಯಾದರೂ ಬೇಡವೆ ? ನೋಡು. ನಡೀತಿರೋದು- ಪಾದರಕ್ಷೇನೂ ಇಲ್ಲದೆ !” ಜನ ಅನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಪೆರೋ ಮೆರಿಕಾ ತನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಹಿತೋಪದೇಶ ಯಾವುದು ? ”  ಹುಡುಗ ಪೇಚಿನಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ . ಅಪೆಟ್‌ ಗುಡುಗಿದ: “ ಮರೆತ್ನಿಟ್ಟೆಯಾ ಕತ್ತೆ ? “ಶ್ರೀಮಂತನ ಮಗ, ಬಡವನ ಮಗ ಅಂತ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಡ; ಕೈಗಳ ದುಡಿಮೆ ನೋಡಿನೇಮಿಸಿಕೊ '....  “

“ಶ್ರೀಮಂತನ ಮಗ, ಬಡವನ ಮಗ ಅಂತ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಮಾಡಬೇಡ.' ಯಾರ ಜೊತೆ ಬೇಕಾದರೂ ಗೋಲಿಆಡೋದು ಅಲ್ವಾ ? ”

“ಕತ್ತೆ ! ಪೆರೋ ಮೆರಿಕರಾನ ಮಗ ಗೋಲಿ ಆಡ್ಲಿಲ್ಲ . ರಾಜ್ಯ ಆಳ್ದ , ತಿಳೀತಾ? ” “ ಹೂಂ . ”

ರಾಜಗೃಹದ ಸುತ್ತಲೂ ಇದ್ದ ಪ್ರಾಕಾರವನ್ನು ಕೆಡವಿದರು . “ ಜನರಿಗೆ ಕಾಣಿಸದಂತೆ ಯಾವ ರಹಸ್ಯ ಕಾರ್ಯವೂ ಇಲ್ಲಿ ನಡೆಯೋದಿಲ್ಲ . ಅಂದ ಮೇಲೆಗೋಡೆ ಯಾಕೆ? ” ಎಂದ ಮೆನೆಪ್‌ಟಾ.

ನಾಯಕನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಗತಿ: ನನ್ನ ಮಗನೊಬ್ಬನಿಗೇ ಓದುಬರಹ ಕಲಿಸುವುದು ಸರಿಯೇ ? ......

ನೆಫಿಸ್ ಗಂಡನನ್ನು ಕೇಳಿದಳು: “ ರಾಮೆರಿಗೆ ಬೇರೆಯೇ ಪಾಠ ಹೇಳಿಸೋದಕ್ಕಾಗೋಲ್ವ? ” ಮೆನೆಪೇಟಾ ತಿಳಿಯಹೇಳಿದ: “ ಭೇದ ಭಾವ ಸಲ್ಲ ನೆಫಿಸ್ , ಬೇರೆಯವರೂ ಒಟ್ಟಿಗಿದ್ದರೆ ರಾಮೇರಿ ಅವರಿಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕಲೀಬೌದು. ”

ಆಕ್ರಮಣಕಾರರು ಬಂದ ಮೇಲೆ ಶಸ್ತ್ರಾಭ್ಯಾಸ ಸಲ್ಲದು . ನಮ್ಮ ದಂಡು ನಾವು ಸಿದ್ದಪಡಿಸಬೇಕು.

“ ನನಗೆ ನೀನು ಯಾವಾಗಲೂ ರಾಣಿಯೇ ಅಲ್ವಾ ? ” “ ಮಾತಿನಲ್ಲೇ ಆಯ್ತು ನನ್ನ ರಾಣೀತನ. ” “ ಹೊಲ ಇದೆ. ದುಡೀತೇವೆ, ಬೆಳೆಸುತ್ತೇವೆ. ಸಾಲದೆ ? ”

ವಿದ್ಯೆಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ಕಟ್ಟಡ ಎಂಬುದನ್ನು ತಿಳಿದ ಆಳುಗಳೆಂದರು : “ ಇವತ್ತಿನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ವೇತನ ಬೇಡ. ನಾಳೆಯಿಂದ ಲೆಕ್ಕ ಇಟ್ಟರೆ ಸಾಕು. ”

ರಾಸುಗಳ ವಿತರಣೆಯೂ ಆಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ಅರಿತಾಗ ನೆಫಿಸ್ ಗಂಡನೊಡನೆ ಅಂದಳು :  “ಉಳೊದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಜತೆ ಹೋರಿ ನಾವು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳೋದುತಪ್ಪಾದೀತು ಅಲ್ವಾ ? ” “ತಪ್ಪಲ್ಲದೆ! ನಾನು ಹಂಚೋದು ನಾನೇ ಪಡೆಯೋದು! ಆ ವಿಷಯ ಮರೆತುಬಿಡು . ನಮಗೆಹೋರಿಗಳು ಬೇಕು ನಿಜ, ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಕೊಂಡ್ಕೋಳೋಣ. ”

ದುಡಿಮೆಯಿಂದ ವಸ್ತುಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗ್ತವೆ; ಅವುಗಳ ವಿಕ್ರಯದಿಂದ ಸಂಪತ್ತು ಸಂಗ್ರಹವಾಗ್ತವೆ. 

ಮಾಟ್‌ನ ಆಣೆಯಾಗಿ ನುಡೀತೇನೆ: ವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ನಷ್ಟವೂ ಉಂಟು, ಲಾಭವೂ ಉಂಟು. ನಷ್ಟವಾಯ್ತು ಅಂತ ಕುಗೊದಿಲ್ಲ; ಲಾಭವಾಯ್ತು ಅಂತ ಹಿಗ್ಗೋದಿಲ್ಲ . ಮಾಟ್ ನನ್ನನ್ನು ನಡೆಸ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತದೆ.” ಒಬ್ಬ ವರ್ತಕ ಹೇಳೋದು.

“ಎಷ್ಟು ಶಾಂತಿಪ್ರಿಯನಾದರೂ ಹೋರಾಟ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ"

ಈ ನಿಮ್ಮ ವಿಜಯ ಸ್ತಂಭವೂ ರಮ್ಯ ಕಲ್ಪನೆ, ಪ್ರಾಕಾರವಿಲ್ಲದ ರಾಜಗೃಹ; ಮುಖವಾಡವಿಲ್ಲದ ಮನುಷ್ಯರು. -ಹೊಸ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ

ಒಂದು ಮೊಳ ಭುವಿಗಾಗಿ ಆಸಬುರುಕನಾಗದಿರು  ವಿಧವೆಯ ಹೊಲಕೆ ಅತಿಕ್ರಮಿಸಿ ನುಗ್ಗದಿರು  ಹೊಲಗಳನ್ನು ಉಳು | 

ಒಕ್ಕುವ ಕುಟ್ಟುವ ನಿನ್ನ ಅಂಗಳದಿಂದಲೇ 

ನಿನಗೆ ಬೇಕಾದ ತಿನಿಸು ಉಣಿಸೆಲ್ಲವನು ನೀ ಪಡೆವೆ 

ಅತಿಕ್ರಮಣದಿಂದ ಗಳಿಸುವ ಐದುನೂರು ಬಳ್ಳಕಿಂತ 

ದೇವರು ನಿನಗೀವ ಒಂದು ಬಳ್ಳವೆ ಮೇಲು 

ಉಗ್ರಾಣದಲ್ಲಿನ ಐಸಿರಿಗಿಂತ 

ದೇವರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಬಡತನ ಒಳಿತು 

ಸಿರಿವಂತಿಕೆಯ ಸುಖಕಿಂತ ವಾಸಿ 

ಬಿಸಿ ಬಿಸಿ ರೊಟ್ಟಿಯ ತುಣುಕು. ”

ಸಾಯುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ರೈತ ತನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಹೇಳುವ ಕಿವಿಮಾತು ಯಾವುದು ? “ ನಿನ್ನ ಹೊಲದಿಂದ ಎಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟು ಫಸಲು ಪಡೆ; ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರಮ ಪಡು . ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಮೂಗು ನೆಟ್ಟು ನೆಲವನ್ನು ಉಳು. ”

ಲಿಪಿಕಾರನಾಗು... ಅಲಂಕೃತಗೋರಿಕಲ್ಲಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ, ಪುಸ್ತಕ.”

