ಜುಲೈ ೧೮, ೨೦೨೦ ಕ್ಕೆ ಮೈಸೂರು ಸಂಸ್ಥಾನದ ಕೊನೆಯ ಮಹಾರಾಜ ಶ್ರೀ ಜಯಚಾಮರಾಜೇಂದ್ರ ಒಡೆಯರ್ ಅವರಿಗೆ ನೂರು ವರ್ಷ ತುಂಬಿತು. ಮೈಸೂರು ಸಂಸ್ಥಾನದ ಕೊನೆಯ ಹಾಗೂ ೨೫ನೇ ಮಹಾರಾಜರು ಇವರಾಗಿದ್ದರು. ೧೯೧೯ರ ಜುಲೈ ೧೮ರಂದು ಜನಿಸಿದ ಇವರಿಗೆ ಈ ವರ್ಷ ೧೦೧ರ ಸಂಭ್ರಮ. ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಇವರು ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯವನ್ನು ಆಳಿದ್ದರು. ೧೯೪೦ರಿಂದ ೧೯೫೦ರ ವರೆಗೆ ಮೈಸೂರು ಸಂಸ್ಥಾನವನ್ನು ಆಳಿದ ಹಿರಿಮೆ ಇವರದ್ದು. ೧೯೫೦ರಲ್ಲಿ ಭಾರತವು ಗಣರಾಜ್ಯವಾದಾಗ ಇವರ ಅರಸೊತ್ತಿಗೆ ಕಳೆದು ಹೋದರೂ ೧೯೫೬ರವರೆಗೆ ಮೈಸೂರು ರಾಜ್ಯದ ಪ್ರಮುಖರಾಗಿ ಕಾರ್ಯ ನಿರ್ವಹಿಸಿದ್ದರು.

ನನ್ನ ಊರು ಮಂಗಳೂರು ತಾಲೂಕಿನ ಸುರತ್ಕಲ್ ಬಳಿಯ ಕೃಷ್ಣಾಪುರ-ಕಾಟಿಪಳ್ಳ. ಈ ವರ್ಷ ಪಿಯುಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯ ಫಲಿತಾಂಶದ ಮೇಲೆ ನಾನು ಕಣ್ಣಾಡಿಸಿದಾಗ ನಾನು ಕಲಿತ ಶಾಲೆಯಾದ ಕಾಟಿಪಳ್ಳದ ಬ್ರಹ್ಮಶ್ರೀ ನಾರಾಯಣಗುರು ಪದವಿ ಪೂರ್ವ ಕಾಲೇಜಿನ ಮೂರು ಮಂದಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಪಡೆದ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಪಡೆದು ದಂಗಾದೆ. ಅವರೆಲ್ಲಾ ಸರಾಸರಿ ೯೫ ಶೇಕಡಾ ಅಂಕಗಳನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದಾರೆ. ಹಲವಾರು ಮಂದಿ ಇವರಿಗಿಂತ ಅಧಿಕ ಅಂಕ ಪಡೆದವರು ಇಲ್ಲವೇ? ಎಂದು ನೀವು ಕೇಳ ಬಹುದು. ಆ ಮೂರು ಮಂದಿ ಬಗ್ಗೆ ಒಂದಷ್ಟು ತಿಳಿಸುತ್ತೇನೆ. ಮತ್ತೆ ನಿಮ್ಮ ಅಭಿಪ್ರಾಯ ತಿಳಿಸಿ.

ನೂರು ಮಂದಿ ಕೌರವರು ಹಾಗೂ ಐದು ಮಂದಿ ಪಾಂಡವರ ಮುದ್ದಿನ ತಂಗಿಯೇ ದುಶ್ಯಲಾ. ಅವಳನ್ನು ದುಶಾಲ ಅಥವಾ ದುಶ್ಯಾಲಾ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅಪ್ಪ ಹಸ್ತಿನಾಪುರದ ಮಹಾರಾಜ, ನೂರಾ ಐದು ಮಂದಿ ಅಣ್ಣಂದಿರು ಎಲ್ಲವೂ ಇದ್ದು ಕೊನೆಗೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಳೆದು ಕೊಂಡು ದೌರ್ಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡೇ ಬದುಕಿದ ಯುವ ರಾಣಿ ದುಶ್ಯಲಾ. ಎಲ್ಲಾ ಮಹಾಭಾರತ ಕತೆಗಳಲ್ಲಿ ಇವಳ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾಹಿತಿಗಳಿವೆ.

ನಾನು ಬಾರ್ಬರಿಕ. ಮಹಾಭಾರತ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ನಾನು ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದರೆ, ಯುದ್ಧ ಒಂದೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ಮುಗಿದು ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ನನಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಏಕೆ? ಎಂದು ತಿಳಿಯಬೇಕಾದರೆ ನೀವು ನನ್ನ ಕತೆಯನ್ನು ಓದಲೇ ಬೇಕು. ನಾನು ಹಿಡಿಂಬೆ ಹಾಗೂ ಪಾಂಡು ಪುತ್ರನಾದ ಭೀಮನ ಮೊಮ್ಮಗ. ಭೀಮನ ಮಗ ಘಟೋತ್ಖಜನ ಮಗ. ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ನಾಗಕನ್ಯೆ ಅಹಿಲಾವತಿ ಅಥವಾ ಮಾರ್ವಿ. ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು ಉತ್ತಮ ಯೋಧನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದಳು. ಅವಳು ನನಗೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ಯುದ್ಧ ಕಲೆಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟಳು. ಅವಳು ಈಶ್ವರ ದೇವರ ಭಕ್ತೆಯಾಗಿದ್ದಳು. ಇದು ನನ್ನನ್ನೂ ಈಶ್ವರ ದೇವರನ್ನು ಪೂಜಿಸಲು ಪ್ರೇರೇಪಿಸಿತು. ನನ್ನ ಪೂಜೆಯ ಫಲದಿಂದ ಈಶ್ವರ ಪ್ರಸನ್ನನಾದ.

“ಜೋಳದ ಬದಲಾಗಿ ಕಾಡು ಚೆಂಡುಮಲ್ಲಿಗೆ ಬೆಳೆಯಲು ೨೦೧೭ರಲ್ಲಿ ನಾನು ನಿರ್ಧರಿಸಿದಾಗ, ನನ್ನ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರು ನನಗೆ ಹುಚ್ಚು ಹಿಡಿದಿದೆ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದರು” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ, ಹಿಮಾಚಲ ಪ್ರದೇಶದ ಚಂಬಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ತಲ್ಲಾ ಗ್ರಾಮದ ೪೫ ವರುಷ ವಯಸ್ಸಿನ ರೈತ ಪವನ್ ಕುಮಾರ್.
ಮೊದಲ ಹಂಗಾಮಿನಲ್ಲಿ ಅವರು ಬೆಳೆಸಿದ ಗಿಡಗಳಲ್ಲಿ ಹೂಗಳು ಅರಳಲೇ ಇಲ್ಲ. ಆಗಂತೂ ತನ್ನನ್ನು ಕುಗ್ರಾಮ ತಲ್ಲಾದ ಹಳ್ಳಿಗರು ಟೀಕಿಸಿದ್ದೇ ಟೀಕಿಸಿದ್ದು ಎಂಬುದವರ ನೆನಪು. ಆದರೆ ಈಗ ಚಂಬಾ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಹುಪಾಲು ರೈತರಿಗೆ ಇವರೇ ಮಾದರಿ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಇವರು ಗಳಿಸುವ ಆದಾಯ ವರುಷಕ್ಕೆ ಹೆಕ್ಟೇರಿಗೆ ರೂ.೧.೨೦ ಲಕ್ಷ! ಇದು, ಇವರು ಜೋಳ ಬೆಳೆಸಿದ್ದರೆ ಸಿಗಬಹುದಾಗಿದ್ದ ಆದಾಯದ ಐದು ಪಟ್ಟು!