ಮನೆಪ್‌ಟಾಹೋರಿಗಳನ್ನು ಎರವಲು ಪಡೆದು ತನ್ನ ಹೊಲ ವನ್ನು ಉತ್ತ ; ಬಿತ್ತಿದ. “ ಬೇಡಿ ಮನೆಪ್‌ಟಾ ಅಣ್ಣ , ನಿಮ್ಮ ಹೊಲದ ಕೆಲಸ ನಮಗೆ ಬಿಟ್ಟಿಡಿ,” ಎಂದು ಹೇಳಿದವರು ಎಷ್ಟೋ ಜನ. ನಾಯಕ ಮನೆಪ್ಟಾನ ಉತ್ತರ ಒಂದೇ : “ ನನ್ನ ಕೈಲಿ ಆಗದೇ ಇದ್ದಾಗ ನಿಮ್ಮನ್ನು ಖಂಡಿತ ಕರೀತೇನೆ. ” 

ಯಾರ ಮೇಲೂ ನಮಗೆ ಹಗೆತನವಿಲ್ಲ . ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೆ ನಾವು ಹೋಗೋದಿಲ್ಲ. ಈ ದಳ ಸ್ವರಕ್ಷಣೆಗೆ.

ನಮ್ಮ ಮಾಟ್ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಯ್ತದೆ. 

ಪೆರೋಗೆಕಾಣಿಕೆ ಒಯ್ಯಬೇಕೆ ಬೇಡವೆ ? ಮುಖಂಡರಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯಿತು. ಅವರೊಂದು ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದರು: ಕಾಣಿಕೆ ಕಪ್ಪವಲ್ಲ ; ಶಿಷ್ಟಾಚಾರದಂತೆ ಏನ ನ್ಯಾ ದರೂ ಒಪ್ಪಿಸಿದರೆ ಅದರಿಂದ ನಾಡಿನ ಸ್ವಾತಂತ್ರಕ್ಕೆ ಚ್ಯುತಿ ಇಲ್ಲ.

ಸೈನಿಕರಿದ್ದರೆ ಸರದಾರ , ಸಹಚರರಿದ್ದರೆ ನಾಯಕ....”

 ಇವರೇ ನಮ್ಮ ನಾಯಕರು,” ಎಂದ ಬಟಾ. ಅಧಿಕಾರಿಗೆ ನಿರಾಸೆ, ಆಡಂಬರದ , ದರ್ಪದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಅವನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದ.

ಐಗುಪ್ತದ ಎರಡು ಸಾವಿರ ದೇವರೆಲ್ಲ ಹಿಂದೆ ಮನುಷ್ಯರೋ ಪ್ರಾಣಿಗಳೂ ಆಗಿದ್ರು . ಹೀಗೆಹೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ ನನ್ನನ್ನು ಹುಚ್ಚ ಅಂದ್ರು. 

ಹೇಪಾಟ್ ಕಿರಿಚಿದ : 

“ ಧರ್ಮದ್ರೋಹಿ! ಹೇಳು, ಈ ಐಗುಪ್ತವನ್ನು ಜಗತ್ತನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವನು  ಯಾರು ? ” “ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾನಂತೂ ಅಲ್ಲ! ( ನಾನಾಗಿದ್ದಿದ್ರೆ ನೀವು ಯಾರೂ ಹುಟ್ತಾನೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.) "ಈಗ ಉತ್ತರ ಕೊಡು, ಈ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ದೇವರ ಪ್ರತಿನಿಧಿ ಯಾರು ? ” “ ನಾನಲ್ಲ , ನಾನಲ್ಲ ! ” -ಮೆನೆಪ್ಟಾನ ಮಾತು :

“ ಐಗುಪ್ತದ ಮಹಾಪ್ರಭುವಿಗೆ ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಂತದ ಅಲ್ಪ ಕಾಣಿಕೆ, ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕು. ” - (ವಿನಯದ್ಯೋತಕ ಪದ.)

ಅವನಿಗೆ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ , “ ಬರವಣಿಗೆ ನಾಗರಿಕತೆಯ ವೈರಿ' ಅಂದ. ' ಇಷ್ಟರವರೆಗೆ ಮಕ್ಕಳೂ ಯುವಕರೂ ಶ್ರದ್ದೆಯಿಟ್ಟು ಕಲೀತಿದ್ರು ; ಕಲಿಸಿದ್ದನ್ನು ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ನೆನಪಿಟ್ಕೋತಿದ್ರು.

ಕುಳಿತು, ಮಗ್ಗುಲಿಗೆ ದೃಷ್ಟಿ ಬೀರಿ, ಹೆಬ್ಬೆಟ್ ನುಡಿದ: “ ಹೇಳು ಮಗು, ನಿಮ್ಮ ಬಂಡಾಯ ಇತ್ಯಾದಿ ಹೇಗೆ ಮಾಡಿದಿರಿ, ಹೇಳು. ” ಅಹಂಭಾವದ ಪರಾಕಾಷ್ಠೆ ಎನಿಸಿತು ನಾಯಕ ನಿಗೆ, ವಯಸ್ಸಾದ ಆ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಮಿಂಚಿದ ತುಂಟ ನಗೆ ಅವನಿಗೆ ಅಸಹನೀಯವಾಯಿತು. ಅವನೆಂದ: “ ಅದು ದೊಡ್ಡ ಕಥೆ, ತಾತ. ”  ತಾತ! ಹೆಬ್ಬೆಟ್ ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ . ( ತುಳಿದದ್ದು ಸರ್ಪದ ಹೆಡೆ!)

ಋಜುಮಾರ್ಗ ಅವಲಂಬಿಗಳಿಗೆ ಯಾತರ ಭಯ ? - 

ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ನನಗೆ ಏನು ಆಗ್ತದೆ ಅನ್ನೋದು ಮಹತ್ವದ್ದಲ್ಲ, ಬಟಾ, ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಂತದ ಜನ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಬದುಕೋದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಬೇಕು. ರಾಜಧಾನಿ ಇದಕ್ಕೆ ಆಸ್ಪದ ಇತ್ತರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಿತವಾದೀತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇಲ್ಲಿದ್ದು ನಾನು ಪ್ರಯತ್ನಿಸೇನೆ. - ನಾಯಕ 

ನಮ್ಮದು ಋಜುಮಾರ್ಗ . ನಮ್ಮ ಮಾಟ್ ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಯ್ತದೆ. ”

ನಮ್ಮದು ಆತ್ಮರಕ್ಷಣೆಯ ದಂಡು , ಆಕ್ರಮಣದ್ದಲ್ಲ... ”

ರಾಜಧಾನಿಯಲ್ಲಿನ ಸೇವಕರನ್ನು ನೋಡಿ ನಾಯಕ ಅಂದುಕೊಂಡ -ಇವರೆಲ್ಲ ಬಡವರು. ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಇವರಿಗೆ ದ್ವೇಷವಿಲ್ಲ ಹೊಟ್ಟೆಪಾಡಿಗಾಗಿ ಈ ಕೆಲಸ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ.

ವಿಚಾರಣೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನಾಯಕನ ಮಾತು-ನಯ ನಾಜೂಕು ನನಗೆ ತಿಳೀದು. ಉತ್ತನೆ ಬಿತ್ತನೆ ಗೊತ್ತು . ಮಹಾಪೂರದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲು ಸೀಳಿದ್ದೇನೆ; ಮಂದಿರದ ಗೋಡೆಕಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಎರಡರ್ಥದ ನವುರು ಮಾತು ಕಲೀಲಿಲ್ಲ. ಕಂಡದ್ದನ್ನು ಕಂಡ ಹಾಗೆ ಹೇಳೋದೇ ಅಭ್ಯಾಸ, ಅಮಾತ್ಯವರ್ಯರೆ, ನಿಮ್ಮನ್ನು ಒಂದು ಮಾತು ಕೇಳಲೆ ? ”  “ ಏನದು ? ”  “ಕೋಪಿಸ್ಕೋಬೇಡಿ, ಶಿಷ್ಟಾಚಾರಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದು . ಎಪ್ಪತ್ತು ದಿನಗಳಿಗೆ ಹಿಂದೆ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನಾನು ಭೇಟಿಯಾದಾಗ, ಅತಿಥಿಗೃಹದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಅನುಕೂಲವಾಗಿದೆಯಾ? ಅಂತ ಕೇಳಿದ್ದಿರಿ, ಕಾರಾಗೃಹದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಅನುಕೂಲವಾಗಿದೆಯೇ ಅಂತ ಇವತ್ತು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ.

ನೆಪ್‌ಟಾ: “ಜೀವ ತೇದು ದುಡಿಯುವ ಜನರಿಗೆ ಅರೆಹೊಟ್ಟೆ , ಚಾಟಿ ಏಟು; ಕೊಬ್ಬಿದ ಭೂಮಾಲಿಕರಿಗೆ ಅರಮನೆ ಪಲ್ಲಕ್ಕಿ ! ದರಿದ್ರರ ಶವಗಳ ಮೇಲೆ ತುಣುಕು ಬಟ್ಟೆಯೂ ಇಲ್ಲ; ಆದರೆ ಮಂದಿರದ ಸೋಮಾರಿ ಬೆಕ್ಕು ಸತ್ತಾಗ ಅದಕ್ಕೆ ಶವಲೇಪನ!

ನಮ್ಮ ಸಮಾಜ ವಿಸ್ತಾರ ಬುನಾದಿಯ ಮೇಲಿನ ಹತ್ತಾಳು ಎತ್ತರದ ಗೋರಿ, ಈ ಸೋಪಾನ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ನಿಂತಿರೋದು ಸಹಸ್ರ ಸಹಸ್ರ ಶ್ರಮಜೀವಿಗಳ ಭುಜಗಳ ಮೇಲೆ, ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಹೋಗ್ತಾ ಅಗಲ ಕಿರಿದು, ದುಡಿಸುವ ಕಾಪೀರುಗಳು , ಭೂಮಾಲಿಕರು , ವರ್ತಕರು, ಸೈನ್ಯ , ಆಡಳಿತಗಾರರು - ಅರ್ಚಕರು, ಸುಲಿಗೆಯ ಸೂತ್ರ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಬಿಗಿದು ಕಟ್ಟಿದೆ. ”

ಸುಲಿಗೆಯ ಸೂತ್ರ ಈ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಬಿಗಿದು ಕಟ್ಟಿದೆ, ಅಂದೆ. ನಮ್ಮ ಪ್ರಾಚೀನರ ಮಾತಿನಂತೆ, ಮುಂಗೈ ಜೋರಿನಿಂದ ಏನನ್ನೂ ಸಾಧಿಸಲು ಆಗುವುದಿಲ್ಲ . ಆದರೆ ನಮ್ಮ ನಡವಳಿಕೆ ಆ ಮಾತನ್ನು ಸುಳ್ಳು ಮಾಡಿದೆ! ಕಂದಾಯ ವಸೂಲಿ, ಗೋರಿ ನಿರ್ಮಾಣ, ಗಣಿ ಕೆಲಸ ಇವೆಲ್ಲ ಬಲಪ್ರಯೋಗದಿಂದಲೇ ನಡೀತವೆ. ದಾಸದಾಸಿಯರ ಬಲಾತ್ಕಾರದ ದುಡಿಮೆಯಿಂದ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಸಂಪತ್ತು ಉತ್ಪನ್ನವಾಗ್ತದೆ. ಇದು ಸ್ವರ್ಣ ಪಿಶಾಚಿಗಳ ಸಮಾಜ. ಮನುಷ್ಯ ಜೀವಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೆಲೆ ಇಲ್ಲ. ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಸೆರೆ ಸಿಕ್ಕಿದವರು ನಮ್ಮ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಗುಲಾಮರಾಗ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಕೆಡವಿದಾಗ ಅವರ ಬಲಗೈಯನ್ನೊ ಯೋನಿಯನ್ನೂ ಕತ್ತರಿಸಿರತಾರೆ ನಮ್ಮ ವೀರಯೋಧರು ಅರಮನೆಯ ಲೆಕ್ಕಿಗನಿಗೆ ತೋರಿಸಿ ದಾಖಲೆ ಇಡಿಸೋದಕ್ಕೆ . 

ಅಂಥ ನಾಗರಿಕತೆಗೆ ರೋಸಿ, ಸುಲಿಗೆಗೆ ಒಪ್ಪದೆ, ನಾವು- ದಲಿತರು - ಸೆಟೆದು ನಿಂತಿದ್ದೇವೆ.

ಬಟಾ ಕೇಳಿದ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಇದು - ಅಣ್ಣ ನಿನಗೆ ಸಿಟ್ಟು ಬರೋದು ಯಾವತ್ತು ? ” ( ಬಹಳ ಮೆಲ್ಲನೆ) ಯಾವತ್ತು ? ಯಾವತ್ತು ? (ಕ್ರಮೇಣ ಧ್ವನಿ ಏರಿಸುತ್ತ ) ಮಹಾ ಪ್ರಭುಗಳೇ , ಮಹಾ ಅರ್ಚಕರೇ , ಅಮಾತ್ಯರೇ , ಪ್ರತಿಷ್ಠಿತರೇ ! ಕಿವಿಕೊಟ್ಟು ಕೇಳಿ! ನಮಗೆ- ಜನರಿಗೆ - ಸಿಟ್ಟು ಬಂದಾಗ ಅದು ಮಹಾಪೂರವಾಗ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ನೀವೆಲ್ಲ ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗ್ತೀರಿ.