ಮಹಾಭಾರತ ಮಹಾ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಹೋದ ದುರ್ಯೋಧನನ ಪತ್ನಿ ‘ಭಾನುಮತಿ' ಎಂಬ ಪಾತ್ರದ ಬಗ್ಗೆ ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದೆನಲ್ಲಾ. ಅದೇ ರೀತಿಯ ಇನ್ನೆರಡು ಪಾತ್ರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾನಿಂದು ಬರೆಯಲಿರುವೆ. ನಿಮಗೆ ಕೌರವರು ನೂರು ಮಂದಿ ಎಂದು ಗೊತ್ತು. ಅವರ ಹೆಸರುಗಳು ಗೊತ್ತಾ? ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೆಸರುಗಳು ಇವೆ. ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿರುವ ಹೆಸರು ದುರ್ಯೋಧನ ಹಾಗೂ ದುಶ್ಯಾಸನ ಮಾತ್ರ. ನೂರು ಮಂದಿ ಕೌರವರಲ್ಲಿ ಓರ್ವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಎಲ್ಲರೂ ಅಧರ್ಮಿಗಳಾಗಿದ್ದರು ಎಂದು ಮಹಾಭಾರತ ಕಥೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಆ ಓರ್ವನೇ ವಿಕರ್ಣ. ಕುಂತಿಗೆ ಮೊದಲ ಮಗುವಾದಾಗ ಧೃತರಾಷ್ಟ್ರನ ಪತ್ನಿ ಗಾಂಧಾರಿ ಗರ್ಭವತಿಯಾಗಿದ್ದಳು. ಕುಂತಿಗೆ ಮಗು ಜನಿಸಿತು ಎಂದಾಗ ಗಾಂಧಾರಿ ತನಗೆ ಕುಂತಿಗಿಂತ ಮೊದಲು ಮಗುವಾಗಬಾರದಿತ್ತಾ ಎಂದು ಪರಿತಪಿಸಿದಳು.

ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ರಾಮಾಯಣ ಎಂಬ ಎರಡು ಮಹಾ ಕಥೆಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಕಥಾ ಸಾರಗಳು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಾಸುಹೊಕ್ಕಾಗಿವೆ. ಈ ಎರಡು ಮಹಾ ಗ್ರಂಥಗಳು ನಮ್ಮ ದೃಶ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಯಾವಾಗ ಪ್ರಸಾರವಾಯಿತೋ ಅದರಲ್ಲಿಯ ಪಾತ್ರಗಳೆಲ್ಲವೂ ನಮಗೆ ಬಹುತೇಕ ಪರಿಚಿತವಾದವು. ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ನಿಜವಾದ ಪರಿಚಯ ನಮಗೆ ಆಯಿತು. ಈಗ ಕೊರೋನಾ ಮಹಾಮಾರಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ದೃಶ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ, ರಾಧಾ ಕೃಷ್ಣ ಇಂತಹ ಪೌರಾಣಿಕ ಸರಣಿಗಳನ್ನು ಮತ್ತೆ ಪ್ರಸಾರ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ. ಆದರೂ ಈ ಧಾರವಾಹಿಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ಅವರ ಅನುಕೂಲಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಕೈ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಮಹಾಭಾರತದ ಕೆಲವು ಮರೆತುಹೋದ ಪಾತ್ರಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸುವ ಸಣ್ಣ ಪ್ರಯತ್ನ ಮಾಡುವೆ.

ಇತ್ತೀಚನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಭಾಷೆಗಳು ತನ್ನೂರಿನಲ್ಲೆ ಪರದಾಡುತ್ತಿವೆ. ಭೂಗೋಳದಲ್ಲಿಯೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಾಚೀನ ಭಾಷೆಗಳಾದ ದ್ರಾವಿಡ ಭಾಷೆಗಳು ತಮ್ಮನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಎಂದು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬಂದಿದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಪುಷ್ಟಿ ಎನ್ನುವಂತೆ ಕೇಂದ್ರ ಸರ್ಕಾರವು "ಒಂದು ದೇಶ ಒಂದು ಭಾಷೆ" ಎಂಬ ವಾಕ್ಯದೊಂದಿಗೆ  ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ ೧೪ ರಂದು ಹಿಂದಿ ದಿವಸ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಿದೆ. ೨೦೨೪ರ ಚುನಾವಣೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಈ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ಮಹತ್ವದ ಪ್ರಗತಿಯಾಗಬೇಕು ಎಂದು ಗೃಹಮಂತ್ರಿಗಳು ಹೇಳಿಕೆ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