ವಿಚಾರಣೆಯಾದದ್ದು ನಾಯಕರದಲ್ಲ ; ಪೆರೋ - ಮಹಾ ಅರ್ಚಕ - ಅಮಾತ್ಯರದು. ತೀರ್ಪುಕೊಟ್ಟದ್ದು ಮೆನೆಪ್ಟಾ ಅಣ್ಣ , ಅವರಲ್ಲ... - ಒಬ್ಬ ಬೆಂಬಲಿಗ ಹೇಳಿದ್ದು

' ಬಟಾ ನೀನು ಕೇಳಿದೆ : ನಿಮಗೆ ಸಮೀಪವಾಗಿದ್ದೇನೆ ಅಂತ ನಾನು ದೊಡ್ಡವ ಅನಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ವಾ ? ... ಇಲ್ಲ ಬಟಾ, ನೀವೆಲ್ಲ ನನಗೆ ಸಮೀಪದವರಾದ್ದರಿಂದಲೇ ನಾನು ದೊಡ್ಡವ ಅನಿಸಿಕೊಂಡೆ.'

ನಮಗೆ ಜನರಿಗೆ ಸಿಟ್ಟು ಬಂದಾಗ, ಅದು ಮಹಾಪೂರವಾಗ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ನೀವೆಲ್ಲ ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗೀರಿ! ಮಹಾ ಪೂರ ಇಳಿದಾಗ ಕಂಡುಬರೋ ಜಗತ್ತು ಹೊಸದು! ಆ ನೂತನ ಸೃಷ್ಟಿ ನಿರಾತಂಕವಾಗಿ ಆಗಲಿ ಅಂತ - ಇಗೋ - ರಾನನ್ನು , ಪ್ಟಾನನ್ನು , ಅಮನ್‌ನನ್ನು ಅನನ್ಯ ಭಾವದಿಂದ ನಾನು ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತೇನೆ... ಅರ್ಥವಾಯ್ತಾ ? ”

ಸತ್ತವನ ನಾಮೋಚ್ಛಾರ ಮಾಡಿದರೆ ಅವನು ಮತ್ತೆ ಜೀವಂತವಾಗ್ತಾನೆ. ಈ ದೇವವಾಕ್ಯ ಕೇಳಿದೀರಾ?

ನಾನು ರೈತ ಹೆಂಗಸು, ತಿನ್ನೋದಕ್ಕೆ ಕುಡಿಯೋದಕ್ಕೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಕೊಟ್ರೆ, ಪಟ್ಟಣದವರ ಹಾಗೆ ವಿನಿಮಯಕ್ಕೆ ಯಾರಿಗಾದರೂ ಕೊಟ್ರೆ, ಏನ್ನೂ ತಗೊಳೋದಿಲ್ಲ.

“ನೀನು ಜನನಾಯಕನಾಗಲೆಂದೇ ಹುಟ್ಟಿದೆ; ಜನನಾಯಕನಂತೆಯೇ ಬಾಳಿದೆ;.... ಜನನಾಯಕನಂತೆಯೇ ... ಅವಸಾನವೂ ? ಯಾವಾಗಲೂ ಹೀಗೆಯೇ ಏನು ??

“ ಮಹಾನ್ ಜೀವಗಳಿಗೆ ಸಾವು ಅನ್ನೋದೇ ಇಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಉಸಿರು ನಿಂತ ಮೇಲೂ ಅವರು ಮೂರು ಸಾವಿರ ವರ್ಷ ಬಾಳ್ತಾರೆ. ಗೋರಿಯೊಳಗಿಂದ ಚೇತನ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ಹಾರಾಡ್ತಾ ತಿರುಗಾಡ್ತಾ ಇದೆ. ತಾನು ಕೈಕೊಂಡಿದ್ದ ಮಹತ್ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸೋದಕ್ಕೊಸ್ಕರ ಅದು ಮತ್ತೂ ದುಡೀತದೆ. ಪ್ರಾಂತದ ನಾಯಕ ಮೆನೆಪ್‌ಟಾ ಅಂಥ ಮಹಾನ್ ಜೀವ.... ಇವರು ಮರುಹುಟ್ಟು ಪಡೀತಾರೆ ”

ವಿಚಾರಣೆಯಾದದ್ದು ನಾಯಕರದಲ್ಲ, ಪೆರೋ - ಮಹಾ ಅರ್ಚಕ- ಅಮಾತ್ಯರದು. ತೀರ್ಪುಕೊಟ್ಟದ್ದು ಮೆನೆಪ್‌ಟಾ

 ನೀಳ ಉಸಿರುಗಳ ನಡುವೆ ನಿಧಾನವಾಗಿ ಅವನೆಂದ: “ ನೆಫಿಸ್ , ನಿನ್ನನ್ನು ತಂಗಿ ಅಂತ ಕರೆಯೋದಿಲ್ಲ . ನಮ್ಮ ಬುಡಕಟ್ಟಿನ ಮಹಾನ್ ನಾಯಕನ ಮಡದಿಯಾದ ನೀನು ಇನ್ನು ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ತಾಯಿ . ನಾವು ಅದೃಷ್ಟಹೀನರು . ನಿನ್ನ ವೈಯಕ್ತಿಕ ದುಃಖ ಇಡೀ ಸಮುದಾಯದಶೋಕ, 

“ ಮನುಷ್ಯನಾಗಿ ಜನಿಸಿದವನು ಮಾಡಬೇಕಾದುದ್ದೇನು? ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿದ್ದಷ್ಟು ಕಾಲ ನ್ಯಾಯವಾಗಿ ವರ್ತಿಸೋದು.

ನಾಯಕನ ಮಗ ನಾಯಕನ ಮರಣದಂಡನೆ ನಂತರ ಅಂದುಕೊಂಡದ್ದು

- ಮೆಂಫಿಸಿನ ಅರಮನೆಯ ಆವರಣದಲ್ಲಿ ವಧ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಇದು “ ನನಗೊಬ್ಬನಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ದುರಂತ' ಎನಿಸಿತ್ತು . ಈಗ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದೆ.ಇದೇ ಎಲ್ಲರ ದುರಂತ, ಬಡ ಜನತೆಯ ದುರಂತ. ತಾನಿನ್ನು ಬೇಗ ಬೇಗನೆ ಬೆಳೆಯಬೇಕು. ಎಲ್ಲ ವಿದ್ಯೆಗಳನ್ನೂ ಕಲಿಯಬೇಕು. ತಂದೆಯ ಹಾಗೆ ದ್ದು

ಯೋಚಿಸಿ ಮಾತನಾಡಬೇಕು. ನ್ಯಾಯದ ಪಕ್ಷ ವಹಿಸಬೇಕು. ಹೆದರಬಾರದು ಯಾರಿಗೂ . 

 : “ ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ ಮಾಡಬಹುದಾದಂಥ ಉದಾತ್ತ ಕೆಲಸ ಯಾವುದು , ಹೇಳು ಮಗ...' ಮಗ ಉತ್ತರ ಕೊಡ್ತಿದ್ದ : ' ತಂದೆ ತಾಯಿ ಅನುಭವಿಸಿದ ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೆ ಪ್ರತೀಕಾರ ಮಾಡೋದು. ... ”

 “ ಒಂದು ತಿಂಗಳಾಯ್ತು ಊರು ಬಿಟ್ಟು , ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಲಿಲ್ಲ . ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ಕೊಟ್ಟು ರೊಟ್ಟಿ ಸಂಪಾದಿಸ್ತಾ ಸೈನೆ ತಲಪಿದೆ. 

“ ಕತ್ತಲಾದ ಮೇಲೆ ಬೆಳಕು ಹರೀತದೆ. ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಅಂತ ತೋರುವ ಅಸಾಮಾನ್ಯ ವಿಷಯ . ನೆನಪಿಡಿ . ”

ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕು ಮುದ್ರಣ, ಮಲೆಯಾಳಂ , ತೆಲುಗುಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿತ , ಹಿಂದಿಗೆ ಅನುವಾದಿತ, ಅರಾಬಿಕ್‌ಗೆ ಆಕರ್ಷಿತ, ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅವತರಣಿಕೆ ಅಚ್ಚಿನಮನೆಯ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ. ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಭಿಮಾನ ಪಡುವಂತಹ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೃತಿ. - ಇದು ಹಿಂದಿನ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಇದ್ದದ್ದು.

ಭಾಸನ ನಾಟಕವಾದ 'ಪಂಚರಾತ್ರ'ವು  ಗದ್ಯ ಪದ್ಯಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದುದರಿಂದ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಸುಲಭವಾಗಲಿ ಎಂದು ಒಬ್ಬರು ಪೂರ್ತಿ ಗದ್ಯದಲ್ಲಿ ನಾಟಕವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ನನಗೆ archive.org ತಾಣದಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿತು.

ಸುಮಾರು 90 ಪುಟಗಳ ಈ ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಮಹಾಭಾರತದ ಸಂಗತಿ ಇದೆ. ಪಾಂಡವರು ವಿರಾಟ ರಾಜನ ಆಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಮಾರು ವೇಷದಿಂದ ತಮ್ಮ ವನವಾಸದ ಅಜ್ಞಾತವಾಸದ ಸಮಯವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಿರುವರು. 

ಅತ್ತ ದ್ರೋಣನು  ದುರ್ಯೋಧನನಲ್ಲಿ ಪಾಂಡವರ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಮರಳಿಸಲು ಹೇಳುವುದು. ಆಗ ದುರ್ಯೋಧನನು ಒಂದು ಶರತ್ತನ್ನು ಹಾಕುವನು. ಅದು ಏನೆಂದರೆ ಐದು ದಿನಗಳ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಪಾಂಡವರ ಪತ್ತೆ ಆಗಬೇಕು.

ಅದಕ್ಕಾಗಿ ದ್ರೋಣ ಹಾಗೂ ಭೀಷ್ಮರು ಒಂದು ಉಪಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ವಿರಾಟನ ಗೋವುಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ವಶಕ್ಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸೈನ್ಯದಲ್ಲಿ ಅಭಿಮನ್ಯು ಕೂಡ ಕೌರವರ ಪರವಾಗಿ ಇರುತ್ತಾನೆ.

 ಗೋವುಗಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲು ವಿರಾಟನ ಮಗ ಉತ್ತರಕುಮಾರನು  ಬೃಹನ್ನಳೆಯ ವೇಷದಲ್ಲಿರುವ ಅರ್ಜುನನನ್ನು ಸಾರಥಿಯಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಯುದ್ಧ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಾನೆ. ಆಗ ಅರ್ಜುನನು ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಇತ್ತ ಅಭಿಮನ್ಯುವನ್ನು ಮಾರುವೇಷದಲ್ಲಿರುವ ಭೀಮನು ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಬಂದು ಬಂಧಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವನು.

ಹೀಗಾಗಿ ಪಾಂಡವರ ಪತ್ತೆಯು ನಿಗದಿತ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಗಿ ಕೊಟ್ಟ ಮಾತಿನಂತೆ ದುರ್ಯೋಧನನು ಪಾಂಡವರ ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಮರಳಿ ಕೊಡುವನು.

ಇದು ಕಥೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆ. ಇಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಗಮನ ಸೆಳೆದ ಸಂಭಾಷಣೆಗಳು ಇವು: 

1) ಗಳಿಸಿದ ಹಣವನ್ನು ದಾನ ಮಾಡಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಹಣ ಗಳಿಸುವ ಮತ್ತು ಬದುಕುವ ರೀತಿಯ ಸಾಧನೆಯನ್ನು ಮಾತ್ರ ಬಿಡಬೇಕು.

2) ಕರ್ಣನು ದುರ್ಯೋಧನನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ:  ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಪಾಂಡವರಿಗೆ ಕೊಡುವುದು ನಿನಗೆ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದು, ಆದರೆ ಯುದ್ಧ ಪ್ರಸಂಗ ಬಂದರೆ ನಿನ್ನ ನೆರವಿಗೆ ಬರುವುದು ನನ್ನ ಕರ್ತವ್ಯ.

3) ವಿರಾಟನು ಹೇಳುವುದು - ಆ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನು ಬೇಕಾದರೆ ಕ್ಷಮಿಸಬಹುದು, ನಾನು ಕ್ಷಮಿಸುವವನಲ್ಲ.

ಆಗ ಒಂದು ಪಾತ್ರವು ಹೇಳುವುದು - ಆ ಪಾಂಡವರು ಅನುಭವಿಸುವ ಕಷ್ಟ ಈಗ ಫಲವನ್ನು ಕಂಡಿದೆ. ಆ ಯುಧಿಷ್ಠಿರನ ಕ್ಷಮಾಗುಣ ವು ನಾಣ್ಣುಡಿ ಆಯಿತು.

4) ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ  ಸೋತ ವಿರಾಟ ಮಹಾರಾಜನು ಭೀಷ್ಮರನ್ನು ಪೂಜ್ಯ ಗಂಗಾಪುತ್ರ ಎಂದು ಸಂಭೋಧಿಸುವನು. ಆಗ 'ಅಪಮಾನಿತನಾದರೂ ರಾಜನು ಮರ್ಯಾದೆ ಮೀರಲಿಲ್ಲ' ಎಂಬ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ಅವನು ಗಳಿಸುವನು.

5) ರೂಪವಾಗಲಿ ಕುಲವಾಗಲಿ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ; ಮಹಾತ್ಮರು ತಮ್ಮ ಕಾರ್ಯದಿಂದಲೇ ತಿಳಿದುಬರುವರು.

6) ಉತ್ತಮರನ್ನು ನೀಚ ಜನರು ಹೆಸರು ಹಿಡಿದು ಕರೆಯುವರು.

7) ಅಭಿಮನ್ಯು - ಸ್ವಂತ ಸಾಹಸವನ್ನು ಹೊಗಳಿಕೊಳ್ಳುವುದು ನಮ್ಮ ಕುಲಧರ್ಮ ಅಲ್ಲ.

8) ಆಯುಧ ರಹಿತನಾಗಿ ಮಾರುವೇಷದಲ್ಲಿ  ಬಂದ ಭೀಮನಿಗೆ ಸೆರೆ ಸಿಕ್ಕ ಅಭಿಮನ್ಯು ಹೇಳುವುದು - ( ಅವನಿಗೆ ಇವನು ಭೀಮಸೇನ ಎಂದು ಅರಿವಿಲ್ಲ) -  ಆಯುಧರಹಿತನಾಗಿ ನೀನು ಬಂದ ಕಾರಣ ನಾನು ಸೆರೆ ಸಿಕ್ಕಬೇಕಾಯಿತು. ನನ್ನ ಪಿತನು ಅರ್ಜುನನಾಗಿರಲು ನಾನು ಆಯುಧರಹಿತರಾಗಿ ಬಂದವರ ಮೇಲೆ ಶಸ್ತ್ರ ಎತ್ತುವದೇ ?

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ಈ ಪುಸ್ತಕವು archive.org ತಾಣದಲ್ಲಿ ಇದ್ದು, 'ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ' ಎಂದು ಹುಡುಕಿ ಪಡೆಯಬಹುದು.

ಇದರಲ್ಲಿ ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆಯು ತುಂಬಾ ಸರಳವಾಗಿ 120 ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ರಾಮನು ರಾವಣನನ್ನು ಕೊಂದು ಸೀತೆಯನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಬಂದು ಅಧಿಕಾರವನ್ನು ವಹಿಸಿಕೊಂಡವರೆಗೆ ಕಥೆಯನ್ನು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಬಹುಶ: ವಾಲ್ಮೀಕಿ ರಾಮಾಯಣವೇ ಇದಕ್ಕೆ ಆಧಾರವಾಗಿರಬೇಕು. ಇದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಮುನ್ನುಡಿ ಇಲ್ಲದ್ದರಿಂದ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ತಿಳಿಯುವದಿಲ್ಲ.

ರಾಮಾಯಣದ ಕಥೆ ನನಗೆ ಈಗಾಗಲೇ ಗೊತ್ತಿತ್ತಾದರೂ ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಏನಾದರೂ ಸದ್ಗುಣದ ಮತ್ತು ಸನ್ನಡತೆಯ ಉದಾಹರಣೆಗಳು ನಮಗೆ ಸಿಗಬಹುದು ಎಂದುಕೊಂಡು ಇದನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಓದಿದೆ.

ಅಲ್ಲಿ ಕೆಳಗಿನ ಸಂಗತಿಗಳು ನನ್ನ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದವು.

1) ರಾಮನು ಪರಶುರಾಮನಿಗೆ ಹೇಳಿದ- ನೀನು ಸಾಹಸಿ ಹೌದು. ಆದರೆ ಉಳಿದವರನ್ನು ಅಸಾಹಸಿಗಳೆಂದೂ ನಿರ್ವೀಯರೆಂದೂ ಹಳಿಯುವದು, ಹೀಗೆ ಗರ್ವಿತನಾಗಿರುವದು ನಿನ್ನಂತವನಿಗೆ ತಕ್ಕದ್ದಲ್ಲ.

2) ರಾಮನು ವನವಾಸಕ್ಕೆ ಹೊರಟ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ರಥದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದ ಅವನನ್ನು ಪ್ರಜೆಗಳು ನಡೆಯುತ್ತ ಹಿಂಬಾಲಿಸುವುದನ್ನು ನೋಡಿ ರಾಮನು ರದದಿಂದ ಇಳಿದು ಅವನೂ ಪಾದಚಾರಿಯಾಗಿ ನಡೆದನು.

3) ಭರತನು ರಾಮನನ್ನು  ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಹೊರಟು ತನ್ನ ಕ್ಷತ್ರಿಯ ವೇಷವು ನಾರುಮಡಿ ಧರಿಸಿರುವ ರಾಮನ ಮುಂದೆ ಸರಿಯಾಗದೆಂದು ಅದನ್ನು ಕಳಚಿ ತಾನು ಕೂಡ ನಾರುಮಡಿಯನ್ನು ಧರಿಸಿದ.

4) ಭರತನು ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಮರಳಿ ರಾಜನಾಗು ಎಂದು ಶ್ರೀರಾಮನನ್ನು ಕೇಳಿಕೊಂಡನು. ಅದಕ್ಕೆ ವಸಿಷ್ಟ ಮುನಿ ತನ್ನ ಬೆಂಬಲವನ್ನು ನೀಡಿ ರಾಜನಾಗು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಆಚಾರ್ಯನಾದ ತನ್ನ ಮಾತನ್ನು ಶ್ರೀ ರಾಮ ನಡೆಸಬೇಕೆಂದು ಹೇಳಿದನು. ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಆಚಾರ್ಯ ವಚನಕ್ಕಿಂತ ಪಿತೃವಾಕ್ಯವೇ ಹೆಚ್ಚಿನದೆಂದು ರಾಮನು ಹೇಳಿದನು.

5) ಭ್ರತ್ಯರಿರುವಾಗ ಒಡೆಯನು ತಾನೇ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಿಲ್ಲಬಾರದು ಎಂದು ವಾನರರು ಹೇಳಿದರು.

ಮುನ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವಂತೆ ಇದು ಅವಧೂತ ಮಾರ್ಗದ ಒಂದು ಚರಿತ್ರ ಗ್ರಂಥ. 

ಭಗವದ್ ಭಕ್ತರು 'ನಾನು ಇದನ್ನು ಬರೆದಿಲ್ಲ, ಭಗವಂತ ಬರೆಸಿದ ' ಎಂದು ಹೇಳುವಂತೆ ಗಳಗನಾಥರು ಇದನ್ನು ಪರಮಹಂಸರು ಬರೆಸಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಎರಡನೇ ಭಾಗವಂತೆ ಆದರೆ ಮೊದಲು ಮುದ್ರಿಸಿದ್ದಂತೆ. 

ಅದರ ಪ್ರಾರಂಭದ ಕೆಲವು ಸಾಲುಗಳು ಹೀಗಿವೆ - ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ದೇವರು ಹಾಗೂ ಅವನ ಸೃಷ್ಟಿ ಎರಡು ಇರುತ್ತವೆ. ದೇವರ ಸ್ವರೂಪ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದೆ ಇದ್ದು ಆತನ ಸೃಷ್ಟಿಯು ವ್ಯಕ್ತ ಇರುತ್ತದೆ. ದೇವರು ತನ್ನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಏನನ್ನಾದರೂ ಮಾಡಬಲ್ಲನು, ಮಾಡದೆ ಇರಬಲ್ಲನು, ಅಥವಾ ಮತ್ತೇನೋ ಮಾಡಬಲ್ಲನು. ಏನರ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಇವತ್ತು ಎಳೆಯಲು ಮಹಾತ್ಮರು ಪವಾಡಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. 

ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಿ ಪ್ರಾಪ್ತವಾಗಲು ಗುರುಭಕ್ತಿ ಬೇಕು ಅಥವಾ ಕರ್ಮಯೋಗ ಬೇಕು. ಗುರು ಭಕ್ತಿ ಇದ್ದರೆ ಕರ್ಮಗಳ ಅಗತ್ಯ ಇಲ್ಲ. ಆಗ ಸದಾಚಾರ ಅಥವಾ ದುರಾಚಾರಗಳ ಹಂಗೇ ಇಲ್ಲ.

ಗುರು ಭಕ್ತಿಯೊಂದರ ಬಲದಿಂದಲೇ ಜ್ಞಾನ, ಸಿದ್ದಿ ಪಡೆದರೆ ಆ ಕರ್ಮಹೀನತೆಯೂ  ಸದಾಚಾರದುರಾಚಾರಗಳ ತಾರತಮ್ಯ ರಾಹಿತ್ಯವೂ ಐಹಿಕ ಸುಖಕ್ಕೂ ವಿವೇಕ ಸಂಗ್ರಹಕ್ಕೂ ಲೌಕಿಕ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೂ  ಬಾಧಕವಾಗಿ ಆ ಕರ್ಮ ಹೀನತೆಯು (ಅಜ್ಞಾನಿಗಳ - ನಾನು ಸೇರಿಸಿದ ಶಬ್ದ ಇದು) ಐಹಿಕ ಸುಖವನ್ನೂ ಪಾರಲೌಕಿಕ ಸುಖವನ್ನೂ ಮಣ್ಣುಗೂಡಿಸುವದು.

ಧರ್ಮಸಮ್ಮತವಾಗಿ ಅರ್ಥವನ್ನು ಗಳಿಸಿ ಧರ್ಮಸಮ್ಮತವಾದ  ಕಾಮವನ್ನು ಭೋಗಿಸಿ ಆ ಧರ್ಮಾರ್ಥಕಾಮಗಳನ್ನು ಒಂದರಿಂದ ಒಂದಕ್ಕೆ ಬಾಧೆ ಬಾರದಂತೆ ವಿವೇಕದಿಂದ ಸಾಧಿಸುವ ಜನರ ವರ್ಗವು ಲೋಕ ಹೆಚ್ಚು ಹಿತಕಾರಿಯಾಗಿದೆ.

ಅವಧೂತಮಾರ್ಗಿಗಳು ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಅತಿಕ್ರಮಿಸುವರು.

 

ಮುಂದೆ ಒಬ್ಬ ಸಂತನ ಬಾಲ್ಯ ಹಾಗೂ ಜೀವನದ ವಿವರಗಳು ಇದ್ದು ನಾನು ಸರಿಯಾಗಿ ಓದಲಿಲ್ಲ.

ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು https://archive.org/details/dli.osmania.3077

ಕೊಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಪುಕ್ಕಟೆ ಓದಬಹುದು ಅಥವಾ ಇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.

 

 

ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ನಾನು archive.org ತಾಣದಿಂದ ಪುಕ್ಕಟೆ ಇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ . ಆದರೆ ಇದರ ಕೊಂಡಿಯನ್ನು ನಾನು ಈಗ ಕೊಡಲಾರೆ. ಕ್ಷಮಿಸಿ.  ಇದು ಹೊಸ ಪುಸ್ತಕವಾಗಿದ್ದು ಸುಮಾರು 160 ಪುಟಗಳಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಹತ್ತು ಕಥೆಗಳಿವೆ. ಇದರ ಮುನ್ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಕಥೆ ಎಂದರೇನು ಎಂಬ ವಿವೇಚನೆ ಇದೆ. ಓದಲು ತಕ್ಕದಾಗಿದೆ. 

ಕಥೆಗಳಿಂದ ನಾವು ಸ್ವತಃ ಅನುಭವಿಸದೆ ಇದ್ದುದನು ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಇಲ್ಲಿನ ಕಥೆಗಳು ಹಾಗೆ ಇವೆ. ಬಹುತೇಕ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಅಥವಾ ಮೇಲಿನ ವರ್ಗದ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. 

ಇದರಿಂದ ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಎರಡು ಸಂಭಾಷಣೆಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿವೆ. ಅವು ಹೀಗಿವೆ.

1) ಹೊಲದಾಗಾದ್ರೂ ಗೇಯಿ , ಅಥವಾ ಏನಾದ್ರೂ ಬದುಕು ಮಾಡಿ ಊಟಕ್ ಒಂದು ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೋ.

2) 'ಅಪ್ಪ, ನಿಮಗೊಂದು ವಿಷಯ ಹೇಳಬೇಕು. ಅದನ್ನ ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ದೇವರ ಮೇಲೆ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಿ'

'ನಿನಗೇ ಗೊತ್ತಲ್ಲ, ನನಗೆ ಎಲ್ಲರ ಕಲ್ಪನೆಯ ದೇವರ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ ಅಂತ'

'ಇಲ್ಲ, ನೀವು ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡಲೇಬೇಕು'

'ನನ್ನ ಪ್ರಮಾಣದ ಸ್ಥಿರತೆ ನೀನು ಹೇಳುವ ವಿಷಯದ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿಸುತ್ತದೆ. ನಾನು ನನ್ನ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಮುರಿಯಬಹುದು. ... ನನ್ನ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಇದ್ದರೆ ಹೇಳು, ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಬೇಡ. ನಾನು ಯಾವುದೇ ಪ್ರಮಾಣ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ನನಗೆ ಇದರಲ್ಲೆಲ್ಲ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ'

ಈ ಪುಸ್ತಕದಿಂದ ನಾನು ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಕೆಲವು ಟಿಪ್ಪಣಿಗಳು ಇಲ್ಲಿವೆ.
ಇಲ್ಲಿನವು ಭಾರತದ ಹಿತಕಾರಕ ರಹಸ್ಯಗಳು. ಧರ್ಮಕ್ಕೆ ಅಂತರಂಗ ಬಹಿರಂಗ ಎಂಬ ಎರಡು ಅಂಗಗಳು ಇರುವವು. ಧರ್ಮದ ಅಂತರಂಗವು ಜಗದ್ ಕಾರಣನಾದ ದೇವರ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಇರುವುದು. ಧರ್ಮದ ಬಹಿರಂಗವು ಜಗತ್ತಿನ ಸುಖದ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ್ದಾಗಿರುವುದು. ಧರ್ಮದ ಅಂತರಂಗವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಇರುವುದು. ಜಗತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ರೂಪಾಂತರ ಹೊಂದತಕ್ಕದ್ದಾಗಿದ್ದು ಈ ಜಗತ್ತು ಚಂಚಲವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ಜಗತ್ತಿನ ಸುಖದ ಪ್ರಾಪ್ತಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ಲೌಕಿಕ ಆಚಾರ ಮಯನಿಸುವ ಧರ್ಮದ ಬಹಿರಂಗವೂ ಚಂಚಲವೇ. ಅಂದರೆ ದೇಶಕಾಲ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ ಅನುರೂಪವಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಆಗತಕ್ಕದ್ದೇ ಆಗಿರುವುದು. ಧರ್ಮದ ಮುಖ್ಯ ಅಂಶವಾದ ಧರ್ಮದ ಅಂತರಂಗದ ರಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ಧರ್ಮದ ಬಹಿರಂಗವು ಬೇಲಿಯಂತೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಧರ್ಮದ ಬಹಿರಂಗದ ರೂಪಾಂತರವು ಅಧಿಕಾರ ಸಂಪನ್ನರಾದ ನಿಸ್ಪ್ರಹ ವೃತ್ತಿಯ ಅಲೌಕಿಕ ಶಕ್ತಿಯ ಮಹಾಜ್ಞಾನಿಗಳ ಶಾಸನ ರೂಪದಿಂದ ಆಗುತ್ತದೆ. ಅವರು ಮನುಷ್ಯನ ವಿಷಯ ಆಸಕ್ತಿಯನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಾರೆ. 
ಧರ್ಮಾಂತರವು ಯಾವಾಗ ಸರಿ ಎಂಬುದನ್ನು ಲೇಖಕರು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಆಮಿಷ, ಒತ್ತಾಯಗಳ ಧರ್ಮಾಂತರವು ತಪ್ಪು. ಯೋಗ್ಯ ರೀತಿಯಿಂದಾದ ಧರ್ಮಾಂತರವು ಧರ್ಮದ ರಕ್ಷಣೆಯೇ ಆಗಿರುವುದು. ಸ್ಪಧರ್ಮನಿಷ್ಠೆ ಮತ್ತು ಪರಧರ್ಮ ಸಹಿಷ್ಣುತೆ ಇವು ಧರ್ಮಿಷ್ಠರ ಅಗತ್ಯ ಗುಣಗಳು. 

ತನ್ನ ಹಿತವು ಸ್ವಾರ್ಥವಾಗಿರುವಂತೆ ತನ್ನವರ, ತನ್ನ ಸಮಾಜದ, ತನ್ನ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಹಿತವು ಕೂಡ ಸ್ವಾರ್ಥವೇ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.  ಕೇವಲ ನೀತಿಯ ಆಚರಣೆಯಿಂದ ಜಗತ್ತಿನ ಧಾರಣೆ ಆಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಜಗತ್ತನ್ನು ಪರಮೇಶ್ವರನು ನೀತಿ - ಅನೀತಿ ಪಾಪ- ಪುಣ್ಯ ಒಳಿತು- ಕೆಡುಕು ಇವುಗಳಿಂದ ಮಾಡಿರುವುದರಿಂದ ಕೇವಲ ನೀತಿಯನ್ನಾಗಲಿ ಅನೀತಿಯನ್ನಾಗಲಿ ಆಚರಿಸುವುದರಿಂದ ಜಗತ್ತು ಉಳಿಯಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಆದರೆ ಧರ್ಮಾಚರಣೆಯಿಂದ ಜಗತ್ತಿನ ಧಾರಣೆ ಆಗುತ್ತದೆ. 

ಧಾರ್ಮಿಕರು ಕೇವಲ ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯ ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ಧರ್ಮದಂತೆ ನಡೆಯುವರು. ಅವರು ತಮ್ಮ ಸೌಜನ್ಯವನ್ನು ಧರ್ಮದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ತೋರಿಸುವವರಲ್ಲದೆ ಸ್ವಾರ್ಥ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಅಂದರೆ ಅನ್ಯರ ಭಯದಿಂದ ಅಥವಾ ಅನ್ಯರಿಗೆ ಪ್ರಿಯರಾಗುವ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಅಥವಾ ಅನ್ಯ ರಿಂದ ಏನನ್ನಾದರೂ ಸಂಪಾದಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಸೌಜನ್ಯವನ್ನು ತೋರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. 

ಕೃಷ್ಣ ದುರ್ಯೋಧನ ಧರ್ಮರಾಯ ಇವರುಗಳ ನಡತೆಯ ವಿಮರ್ಶೆ ಇಲ್ಲಿದೆ. 

ಸಂಸಾರಿಕ ಮನುಷ್ಯನು ಬೆಳಗಿನಲ್ಲಿ ನಿತ್ಯನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಹಣದ ಗಳಿಕೆ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಸಂಜೆ ಸುಖವನ್ನು ಬೋಗಿಸಬೇಕು ಅಂತ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ ನಾರದರು ಹೇಳಿದ್ದಾರಂತೆ. 

ದೇವತೆಗಳಿಗೂ ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಗೂ ಕರ್ಮದ ಅಧಿಕಾರವಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಸುಖ-ದುಃಖಗಳನ್ನು ಭೋಗಿಸುವ ಅಧಿಕಾರ ಇದೆ . ಆದರೆ ಮನುಷ್ಯರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಪಾಪ ಪುಣ್ಯ ಸಂಪಾದನೆಯ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಅಧಿಕಾರವಿದೆ. ಮನುಷ್ಯನು ಪುಣ್ಯಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಸಂಪಾದಿಸಿದರೆ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ದೇವತೆಯಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ಸುಖವನ್ನು, ಪಾಪಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡಿದರೆ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿ ಹೆಚ್ಚು ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವರು, ಪಾಪ ಪುಣ್ಯಗಳನ್ನು ಸಮನಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆ ಮನುಷ್ಯ ಜನ್ಮವನ್ನು ಹೊಂದುವರು. ಪಾಪು ಪುಣ್ಯಗಳ ಇಚ್ಛೆ ಇಲ್ಲದೆ ಈಶ್ವರಾರ್ಪಣ ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ ನಿಷ್ಕಾಮಕರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡಿ ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವರು. ಇಂಥ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಇರುವುದರಿಂದ ದೇವತೆಗಳು ಕೂಡ ಮಾನವ ಜನ್ಮವನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. 
ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಯಾರ್ಯಾರು ಏನೇನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ. 

ಈ ಪುಸ್ತಕದ 30 ನೇ ಪುಟದಲ್ಲಿ ಮಹಾತ್ಮರು ಎಂಬುವವರ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯತಾ ನಿವಾರಣೆ ಆಂದೋಲನವನ್ನು ಖಂಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು https://archive.org/details/dli.osmania.4764 ಈ ಕೊಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಓದಬಹುದು.

ಇವತ್ತು ಹಿಂದೆ ಇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ 'ಭಾಸನ ಭಾರತ' ಎಂಬ ಸುಮಾರು 100 ಪುಟಗಳ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿದೆ. 

ಇದನ್ನು ಜಿ. ಪಿ. ರಾಜರತ್ನಂ ಅವರು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ. 

ಭಾಸನು ಸಂಸ್ಕೃತದಲ್ಲಿ 13 ನಾಟಕಗಳನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಆರು ನಾಟಕಗಳು ಮಹಾಭಾರತದ ವಸ್ತುವನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ. ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಐದು ಏಕಾಂಕ ನಾಟಕಗಳು. ಅವು ಯಾವುವು ಎಂದರೆ ಮಧ್ಯಮವ್ಯಾಯೋಗ, ದೂತ ವಾಕ್ಯ, ದೂತ ಘಟೋತ್ಕಚ, ಕರ್ಣ ಭಾರ ಮತ್ತು ಊರುಭಂಗ. 

ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಕರ್ಣಭಾರವು ನಾವು ಕಲಿಯುವಾಗ ಸಂಸ್ಕೃತ ಪಠ್ಯಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಇತ್ತು.

ಈ ನಾಟಕಗಳ ಗದ್ಯಾನುವಾದ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿದೆ.

ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಊರುಭಂಗ ನಾಟಕವು ಇಷ್ಟವಾಯಿತು. ಇದರಲ್ಲಿ ದುರ್ಯೋಧನ ಭೀಮರ ಗದಾಯುದ್ಧದ ಕಥೆ ಇದೆ. ದುರ್ಯೋಧನನು ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋದನಂತೆ. ಅವನು ಸಾಯುವಾಗ ಅವನಲ್ಲಿ ವೈರ ಭಾವ ಉಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ. ತಾಯಿ ಗಾಂಧಾರಿಯನ್ನು ಜನ್ಮ ಜನ್ಮಕ್ಕೂ ನೀನೇ ತಾಯಿಯಾಗು ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಂಡನು. 

ನಿನ್ನೆ ಕೃಷ್ಣಾವತಾರದ ಕೊನೆಯ ಗಳಿಗೆಗಳು ಎಂದು ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಹಾಗೂ ಭಾಗವತಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಯಾರೂ ಪಾರಾಯಣ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ಓದಿದ್ದೆ . ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ನಾನು ಓದಿದ ಪ್ರಕಾರ ವ್ಯಾಸರ ಮಹಾಭಾರತದಲ್ಲಿ 18 ಪರ್ವಗಳಿದ್ದು, 10ನೇ ಪರ್ವದಲ್ಲಿ ಕೌರವ ಪಾಂಡವರ ಯುದ್ಧವಾಗಿ ಕೌರವರು ಸೋಲು ಉಂಟಾಗುತ್ತದಂತೆ. ಹಾಗಾದರೆ ಮುಂದಿನ ಎಂಟು ಪರ್ವಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವುದು ಏನು? ಮುಂದೊಮ್ಮೆ ನನಗೆ ತಿಳಿದೀತು.

 

ಈ ಪುಸ್ತಕವು archive.org ತಾಣದಲ್ಲಿ https://archive.org/details/dli.osmania.3600/mode/1up ಕೊಂಡಿಯಲ್ಲಿ ಲಭ್ಯವಿದೆ.